- •Метадалагічныя асновы і прынцыпы вывучэння гісторыі, яе перыядызацыя. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі.
- •Прадмет вывучэння гісторыі Беларусіі ў кантэксце цывілізацыйнага рэгіянальнага развіцця як складовай часткі ўсходнеславянскай гісторыіі.
- •3. Айчынныя гістарычныя школы
- •4.Крыніцы вывучэння гісторыі беларусіі.
- •5.Матэрыяльная и духоўная культура першабытнага грамадства.
- •7. Пачатак рассялення славян на тэрыторые бел.
- •10. Развіцце Феадальныя адносіны ў Заходняй Еўропе і на тэрыторыі Беларусі ў перыяд ранняга сярэднявечча.
- •12.Асаблівасці Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у вкл.
- •13. Цэнтралізатарская палітыка і ўмацаванне ўлады вялікіх князёў. Крэўская ўнія
- •14.Барацьба з Тэутонскім ордэнам. Грундваьская бітва.
- •15. Суперніцтва вкл з маскоўскай дзяржавай ў xuIст. Лівонская вайна.
- •16. Эвалюцыя цэнтральнай улады вкл: ад адзінаўладдзя да саслоўна-прадстаўнічай манархіі
- •18.Асноўныя концэпцыі паходжання беларускага народа.
- •21. Візантыйскай імперыі.
- •22.Духоўная жыццё ўсходніх славян
- •23. Прыняцце хрысціянства і распаўсюджванне пісьменнасці.
- •24.Асаблівасці развіцця духоўнай культуры беларускіх зямель у вкл (1253-1569).
- •25. : Люблінская унія і адукацыя рп.
- •27. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у складзе вкл у 13-16ст.Аграрная рэформа Жыгімонта Аўгуста.
- •29.Рамяство і гандлёвыя сувязі падчас ' зн-ння бел. Земляў у складзе Рэчы Паспалітай. Мануфактурная вытворчасць. Ф-не саслоўяў. Юрыдычнае і эканам. Становішча сялян XVIII- пач.Хіх стст.
- •31.Асаблівасці сац.-эк. Развіцця Беларусі і асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі пасля уключэння у склад Расийскай имперыі.
- •32. Крызіс феадальна-прыгонніцккай сістэмы,адмена прыгоннага права на Беларус
- •34. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Буржуазные реформы 60-70 гг. 19ст., асаблівасці іх правядзення на Беларусі.
- •35.Шляхецкія паустанні і іх уплыў на палітыку самадзяржаўя ў беларуских губернях. Паўстаннее 1830-1831 гг. Паўстанне к.Калиноўскага 1863 г.
- •36.Народніцкі и сац-дэмакратычны рух на Беларусі ў 2 пал.19-пач.20 ст.
- •37.Рэвалюцыя 1905-1907 гг. Пачатак парламантарызму.Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. Беларускі нацыянальны рух і яго роля ў рэвалюцыйным працэсе пачатку 20 ст.
- •38.Этнічная структура насельніцтва Беларусі ў 17-19 ст. Фарміраванне самасвядомасці бел. Народа.
- •39. Асаблівасці складвання канфесійных адносін на Беларусі ў 16-17 ст. Брэсцкая царкоуна - рэлігійная ўнія. Рэфармацыя і контрэфармацыя, фарміраванне ўніяцкай царквы.
- •40. Канфесійная сітуацыя на бел.Землях у 19-пач. 20 ст. Ліквідацыя царкоўнай уніі і яе наступствы.
- •52.Генезіс беларускай савецкай дзяржаўнасці (1917-1921 гг.). Роля і месці бсср у складзе ссср.
- •55.Асаблівасці працэсу дэмакратызацыі грамадска-палітычнага жыцця ў другой палове 50-х -60-я гг. XX ст.
- •56.Грамадска-палітычнае жыццё бсср у 70-я - першай палове 80-х гг. XX ст.
- •57.Спробы мадэрнізацыі савецкай грамадска-палітычнай сістэмы падчас палітыкі перабудовы.
- •58. Асаблівасці ажыццяўлення новай эканамічнай палітыкі ў бсср.
- •59.Стварэнне матэрыяльна-тэхнічнай базы індустрыяльна-аграрнага грамадства. Індустрыялізацыя. Калектывізацыя сельскай гаспадаркі.
- •61. Нарастанне экалагічных праблем. Чарнобыльская тэхнагенная аварыя і яе наступствы, прычыны паступовага запавольвання тэмпаў эк.Росту і ўзнікненне цяжкасцей ў сац.Сферы.
- •62.Культурнае і духоўнае жыццё ў бсср.Станаўленне і развіццё
- •63.Асноўныя дасягненні бел-мастацкай культуры і навукі ў 60-80 г 20 ст. Змена ў культ-дух жыцці бел.Народа ў канцы 1980 г.
- •65. Грамадска-палітычнае, эканамічнае, нац.-культ.Становішча зах.Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы.
34. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Буржуазные реформы 60-70 гг. 19ст., асаблівасці іх правядзення на Беларусі.
У 60-70-я гг. урад Аляксандра2 прыняу шэраг пастаноу аб правядзенн таких рэформ: Выники агр рэф 1861: захаванне феад адносин (иснаванне буйнога памешч землеуладання; буйныя плацяжы; цераспалосица.), развицце капиталистычных адносин (пашырэнне вольнанаемнай працы; пераход да прадпрынимальницкай гаспадарки; расслаенне грамадства на багатых, сярэдних и бедных ) земскай, судовай, гарадской, вае-ннай, у гал не нар. адукацы друку. Самай радыкаль-най была судовая рэформа (20 листапада 1864г.). Новы суд будавауся на бессаслоуных прынцыпах. Были абвешчаны нязменнасць суддзяу , незалежнасць суда ад администрацы , спаборнасць галоснасць судовага працэсу. Значна скарацилася само судаводства. На Бел. суд. Рэформа пачалася тольк 1872г. з увядзення миравых судоу . Земская рэформа (1 студзеня 1864г.) прадугледжвала стварэнне паветах губернях выбар-ных устано (земства ) для к ра н цтва мясцовай гас-падаркай, нар. адукацыяй, мед. абслуго ваннем насе-льн цтва ншым справам непал т. хар-ру. Але Бел. сувязи з падзеями 1863-64 гг. уводзиць выбарныя становы урад не адважыуся. Гарадская рэформа (пры-нята 1870г., Бел. - 1875г.) абвяшчала прынцып усесаслоунасц пры выбарах органа гарадскога сама-к равання - гарадской думы гарадской управы. Ваенная рэформа пачалася 1862г., кал был твора-ны 15 ваенных акруг скарочаны тэрм н службы да 7-8 гадо . У 1874г. з увядзеннем усеагульнай во нскай пав ннасц Рас был рэал заваны буржуазныя прын-цыпы камплектавання арм . Усе мужчыны з 20-гадо-вага зросту пав нны был служыць войску. Тэрм н службы пан жа ся да 6 гадо у сухапутных войсках 7 - на флоце. Уводз л ся льготы для людзей, як я мел адукацыю. Тыя, хто скончы ВНУ, служыл 6 меся-ца , г мназ - 1,5 года, гарадск я вучыл шчы - 3г., па-чатковыя школы - 4 г. Буржуазны хар-р нас л таксама школьная (1864г.) цэнзурная (1965г.) рэформы.
35.Шляхецкія паустанні і іх уплыў на палітыку самадзяржаўя ў беларуских губернях. Паўстаннее 1830-1831 гг. Паўстанне к.Калиноўскага 1863 г.
У лістападзе 1830г. у Варшаве шляхецкімі рэвалюцыянерамі было паднята паўстанне супраць расійскага панавання. Галоўнай прычынай паўстання была незадаволенасць шляхты падзеламі РП, парушэнне расійскімі уладамі польскай Канстытуцы 1815г.Эмилия Плятар. Польская шляхта імкнулася дабіцца незалежнасці РП у межах 1772г.Найбольш радыкальная частка арыстакратыі ажыцяшленне сваіх мэтаў звязвала з падрыхтоўкай і паўстаннем супраць царскіх улад пры падтрымцы сялян.Іх называлі чырвонымі. Частка буйных памешчыкаў, якія спадзяваліся дасягнуць сваёй мэты без удзелу сялян называліся белымі.Кіраўніком чырвонай плыні рэвалюцыянераў быў Вікенцій Канстанцін(Кастусь) Каліноўскі. Ён паходзiў з сям’i збяднелага шляхцiца Гродзенскай губернi, скончыў Пецярбургскi ўнiверсiтэт. Вярнуўшыся ў 1861 г. на радзiму, К. Каліноўскі стварыў у Гродне нелегальную рэвалюцыйную арганiзацыю і стаў восенню 1862г. Старшынёй Літоўскага правінцыяльнага камітэта.. Выдаў разам з Ражанскім і Урублёўскім 7 нумароў падпольнай рэвалюцыйнай газеты на беларускай мове “Мужыцкая праўда”.Паўстанне было намечана на лета 1863г. Расійскае самадзяржаўе пранюхала пра гэта, таму сталі прызываць у армію тых, хто хацеў удзельнічаць у паўстанні. Паўстанне пачалося ў студзені 1863г. Чырвоныя хацелі падняць народнае паўстанне, звергнуць самадзяржаўе.Выступалі за дамоўленнасць з урадам Англіі і Францыі( каб Англія зрабіла націск на Расійскую дзяржаву, каб яны адказаліся ад зямель, якія адышлі ў склад Расійскай Імперыі пасля 3 падзелу Рэчы Паспалітай. Паўстанне было разгромлена. Каліноўскі стаў рыхтаваць новае на вясну 1864г. Але адзін чалавек не вытрымаў дапросаў і расказаў, дзе хаваецца Каліноўскі. Яго схапілі і арыштавалі. Там ён напісаў Пісьмо з-пад шыбеніцы.
