- •Метадалагічныя асновы і прынцыпы вывучэння гісторыі, яе перыядызацыя. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі.
- •Прадмет вывучэння гісторыі Беларусіі ў кантэксце цывілізацыйнага рэгіянальнага развіцця як складовай часткі ўсходнеславянскай гісторыіі.
- •3. Айчынныя гістарычныя школы
- •4.Крыніцы вывучэння гісторыі беларусіі.
- •5.Матэрыяльная и духоўная культура першабытнага грамадства.
- •7. Пачатак рассялення славян на тэрыторые бел.
- •10. Развіцце Феадальныя адносіны ў Заходняй Еўропе і на тэрыторыі Беларусі ў перыяд ранняга сярэднявечча.
- •12.Асаблівасці Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у вкл.
- •13. Цэнтралізатарская палітыка і ўмацаванне ўлады вялікіх князёў. Крэўская ўнія
- •14.Барацьба з Тэутонскім ордэнам. Грундваьская бітва.
- •15. Суперніцтва вкл з маскоўскай дзяржавай ў xuIст. Лівонская вайна.
- •16. Эвалюцыя цэнтральнай улады вкл: ад адзінаўладдзя да саслоўна-прадстаўнічай манархіі
- •18.Асноўныя концэпцыі паходжання беларускага народа.
- •21. Візантыйскай імперыі.
- •22.Духоўная жыццё ўсходніх славян
- •23. Прыняцце хрысціянства і распаўсюджванне пісьменнасці.
- •24.Асаблівасці развіцця духоўнай культуры беларускіх зямель у вкл (1253-1569).
- •25. : Люблінская унія і адукацыя рп.
- •27. Сацыяльна-эканамічнае развіццё беларускіх зямель у складзе вкл у 13-16ст.Аграрная рэформа Жыгімонта Аўгуста.
- •29.Рамяство і гандлёвыя сувязі падчас ' зн-ння бел. Земляў у складзе Рэчы Паспалітай. Мануфактурная вытворчасць. Ф-не саслоўяў. Юрыдычнае і эканам. Становішча сялян XVIII- пач.Хіх стст.
- •31.Асаблівасці сац.-эк. Развіцця Беларусі і асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі пасля уключэння у склад Расийскай имперыі.
- •32. Крызіс феадальна-прыгонніцккай сістэмы,адмена прыгоннага права на Беларус
- •34. Расійскі шлях палітычнай мадэрнізацыі. Буржуазные реформы 60-70 гг. 19ст., асаблівасці іх правядзення на Беларусі.
- •35.Шляхецкія паустанні і іх уплыў на палітыку самадзяржаўя ў беларуских губернях. Паўстаннее 1830-1831 гг. Паўстанне к.Калиноўскага 1863 г.
- •36.Народніцкі и сац-дэмакратычны рух на Беларусі ў 2 пал.19-пач.20 ст.
- •37.Рэвалюцыя 1905-1907 гг. Пачатак парламантарызму.Лютаўская рэвалюцыя 1917 г. Беларускі нацыянальны рух і яго роля ў рэвалюцыйным працэсе пачатку 20 ст.
- •38.Этнічная структура насельніцтва Беларусі ў 17-19 ст. Фарміраванне самасвядомасці бел. Народа.
- •39. Асаблівасці складвання канфесійных адносін на Беларусі ў 16-17 ст. Брэсцкая царкоуна - рэлігійная ўнія. Рэфармацыя і контрэфармацыя, фарміраванне ўніяцкай царквы.
- •40. Канфесійная сітуацыя на бел.Землях у 19-пач. 20 ст. Ліквідацыя царкоўнай уніі і яе наступствы.
- •52.Генезіс беларускай савецкай дзяржаўнасці (1917-1921 гг.). Роля і месці бсср у складзе ссср.
- •55.Асаблівасці працэсу дэмакратызацыі грамадска-палітычнага жыцця ў другой палове 50-х -60-я гг. XX ст.
- •56.Грамадска-палітычнае жыццё бсср у 70-я - першай палове 80-х гг. XX ст.
- •57.Спробы мадэрнізацыі савецкай грамадска-палітычнай сістэмы падчас палітыкі перабудовы.
- •58. Асаблівасці ажыццяўлення новай эканамічнай палітыкі ў бсср.
- •59.Стварэнне матэрыяльна-тэхнічнай базы індустрыяльна-аграрнага грамадства. Індустрыялізацыя. Калектывізацыя сельскай гаспадаркі.
- •61. Нарастанне экалагічных праблем. Чарнобыльская тэхнагенная аварыя і яе наступствы, прычыны паступовага запавольвання тэмпаў эк.Росту і ўзнікненне цяжкасцей ў сац.Сферы.
- •62.Культурнае і духоўнае жыццё ў бсср.Станаўленне і развіццё
- •63.Асноўныя дасягненні бел-мастацкай культуры і навукі ў 60-80 г 20 ст. Змена ў культ-дух жыцці бел.Народа ў канцы 1980 г.
- •65. Грамадска-палітычнае, эканамічнае, нац.-культ.Становішча зах.Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы.
Метадалагічныя асновы і прынцыпы вывучэння гісторыі, яе перыядызацыя. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі.
Для вывучэння свайго прадмета г.Б. выкарыстоўвае метадалогію – сукупнасць найбольш агульных прынцыпай, спосабай наву-га пазнання.Метадалагічнай асновай даследавання могуць выступаць пэўныя філасофскія кірункі: дылектычны матэрыялізм, ідэалізм, а таксама позітывізм, экзістэнцыялізм, прагматызм. Іх выкарыстанне ў многім звязана со светапоглядам вучаных, ступеню іх навуковай сталасці.
прынцыпы 1.Прынцып аб’ектыўнасці азначае разгляд гісторыі адпаведна аб'ектыўным заканамернасцям; патрабуе абапірацца на факты, не скажаючы і не падганяючы іх пад загадзя створаныя схемы; выву-чаць кожную з’яву ў сукупнасці яе станоўчых і адмоўных бакоў, не-залежна ад адносін да іх.Прынцып гістарызму патрабуе, каб кожная падзея разглядалася толькі ў гістарычным развіцці, у сувязі з іншымі падзеямі і канкрэт-ным вопытам гісторыі.
Прынцып сацыяльнага падыходу дазваляе разгледзець у гіста-рычным працэсе праявы розных сацыяльных, класавых і партыйных інтарэсаў, праўдзіва паказваюцца іх супярэчнасці і шляхі пераадольвання.
(перыядызацыю), якая падзяляцца на 1. Старажытнае грамадства (40 тыс да н. э. – V cт. н.э.)
Гэты перыяд падзяляецца на 3 этапы: * каменны век (40- 3 тыс да н. э.), * бронзавы век (2-пачатак 1 тыс да н. э.); * жалезны век (пачатак 1 тыс да н. э – V cт. н. э.) 2. Сярэднявечча (канец V – ХV cтст).
3. Новы час (ХVI-пачатак ХХ cтст.) Падзяляецца на 2 этапы: афармленне феадальнай сістэмы і выспяванне яе крызісу (XVI канец XVIII ст.); генезіс і зацвярджэнне капіталізму, абвастрэнне крызісу буржуазнага грамадства (канец XVIII ст. 1917 г.).)4. Навейшы час (1918- да нашых дзён)
В.Ю.Ластоўскі ў сваей “Кароткай гісторыі Беларусі” 1910. Усю гісторыю ен падзяліў на пяць частак:1. Ад першых часой да ўцеку полацкіх князеў у літву (1129).2. ад звароту іх (1132 да смерці Вітаўта (1430). 3. Ад смерці Вітаўта да люблінскай уніі (1569).4. ад Люблінскай уніі да падзелу Рэчы паспалітай.
5. Беларусь пад Расіяй.
Фармацыйны падыход Ў аснове якога знаходзіўся падзел грамадста на классы і згодна з якім вядучая роля ў гістарычным процэссе адводзелася вытворчым сілам і вытворым адносінам. (материалистическое понимание истории, основанное на изучении общ-эконом. формаций)1) первобытное об-во2) рабовладельческий строй3) феодальный уклад4) капитализм (делится на капитализм и империализм)5) коммунизм (делится на социализм и коммунизм)
Сутнасць і паходжанне цывілізацыйнага падыходу. У аснову гэтага падыходу кладуцца не вытворчыя адносіны, як пры фармацыйным пады-ходзе, а чалавек у сукупнасці яго запатрабаванняў, здольнасцей, волі і ве-даў, тэхналагічным і эконамічным спосабам вытворчасці, палітычныя і грамадскія адносіны. Рост матэрыяльных і духоўных патрэб чалавека якраз і служыць штур-шком для грамадскага прагрэсу. Тэрмін цывілізація уведезы каля двух стагодзяй таму для вызначэеннч грамадзянскай суполньнасці. За тым Ф.Энгельс вызначый цывіліз-ю як стадыю развіцця чалавечага грамадства, якая аступіла за дзікасцю і варварствам і характарызавалася ўзнекнеем классй, дзяржавы, прыватнай ўласнасці.