Renta z tytułu niezdolności do pracy- przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy wskutek wypadku przy pracy. Świadczenie to przysługuje niezależnie od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego, a także bez względu na datę powstania niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem. Prawo do tej renty ustaje z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, a w przypadku ponownego jej wystąpienia, prawo to przywraca się - bez względu na to, jak długa była przerwa.

Renta szkoleniowa- przysługuje ubezpieczonemu, w stosunku do którego orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na spowodowaną wypadkiem przy pracy niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie. Renta przysługuje niezależnie od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego, a także bez względu na datę powstania niezdolności do pracy z powodu wypadku.

Renta rodzinna- przysługuje członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku. Przysługuje ono także w razie śmierci rencisty uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy. Uprawnienie to nie jest zależnie od długości okresu ubezpieczenia wypadkowego, a także od daty powstania niezdolności do pracy z powodu wypadku.

Zasiłek chorobowy- przysługuje poszkodowanemu w wysokości 100% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie wypadkowe. Prawo do zasiłku przysługuje - niezależne od okresu ubezpieczenia - już od pierwszego dnia niezdolności do pracy z powodu wypadku przy pracy. Zasiłek nie przysługuje za okresy, za które ubezpieczony miał - na podstawie innych przepisów prawnych (np. art. 92 Kodeksu pracy) - prawo do wynagrodzenia, stypendium lub innego świadczenia za czas niezdolności do pracy.

Świadczenie rehabilitacyjne- przysługuje poszkodowanemu w wysokości 100% podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia wypadkowe, niezależnie od okresu ubezpieczenia. Przysługuje ono w sytuacji, gdy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego poszkodowany jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokuje odzyskanie przez niego zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje na okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, lecz nie dłużej niż przez 12 miesięcy

Zasiłek wyrównawczy - dla ubezpieczonego będącego pracownikiem, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Prawo do zasiłku wyrównawczego ustaje z dniem zakończenia rehabilitacji zawodowej i przesunięcia do innej pracy, lecz nie później niż po 24 miesiącach od dnia rozpoczęcia rehabilitacji lub w sytuacji gdy rehabilitacja stała się bezcelowa ze względu na stan zdrowia poszkodowanego.

4. Odszkodowanie za przedmioty utracone lub uszkodzone wskutek wypadku.

Zgodnie z art. 237¹ § 2. Kodeksu pracy- pracownikowi, który uległ wypadkowi przy

pracy, przysługuje od pracodawcy odszkodowanie za utratę lub uszkodzenie w związku z wypadkiem przedmiotów osobistego użytku oraz przedmiotów niezbędnych do wykonywania pracy, z wyjątkiem utraty lub uszkodzenia pojazdów samochodowych oraz wartości pieniężnych przy pracy.

Wysokość takiego odszkodowania wyznacza się na zasadach ogólnych.

9

4. Zagrożenie I przyczyny wypadków.

Zagrożeniem jest każdy czynnik mający zdolność spowodowania utraty życia lub zdrowia. Bezpośrednim zagrożeniem jest możliwość występowania między człowiekiem a otoczeniem wymiany energii przekraczającej zdolności przystosowawcze organizmu. Zagrożenia są różnicowane ze względu na rodzaj niebezpiecznej energii oraz jej lokalizację. Wyróżnia się następujące zagrożenia: kinetyczne, elektryczne, chemiczne, promieniowe, termiczne, biologiczne.

Inny podział zagrożeń to:

• Naturalne- stanowi je energia zlokalizowana w naturalnym środowisku człowieka. Np. lawiny śnieżne, powodzie, uderzenie pioruna.

• Techniczne- ich źródłem jest energia zmagazynowana w środkach technicznych lub emitowana w procesach technologicznych. Np. wybuch zbiorników ciśnieniowych, wykolejenie pociągu, pochwycenie przez ruchomą część maszyny.

• Osobowe -są nimi niekontrolowane skutki siły mięśni oraz ciążenia organizmu. Np. spadniecie osoby z wysokości, wpadnięcia, potknięcia.

Większość niebezpiecznych wydarzeń jest jednak inicjowana przez ludzi w wyniku utraty kontroli nad zagrożeniem lub nad własnym zachowaniem.

Wypadki są zdarzeniami złożonymi. Ich powstanie jest wynikiem kombinacji zdarzeń technicznych, środowiskowych, ludzkich i organizacyjnych oraz poprzedzających te zdarzenia warunków.

Szczegółowa analiza przyczyn wypadków przy pracy zbadanych w 2008 r. przez inspektorów Państwowej Inspekcji Pracy wskazuje na istotne zaniedbania w zakresie techniki, organizacji i zachowań ludzkich.

(źródło:http://www.pip.gov.pl/html/pl/sprawozd/08/pdf/r03/s_08_03.pdf)

Przyczyny techniczne dotyczyły:

• braku, niewłaściwego doboru oraz stanu osłon i urządzeń ochronnych (zabezpieczenia m.in. przed zetknięciem się z ruchomymi elementami maszyn, urządzeń i narzędzi; uderzenie przez wyrzucane substancje, materiały i przedmioty; wybuchem; zetknięciem z powierzchniami o skrajnych temperaturach [bardzo wysokich i niskich]; porażeniem prądem elektrycznym) - 21,5% ogółu przyczyn technicznych,

• niewłaściwej stateczności czynnika materialnego (brak zabezpieczeń przed przewróceniem, zmianą położenia itp.) - 14,8%,

• braku lub niewłaściwych układów sterowania, elementów sterowniczych, a także urządzeń sygnalizujących powstawanie zagrożeń - 14%,

• niewystarczającej wytrzymałości czynnika materialnego - 14%,

• braku lub niewłaściwych środków ochrony zbiorowej - 8,7%,

• ukrytych wad materiałowych czynnika materialnego- 5,1%.

Przyczyny organizacyjne polegały na:

• braku nadzoru nad pracownikami - 12,2% w grupie przyczyn organizacyjnych,

• tolerowaniu przez nadzór odstępstw od zasad bezpiecznej pracy - 9,3%,

• braku lub niewłaściwych instrukcjach bezpiecznej pracy - 11,4%,

• dopuszczaniu do wykonywania pracy pracowników bez przeszkolenia lub niewłaściwie

• przeszkolonych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy - 8,1%,

• niewyposażeniu pracowników w środki ochrony indywidualnej lub niewłaściwym

doborze tych środków - 4,5%,

10