57. Белорусы в мире.

50. Распад ссср и образование снг.

Стал вопрос о дальнейшей судьбе СССР. Он был вынесен на всенародный референдум. Большинство граждан высказались за обновленный Союз. Началась разработка нового союзного договора. Однако консерваторы были против этого Союза. Создали государственный комитет по чрезвычайному положению (ГКЧП). Вице-Президент вступил на должность президента СССР. Сопротивление путчистам возглавила руководство Российской республики. Деятельность коммунистов была приостановлена, она фактически поддержала путчистов. Заговорщики были арестованы.

Такие события означали конец перестройки. Падение КПСС означало распад СССР. В резиденции 8 декабря 1991 года руководители Беларуси, Украины и России) подписали соглашение о создании Содружества независимых стран (СНГ).

После этого республики известили одна за другой о выходе из СССР.

Верховный Совет БССР принял 25 августа 1991 года пакет решений о независимости, политической и экономической самостоятельности республики.

Разработаны и приняты дакументы, в том числе Статут СНД. Дейсивие междупарламентское объединение. Одновренно развиваются двухсторонние отношения между странами, каторые образовались на месте былого Саюза.

33. Столыпинская аграрная реформа.

Инициатором аграрной реформы 1905 года был Столыпин. Цели реформы: ликвидация сельской общины, передача земли в частную собственность, выделение земли под хуторское хозяйство, переселение малоземельных и безземельных крестьян в Сибирь, на Дальний Восток.

В 1911 году по инициативе Столыпина была проведена Земская реформа. Было принято решение о введении земств в Витебской, Могилевской, Минской губерниях путем выборов по национальным куриям - русской и польской. В русскую курию зачисляли и православных белоруссов.

Итогом аграрной реформы 1861 года стало развитие страны по пути модернизации, связанной с последовательным переходом от феодального к буржуазному обществу. Аграрная реформа начала проводится с западных губерний.

Отмена крепостного права в России стало свидетельством процесса модернизации, связанного с переходом от феодальных к буржуазным отношениям. Аграрный вопрос к середине XIX века стал острейшей социально - политической проблемой в России.

9. Кревская уния: причины, сущность, последствия.

Крэскае пагадненне было заключана 14 жніўня 1385 г у Крэўскім замку. Адной з яго умоў стала патрабаванне буйных польскіх феадалаў, каб вялікі князь літоўскі Ягайла ажаніўся з дачкой польскага караля Ядвігай. Аднак ядвіга была у 4-гадов узросте абвенчана з аўстрыйскім герцагам. Яны павінны былі узять шлюб пасля дасягнення ядвігай 12гадовага узросту. У выніку шлюбу з ядвігай далучыў да свайго вялікакняжацкага тытула польскага караля, пры заключэнні Крэўскага пагаднення ставіліся і іншыя ўмовы. Ён павінен быў прыняць каталіцкую веру і ахрысціць у каталіцтва Літву, Ягайлапрыняў каталіцтва і атрымаў пасля гэтага імя Уладзіслаў. Ён выдаў грамату(дзяржаўны дакумент), які даваў дадатковыя правы і вольнасці феадалам каталіцкага веравызнання.

Прычыны:

1. спроба Ягайлы атрымаць апору ў саюзе з Польшчай.

2. Імкненне польскіх феадалаў умацаваць Польшчу ў саюзе з ВКЛ.

3. Знешняя небяспека з боку крыжакоў для ВКЛ і Польшчы.

Яе вынікі:

• Нездавальненне праваслаўнай часткі насельніцтва.

• Нарастанне супярэчнасцей паміж феадаламі – католікамі і праваслаўнымі

• Умацаванне абароназдольнасці саюза ВКЛ і Польшчы.

11. Соціальна – эканаміческое развітіе ВКЛ (14- ПЕРВАЯ ПОЛОВІНА 16 В.)

У 13 – 1 палове 16 ст. на тэрытор Белар.працягваецца фарміраванне феадальных адносін. Размяркоўваецца галоўны сродак вытворчасці – зямля. Змяняюцца формы землеўладання і землекарыстання. Сельскагаспадарчая праца трывала станавіцца асновая эканамічнага жыцця ёю займаюцца большасць насельніцтва. Галоўнымі заняткамі людзей былі земляробства, жывелагадоўля, рамяство, а дапаможнымі – бортніцтва, паляванне, рыбалоўства.

Важнейшыя прылады працы, якія заставаліся нязменныя – драўляная саха і плуг.

Асноўнай сельскагаспадарчай культурай з’яўлялася жыта. Шырокае распаўсюджванне атрымалі авёс, ячмень, проса, грэчка, лен, канопля. Сяляне мелі і агароды, на якіх вырошчвалі рэпу, бабы, агуркі, гарох, зеляніну.

Разводзілі таксама жывелу-свіней, авечак, коз і птушак – гусей, курэй. Жывелагадоўля давала не толькі мяса і малочныя прадукты, якія ужываліся у ежу.

Па меры развіцця феадальных адносін 15- 16 ст асноўнай формай феадальнай рэнты становіцца паншчына. Для больш эфектыўнага выканання гэтай павіннасці з сярэдзіны 15ст. у ВКЛ уводзяцца абмежаванні на права пераходу сялян ад 1 земляўладальніка да 2.

Акрамя натуральнага аброку і адпрацовак за карыстанне зямлей у 15 ст уводзяцца грашовы аброк – чынш. Гэта сведчыла аб паступовым развіцці таварна-грашовых односін.

Па ступені феадальнай залежнасці сялян на працягу доўгага часу падзяляліся на чэлядзь нявольную, непахожых і пахожых людзей. Кіруючую ролю у грамадстве таго часу ажыццяўлялі землеўласнікі – феадалы.

Вярхоўным уласнікам зямель ВКЛ лічыўся вялікі князь як кіраўнік дзяржавы. Землі падзяляліся на дзяржаўныя і прыватнауласніцкія.Феадалы мелі зямлю ў спадчыннай уласнасці ці атрымалі яе на час службы. У 15-16 ст адбываўся рост феадальнага землеуладання. Вялікі князь і свецкія феадалы дарылі землі і царкве.

У15 ст масава набываюць значэнне двары з панскай зямлёй – фальфаркі. Фальварак – комплекс гаспадарчых і жылых пабудоў, вакол якіх размяшчаліся ворныя землі, агароды, сенажаці і лясы. Тут жа былі майстэрні, кузні, лесапілкі і г.д