
Россиядә һәм татарстанда бәйрәмнәр
Россиядә һәм Татарстанда бәйрәмнәр күп. Иң яраткан бәйрәм булып Яңа ел бәйрәме санала. Бу бәйрәмгә алдан ук әзерләнә башлыйлар: дусларга һәм туганнарга бүләкләр сатып алалар, чыршы бизиләр. Яңа ел - гаилә бәйрәме. 31 декабрь көнне төнге сәгать уникедә бөтен гаилә бәйрәм табыны артына җыела. Барысы да бер-берсен Яңа ел белән, яңа бәхет белән котлыйлар. Ә аннан соң чыршы астыннан һәркем үзенә бүләк таба. Бу көнне төн буе һәр фатирда, һәр йортта музыка яңгырый, кешеләр урамнарга чыгалар, Кыш Бабай һәм Кар кызы аларны Яңа ел белән котлыйлар.
Күп илләрдә тагын бер бәйрәм — Әниләр көне бар. Россиядә һәм Татарстанда барлык хатын-кызларны 8 нче мартта котлыйлар. Бу көнне аларга чәчәкләр бүләк итәләр, матур сүзләр әйтәләр, алар хөрмәтенә артистлар чыгыш ясыйлар.
Һәр ел 23 февральдә Россиядә Ватанны саклаучылар көнен билгеләп үтәләр. Бу көнне солдат һәм офицерларны гына түгел, барлык ир-атларны бәйрәм белән котлыйлар.
Ел саен июнь аенда Татарстанда татар милли бәйрәме — Сабан туе була. Бәйрәм вакытында милли уеннар, спорт ярышлары үткәрелә, артистлар концерт куялар. Сабан туеның иң төп вакыйгасы - милли көрәш. Шуңа күрә Сабан туеның төп бүләген көрәштә җиңгән батыр ала.
Сабан туе
Сабан туе – татар халкының яраткан иң матур милли бәйрәме. Бу бәйрәм, язгы кыр эшләре беткәч, җәйнең беренче ае июньдә үткәрелә. Сабан туен татарлар гына бәйрәм итми, анда руслар, чувашлар, марилар, яһүдләр һәм башка халыклар да катнаша. Сабан туена күп кунаклар кайта. Бәйрәм башта авылларда, районнарда, соңрак шәһәрләрдә үткәрелә. Сабан туе табигатьнең матур җирендә үткәрелә. Бәйрәмгә балалар да, яшьләр дә, өлкәннәр дә җыела.
Сабан туенда төрле кызыклы уеннар, ярышлар оештыралар. Мәсәлән, балалар өчен капчык киеп йөгерү, сикерү, чүлмәк вату, баганага менү кебек уеннар була. Күп кешеләргә, бигрәк тә ир-атларга ат чабышы, татарча көрәш ошый. Көрәшне балалар башлый, аннан соң үсмерләр көрәшә. Яшьләр һәм олырак кешеләр арасында җиңгән батырга зур бүләк һәм бәрән бүләк итәләр. Сабан туенда тагын атларда ярышалар, йөгерәләр. Анда балалар да, зурлар да катнаша. Әлбәттә, сабан туе җырдан һәм биюдән башка үтми. Сәхнәдә танылган җырчылар, артистлар чыгыш ясыйлар.
Чаллыда Сабан туе Чулман буенда мәйданда була. Ул иртәдән төнгә кадәр дәвам итә. Бу көнне кешеләр туганнары белән күрешәләр, күңел ачалар. Сабан туе – бик кызыклы һәм күңелле бәйрәм.
Сабантуй
Это самый большой и любимый народный праздник. Он идет еще из далекой древности, от язычников – булгар. Верили тогда люди, что землю надо ублажить, попросить, чтобы она дала хороший урожай, тогда будет много хлеба. И вот ранней весной, чуть только сойдет снег, устраивали Сабантуй. В поле варили кашу, и вместе с яйцами и зерном закапывали ее в землю, чтобы земля стала доброй и щедрой.
Прошли столетия с тех пор, а праздник сохранился, дожил и до наших дней. Только проводиться стал летом, да и обычаи стали другими.
Готовились к празднику с самой осени, весь год; всю зиму молодежь ждала его, чтобы показать свои таланты. Девушки вышивали награды для будущих победителей. С самого детства садилась за вышивание девочка; а когда становилась постарше, умела быстро и красиво вышивать любой узор на полотенце. Много нужно было полотенец и платков для праздника, вот и трудились длинными зимними вечерами девушки.
Юноши целый год набирали силу, развивали ловкость, смелость. Силу, конечно, давала работа, а ее у крестьян много и зимой.
Но не только работа делала джигитов сильными, а специальная подготовка. Молодые парни по многу раз поднимали на себе большие камни или мешки. А то и целых бычков. Да еще для силы ели перед праздником много яиц и меду.