153. Што прынцыпова новага з‘явілася ў эканоміцы краін Захаду ў 1950-ыя-1960-ыя гг.?

ЗША выйшлі з вайны самай магутнай у эканамічным і ваенным дачыненні краінай у капіталістычным свеце. Тут выраблялася звыш паловы ўсёй прамысловай вытворчасці капіталістычнага свету. Амерыканская армія дыслакавалася ў Германіі, Японіі, Італіі і ў шэрагу іншых краін. У розных кутках свету было абсталявана звыш пяцісот ваенных баз ЗША. Устройства дэмабілізаваных салдат і афіцэраў стала адной з галоўных праблем пасляваеннай перабудовы. Былі прынятыя шматлікія законы і дзяржаўныя рашэнні па прыладзе ўдзельнікаў вайны. Быў прыняты шэраг буйных рашэнняў: аб паступовым здыманні кантролю над цэнамі і заработнай платай перыяду вайны, аб «поўнай занятасці», аб павышэнні пагадзінных ставак заработнай платы, аб пераглядзе падаткаў. Важнае пытанне пасляваеннай рэканверсіі, якое выклікала найбольшыя спрэчкі, - лёс пабудаваных у гады вайны дзяржаўных заводаў. Гаворка ішла, такім чынам, пра лёс дзяржаўнага сектара ў амерыканскай эканоміцы. За пяць гадоў вайны дзяржава ўклала ў будаўніцтва заводаў апрацоўчай прамысловасці звыш 17 млр. Было пабудавана звыш 2800 прадпрыемстваў. Праз год амаль усе дзяржаўныя заводы былі ў руках 250 карпарацый, якія заплацілі за іх паўцаны. Буйны бізнэс застаўся галоўным прадстаўніком вытворчага капіталу ў ЗША, дзе ў адрозненне ад Еўропы гэтай сферы дзяржаўнага сектара не было. Аднак у пасляваенныя гады значна пашырыўся і сектар дробных і сярэдніх прадпрыемстваў. Налічвалася 9 млн. фірмаў індывідуальных уласнікаў.

154. Канстытуцыя бсср 1937 года.

9 лютага 1937 Надзвычайным XII Усебеларускім з'ездам Саветаў была прынята 3. Канстытуцыя Беларускай ССР.

У ёй было запісана, што БССР - сацыялістычная дзяржава рабочых і сялян, палітычную аснову якога складаюць Саветы дэпутатаў працоўных, а эканамічную аснову - сацыялістычная сістэма гаспадаркі і сацыялістычная ўласнасць ў двух формах: дзяржаўнай і кааперацыйна-калгаснай.

Вышэйшым органам дзяржаўнай улады і адзіным заканадаўчым органам быў прызнаны Вярхоўны Савет Беларускай ССР, а вышэйшым выканаўчым і распарадчым органам - Савет Народных Камісараў Беларускай ССР.

Мясцовымі органамі дзяржаўнай улады з'яўляліся абласныя, раённыя, гарадскія, раённыя ў гарадах, пасялковыя і сельскія Саветы дэпутатаў працоўных.

155. Першы Ўсебеларускі Народны Сход.

Усебеларускі народны сход — агульны сход прадстаўнікоў беларускага ўраду, кіраўнікоў прадпрыемстваў і прадстаўнікоў іншых галінаў гаспадаркі. Адбываецца кожныя пяць гадоў перад чарговымі прэзыдэнцкімі выбарамі ў менскім Палацы Рэспублікі. На сход вылучаюцца дэлегаты з усіх рэгіёнаў Беларусі. Урад складае каштарыс расходаў на падрыхтоўку і правядзеньне сходу ды ажыцьцяўляе яго фiнансавае і матэрыяльна-тэхнічнае забесьпячэньне. З другога сходу колькасьць удзельнiкаў складае 2500 чалавек, у тым лiку ад Менска — 400, ад кожнай вобласьцi — па 350. Дзейсная ўлада ацэньвае яго як «найвышэйшую форму дэмакратыі», прызначаную для абмеркаваньня найістотнейшых пытаньняў жыцьця дзяржавы, параўноўваючы з народным вечам. Традыцыйны выступ Аляксандра Лукашэнкі перад дэлегатамі народнага сходу з праграмай сацыяльна-эканамічнага разьвіцьця палітолягі называюць ягонай перадвыбарнай праграмай. Першы сход, у якім прынялі ўдзел каля 5 тысячаў дэлегатаў, адбыўся 19-20 кастрычніка 1996 году. Упершыню адбылася яго прамая трансьляцыя на ўсіх тэлеканалах, уключна з расейскімі НТВ, РТР і ОРТ. На ім ладзілася абмеркаваньне асноўных палажэньняў Праграмы сацыяльна-эканамічнага разьвіцьця краіны і праекту зьмяненьняў і дапаўненьняў у Канстытуцыю Беларусі. Праз месяц прапанаваны праект, які пашырыў паўнамоцтвы Лукашэнкі, быў падтрыманы на рэфэрэндуме. Праз пяць год, ужо на другім Усебеларускім сходзе, Лукашэнка абвясьціў: : «Першы зьезд адвёў краiну ад хаосу, анархii i вайны розных палiтычных групаў i груповак. Ён вызначыў курс на правядзеньне рэфэрэндуму. У гэтым найгалоўнейшая асноўная заслуга першага зьезду.»