Канструкцыі з “назоўным уяўлення”

Абазначаюць прадмет ці з’яву, уяўленне аб якіх узнікла ў таго, хто гаворыць.

Не маюць закончанага сэнсу, уласціва недаказанасць, не з’яўляюцца самастойнай адзінкай паведамлення, патрабуюць канкрэтызацыі і удакладнення ў далейшым кантэксце.

Своеасаблівая адзінка паведамлення, якая аформлена самастойнай інтанацыяй і мае спецыфічннае камунікатыўнае прызначэнне, шырокі агульнены сэнс.

Няпоўныя сказы

Сказы, у якіх апушчаны адзін або некалькі членаў (галоўных ці даданых), неабходных для арганізацыі і структуры.

Не маюць уласнай структурнай схемы і абапіраюцца на структурную схему поўнага сказа ці на пазамоўную сітуацыю.

1. Структурна поўныя, семантычна няпоўныя

2. Семантычна поўныя, структурна няпоўныя (эліптычныя)

3. Структурна і семантычна няпоўныя

А) кантэкстуальныя – апускаецца асобны член, які ўжываецца ў папярэднім кантэксце

Б) сітуацыйныя – апушчаны асобны член.

Эліптычныя сказы

Няпоўныя сказы з адсутным выказнікам, які не ўстанаўліваецца з кантэксту і не падказваецца сітуацыяй.

Сінтаксічна і сэнсава самастойныя адзінка

У цемным небе ?????? карагоды зорак. Заўседы есць састаў выказніка.

На дварэ сняжынак карагод.

Актуальнае чляненне! Лагічны націск!

Эліптычныя сказы - двухсастаўныя няпоўныя.

Нячленныя сказы

Сказы, якія арганізаваны са слова ці спалучэння слоў і характарызуюцца нерасчляненасцю сваей структуры.

1. Бессастаўныя

2. Інтанацыйна і па сэнсе завершаныя

3. Несамастойныя, уключаюцца ў шырокі кантэкс (ідыялагічная мова).

Клічныя/няклічныя.

Структурнае ядро – мадальныя словы, часціцы, выклічнікі, гукапераймальныя словы.

1. Сцвярджальныя

2. Адмоўныя

3. Пытальныя

4. Пабуджальныя

5. Эмацыянальныя