- •Прадмова
 - •Лекцыйная частка Лекцыя 1. Мова і соцыум
 - •Сутнасць і прырода мовы
 - •2. Гіпотэзы паходжання мовы
 - •3. Функцыі мовы ў грамадстве
 - •4. Нацыянальная мова і духоўная культура народа
 - •1. Галоўнай, дыферэнцыяльнай прыкметай чалавека з’яўляецца
 - •2. Устанавіце адпаведнасць паміж функцыямі мовы і іх сэнсавай характарыстыкай.
 - •3. Паводле матэрыялістычнай тэорыі ўзнікненне мовы звязана з...
 - •Лекцыя 2. Гістарычныя этапы фарміравання і развіцця беларускай мовы
 - •1. Беларуская мова ў сям’і індаеўрапейскіх моў. Вытокі беларускай мовы
 - •2. Роля беларускай мовы ў вкл
 - •3. Прычыны заняпаду беларускай мовы ў Рэчы Паспалітай і Расійскай імперыі
 - •4. Утварэнне новай беларускай літаратурнай мовы. Працэс беларусізацыі ў 20-я гады хх ст.
 - •5. Русіфікатарскі характар нацыянальна-моўнай палітыкі дзяржавы на працягу 30-80 гадоў хх ст.
 - •6. Асаблівасці развіцця беларускай літаратурнай мовы ў 90-я гады хх ст. Стан беларускай мовы на сучасным этапе
 - •1. Беларуская мова належыць да
 - •2. Устанавіце адпаведнасць
 - •3. Новая беларуская літаратурна-пісьмовая мова сфарміравалася на аснове
 - •Лекцыя 3. Білінгвізм і моўная інтэрферэнцыя
 - •1. Паняцце білінгвізму. Аспекты білінгвізму
 - •2. Білінгвізм і інтэрферэнцыя. Віды інтэрферэнцыі
 - •3. Трасянка як лінгвістычная з'ява
 - •4. Сучасная моўная сітуацыя на Беларусі
 - •1. На тэрыторыі Беларусі назіраецца двухмоўе
 - •2. Устанавіце адпаведнасць паміж відамі інтэрферэнцыі і іх сэнсавай характарыстыкай
 - •3. Трасянка – гэта
 - •Лекцыя 4. Лексікалогія і лексікаграфія
 - •1.Слова як адзінка лексічнай сістэмы. Адназначныя і мнагазначныя словы
 - •2. Амонімы, сінонімы, антонімы, паронімы ў лексічным складзе беларускай мовы
 - •3. Асаблівасці лексіка-семантычных працэсаў у тэрміналогіі
 - •4. Паходжанне лексікі беларускай мовы
 - •5. Лексіка паводле сферы выкарыстання
 - •6. Лексіка актыўнага і пасіўнага запасу
 - •7. Лексікаграфія. Тыпы слоўнікаў
 - •1. Да лексікі абмежаванага ўжывання адносяцца
 - •2. Устанавіце адпаведнасць
 - •3. Эўфемізмы – гэта разнавіднасць
 - •Лекцыя 5. Асаблівасці словаўтварэння беларускай навуковай тэрміналогіі
 - •Устанавіце адпаведнасць
 - •У тэрмінатворчасці асабліва пашыраны
 - •Лекцыя 6. Асаблівасці навуковага стылю мовы
 - •1. Функцыянальныя стылі як грамадска абумоўленая, унутрана аб’яднаная сістэма моўных сродкаў
 - •2. Навуковы стыль, яго функцыянальна‑камунікатыўныя характарыстыкі
 - •2. Сістэма моўных сродкаў навуковага стылю
 - •3. Марфалагічныя асаблівасці навуковага стылю
 - •4. Асаблівасці сінтаксісу навуковага стылю
 - •Для навуковага выкладу характэрны
 - •Устанавіце адпаведнасць
 - •Навуковы выклад вызначаецца
 - •Лекцыя 7. Тэкст і яго арганізацыя
 - •Тэкст як асноўная камунікатыўная адзінка
 - •2. Функцыянальна-сэнсавыя тэпы тэксту, мінімальныя адзінкі тэксту, віды сувязі ў тэксце
 - •3. Спосабы выкладу навуковай інфармацыі
 - •1. Апісанню ўласцівы
 - •Устанавіце адпаведнасць
 - •Абзац і зфа
 - •Лекцыя 8. Жанры навуковай літаратуры
 - •1. Спосабы кампрэсіі навуковага тэксту
 - •2. Рэферат і анатацыя – вынік кампрэсіі навуковага тэксту
 - •3. Афармленне цытат. Даведачна-бібліяграфічны апарат навуковай літаратуры
 - •Да жанраў навуковага стылю адносяцца
 - •Устанавіце адпаведнасць
 - •3. Па чытацкім прызначэнні рэфераты бываюць
 - •Лекцыя 9. Афіцыйна-справавы стыль
 - •1. З гісторыі фарміравання афіцыйна-справавога стылю
 - •1. Афіцыйна-справавы стыль і яго функцыянальна-камунікатыўныя характарыстыкі
 - •2. Паняцце дакумента. Групы дакументаў
 - •1. Асабістыя дакументы.
 - •2. Распарадчыя дакументы
 - •Закон Рэспублікі Беларусь
 - •Адміністрацыйна-арганізацыйныя дакументы
 - •Інфармацыйна-даведачныя дакументы
 - •3. Моўныя асаблівасці афіцыйна-справавога стылю
 - •4. Паняцце бланка, рэквізіта, фармуляра
 - •5. Мова і кампазіцыя справавых лістоў. Прыватныя дзелавыя паперы
 - •Лекцыя 10. Культура маўлення
 - •1. Паняцце «культура маўлення». Правільнасць маўлення і нормы
 - •2. Дакладнасць, лагічнасць і чыстата маўлення
 - •3. Багацце, дарэчнасць, сцісласць маўлення
 - •1. Дакладнасць маўлення звязана з
 - •2. Устанавіце адпаведнасць
 - •3. Празмернае ўжыванне дыялектызмаў, канцылярызмаў, слоў-паразітаў, жарганізмаў парушае
 - •Практычная частка Да лекцыі 1. Мова і соцыум
 - •Да лекцыі 2. Гістарычныя этапы фарміравання і развіцця беларускай мовы
 - •Да лекцыі 3. Білінгвізм і моўная інтэрферэнцыі
 - •Да лекцыі 4. Лексікалогія і лексікаграфія
 - •Да лекцыі 5. Асаблівасці словаўтварэння беларускай навуковай тэрміналогіі
 - •Да лекцыі 7. Тэкст і яго арганізацыя
 - •Да лекцыі 8. Жанры навуковага маўлення
 - •Да лекцыі 9. Асаблівасці афіцыйна-справавога стылю
 - •Да лекцыі 10. Культура маўлення
 - •Заданні для індывідуальнай і самастойнай работы студэнтаў Тэмы рэфератаў
 - •Літаратура для анатавання
 - •*Гэта цікава! жыццё ваенных у беларускіх фразеалагізмах
 - •З’ява сінаніміі ў спартыўнай тэрміналогіі
 
З’ява сінаніміі ў спартыўнай тэрміналогіі
Спартыўная лексіка, якая шырока ўвайшла ў наша жыццё і штодзённа выкарыстоўваецца ва ўсіх сродках масавай інфармацыі (радыё, тэлебачанне, газеты, часопісы) можа служыць аб’ектам даследавання такой моўнай з’явы, як сінанімія тэрмінаў. Прычым тэрміны-сінонімы ў адрозненне ад агульнамоўных сінонімаў «не характарызуюць розныя ўласцівасці паняцця» [1, с. 176].
Пры аналізе спартыўных сінанімічных лексем можна заўважыць, што для абазначэння аднаго і таго ж паняцця (з’явы, асобы) найчасцей у якасці сінонімаў выступаюць уласны тэрмін (слова, словазлучэнне) і запазычаны (пераважна з англійскай мовы). Як слушна заўважае В. А. Ляшчынская, «наяўнасць сінонімаў і варыянтаў сярод тэрмінаў тлумачыцца стыхійнасцю моўных кантактаў, паколькі больш за ўсё розных тыпаў тэрмінаў для абазначэння аднаго і таго ж паняцця звязана з узаемадзеяннем слоў уласных і запазычаных» [1, с.178]. Напрыклад: перадача – пас; нападаючы – форвард; паўсярэдні нападаючы – інсайд; паўабаронца – хаўбек; грубае парушэнне – фол; ручны мяч – гандбол; становішча па-за гульнёй – афсайд; пераможца – чэмпіён, лідэр; суддзя – арбітр (з лац.) – рэферы (з англ.); перыяд (у гульні) – тайм (у футболе, хакеі), раунд (у боксе), сэт (у тэнісе); варатар – галкіпер і пад.
Неабходна мець на ўвазе, што пры выкарыстанні сінанімічных тэрмінаў, асабліва ў адным кантэксце, могуць узнікаць цяжкасці ў разуменні пэўнай інфармацыі. Так, у газеце «Звязда» (ад 15 мая 2007 г.) у артыкуле «Аптымальная зборная» чытаем: «У «зорную» дружыну таксама ўвайшлі расійскі нападаючы Яўген Малкін, канадскі форвард Рык Нэш. У тых, хто не ведае іншамоўнага тэрміна форвард, можа скласціся ўражанне, што дадзеныя тэрміны абазначаюць не адно, а розныя паняцці. Для параўнання разгледзім такі прыклад: «Узровень беларускіх суддзяў аказаўся найслабейшым за апошнія чатыры гады. Абслугоўвалі матчы і замежныя арбітры з Расіі і Фінляндыі» («Звязда», 27 красавіка 2007 г.). Тут сінонімы арбітр – суддзя адразу ўспрымаюцца як адно паняцце, паколькі з’яўляюцца шырокавядомымі.
Значна радзей сустракаюцца ўласнабеларускія тэрміны-сінонімы: паражэнне – пройгрыш, праціўнік – сапернік, балельшчык – прыхільнік, ігра – гульня, ігрок – гулец (разм.), варатар – брамнік і некаторыя іншыя. На сінонімах ігрок – гулец і варатар – брамнік спынімся больш падрабязна. Нягледзячы на тое, што ў ТСБМ слова гулец падаецца з паметай ‘размоўнае’, яно апошнім часам усё часцей ужываецца беларускамоўнымі спартыўнымі каментатарамі, у прыватнасці, падчас футбольных і хакейных матчаў, як і словы гульня, згуляць замест адпаведных ігрок, ігра, сыграць. Што да сінонімаў варатар – брамнік, то слова брамнік у дадзеным значэнні зафіксавана ў «Русско-белорусском словаре спортивной терминологии» (1993 г.). Відавочна, што ўтварэнне падобных спартыўных тэрмінаў на ўласным лексічным матэрыяле ў пачатку 90-х гадоў ХХ ст. – гэта адлюстраванне спробы сістэматызацыі і ўнармавання тэрміналогіі ў перыяд беларусізацыі. Аднак на сённяшні дзень у беларускай спартыўнай лексіцы слова брамнік выкарыстоўваецца вельмі рэдка.
Зафіксаваны прыклад і варыянтаў-тэрмінаў: дваяборства – двухбор’е (‘спартыўнае спаборніцтва, якое складаецца з двух відаў практыкаванняў’).
У якасці сінонімаў да спартыўных тэрмінаў ужываюцца і словы ваеннай лексікі. Асабліва ярка гэта праяўляецца ў гульнявых відах спорту, баявых адзінаборствах. Напружанасць барацьбы, высокая ступень эмацыянальнасці, азарт – усё, чым суправаджаюцца спартыўныя відовішчы, знаходзіць свой адбітак і ў ваенных тэрмінах: паражэнне – разгром, спартсмен – баец, паядынак – бой, атака – штурм, абстрэл (варот), нападаючы – бамбардзір і пад. Але калі ў ваеннай тэрмінасістэме дадзеныя тэрміналагічныя адзінкі з’яўляюцца стылістычна нейтральнымі, то ў спартыўнай набываюць стылістычную афарбоўку, метафарызуюцца. На думку А. А. Елістратава, «выкарыстанне ваеннай лексікі ў спартыўнай мове з’яўляецца заканамерным і, хутчэй за ўсё, непазбежным, па-першае, па прычыне гістарычнай узаемасувязі вайны і спорту, па-другое, па прычыне падобнага характару правіл многіх спартыўных гульняў і баявых дзеянняў, па-трэцяе, па прычыне імкнення да экспрэсіі ў апісанні спартыўных відовішчаў. Працэс метафарызацыі ваеннай лексікі ў спорце з’яўляецца прадуктыўным, паколькі можа ўносіць новыя моўныя адзінкі» [2, с. 69]. Прыведзеныя вышэй прыклады пранікнення ваенных тэрмінаў у спартыўную лексіку дазваляюць гаварыць аб адноснай адкрытасці той ці іншай тэрмінасістэмы, аб узаемаабмене паміж тэрмінасістэмамі.
Паколькі спорт у жыцці цывілізаванага грамадства, па сутнасці, з’ява інтэрнацыянальная, то поўнасцю пазбегнуць сінаніміі ў дадзенай тэрмінасістэме практычна немагчыма. І разам з тым неабходна імкнуцца да больш актыўнага стварэння і ўжывання беларускамоўных лексем-тэрмінаў. (А. Асіпчук)
Літаратура
Ляшчынская, В. А. Беларуская мова. Тэрміналагічная лексіка. – Мінск: РІВШ БДУ, 2001. – 254 с.
Елистратов, А. А. Военная лексика в языке спорта // Русская речь. – 2005. – № 2. – С. 64 – 69.
Павловец, Д. Д. Русско-белорусский словарь спортивной терминологии. – 3. Гомель, 1993. – 73 с.
ЗМЕСТ
ПРАДМОВА...............................................................
ЛЕКЦЫЙНАЯ ЧАСТКА..........................................
Лекцыя 1. Мова і соцыум....................................
Лекцыя 2. Гістарычныя этапы фарміравання і развіцця беларускай мовы...
Лекцыя 3. Білінгвізм і моўная інтэрферэнцыі.........
Лекцыя 4. Лексікалогія і лексікаграфія. Асаблівасці лексіка-семантычных працэсаў у тэрміналогіі...
Лекцыя 5. Асаблівасці словаўтварэння беларускай навуковай тэрміналогіі..
Лекцыя 6. Сістэма стыляў беларускай мовы. Асаблівасці навуковага стылю мовы
Лекцыя 7. Тэкст і яго арганізацыя..................................................................
Лекцыя 8. Жанры навуковага маўлення....................................
Лекцыя 9. Асаблівасці афіцыйна-справавога стылю. Групы афіцыйна-справавых дакументаў...............
Лекцыя 10. Культура маўлення.............................................
ПРАКТЫЧНАЯ ЧАСТКА....................................................
Заданні да лекцыі 1............................................................
Заданні да лекцыі 2...............................................................
Заданні да лекцыі 3..............................................................
Заданні да лекцыі 4..............................................................
Заданні да лекцыі 5..............................................................
Заданні да лекцыі 6..............................................................
Заданні да лекцыі 7..............................................................
Заданні да лекцыі 8..............................................................
Заданні да лекцыі 9..............................................................
Заданні да лекцыі 10...........................................................
ЗАДАННІ ДЛЯ ІНДЫВІДУАЛЬНАЙ І САМАСТОЙНАЙ РАБОТЫ СТУДЭНТАЎ..
СПІС УМОЎНЫХ СКАРАЧЭННЯЎ...............................................
Гэта цікава!...............................................................................
	 
		
