Уйларымда мэктэп еллары

1)Балачакның гүзәл бер мизгеле Хәтеремдә минем бүген дә. Кулга тотып чәчәк бәйләмнәре Килгән көнем белем иленә. Кушымта Кыңгыраулы мәктәп елларына Алып кайта мине уйларым. Укытучы апам дәшә сыман: Улларым сез минем, кызларым. 2)Хуш килдең син, балам, әйдә, диеп, Алып киттең тормыш юлыннан. Авыр чакта ярдәм кулын суздың, Сакладың син ялгыш адымнан. Кушымта Өйрәттең син, ярат, балам, диеп, Туган илне, әткәң-әнкәңне. Гомерең буе халкың өчен тырыш, Онытма син туган телеңне. Кушымта

"Незаконченный роман"

1)Ещё недавно все мы были малышами.

Ещё совсем недавно все ходили в первый класс.

И вот последний раз

Стоит здесь весь наш класс

Увы, пришла пора покинуть вас.

Припев:

Слезинки на ресницах таяли,

Года от нас летели стаями

И не могли подумать раньше мы,

Что придет наш черёд,

Ведь всё когда-нибудь кончается.

И с детством мы сейчас прощаемся,

И не забудем школьные года

Никогда, никогда

2)Не мало между нами радостных воспоминаний

А впереди проблем и трудностей не счесть.

Спасибо мамочка,

Спасибо папочка,

Спасибо милые что вы на свете есть.