2. Гідроморфолог тіпы русловых процессов

Тыпы рэчышчавых працэсаў: 1) стужкападобны- перамяшч па дне буй-х адз-х пясч-х градаў, v_ср= 200-300 м/ год, длина= 6-8 р,выш.= 2-3 м, интенс скор гряд изменяеи по сезонам. Мах – в половодье., встр на ровн-х отрезках реки при отсутст поймы. 2) Побачневы тып –в полноводие гряды движ в перекошенном виде.Образов Левобер. и правобер гряды. В межень пр пониж ур самые выс части грядосых, соед с берегами и обр- побочни.Верхняя затопл часть гряды нижнего побочня явл. грабнем переката.Выс побочня= 1-2 м, скор их перемеш=от дес до 100 м в год. 3)абмежаваннае меанд.- обр в узк долинах,сложен тв породами., не обр старицы, а только извевается русло. 4) свабодное(заверш) меанд на уч рек с шир далинами,в итоге происходит преобр русла с старицу.Сначала меандр сползает вниз по теч , а потом станов округлым. Происх разрыв перешейка междеу 2 смеж меандр-старица,далее возник новая мандра.(увел скор, уменш длина,увелич плотность) СВАБОДНАЕ НЕЗАВЕРШ МЕАНДР-спрямлене русла и формиров протоки,которое происх в пониж частях поймы. Это движен станов-ся новым глав руслом, а старое –отмирает(актив аккум).

3. Определение абсолютной отметки уровня воды на свайном водомерном посту.

28 Билет.

1. Устья рек,дельты, эстуарии.

Вусцявая вобласць ракі з’яўляецца зонай ніжняга цячэння ракі, якое адрозніваецца спецыфічнымі рысамі гідралагічнага рэжыму. Па сутнасці гэта зона пераходу ад рачнога рэжыму да марскога. У межах вусцявой вобласці ракі выдзяляецца тры часткі: прывусцявая, вусцявая і вусцявое узмор’е.Прывусцявая частка -Верхняй мяжой яго з’яўляецца месца ніжняга цячэння ракі, куды практычна не пранікаюць нагонныя і прыліўныя хвалі мора. Ніжняй мяжой з’яўляецца месца дзялення ракі на рукавы. Вусцявая частка ракі пачынаецца ў ніжняй мяжы прывусцявой часткі і працягваецца да марскога краю дэльты, або астраўных утварэнняў эстуарыя. Марскі край – гэта ўмоўная лінія, якая акрэслівае з боку мора астравы надводнай , або падводнай дэльты. Вусцявое узмор’е займае частку вусцявой вобласці ракі ніжэй па цячэнню ад вусцявой часткі (дэльты) ракі да зоны, дзе ўплыў рачных вод на рэжым мора не назіраецца, або нязначна. Тут назіраецца рэзкае павышэнне саленасці вады. Мяжа ўзмор’я дынамічна і супадае са звалам глыбіняў (круты схіл дна ўзмор’я).Адрозніваюць два тыпы ўзмор’я: прыглубае і адмелае. На прыглубым узмор’і глыбіня мора дастаткова значная, а адмелае ўзмор’е адрозніваецца шырокім мелкаводдзем нязначным ухілам дна. Вусцявыя вобласці вялікіх рэк падзяляюцца на наступныя тыпы: Аднарукаўныя, характэрныя для рэк, якія ўтвараюць толькі адно рэчышча ў вусцявой вобласці (Амур, Рыоні); Лейкападобныя, характэрныя для рэк Абі, Енісея, Паўднёвага Буга;Астраўная, характэрная для рэк Дняпра, Дона, Пячоры, Паўночнай Дзвіны; Лапасная, характэрная для Урала, Куры; Блакіраваная, або ліманная, характэрная для рэк Кубані, Камчаткі, Камчаткі, Заходняй Дзвіны.Рэкі, якія ўпадаюць ў мора, возера, або ў другую раку ўтвараюць дэльту, ці эстуарый. Раздзялення рэчышча на шматлікія рукавы і фарміравання шматрукаўнага вусця, ці дэльты, Адклады дэльты маюць слаістасць, Па месцазнаходжанню дэльты падзяляюцца на дэльты выпаўнення, высунутыя, лапасцявыя, дзюбападобныя, складаныя і бухтавыя.Эстуарый -затапляемае вусце ракі. Яны ўтвараюцца ў тых выпадках, калі наносы ракі не паспяваюць асесці на дно, а захопліваюцца прыліўнымі хвалямі і цячэннямі і выносяцца у адкрытае мора, а таксама пры апусканні марскога дна і затаплення марской вадой вусцявой часткі ракі. Мноства рэк маюць так званыя прывусцявыя бары. У яго ўтварэнні прймаюць удзел рачныя наносы, а таксама наносы, якія паступаюць з боку мора. Бар прадстаўляе сабой падводны прыбярэжны вал, які адгароджвае вусце ракі ад мора і ўтварае мелкаводнае ўзмор’е.