Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Latinskiy_yazyk_Uchebnoe_posobie_dlya_yuridicheskikh_spetsialnostey.doc
Скачиваний:
49
Добавлен:
29.02.2016
Размер:
2.24 Mб
Скачать

Digesta. L. L, 17 De diversis regulis juris antiqui

2. Ulpiānus. Femĭnae ab omnĭbus officiis civilĭbus vel publĭcis remōtae sunt et ideo nec judĭces esse possunt nec magistrātum gerĕre nec postulāre nec pro alio intervenīre nес рrосuratōres existĕre. Item impūbes omnĭbus officiis civilĭbus debet abstinēre.

9. Idem. Semper in obscūris quod minĭmum est sequĭmur.

10.Paulus. Secundum natūram est commŏda cujusque rei eum sequi, quem sequentur incommŏda.

14. Pomponius. In omnĭbus obligationĭbus, in quibus dies non ponĭtur, praesenti die debētur.

25. Idem. Plus cautiōnis in re est quam in persōna.

29. Paulus. Quod initio vitiōsum est, non potest tractu tempŏris convalescĕre.

32. Ulpiānus. Quod attĭnet ad jus civīle, servi pro nullis habentur: non tamen et jure naturāli, quia, quod ad jus naturāle attĭnet, omnes homĭnes aequāles sunt.

35. Idem. Nihil tam naturāle est quam eo genĕre quidque dissolvĕre, quo colligātum est. Ideo verbōrum obligatio verbis tollĭtur: nudi consensus obligatio contrario consensu dissolvĭtur.

53. Paulus. Cujus per errōrem dati repetitio est, ejus consulto dati donatio est.

54. Ulpiānus. Nemo plus juris ad alium transferre potest, quam ipse habēret.

55. Gajus. Nullus vidētur dolo facĕre, qui suo jure utĭtur.

56. Idem. Semper in dubiis benigniōra praeferenda sunt.

57. Idem. Bona fides non patĭtur, ut bis idem exigātur.

59. Ulpiānus. Herēdem ejusdem potestātis jurisque esse, cujus fuit defunctus, constat.

62. Juliānus. Heredĭtas nihil aliud est, quam successio in universum jus quod defunctus habuĕrit.

82. Papiniānus. Donāri vidētur, quod nullo jure cogente concedĭtur. .

113. Gajus. In toto et pars continētur.

114 Paulus. In obscūris inspĭci solēre, quod verisimilius est aut quod plerumque fiĕri solet.

128 Idem. In pari causa possessor potior habēri debet.

131 Idem. Qui dolo desiĕrit possidēre, pro possidente damnātur, quia pro possessiōne dolus est.

132 Gajus. Imperitia culpae adnumerātur.

142 P a u 1 u s. Qui tacet, non utĭque fatētur: sed tamen verum est eum non negāre.

144 Idem. Non omne, quod licet, honestum est.

151 Idem. Nemo damnum facit, nisi qui id fecit, quod facĕre jus non habet.

180 Idem. Quod jussu alterīus solvĭtur, pro eo est, quasi ipsi solūtum esset.

185 Celsus. Impossibilium nulla obligatio est.

193 Idem. Omnia fere jura herēdum perinde habentur, ac si continuo sub tempus mortis herēdes exstitissent.

196. Modestīnus. Privilegia quaedam causae sunt, quaedam persōnae. Et ideo quaedam ad herēdem transmittuntur, quae causae sunt: quae persōnae sunt, ad herēdem non transeunt.

202 Javolēnus. Omnis definitio in jure civīli periculōsa est: parum est enim, ut non subverti posset.

203 Pomponius. Quod quis ex culpa sua damnum sentit, non intellegĭtur damnum sentīre.

204 l d e m. Minus est actiōnem habēre quam rem.

206 Idem. Jure natūrae aequum est nemĭnem cum alterīus detrimento et injuria fiĕri locupletiōrem.

207 Ulpiānus. Res judicāta pro veritāte accipĭtur.

209 I d e m. Servitūtem mortalitāti fere comparāmus.

Комментарии

Institutiones.

De justitia et jure (L. I, tit 1).

Justitia — справедливость, деятельность человека, сообразованная с предписаниями права. 2. His generalĭter cognĭtis — после этих общих сведений. Desertorem studiorum efficiemus — мы заставим его бежать от учения.

De jure naturali, gentium et civili (L. I, tit. II).

Istīus juris peritia censēri — высказывают познание этого права. 2. Velŭti Atheniensium — подразумевается: jus civīle. Usu exigente — вынуждаемые пользой. Quaedam sibi constituērunt — установили для себя известные права. Locatio conductio — договор найма по отношению к взаимным правам и обязанностям наймодавца и нанимателя. 3. Plebiscīta — plebiscītum —постановление плебеев в народном собрании, которое имело обязательную силу для плебеев в пределах их трибы. Princĭpum placĭta — императорские постановления, prudentium—законоведов. 4. Interrogante — interrogāre здесь «спрашивать народ насчет нового закона, предлагать народу проект закона». Lege Hortensia lata — по издании Гортензиева закона (в 468 г. от основания Рима). 5. In eum modum, ut — до того, что. 6. Sed et quod princĭpi placuit — но и воля императора. Pеr epistŭlam — рескриптом. Cognoscens — разбирая, решая какое-нибудь спорное дело. Haec sunt quae — вот что. Quae nес ad exemplum trahuntur — и они не приводятся в пример. Sine exemplo — не в пример другим. Persōnam non egredĭtur — не идет дальше данного лица. Omnes ... tenent — обязательны для всех. Procul dubio — без сомнения. 7. Non modĭcam juris ... auctoritātem — немалую законодательную силу. Id est — то есть. 9. Imitantur — уподобляются. 10. Ita agi solĭtum erat — был такой обычай. Memoriae mandārent — вверяли памяти, т. е. выучивали наизусть. 12. Nosse == novisse.

De jure personarum (L. I, tit. III).

Prohibētur — возбраняется. 3. Mancipia==servi. 4. Fiunt — становятся таковыми. Id est — то есть.

De rerum divisione (L. П, tit. I).

Modo — теперь. Universitātis — понятию "universĭtas" (совокупность отдельных вещей, составляющих одно целое; все имущество вместе с принадлежащими к нему долгами, как одно целое; совокупность людей, принадлежащих к известной корпорации) противопоставляется "singŭli". Singulōrum — отдельных лиц, т. е. частных. Variis ex causis — различными способами. Eх subjectis apparēbit — будет видно из последующего. 1. Pег hoc — следовательно. Dum abstineat — лишь бы он не касался. 9. Natis — выросшим. Rероnĕrе — выгружать. Quorum praediis haerent — к поместьям которых они примыкают. 5. Ob id — по этой причине. Quibuslĭbet libĕrum est — всякий волен, имеет право. In qua se recipiant — для пристанища себе. Deducĕre — вытаскивать. 12. Nес interest — и все равно. Donec tua custodia coërcētur — пока ты держишь в своей власти. Occupantis fit — делается собственностью первого завладевшего. Ocŭlos tuos effugĕrit — скроется у тебя из виду. 13. Illud quaesītum est — возник такой вопрос. Quibusdam placuit — по мнению одних.

De obligationibus (L. III, tit. XIII).

Quo necessitāte adstringĭtur — перевести действительной конструкцией. Solvendae — solvĕre в значении «выполнять». Eх contractu sunt — прибавить подлежащее «obligatiōnes».

De emptione et vendittone (L. III, tit. XXIII).

Obtinēre oportet — должно иметь место, обязывать. Nihil а nobis... innovātum est — мы не внесли ничего нового. Contrahentium — заключающих договор, договаривающихся. Pоеnitentiae locus est — есть место раскаянию, т. е. можно отказаться. Sine poena — безнаказанно. Hoc etĕnim subsecūto — если жe это будет иметь место (произойдет), т. е. если будет дан задаток. Compellĭtur —обязан. Super arris==de arris. 1. Si ita inter alĭquos convenĕrit — если стороны условились так. Empto... vendĭto — emptum договор купли-продажи в отношении к правам покупщика, vendĭtum тот же договор в отношении к правам продавца. Emptōre... agente — с предоставлением покупателю права. Trahĕre — перенести, распространить. 2. In numerāta pecunia — в денежной сумме. Valde quaerebātur — это был важный вопрос. 3. Pericŭlum — в тесном смысле «pericŭlum» обозначает в обязательных отношениях ответственность за случай и вознаграждение за вред и убытки («риск»). De damni injuriae actiōne —относительно иска об умышленном вреде. 4. Sticchus — собственное имя. Intra certum diem — в определенный срок. Aureis tot за столько-то золотых. Basilĭcam — basilĭca великолепные здания в Риме и провинциях, которые служили для судебных заседаний и для торговых дел. Sciens — заведомо.