Kraevedenie

33. . Рэвалюцыя ў Германіі ў лістападзе 1918 г. прынеслагродзенцам спадзяванне на хуткае заканчэнне нямецкай акупацыі. Актывізуецца грамадскае жыццё ў горадзе. Арганізуюцца грамадскія арганізацыі, партыі, прафсаюзы. Пачынаюць выходзіць мясцовыя газеты. У канцы лістапада 1918 года ў Гродне ствараецца Часовы камітэт па прыняцці гарадской гас-падаркі ад акупацыйных улад. У яго склад увайшлі прадстаўнікі габрэйскага, польскага і беларускага нацыянальных камітэтаў. 27 лютага 1919 года ў Гродне адбыліся выбары ў Гарадскую раду. Рада павінна была замяніць Часовы камітэт. Большасць месцаў у Радзе і магістраце занялі прадстаўнікі габрэйскіх і польскіх арганізацый. Адначасова ў Гродне адбываецца аб’яднанне мясцовых рэвалюцыйных сіл. 26 студзеня 1919 года ў памяшканні гарадскога тэатра прайшло першае пасяджэнне Гродзенскага гарадскога Савета рабочых дэпутатаў. На чале Савета стаў старшыня падпольнага камітэта РКП(б) Вацлаў Багуцкі. Савет прыняў дэкларацыю «Да ўсяго насельніцтва Гродна і ваколіц». Яна абвяшчала барацьбу за ўстанаўленне дыктатуры пралетарыяту. Восенню 1918 года ў Гродне пачынае дзейнічаць першая легальная беларуская арганізацыя – Сувязь культурна-нацыянальнага адраджэння Беларусі. У хуткім часе Сувязь змяніла назву на Гродзенскі беларускі нацыянальны камітэт. У пачатку 1919 года ў Гродна пераязджае ўрад Беларускай Народнай Рэспублікі. Прэм’ер-міністр БНР Антон Луцкевіч звярнуўся да ўсіх мясцовых беларусаў з заклікам «не кідаць працы на нацыянальнай ніве да таго часу, пакуль Беларусь не стане незалежнай». Адначасова ў горад пераязджае Міністэрства беларускіх спраў пры літоўскім урадзе. За Гродна замацоўваецца неафіцыйны статус «другой сталіцы БНР».У лютым 1919 года распачынаецца польска-савецкая вайна. 4 ліпеня 1920 года бальшавікі перайшлі ў наступленне на ўсім заходнім фронце: ад латышскай мяжы да палескіх багнаў. Гэта была адна з найлепш падрыхтаваных наступальных аперацый Чырвонай Арміі падчас грамад-зянскай вайны. 11 ліпеня «чырвоныя» занялі Мінск, а ўжо 14 ліпеня ўвайшлі ў Вільню. На працягу з 19 па 24 липеня ліпеня горад некальки раз пераходиу ад палякай да бальшавикоу,але ужо 24липеняГродзенская крэпасць канчаткова перайшла ў рукі Чырвонай Арміі.У горадзе ствараюцца органы савецкай улады. Савецкая вайсковая ўлада праіснавала ў Гродне да верасня 1920г.

34. 22 сентября 1939 года, из-за раздела Польши между Нацистской Германией и СССР, Гродно, после двухдневного сопротивления частей Войск Польских, был включён в БССР. На присоединённых территориях Западной Белоруссии и Западной Украины, в том числе и Гродно, была проведена серия арестов и массовых депортаций в Сибирь и Казахстан, в последний раз — буквально за 2 дня до нападения Германии. Тем не менее, Западная Белоруссия и Гродно воссоединились с Белорусской ССР и белорусы перестали быть разделённым народом.22 февраля 1940 года по решению Совета народных комиссаров БССР в Гродно был основан учительский институт, развитие которого было прервано Великой Отечественной войной. В 1944 году он был преобразован в педагогический институт, а с 1978 года его статус был повышен до университета.24 июня 1941 года, на второй день после начала Великой Отечественной войны, Гродно был захвачен войсками Третьего Рейха. Во время немецкой оккупации города Германией евреи города сгонялись в гетто. За время нахождения города под управлением гитлеровской администрацией примерно 33 тысячи человек было убито.Гродно был центром партизанского движения и подпольного движения, а на территории современной Гродненской области действовало более 16 тысяч партизан. По неполным данным, за 3 года партизаны и диверсионные группы в области уничтожили более 62 тысяч гитлеровских солдат и офицеров, 139 танков, взорвали более 1 тысячи эшелонов с грузами и живой силой противника.В ходе Вильнюсской и Белостокской операции 1944 года город был освобождён 16 июля войсками 3-го Белорусского фронта.

35. С сентября 1944 года Гродно — центр Гродненской области Белорусской ССР. Хотя город сильно пострадал в результате войны, бо́льшую часть достопримечательностей города удалось сохранить. Однако после войны было снесено много исторических зданий, например, в 1961 году, как аварийный, взорван костёл XIV века (Фара Витовта)[к 19], разобран женский монастырь бернардинок], на месте которого в 1977—1984 возвели здание областного драмтеатра, ряд других достопримечательностей. В планах реконструкции города, которые принимались в 1960-х годах, был полный снос некоторых исторических кварталов, однако им не суждено было сбыться.Быстрое восстановление разрушенной немецкими войсками промышленности и активное строительство инфраструктуры (в том числе канализации) способствовало развитию города. Довоенного уровня население города достигло лишь в середине 1950-х годов. В этот период город стал превращаться в крупный центр промышленности на западе БССР, число жителей к 1988 году увеличилось в 5 раз по сравнению с 1939 годом.30 октября 1949 года был восстановлен шоссейный мост через Неман. В 1971 году построили новый мост через Неман, соединяющий улицы Поповича и Весеннюю, в 1991 году — Румлевский мост.25 сентября 1978 года Гродно был награждён орденом Рабочего Красного Знамени, за огромные успехи, достигнутые в хозяйственном и культурном строительстве, а также за 850-летие со дня основание города.

36. 20верасня 1944 г. Гродна стаў абласным цэнтрам, што прадугледжвала яго рост. Да канца 1945 г. была адноўлена праца 23 прадпрыемстваў, пабудаваны чыгуначны мост праз Нёман, адноўлены чыгуначны вакзал. З 1946 года пачалося выкананне чацвёртага пяцігадовага плана развіцця гаспадарк. У 1950-я гады з”шэраг буйных прадпрыемствау у гораде. заводы жалезабетонных канструкцый, рамонтнападшыпнікавы, аўтамабільных запасных частак, бытавых прыбораў, фабрыка мастацкіх вырабаў. Развіваліся лёгкая, харчовая, шкляная, дрэваапрацоўчая, электраэнергетычная галіны вытворчасці. Узніклі новыя галіны – хімічная, машынабудаўнічая, тэкстыльная. З 1971 г. магутным камбінатам стала Гродзенскае вытворчае аб’яднанне «Азот» . У 1963 г. пачало дзейнічаць аб’яднанне «Хімвалакно». У 1963 годзе Савет Міністраў БССР зацвердзіў план рэканструкцыі і развіцця горада на 10 бліжэйшых гадоў. У другой палове 60-х – 70-я гг. горад ганарыўся першай чаргой бавоўнапрадзільнай фабрыкі, фабрыкай механічнага рамон-ту абутку, заводам па рамонту складанай бытавой тэхнікі. Была ўведзена першая чарга ТЭЦ-2, з 1968 г. прадукцыю стаў выпускаць Гродзенскі завод карданных валаў (цяперашні «Белкард»), пабудавалі першую чаргу за-водаў «Электрапрыбор» і аўтаагрэгатаў, фабрыку «Дынама» па пашыву спартыўных вырабаў, мясакамбінат, прадзільна-ніткавы камбінат. У 1974 г. на вуліцах горада з’явіўся першы тралейбус, налічвалася 11 тралейбусных ліній. 102 аўтобусы абслугоўвалі 21 маршрут працягласцю 182 км. У 1986 г. быў пабудаваны трэці, Румлёўскі - мост праз Нёман і ад-чыніўся новы чыгуначны вакзал. З 1946 па 1963 г. у Гродне было адноўлена і пабудавана 336,5 тыс. кв. метраў жылой плошчы. У новых дамах былі электрычнае асвятленне, водаправод, каналізацыяі іншыя камунальныя выгоды. Пастаянна паляпшалася арганізацыя гандлю і грамадскага харчавання. У 1981 г. адчыніў дзверы новы будынак універмага на вуліцы Савецкай. Грамадска-палітычнае жыццё ў Гродне было цалкам савецкім. Палітычнае жыццё яго гараджан было падпарадкавана існуючай аднапартыйнай сістэме кіравання. Адзінай палітычнай партыяй была Камунистычная партыя беларуси.

37. . культурнае багацце гродзенцаў сведчыла аб вялікім духоўным патэнцыяле жыхароў Беларусі. Для савецкай улады было відавочна, што культура з’яўляецца адной з галоўных сфераў, над якой трэба ўсталяваць кантроль. Таму расла колькасць адукацыйных устаноў ад агульнаадукацыйных школ да вышэйшых устаноў. У студзені 1958 г. была адчынена спартовая школа моладзі. У Гродне была створана сетка вышэйшых навучальных устаноў: Гродзенскі дзяржаўны педа-гагічны інстытут імя Я. Купалы (1944), Гродзенскі сельскагаспа-дарчы інстытут (1951), Гродзенскі дзяржаўны медыцынскі інстытут (1958), Гродзенскі абласны інстытут удасканальвання настаўнікаў (1944). З 1971 г. працуе абласная арганізацыя Беларускага саюза мастакоў, якая аб’ядноўвае жывапісцаў і графікаў, скульптараў і майстроў інтэр’ера. У другой палове ХХ стагоддзя Гродна працягвае традыцыю тэатральнага горада. З 1947 г. цэнтрам тэатральнага жыцця з’яўляецца Гродзенскі абласны драматычны тэатр. У 1980 г. створаны Гродзенскі абласны тэатр лялек. У 1945 г. пачалі выходзіць перадачы абласнога радыё, а ў 1957 г. пачаў працу гродзенскі тэлерэтранслятар. У 1987 г. створана Гродзенская абласная філармонія. Яна займаецца арганізацыяй і правядзеннем канцэртаў, музычных фестываляў, святаў горада. З пазіцыи атэизму у горадзе заставаліся зачыненымі Каложская царква і Фарны касцёл. У 1961 г. быў узарваны будынак славутай Фары Вітаўта. Габрэйскія могілкі былі зруйнаваны, на іх месцы пабуда-валі стадыён цяпер – «Нёман», надмагільныя пліты былі выкарыстаны ў якасці фундамента помніка Леніну.

38.

39.Гісторыя садова-паркавага мастацтва фарміруецца з пачадку 18 стагодзя.З рыгулярныз паркаў фрацузкіх каралей.Цыкл рэгулярных паркаў у Беларусі :парк сапегаў у Ружанах , парк станіслава Аўгуста панітоўскага у Гродна,парк Альба ў Нясвіжы.На мяжы 18-19 стагодзя пачынае пераважаць стыль эклектыкі у паркавым мастацтве які спалучаў рысы рэгулярных паркаў і пейзажаў.Сярэдзіна другой палавіны 19 стагодзя звязанна с пезажнымі паркамі,дзе асобна даецца увага не кранутай прыродзе і месца адпачынку не кідаецца у вочы.(парк Альба ў Нясвіжы).На сёняшні час сгодна з А.Г.Федураком на Берасцейсчынне 164 садовапаркавых помнікаў,а на Гродніншене больш за 360(Румлёво).У розных успамінаў былых гаспадароў згадываецца апісанне маёнткаў і паркаў.З дапамогай краязнаўства варта дыманстравать тыя ці іншыя прывабныя бакі турмашрутаў.Кожны від тура мае сваю прывабнасць ,арганічна звязаную с местам адпачынку.Н-р у этнічных тураў рэкламіруюць адметнасць, не падабенства новага свету людезей,сярод якіх вандруе турыст,

40.

41. В Беларуси на 2012 год насчитывается 153 государственных музея краеведческой, художественной и иной направленности.

Барановичский краеведческий музей(Музей имеет 2 выставочных зала, один из них действует в здании музея, другой находится в отдельном здании. В залах проходят выставки произведений живописи, графики, декоративно-прикладного искусства из собственных фондов и фондов других музеев Беларуси. Проводятся персональные выставки белорусских художников)

Берёзовский историко-краеведческий музей

Ганцевичский районный краеведческий музей(Фонды музея составляют коллекции археологических находок из раскопок памятников каменного и бронзового веков на территории района, вещевая коллекция, нумизматики, фотоматериалов о жизни и быте горожан, живописи и декоративно-прикладного искусства, документов.)

Жабинковский районный историко-краеведческий музей

Ивацевичский историко-краеведческий музей

42.

43.

44.Паняцце пра радавод .Геніалагічныя даследаванні ажыцяўляюцца на падставе шырокага кола крыніц якія па рознаму сведчать пра гісторыя вялікай сямьі ,для пачадку ппошук трэба начать с бліжейшага колу сваякаў ,бацькоў,бабуль,дзядоў,Працесс збора інфармацыі неабходна ажыцявляць згодна з планом.: 1.ФІО+дзявочае прозвішча(у жанчын)2. Даты жыця 3.Место нарадження.4. Вучоба ,адукацыя.5.Профдейнасць.6.Важные падзеі.7. Вывучэнне сямейных дакументаў,(дыпломы,наградныя кніжкі,граматы ,пахвальныя лісы,працоўныя кніжкі,фінансаванне).Не усе дакументы можна ўзяць сабе,надо делать копіі.Галоўны вынік геніалагічных дасследванняў з’яўляецца сямейнный летапіс.Ён складаецца з радавога дрэва,радавых запісаў(пра кожнага),пералік дакументаў,фотоздымкі.Аснаоўное правіло складанне радаводаў .1 Кожнае пакаленне на одной гарызантальнай лініі..2.Абавязкова улічваць кожнае пакаленне.Усе радаводы можно падзяліц на 3 часткі.:радавое дрэва ,радавая табліца,радавая роспісь.Радовае дрэва можна віцца з верху в ніз а так же з нізу в верх.Законы пры складанне радавода. На стагодзе прыходзіцца 3 пкалення.2.Каждае пакаленне падвоівае колькацсь сваякоў.3.Убыванне продкаў.4.Мужчына які мае дзяцей пмечаецца жоўтым цветам.Якія не маюць дзяцей чырвоныя.Замужнія жанчыны ліловыя, Дзяўчына сіні.Пры атрыманні новай інфармацыі зменяецца коллер.

45.Крыніццаякі –усякі аб’ект які вывучаецца не дзеля яе самой , адзеля разумення гістарычнагафактара .Крыніцы –пісмовыя ,матырыяльныя.Крыніццы для экскурсій: арганізацыя тэкста экскурсіі заснавана на папярэднім вывучэнні крыніцы.Мінская нацыянальная бібліатэка.Крыніцамі з’яўляюцца фотоздымкі,літаратурныя творы(гэта такая крынца у якой слова дазваляе абшырыць картінцу мінулага.Крыніцамі могуць быць могілкі ,пахаванні ,меморіальныя дошкі(гэта спецыфічныя крыніцы да якіх трэба падрыхтаваць усіх).

46.

47.Архіў-гэта установа,якая створана для 1.захавання 2.Утрымання .3. Аднаўлення.4. Рэканструкцыі пісмовых крыніц,а так сама для арганізаціі працедуры знаёмства с гэтымі крыніцамі.Архівы у большасці дзяржаўныя установы ,якія маюць шырокую прафілізацыю. Класіфікація архіваў залежыць ад такіхфактараў якгістарычны перыяд,альбо тэматычныя вызначенні таго ці іншага корпуса дакумента.Н-р у Гродна знаходзіцца некалькі архіваў 1.Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі у Гродна.(у ім дакументы ад старажытнасці да 1917 года.2.Дзяржаўны архіў Гродненскя вобласці (дакументы ад 1917 года да нашэга часу).3.Дзяржаўны архіў палітычных арганізацый.Праца ў архіве: 1.атрыманне архіўных дакументаў па замове(па дагавору),-спажывец знаёмецца на сайте архіва з умовамі афармлення запыту,піше запыт і з ім асабіста з’яўляецца у архіў.2.Самастнойнае шуканне.для гэтага нужна падрыхтаваць запыт сначала.

У архіве усе дакументы размеркаванны па прынцыпу :1. Первічнай адзінкай захоўванне ,з’яўляецца справа ,або дзела.Для арынтаціі і пошукаў асаблівых спраў маюцца спісы дзе пералічваюцца назвы этых спраў.Усе справы аб’яднаны у фонд..Выпісаць інфармацыю за спіса і вярнуцца у фонд.

48. 1.Метод индивидуального руководства чтением и его формы.

В основе этого метода – учет индивидуальных особенностей читателя его интересов, увлечений, способностей. Непосредственное общение с читателем помогает библиотекарям применять наиболее целесообразные для каждой конкретной ситуации формы воздействия на чтение читатаеля. Во время рекомендательной беседы библиотекарь не только помогает выбрать конкретную книгу, но и вызывает у читателя интерес к ней создавая соответствующую установку для ее восприятия. Характер рекомендательной беседы зависит от запросов читателя , его возраста, уровня развития. Часто библиотекарю приходиться сначала выяснить, о чем хотел бы человек прочитать. Затем он показывает книги различной тематики, кратко знакомя читателя с их содержанием. Это помогает читателю сделать выбор, приучает точнее формулировать свой спрос.

Беседа о прочитанной книге. Беседа о прочитанном позволяет библиотекарю понять уровень и качество восприятия читателем книги. Если она была рекомендована библиотекарем, он во время беседы определяет педагогическую состоятельность своей рекомендации.

Консультации. Это совет библиотекаря читателю по какому-либо вопросу, связанному с выбором литературы. Консультации проводятся у книжных полок, у выставок, у каталогов и карточек. Важная задача консультации – указать читателю на трудности, с которыми он может столкнуться при чтении, предложить справочные издания. Во время консультации библиотекарь объясняет назначение справочного аппарата книги, предисловие. Создание установки в чтении – психологического состояния, определяемого как готовность к определенной активности, предшествующей восприятию – одна из важнейших целей консультации.

2.Метод массового руководства чтением и его формы.

В основе метода массового руководства чтением лежит знание и учет возрастных социально-психологических особенностей конкретных групп читателей.

Основными формами массового руководства чтением являются 1) книжные выставки-,Выставки бывают тематическими, жанровыми, посвященными определенному виду литературы, творчеству одного писателя и т.д. 2) Обзор литературы-это устный рассказ о книгах и других книжных изданиях, содержание которых подсказывается событиями общественно-политической жизни нашей республики и мира, стремление рекомендовать лучшее произведение современной и классической литературы, а также периодические издания. Обзор проводят с целью расширить читательский спрос, показать большое разнообразие литературы в библиотеке. При выборе темы и книг библиотекарь учитывает интересы и увлечения читателей.,3) циклы чтений,4) групповые беседы о прочитанном, 5)обсуждение книг-это свободная дискуссия своеобразная коллективное размышление о произведениях главным образом художественной литературы. 6)читательские конференции-Цель конференции – формулирование коллективного читательского мнения, воспитание у читателей умения глубоко анализировать прочитанное, видеть то новое в раскрытии обсуждаемой проблемы, что характерно для книг или периодики, разбираемой на читательской конференции. , 7)разнообразные литературные игры (конкурсы, викторины, путешествия по книгам),8) устные журналы,9) литературные вечера.