Егерме сигезенче д¥рес Ху¢аны¼ «акыллы» куяннары

Берк¿нне Ху¢а Насретдин, акчасы бетк´ч, бер аучыдан ике тере куян алып кайткан да хатынына:

– Мин бу куяннарны¼ берсен байга алып барам, ´ син тавык шулпасы ³´м п´р´м´ч пешер. Без бай бел´н берг´ кайтырбыз. Бай синн´н: «Мине кунакка килºемне ничк белде¼?» – дип сораса, куян ´йтте, диярсе¼», – диг´н.

Бай янына баргач, Ху¢а сºз башлаган:

– Безг´ барабызмы ´лл´, бай? Минем хатыным безг´ аш ´зерл´п куяр.

– Хатыны¼ безне¼ кил´сен ничек белер со¼? – диг´н бай.

¥ Ху¢а:

– Мен´ шушы капчык эченд´ге куян тиз ген´ ¿йг´ кайтып, безне¼ кайтасын ³´м н´рс´ пешерерг´ ик´нен хатыныма ´йтер, – диг´н.

Бай ышанмаган. Ху¢а мо¼а к¿леп:

– Син шушы к¿нг´ кад´р минем куян турында белм´де¼мени? Аны¼ акылы безне¼ мулланы¼ акылы кад´р. Мен´ х´зер ´йт, син н´рс´ ашар иде¼?

Бай:

– П´р´м´ч ашар идем, – диг´н.

Ху¢а:

– ¥ мин тавык шулпасы ашарга телим, – диг´н д´ капчыктан куянны чыгарып, аны¼ колагына:

– Х´зер кайт та, хатынга ´йт, ул безне¼ кайтуга п´р´м´ч бел´н тавык шулпасы пешерсен, – диг´н д´ куянны ишект´н чыгарып ¢иб´рг´н.

Ху¢а бел´н бай, Ху¢а ¿ен´ килеп керº бел´н, ¿ст´лд´ге п´р´м´ч бел´н тавык шулпасын кºрг´нн´р. ¯ст´л астында тыныч кына утырган куянны да кºрг´нн´р.

– Й´, Ху¢а, сине¼ куяны¼, чыннан да, мог¢изалы ик´н, сат ми¼а аны, – диг´н бай, ´ Ху¢а:

– Ай, мондый куянны сатарга ярыймы со¼? – диг´н.

– ¥г´р мин сине¼ куяны¼а й¿з сум бирс´м? – диг´н бай.

– Юк, юк! – диг´н Ху¢а.

– ¥ ике й¿зне бирс´м?

– ¥йттем бит, куянымны сатмыйм.

– Биш й¿з сум бир´м, зин³ар, сат инде, – диг´н бай.

¥ Ху¢а ³аман ºз сºзенд´ торган. Бай ¢иде й¿з, сигез й¿з бирс´ д´, Ху¢а риза булмаган. Со¼ында бай ме¼ сум бирерг´ булган. Шуннан Ху¢а:

– Ярый инде, дуслыгыбыз хакына сатсам сатыйм инде, – диг´н.

Бай ме¼ сум акчаны санап бирг´н д´:

– Й´, х´зер инде куян безг´ барып, минем хатынга ´йтсен. Сезг´ н´рс´ пешерерг´, ´йт, – диг´н.

Ху¢а н´рс´ тел´г´нен ´йтк´н.

Шуннан бай куянны¼ колагына нидер пышылдаган да аны чыгшарып ¢иб´рг´н.

Бай бел´н Ху¢а байны¼ ¿ен´ кайтканнар. Бай ишект´н керг´н д´ хатынына:

– Й´, хатын, без тел´г´н ашлар пешерелдеме? – дип сораган.

– Мин аны каян белим. Белг´н булсам, пешереп куйган булыр идем, – диг´н бай хатыны.

– Мин ¢иб´рг´н куян си¼а килеп ´йтм´демени? – диг´н бай.

Хатын бернинди д´ куян килм´г´нен ´йтк´ч, бай ачуланып Ху¢адан акчасын кире сорый башлаган.

Ху¢а:

– Син куянны¼ колагына н´рс´ ´йтте¼ со¼? – дип сораган.

– Без килг´нче хатыным пилм´н бел´н пылау пешерсен дип ´йттем.

– Башка без сºз д´ ´йтм´де¼ме?

– Юк, башка берн´рс´ д´ ´йтм´дем, – диг´н бай.

Шуннан со¼ Ху¢а к¿леп:

– Их, син, юл´р, юл´р! Со¼, адресы¼ны ´йтм´г´ч, ул сине¼ ¿е¼не ничек белсен, мен´ х´зер тот инде куяны¼ны, – диг´н.

кºрерг´

Эшли кºр! – смотри, сделай (обязательно сделай!).

Эшли кºрм´! – смотри, не делай (не вздумай делать!)

Марат: Мин кич´ кинога бардым.

Иск´нд´р: Ничек булды со¼? Кино ш´п булдымы?

Марат: С¿йл´м´ д´! Мин, юл´р, матур рекламага ышандым. Анда бик ´йб´т комедия дип язганнар иде…

Иск´нд´р: Шуннан?..

Марат: Л´кин к¿л´рг´ с´б´п булмады. Кино бетк´ч, еларга гына с´б´п бар иде.

Иск´нд´р: Ниг´ алай?

Марат: Билет б´ясен иск´ т¿шердем… Син, Иск´нд´р, ул кинога бара кºрм´, акча¼ны ´р´м итм´…

¥лфия: Без ирт´г´ Р´мзия бел´н бакчага барырга уйлыйбыз. Син, Х´бир, безне¼ бел´н барасы¼мы?

Х´бир: Чакырсагыз, ´лб´тт´, барам!

Р´мзия: ¥лфия чакыра бит инде. Л´кин син авырый гына кºрм´!

Х´бир: Аны¼ ¿чен борчылмагыз. ªзегез д´ ¢ылырак киенерг´ лныта кºрм´гез…