- •Вопрос№1:Предмет, значение и цели курса «Истории Белоруссии». Периодизация истории Белоруссии. Источники изучения курса.
- •Вопрос№2:Первобытное общество - общий этап в истории человечества. Заселение территории Белоруссии. Основные занятия первобытных людей, их общ строй.
- •Вопрос№3:Великое переселение народов. Расселение индоевропейцев. Балты и славяне на территории современной Белоруссии.
- •Вопрос№4: Теории происхождения белорусов и термина «Белая Русь».
- •Вопрос №5:Зарождение гос-венности у вост славян. Полоцкое и Турово-Пинское княжества-первые гос образования на территории Белорусии.
- •Вопрос№6:Общественно-политический строй Полоцкого гос-ва, его взаимоотношения с Киевской державой.
- •Вопрос№7:Образование вкл и присоединение к нему белорусских земель.
- •Вопрос№8:Социально-экономическое развитие белорусских земель в составе вкл в 13-16ст.Аграрная реформа Жигимонта Августа.
- •Вопрос№9:Государственно-политический строй вкл.
- •Вопрос№10:Основные направления внутренней и внешней политики вкл в 13-16в.
- •Вопрос№11:Язычество на землях Белоруссии.
- •Вопрос№12: Введение христианства и его влияние на развитие белорусских земель.
- •Вопрос№13:Письмо и образование на Беларуси в 9-13 вв. Е. Полоцкая, к. Туровский, к. Смолятич.
- •Вопрос№14:Фармiраванне беларускай народнасцi. Станауленне старабеларускай мовы I развiцце лiтаратуры.
- •I Мсцiслауская землi сталi аб'яднальным цэнтрам тэрыторыi беларусау.Выгад
- •Вопрос№15:Архитектура, изобразительное и декоративно-прикладное искусство на Беларуси в 9 – 13 вв.
- •Вопрос№17:Церковно-религийные отношения в вкл и рп.
- •Вопрос№22 Знешняя палітыка рп. Войны.
- •Вопрос23:Сацыяльна-эканамічнае становішча беларускіх зямель у другой палове XVI-XVIII ст.
- •Вопрос№24:Политический кризис рп, попытки реформирования. Разделы рп и присоединение Бел земель к Российской империи.
- •Впрос№25:Развитие образования, литературы и науки в Беларуси в другой половине 16-18 ст.
- •Вопрос№26: Архитектура Бел. В другой половине 16-18ст. Изобразительное искусство, театр, музыка.
- •Вопрос№27:Политика царизма в Белоруссии в конце 18-19 ст.
- •Вопрос№28:Общественно-политическое движение на б в 18-19. Восстания 1794 и 1830-31 гг.
- •Вопрос№29:Международные отношения в Европе в период Наполеоновских войн. Война 1812г.
- •Вопрос№30:Образование, наука и литература конца 18-нач 19в.
- •Вопрос№31:Искусство Белоруси в 18-19ст.
- •Вопрос№32:Промышленный переворот в странах Зап Европы. Отмена крепостного права.Буржуазные реформы 1860-1880г.
- •Вопрос№33: Особенности развития экономики б после отмены крепостного права во второй половине 19 в.
- •Вопрос№34:Восстание 1863-1864гг на б, его итоги и значение.
- •Вопрос№39:Общественно-политическая жизнь ри в нач 20 ст . Революционные события 1905-1907 гг на Бел.
- •Вопрос№40:Первая мировая война и б. Лютауская рэвалюция1917г.
- •Вопрос№41:Развитие культуры б в начале 20 в.
- •Вопрос№42:Обострение соц-эк и полит кризиса в России осенью 1917г. Кастрычницкая рэвалюция и установление советской власти.
- •Вопрос№43:Проблема белорусской гос-венности в общ- полит движении б. Первый всебелорусский съезд. Объявление бнр.
- •Вопрос№44:Создание бсср и л-бсср.
- •Вопрос№45:Война Польши и России. Второе объявление бсср.
- •I узмацнення абароны 1 чэрвеня 1919г. У Маскве было прынята рашэнне аб пе
- •1920Г. Здолела перайсцi у контрнаступленне. Але з-за недахопу сiл наступ0-
- •I незалежнай дзяржавай.
- •Вопрос№46:нэп и его особенности проведения в б.
- •Вопрос№49:Сворачивание нэПа. Индустриализация и коллективизация.
- •Вопрос№52:Развитие образования ,науки и литературы на б в 1917-1941гг.
- •Вопрос№55:Оккупационный режим на б.Развитие партиз движения.
- •1941Г. Было створана 378 атрадау I дыверсiйных груп.Першыя групы з'явiлiся на
- •Вопрос№56:Освобождение б от захватчиков. Окончание 2 мировой войны. Ее итоги.
- •Вопрос№59:Общ-полит жизнь в условиях “оттепели”.Попытки реформирования экономики.
- •Вопрос№60:Соц-эк и полит развитие бсср в 1970-1980 гг.
- •Вопрос№61:Развитие образования и науки б в послевоенное время.
- •Вопрос№62:Развитие бел искусства в послевоенное время.
- •Iм".Гэтыя творы рэальна характэрызуюць рэвалюцыйныя падзеi на Беларусi,паказваюць жыццё беларускай вёскi,гiстарычнае мiнулае беларускага народа. Значных
- •Вопрос№63: Обострение внутренних противоречий в ссср, усиление кризиса, политика перестройки.
- •Вопрос№64:Чернобыльская катастрофа.
- •Вопрос№65:Распад ссср.Независимость бсср. Создание снг.
Вопрос№34:Восстание 1863-1864гг на б, его итоги и значение.
З часоў падзелу Рэчы Паспалітай польскі патрыятычны рух не даваў спакою расійскім уладам. Польскі патрыятычны лагер падзяліўся на дэмакратаў, якія выступалі за паўстанне, і лібералаў – прыхільнікаў мірных сродкаў барацьбы.Тыя, хто быў за паўстанне, атрымалi назву “чырвоныя”. Яны падзялялiся на правых i левых. Першыя рабiлi стаўку на шляхту i асцерагалiся шырокага сялянскага руху.Яны прадугледжвалi надзяленне сялян зямлёй за кошт яе частковай канфiскацыi ў памешчыкаў пры абавязковай грашовай кампенсацыi. Левыя разлiчвалi на сялянскую рэвалюцыю.Працiўнiкаў паўстання называлi “белымi”. Гэта былі пераважна памешчыкi, сярэдняя буржуазiя, частка iнтэлiгенцыi.Гэтыя палiтычныя плынi сфарміраваліся і iснавалi не толькi ў Польшчы, але i на тэрыторыi Беларусi i Лiтвы.Восенню 1861 г. у Варшаве з разнастайных рэвалюцыйных груповак быў арганiзаваны паўстанцкi гарадскi камiтэт.“Левых” ў Беларусi ўзначальваў Канстанцiн Калiноўскi (1838–1864). Ён паходзiў з сям’i збяднелага шляхцiца Гродзенскай губернi, скончыў Пецярбургскi ўнiверсiтэт. Вярнуўшыся ў 1861 г. на радзiму, К. Каліноўскі стварыў у Гродне нелегальную рэвалюцыйную арганiзацыю з разначыннай iнтэлiгенцыi. Выдаў 7 нумароў падпольнай рэвалюцыйнай газеты на беларускай мове “Мужыцкая праўда”.Была выкладзена праграма паўстання: Польшча абвяшчалася незалежнай краiнай з роўнымi правамi ўсiх яе грамадзян перад законам, дазвалялася дзейнасць ўнiяцкай царквы, планавалася перадаць сялянам iх зямельныя надзелы ў поўнае ўладанне, а памешчыкам выплацiць кампенсацыю з дзяржаўнай казны.У студзенi–лютым 1863 г. ў Беларусi з’явiлiся першыя паўстанцкiя атрады, якiя прыйшлi з Польшчы. Найбольш актыўна паўстанцы дзейнiчалi ў Гродзенскай губернi, дзе ваяводскiм камiсарам быў К. Калiноўскi.Паўстанне 1863–1864 гг. адбывалася ва ўмовах правядзення аграрнай рэформы ў Расii.Поспеху ў барацьбе з паўстаннем расійскiя ўлады дасягнулi не толькi дзякуючы вайсковай сiле.У чэрвенi 1863 г. ў Вiльню вярнуўся К. Калiноўскi, а ў лiпенi ён стаў старшынёй Вiленскага аддзела. Да канца лета ў руках К. Калiноўскага сканцэнтравалася ўсё кiраўнiцтва паўстанцкiмi атрадамi на тэрыторыi Лiтвы i Беларусi. Аднак выратаваць паўстанне ўжо не удалося.
ВОПРОС№35: Фарміраванне бел. нацыі. Адраджэнне бел. мовы і літаратуры. Дэмакратычны і нацыянальна-вызваленчы рух на Б. у другой палове 19 = пачатку 20 стст.
Пасля падаўлення паўстання 1863–1864 гг. на Беларусi адбыўся рэзкi спад сялянскiх выступленняў i на працягу наступных 40 год сялянскi рух нiколi не дасягаў таго ўзроўню.Арганiзаваны рэвалюцыйны рух на Беларусi пачаў адраджацца толькi ў сярэдзiне 70-х гг.З самага пачатку ў народнiцтве iснавалi дзве плынi – рэвалюцыйная i рэфарматарская. Прадстаўнiкi першай асноўным сродкам дасягнення сваiх мэт лiчылi сялянскую рэвалюцыю. Памяркоўныя народнiкi хацелi перайсцi да сацыялiзму шляхам паступовага рэфармавання iснуючага ладу Расii.Народнiцкi рух на Беларусi быў iдэйна i арганiзацыйна звязаны з агульнарасiйскiм.Тым не меньш, выступленняў рабочых на Беларусi было ня шмат. Толькi ў 90-я гады назiраецца ўздым барацьбы. Паступова рабочы рух набывае ўсе большую арганiзаванасць i ў канцы ХIХ ст. вылучаецца ў самастойную плынь.У дугой палове 80-х – пачатку 90-х гг. у некаторых гарадах Беларусi былi арганiзаваны гурткi, у якiх вывучалiся працы К. Маркса, Ф. Энгельса i iх паслядоўнiкаў.Аднак ужо з сярэдзіны 90-х гадоў у сацыял-дэмакратычным руху Расіі адбываюцца значныя змены. Пачынаецца пераход ад вузкай гуртковай прапаганды марксізму да масавай эканамічнай і палітычнай агітацыі.
ВОПРОС№36:Образование, наука и литература на Б в др пол 19 в.
ВОПРОС№37:Архитектура , ИЗО,театр и музыка во второй половине 19 в.
ВОПРОС№38:Основные тенденции развития экономикиЕвропы в нач 20 в. Соц-эк состояние бел губерний в 1900-1914гг.Столыпинская аграрная реформа.
Экономика Бел. в это время была одной из частей народного хоз-ва России и развивалось по общим с Россией эконом. законам. К началу 20 века она проходила стадию капитализма. В это время идет поцесс концентрирования производства , появл. фабрики и заводы. Строит-во новых предприятий и их техническое переоборудование были характерны для предприятий деревообрабатывающей, кирпичной, стекольной промышл-ти. Ведущая – пищевая. В промышленности Бел в это время существовали монополитич. объединения. Так, в 1905 в Минске образован комитет спичечных фабрик западного края.
Одновременно проходит процесс концентрации капиталла. Особенностью края было то, что капиталл был местным, и приимущественно еврейским.С 1900 по 1913 характерной особенностью госуд-го бюджета белоруса преобладала доходная часть над расходной. Самые крупные доходы в бюджете: 50% - железная дорога; 24% - госуд-ные вино-водочные монополии.
Широкая транспортная система, выгодное географическое положение способствовало росту внешней и внутренней торговли. В этот период вывозилось : лес, лен, скот, масло, деготь, спирт, смола. Ввозилось : машины, оборудование, уголь, соль, хлеб.
Достаток населения Бел. 1913 : фунт житного хлеба-1 копейка, фунт говядины-15 коп, нанять дешевую квартиру-5 руб в месяц, сапоги-3 руб. Зарплата простого рабочего- 35 руб
Зарплата машиниста паровоза- 80 руб. Зарплата учителя приходного училища- 125 руб.
Т.о. экономическое развитие Б в нач 20 века, шло достаточно быстрыми темпами, хотя Бел продолжала оставаться аграрным районом России.
.Iнiцыятарам i галоуным выканауцам рэформы у е/с выступiу П.А.Сталыпiн, якi усвядомiу неабходнасць ломкi сярэднявяковых форм уладяння зямлей з мэтай расчысцiць для капiталiстычнага развiцця.
Мэты рэформы:
1. разбiць адзiны агульнасялянскi фронт супраць памешчыкау;
2. раскалоць веску,паскорыць працэс стварэння класа сельскай буржуазii;
3. забяспечыць умовы шпаркага развiцця эканомiкi краiны.
Сродкамi вырашэння гэтых мэт,на думку Сталыпiна былi:
1. разбурэнне сялянскай абшчыны;
2. насаджэнне хутароу i перасяленне "лiшняга" з еурапейскай часткi Расii сялянства у Сiбiр i на Далекi Усход;
3. пераход ад прускай да амерыканскай (фермерскай) мадэлi землекарыстання.
Першапачатковым,зыходным этапам рэформы,неабходным для станаулення пры ватнай сялянскай зямельнай уласнасцi з'яулялася разбурэнне сялянскай абшчыны.Указ ад 9 лiстапада 1906 года дазваляу кожнауму гаспадару выйсцi з абшчыны i замацаваць у асабiстую уласнасць сваю надзельную зямлю. На рэалiзацыю рэформы на Беларусi пэуны адбiтак наклау велiкадзяржауны накiрунак палiтыкi царызму,якi праявiуся па насаджэнню на Беларусi рускага землеуладання.Толькi у Гродзенскай губернii за 1905-1912 гг. рускiя пасяленцы купiлi амаль 28 тыс. дзесяцiн зямлi.На Беларусi быу створаны спецыяльны фонд для рускiх перасяленцау.На Беларусi,больш чым дзе,шпарка прапаган давалася у друку хутарская гаспадарка,стваралiся паказальныя хутары, якiя забяспечвалiся сартавым насеннем,пародзiстай жывелай, навейшым iнвентаром i машынамi.У Вiленскай губернii да 1913 года было арганiзавана 387 паказальных гаспадарак,з зямельнай плошчай у 5,6 тыс. здесяцiн.З мэтай iнтэнсiфiкацыi с/г, павышэння культуры земляробства i жывелаводства, прымалiся меры па узмацненню агранамiчнай i ветэрынарнай службы. Арганiзоувывалiся пункты продажу i пракату удасканаленых с/г машын i прылад.
Вынiкi рэформы:
За 10 год ажыццяулення рэформы у 5-цi заходнiх губернiях было створана 12,8 тыс.хутароу,якiя занялi плошчу каля 1,4 млн.
За 1904-1914 гг. з пяцi заходнiх губерняу перасялiлiся 368,4 тыс.чалавек,з iх каля 70% - у 1907-1909 гг.Пiк перасяленцау (102,5 тыс.) прыйшоу ся на 1909 год.Але сутыкнуушыся з вялiкiмi цяжкасцямi частка перасяленцау вярнулася у Беларусь.
.К 1914 году колькасць па рабкау на Беларусi склала 200 тыс чалавек.
Сталыпiнская рэформа стымулявала спецыалiзацыю у с/г Беларусi.К 1914 г Беларусь стала адным з буйнейшых раенау вырошчвання бульбы (17,2% ад усей плошчы пад бульбай у еурапейскай Расii), узраслi пасевы льну i збожжавых культур. Напярэднi першай сусветнай вайны бедната складала каля 70%, сяляне-сераднякi - 10-11% усяго сялянства .Сталыпiнская аграрная рэформа iстотна паскорыла працэс сацыяльна-класавай дыферэнцыяцыi сялянства.