Kenesbay Raxmanov - Izban

Qoyıwshı rejissyor menen xudojniktıń dıqqatına!

Izban-tarıyxıy adam, sonlıqtan oǵan baylanıslı waqıyalar da shashaw, onı bir kartinanıń kórinisine toplaw múmkin bolmadı.

Sol ushın bundaǵı dekoraсiyalar awır bolmawı kerek. Jeńil-jelpi, kóshiriwge qayım, geyde bir dekoraсiyanı kóp jerde paydalanıw, ásirese, jaqtılıq dekoraсiyasınan (svet) kóbirek paydalanıw kerek. Bul spektaklde baslı orında aktyorlardıń oyını turadı da, saxnadaǵı kórinisler waqıyanı tolıqtırwǵa paydasın tiygizbeydi. Múmkinshiligi bolǵanınsha saxnanıń barlıq tárepin paydalanıw kerek.

Avtor

Waqıyaǵa qatnasıwshılar:

1.Izban

2.Ayzada-anası

3.Biybigúl-hayalı

4.Taǵabergen-jan jorası

5.Sadetdin maxsım

6.Nazlı-eltisi

7.Aygúl-qızı

8.Xabibulla-awıl hámeldarı

9.Ayparsha-hayalı

10.Ostemirawıl keńes baslıǵı 11.Koshbasov-rayonnan kelgen uákil 12.Qırıq bay-toǵay turǵını 13.Ismaylov-rayatkom baslıǵı 14.Ábdijámil-awıllıq muǵállim 15.Arzıbek-partyachoyka 16.Shınar-hayalı

17.Qosnazarbay

18.Ímsın-hayalı

19.Mawlen-balası

20.Gulpashın-kelini

21.Madiyar-miliсioner

22.Xatker-jigit

23.Ótemis-awıl adamı

24.Oblasttan kelgen uákil

25.Qoshqarbay-pedtexnikum muǵállimi

26.Qarawıl

27.Ushnga-hayalı

28.Jumaniyazov-rayonlıq xalıq aǵartıwı shaqabınıń baslıǵı 29.Izimbet-Kolxozdıń jańa baslıǵı

30.Reym-miliсioner

31.Saqshı

32.Miliсioner

PROLOG

Izban temir tordıń arjaǵında.

Ol torǵa asılıp bılay-bılay júredi. Sóylenedi. Jalǵız.

IZBAN: Azatlıq tańı atıp, erkinlik kuyashı jadırap kiyatır desedi…Jarlılardıń mańlaylarınan ıǵbal nurları sıypalap, bináy ómirimizde diydarı nesib etpegen baxt degen teberik nárse hár bir bosaǵadan basın suǵıp kiyatır desedi… sonda men bul tar qapeste neǵılıp turman, nege meniń qanatlarım ál hawada óz erkine páruaz áylemeydi? Men bul dúnyaǵa ne ushın kelip edim? Adam bolıp izdegenin qolınan tartıwǵa, aldımda baratırǵannıńshalgayına aslıp, xalıq qatarına ilesiwge…anıq teńlik zaman ornaǵan bolsa, ata-babalarımnıń mıńmıń jıllıq zarı-giryan bolıp izlegen ármanı orınlanǵan bolsa…nege meni bul jerge tıǵıp qoyıptı?!

(qattı dawıslaydı) Háhááyy, kim bar? Meniń dadıma qulaq salǵanday kim bar bunda?!

(Tyurmanıń saqshısı keledi)

SAQSHÍ: nege qıshqıra beresen, bala! Ayaǵıńdı ógiz basıp aldıma?! Izban: Meni nege bul jerge qoyıpsızlar?

SAQSHÍ: Sen qamalıp atırsań! Izban: Nege qamalıp atırman?

SAQSHÍ: Men qaydan bileyin…Qama dedi, qamadıq! Izban: Qashan bosatasız?

SAQSHÍ: Men qaydan bileyin? Bosat dese, bosatamız! Júnsiz qıshqıra berme. Ózińniń awzıńdı, basqanıń qulaǵın awırtıp ne qılasan… Islerińdi islep bolǵan soń, qıshkırmaqtan, kúni-túni uay-uay salsańda paydası joq, inim.

Izban: Jalaǵa qayım jalmambet boldımǵoy.

SAQSHÍ: Jalama, shınlıqpa, ol jaǵında biziń jumısımız joq. Házir, inim, keńes húkimetiniń zamanı ǵoy, qayaktaǵı jalanı aytıp tursań? Óytip, húkimetke jala jappa!

Izban: Men húkimetińe jala jawıp otırǵanım joq.

SAQSHÍ: Nege húkimetiń deysen? Ol seniki de emes pe?

IZBAN: Bálkim, meniki de shıǵar…Biraq, nege meni qamaydı, men sonıń adamı bolsam…

SAQSHÍ: Qılmıs islegenseń…

IZBAN: Qılmıs?! Hesh qanday-am. Birewler malımdı urladı dep jala japtı! Men birewdiń malın urlap ne qılaman? Mına bileklerim menen, mına kúshǵayratım menen men urlıq kılaman ba? Men qara miynet ushın tuwılǵan adamman! Meniń babam diyxan bolǵan, meniń atam diyxan bolǵan, meniń ákem diyxan bolǵan! Meni solardıń jolınan júrmey urlıqtıń jolına júredi dep kim oylaydı?! Meniń tuqım-teberegimniń xesh qaysısı da miynetsiz haram dúnya jıynamaǵan! Bul keńes húkimeti bolsa xámmesin oylasıpkeńesip sheshetuǵın bolsa, nege sol jalaxorlardıń jalasına inanadı? Meniń daqsız júzime nege shirkew saladı? Nege meniń pák, girishtey taza kewlime iplaslıq túsiredi? Qáne, shınlıqtı ayt!...

SAQSHÍ: Men… hesh nárse de ayta almayman…

Izban: Durıs, sen hesh nárse ayta almaysan. Sen bul jerde iyttiń talabın atqarıp tursań!

SAQSHÍ: Abaylap sóyle, bala!

IZBAN: Qáytip sóylesemde óz erkimde. Bizlerdiń aramızda mınaw temir kózgenek bar hám sen iyeńniń buyrıǵısız maǵan hesh nárse de isley almaysań. Sen keńes húkimetiniń iyti, men arıslanman! Awa, arıslanlar óz erkine júre almaydı. Dúnyada kúshlilerdiń dushpanı basım boladı. Dúnyanıń ózi de ózi jaratqan kúshlilerinen qorqadı. Sol ushın olardı temir torlarǵa saqlaydı!...

Saxna ashıladı.

BIRINSHI AKT

BIRINSHI KARTINA

Izbannıń úyi. Jigirmalanshı jıllardıń aqırlarındaǵı awıldaǵı orta darmiyan shańaraqqa tán xojalıq úskeneleri. Erte báhár. Izban menen

Taǵabergen sóylesip otıradı. Taǵabergen uzın, qarıwlı jigit, Izban duǵıjım orta boylı, shápik jigit. Ekewide otızlardan ótken.

TAǴABERGEN: Búgin bir jaǵına shıǵıwımız kerek. Ya aq, ya waq! IZBAN: (Túsinbey) Neniń?

TAǴABERGEN: Tináw kúngi aytqanım ne? Uzaq jaylawlardıń birine barıp qaytıwımız kerek. Sál eglensek, olar jitirimge ketip qaladı. Báhár baslanıp kiyatır.

IZBAN: Usı báhárde diyxanshılıqqa ǵayrat salajaqpan. Qollarım qıshıp júr. Hámmeniń basına teńlik zaman ornap atır deydi ǵoy. Teńligin de kóreyik bunıń.

TAǴABERGEN: Astımızǵa bir-bir arǵımaq tawıp minbesek bolmaydı, Izban. IZBAN: At miniwimiz kerek deyseń be? Hámel kerek ǵoy oǵan… TAǴABERGEN: Onı tartıp alamız!

IZBAN: Tartıp alamız? Hámeldi me?

TAǴABERGEN: Hámelde basıń qalsın seniń! Attı! Bilekte pildiń ǵayratı, júrekte arıslannıń aybatı bar, neden qorqamız?!

IZBAN: Qara kúshti aytasań ǵoy. Qoy, buǵan onsha iseneberme. Qúsh penen aqıl birikpese bolmaydı. Ekewi birikse, hiyle degen ájayip hámel kelip shıǵadı. Áne, sonda ǵana…

(Anası Ayzada menen kelinshegi Biybigúl kiredi)

AYZADA: Hee, ballarım, úyde ekensiz ǵoy? IZBAN: Awa, apa, biytalapshılıq…

TAǴABERGEN: Sálem berdik, sheshe! (Ol kelgenler menen ornınan turıp qol alısıp sálemlesedi)

AYZADA: Ótıraberiń, shıraqlarım! Kempir-ǵarrıń tándar ma, qaraǵım… TAǴABERGEN: Qudayǵa shúkir, eplep otırmız. Sheshe,ózińniń hal-jaǵdayıń qalay, qurdas aman júrseń be?

IZBAN: Apa, bıyıl barlıq adaǵanshılıqtı qoyıp jerimizge daqıl egeyik. Qamalıp kelgende bir jerim kemip qalmaǵan shıǵar.

AYZADA: Júdá maqul, balam, ata kásibi. Tuxum tabarmız, awıl-el bar qapılıp qalmaǵandı. Járdem eter. «Miynet etpegen adamnan qoradaǵı qoy artıq» degen. «Hárekette bereket bar», balam. Qıymıldap qalıw kerek.

IZBAN: Taǵabergen de kómek beremen dep atır ǵoy.

BIYBIGÚL: Bul qurdas járdem etse, on ógizdiń kúshi bar ǵoy bunda. TAǴABERGEN: Haw, kúshi bar dep meni ógizdiń ornına qosqa jegejaqsan ba? (Qúlisedi)

AYZADA: Bul bala menen azanda ertelep kirisseńiz dem de awdarıp-aq shıǵasız-aw. «Erte turǵan jigittiń ırısı artıq, erte turǵan qatınnıń bir isi artıq». IZBAN: Shańaraq moyınǵa túsken soń pısqırıp turǵan bayaǵı kún qayda, apa. Diyxan bolıp, ata jolın quwmasaq bolmas… (Sırttan bireulerdiń ǵawırlısı esitiledi. «Izbannıń úyi usı» degen dawıs. Awıl keńes baslıǵı Ostemir, biytanıs hámelder Qoshbasov, awılkeńestiń xatker jigiti kirip, tik ayaqtan sálemlesedi) ÓSTEMIR: Bizler dım asıǵıs edik, jeńge.

AYZADA: Asıǵıs bolsańız da dize búgiń, onsha ne shoshtiyip? (Óstemir menen xatker jigit júresine otıradı. Qoshbasov zińireyip tura beredi) Mına bala ne qada jutqannan saw ma?

(Qoshbasov kempirge jaqtırmaǵan kózi menen qaraydı)

ÓSTEMIR: Bul-joldas Qoshbasov. Rayonnan kelgen wákil. Ózi jer bóliminiń baslıǵı.

QOSHBASOV: Qaraqalpaqstan avtonom oblasti atqarıw komitetiniń jaqında shıǵarǵan qararına muwapıq xojalıǵıńızdı, jerińizdi xatlaymız.

IZBAN: Xatlaymız?

TAǴABERGEN: Xatlaǵanı qalay?

QOSHBASOV: Sen… otır. Awa, xatlaymız. Jerińiz bar ma? ÓSTEMIR: Bar. Eki yarım tanap jeri bar.

QOSHBASOV: Oxo, onda yarım feodal eken ǵoy. Kwlak… IZBAN:Kwlak eshektiń qulaǵı ma? Óziń qulaqsan, men adamman! ÓSTEMIR:Háy, bala bolma, Izban. Bul úlken adam ǵoy, haw! IZBAN: Úlken kulak dese…

KOSHBASOV: Úy múliklerin konfiska qılıw kerek. (Papkasın ashıp bir nárselerdi jazbaqshı boladı) Atı-jónińiz, familiyańiz kim?

IZBAN: Familiyasamiliyańızdı bilmeymen.Bekjan ulı Izimbet. QOSHBASOV: Izban degeni kim?

IZBAN: Izban degeni de biz!

QOSHBASOV: Jerińdi húkimettiń qarawına alamız. TAǴABERGEN: Alıp bolıpsań, erteń egin egejaqpız. QOSHBASOV: Sen tınısh tur. Bul kim ózi?

IZBAN: Meniń jerimde húkimettiń ne haqqısı bar? Ol ákemnen, ákeme atamnan, atama babamnan qalǵan jer. Onnan arjaǵındaǵılardıń jeri Turkistanda qalǵan shıǵar…

ÓSTEMIR: Izimbetjan, húkimet penen qarsılasıp ne qılasań? Ber dese… IZBAN: Qoysa, Óstemir aǵa! Aǵayın bolıp otırıp, sen soy degen soń, basqalar ne demeydi. Jerimdi bermeymen oǵan daqıl egejaqpan.

QOSHBASOV: Egeseń! Saǵan ekpeyseń dep atırǵan birew barma? TAǴABERGEN: Sonda qatlaw degeni nesi?

QOSHBASOV: Háy, sen áwliyeniń sırıǵınday sobırayıp, meshat etip boldıń ǵoy. Awzıń qıshıp baratırsa, seniń úyińe de bararmız. Házirshe bul jerde sayraǵınıńdı qoyıp, sırtqa shıǵıp ket. Bereket tap!

IZBAN: Yaqshı, Taǵabergen, shıǵıp-aq turshı. Bular meniń bir ózimdi tutıp jemes.

TAǴABERGEN: Yaqshı, yaqshı! Jamanlıqqa baratsa kórermiz! (Shıǵadı) QOSHBASOV: Tux, bunday adamda boladı eken (pauza) Awa, sen jerińdi egiwin egeseń buǵan hesh kim qoy dep atırǵan joq. Biraq kolxoz dúzemiz. Sol kolxozdıń diyxanı bolıp egin egeseń. Jeriń kolxozdiki boladı, múmkin oǵan biyday egiler, ya paxta egiler, ya basqa egiler… onı sol kolxozdıń uyǵarıwı biledi.

IZBAN: Maǵan onday kolxozdıń ne keregi bar? Jerine ózimniń qálegenimdi egemen, bala-shaǵamnan awısqanın sataman, iyip ketsem biypul mutqa berermen. Onı ózim bilemen.

ÓSTEMIR: Izban, inim…

IZBAN: Sen, Óstemir aǵa, usı awıldıń aqsaqalısań, usı awıl keńestiń baslıǵısań.El aǵasısıń. Usı qılıp otırǵanlarıń musılmanshılıqqa jatama? QOSHBASOV: Musılmanshılıq degendi awzıńa alma, bala! Endi musılman emes, seniń kudayıń hukimet!

IZBAN: Meniń qudayım hukimet bolsa, ádil bolsın. Mendey bir jer menen kúneltip otırǵan paxır-puxaranıń mańlayındaǵı jerin tartıp almasın. Al, men kolxozına kirmeymen, dara diyxan bolıp qalaman!

QOSHBASOV: Sen teris putaq adam ekensen-ay! Húkimettiń tutqan sıyasatına qarsı turmaǵa háddińe baq! Sen ele bozda oynaqlap júrseń, oynaqlaǵan buzawdıń ot basatuǵının umıtpa, bala! Qáne, úyin xatlańlar!(xatkerge) Ey, bala, awzıń ańqayıp otırabergenshe, qıymıldasań-á janı bar adam qusap!

XATKER: Ne qılayın, aǵa? (ornınan apıl-ǵapıl turadı)

QOSHBASOV: Úyińdegi múliklerdi bir shetinen dizimge al! Eger kónbese, jer awdartıp jiberemen, bildiń be, aq úyili bolıp keteseń!

IZBAN: Qutırınbań! Babamız Ernazar alakózdi aq úyli etip Xiyua xanı da diz búktire almaǵan! Biziń tuqımda sen oylaǵanday qorqaqlar tuwılmaǵan. (Taǵabergen kiredi)

TAǴABERGEN: Izi shawqımǵa aylandıǵoy, ne boldı, sheshe? AYZADA: Túsinsem buyırmasın. Xatlaymızdıń izi sotlaymızǵa kiyatırma?

IZBAN: Kórmegenimiz kóp eken ǵoy, jora. Taza xúkimet qurıldı, hámme teńlik alamız dep atır edi…

QOSHBASOV: Hámme teńlik aladı, onı kim biykarlap atır? Endi bay menen jarlı degen bolmaydı. Hámmesi teń boladı.

TAǴABERGEN: Ol qalayınsha teń boladı?

QOSHBASOV: Xey, sen taǵı keldiń be (alarıp qaraydı) baydıń malların, dúnya-múliklerin tartıp alamız.

TAǴABERGEN: Ol qalay, ol qalay? Olardıń malların da húkimettiń ne qosqanı bar?

IZBAN: Olar bayısa, óz miyneti menen bayıydı.

QOSHBASOV: Tarıyxtan xabarıń joq, bala! Olar ekspluatator klass, yaǵnıy eziwshi adamlar toparı. Olar mıń jıllap esigińde diyxanlardı qul esabında jumsap, solardıń miyneti arqasında bayıydı. Endi biz sol diyxan qullardı azatlıqqa shıǵarıp atırmız.Olar baylardıń eziwshiliginen qutıldı. Sovet vlastı, yaǵnıy keńes xúkimeti olardı qaranǵıdan jaqtıǵa alıp shıqtı.

TAǴABERGEN: Bunıńızǵa raxmet! Biraq biziń Izban da ne jumısıńız bar? Bul bir asıp-tasıp atırǵan bay emes.

IZBAN: Al, meni bay dep-aq esaplasın. Qánekey, bay bolsam, jegeniń aldıńda jemegeniń artıńda. Qay waqta da aqıllı adamlar ǵana bay bola aladı. Biz jarlılar, orta dármiyan shańaraqlar qudaydıń ǵarǵısına ushraǵan adamlarmız. Joldas Qoshbasov, sen de bay bolıwdı shep kórmeytuǵın shıǵarsań. Átteń… QOSHBASOV: Ne dediń? Men bolshevikpen! Men baylardıń tamırına balta urıw ushın jaratılǵan adamman! Usı gapiń ushın-aq seni túrmede shiritiwge boladı.

AYZADA: Úlkenler menen jaq jarıstıra berip ne qılasań, balam. Bulardıń tanawınan shıqqan jel házir qırman suwırıp turǵan waqıt. Zamanǵa baǵayıq shıraǵım zaman da bizge baǵar túbinde…

IZBAN: Meniń she, zamanda turǵan hesh gap joq. Usıday shontıqlarǵa biyligi tiygen soń zaman qalay ońsın!

ÓSTEMIR: Haw, Izimbetjan, aldı-artıńa qarap payqaslap sóyle, tildi qulashlay bergen menen ol qılısh bolmaydı. Húkimetke kerek eken, jerin de alamız malın da alamız…

TAǴABERGEN: Endi xúkimettiń kúni usınıń jeri menen malına qarap qalıppa? Óstemir aǵa, sen de balanıń gapin aytasań-aw!

QOSHBASOV: Juwılmaǵan qasıqtay sen de suǵılıspa! Asıqpay tur, gezek jetedi saǵan da!

TAǴABERGEN: Juwılmaǵan qasıǵıń ne seniń?! Kim juwılmaǵan qasıq?! (Qoshbasovtıń jaǵasınan usılap kókregine bir uradı. Koshbasov ushıp túsedi.

Qalǵanları Taǵabergenniń qolına jabısadı)

ÓSTEMIR: Qoy, xaw, Taǵabergen inim, bala boldıń ba? Bul úlken adam ǵoy, rayonnan kelgen uákil ǵoy…

TAǴABERGEN: Nege Tórtkulden kelmeydi, nege Máskewden kelmeydi! Bizlerdey paxır-puxaranıń jerin tartıp al, malın tartıp al, ózlerin qanǵırtıp jiber, kónbegenin qama dep bunı bul jaqka jibermegen shıǵar.

(Xatker jigit Koshbasovtı tikeytip, bas kiymin kiygizedi)

QOSHBASOV: Bul awıl buzılǵan eken! Shetinen joq etemen! Jegen bir judırıǵım erten bul awılǵa gúmbirlegen top bolıp atıladı! Al, sen (Taǵabergenge) iyttey bolıp ayaǵımdı jalaysań ele!

Perde

EKINSHI KARTINA

Úy qaptalındaǵı tomarlardıń ústinde Taǵabergen menen Izban sóylesip otıradı.

TAǴABERGEN: Kempir-ǵarrı shataq shıǵarıp atır. IZBAN: Xá, nege?

TAǴABERGEN: Áy, shúberek baslı birewdi akelip bereseń deydi. Ne qılsam eken?

IZBAN: Ne qılasań, ákeleseń. Endi sen jalańput júrgen náreste emesseń. Shókelep júrgeniń bar ma edi?

TAǴABERGEN: Wáy qayda? Usı waqqa shekem tóbeles penen gúresten basqasına waqıt boldı ma? Bul jaqın dógerekte kimniń qızları bar ózi? IZBAN: (Oylanıp ) Seniń kempir-ǵarrıńda duwpıyaz adamlar ǵoy. Anawmınaw nashardı suqanı súymeydi. Sádetdin maqsımnıń er jetip otırǵan qızı bar ǵoy.

TAǴABERGEN: Solay ma? Usı waqqa shekem qızlarǵa názer salmappan-áy! Olla-billa!

IZBAN: Sol qızdı ayttırıp kóriw kerek, shıǵısı jaman jer emes ǵoy. TAǴABERGEN: Sen endi túyeń kópirden ótken adamsań ǵoy. Búgin sol jaqtan aylanayıq.

IZBAN: Seniń gápińdi eki etken jerim bar ma, jora. Búgin deseń búgin, házir deseń házir… Kerek deseń qızdı tap usı jerge ákelip, qolına uslatayın!

TAǴABERGEN: Qáne, onda!

(Xabibulla batrak keledi, olar onıń menen salqın sálemlesedi) XABIYBULLA : (Amanat otırıp) Neniń oylasıǵı?

IZBAN: Jerdi bolsa tartıp aldıńlar. Sawınan bolsa bunnan ayırdıńlar. Akemnen qalǵan azlı-kem óli dúnyanı da atamnıń ayaq ushına jiberdińler. Endi sizlerden qaytip ósh alıwdı oylasıp atırmız.

XABIYBULLA : Xúkimet degen aǵısı pátli bir dárya.Sizler eskeksiz qayıq, qayıq ta emes, sal… Sol aǵısqa qarsı júzemiz dew geweklik. Qansha tırmasqanıńız benen bári bir, ıqqa qaray ıǵızıp kete beredi. Sol ushın «Esiń barda etegińdi jap, qudaǵay», xúkimettiń ıǵına jıǵıla beriń.

TAǴABERGEN: Xabiybulla aǵa, biz aǵısqa qarsı turǵanımız joq. Meyli,sol daryań aǵa bersin. Lekin onnan taza suw aqsın-da, gileń qoqım aqpasın. XABIYBULLA : Óz shaqańdı óziń shawa almaydı ekenseń, bolmasa, Taǵabergen, mına gapiń ushın-aq… Sonda bizler aǵıp atırǵan qoqım ekenbizdá!? Keńes xúkimetiniń belsendileri, seniń pámiń she, taza adamlar emes ekendá!? Bul gápindi de esapqa alıp qoyarmız.

IZBAN: Sizleriń ózi, adamlar menen aytısıwdan basqa jumıslarıńız bar ma? Ya házirgi xúkimettiń jumısı gileń sóz be?

XABIYBULLA : Sóz emes! Búginen baslar Esim ózektiń jazıwı baslanadı. Hár úyden bir beldar barıwı kerek. Qáne, bir háptelik azıǵıńızdı bellerińe túyip, aldıma túsiń!

TAǴABERGEN: Seniki birden bola qaladı-aw! Házir bir xáptelik azıq tayın tur ma? Qazıw jıldaǵı qazıw ǵoy, bir eki kún burın eskertken de ne qıladı? Toydıń xabarı shıǵıp tur, gúreske ketiwim kerek.

IZBAN: Qazıwına men barmayman! Endigiden bılay salıǵıńdı da tólemeymen. Qazıwǵa ne dep baraman? Suwǵarǵanday jerim bolmasa…

XABIYBULLA : Kolxozdıń jeri hámmege ortaq. Endi biz darauara emes birigip isleymiz. «Bólingendi bóri jer».

TAǴABERGEN: Sen qazıwıńdı qoyıp tur, Xabiybulla aǵa. Hámmemiz de aǵayın adamlarmız ǵoy. Bizler qız ayttırıp keteyin dep atır edik. XÁBIYBULLA : Qısı menen tayaǵıńızdı iyt ǵayzap júrip-júrip endi egistiń waqtı tayalǵanda qız kerek bularǵa!

(Ostemir keledi, olar sálemlesedi)

ÓSTEMIR: Sen bunda ekenseń ǵoy, Xábiybulla?

XÁBIYBULLA: Awa, házir kelip edim mına tenteklerge. Há, ne ózi, amanlıqpa.