Добавил:

Nemo_Nemorino Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.

Вуз:

Днепропетровский национальный университет им. Олеся Гончара

Предмет:

[НЕСОРТИРОВАННОЕ]

Файл:

Латинский язык / Соболевский С.И. Хрестоматия для переводов с латинского языка на русский

.pdf

Скачиваний:

Добавлен:

11.03.2024

Размер:

10.92 Mб

Скачать

☆

<<< < Предыдущая 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 2627 / 2927 28 29 > Следующая >>>

533.

Feram (и сложные) — futurum.

1. Fortiter fortünam		meam feram (Sen. Contr. 9, 16= p. 161, 3).
2.	Quod male fers,	assuesce: feres bene (Ov. A. A. 2, 647).
3.	Quod fors feret,	ferEmus aequo animo (Тег. Ph. 1, 2, 88 =

= 138).

4.Quis nunc feret oratorem, de infirmitäte valetudïnis praefantem?

qualia sunt fere principia Corvini (Tac. Dial. 20).

5.Discite sanari, per quern didicistis amare: Una manus vobis vulnus opemque feret. Terra salutares herbas eaaemque nocentes

	Nutrit, et	urtlcae proximä	saepe rosa est	(Ον. Rem. 43).
6.	Ire, pedes	quoeunque ferent	(Ног. Epod. 16, 21).
7.	Par pari refêram (Erasm. 1, 39).
8.	Neque mihi ullä obsistet amnis nec mons			neque adeo mare;

nec calor nec frigus metuo neque venlum neque grandïnem; imbrem perpetiar, labôrem suffëram, solem, sitim; non concedam neque quiescam usquam noctu neque dius (=die) prius profecto, quam aut amicam aut mortem investigavero (PI. Mere. 5, 2, 16 =

= 859).

9.Eheu, fugaces, Postume, Postume, Labuntur anni, nec piëtas moram Rugis et instanti senectae

Affëret indomltaeque morti (Hör. Od. 2, 14, 1).

10.Is demum vir erit, cujus animum neque prospéra flatu suo efferent, nec adversä infringent (Liv. 45, 8, 7).

11.Erit inter eos etiam, qui nascentur, sicut inter nos fuit, magnä dissensio, quum alii laudibus ad caelum res tuas efferent, alii fortasse aliquid requirent (Cic. Marcell. 9, 29).

534.

Ferebam (и сложные).

1.Praeter arma, milites Romani aliä ad castrorum aut pugnae usum instrumenta, item frumentum in multos dies ferebant (Fuss, Antiq. R. 1, 364).

2.Reus ab se culpam in milites transferebat (Liv. 26, 3, 1).

535.

Tuli.

1. Perfer et obdura: multo graviora tulisti (Ov. Tr. 5, 11, 7). 2. Perfer et obdura: dolor hic tibi prodërit olim:

Saepe tulit lassis succus amurus opem (Ov. Am. 3, 11, 7).

3.Stulte, quid о frustra vous puerllibus optas,.

Quae non ulld tulit fertque feretque dies? (Ον. Tr. 3, 8, 11).

4.Multos et Romanorum civltas et Graeciâ tulit singulates viros.

260

5. Omne tulit punctum, qui tniscuit utile dulci (Ног. A. P. 343).

6.Aetas parentum, pejor avis, tulit Nos nequiores, max daturos

Progeniem vitiosiorem (Ног. Od. 3, б, 46).

7.Hic erit, hic jurätä mattet! Rumpantur inlqui!

Vicimus: assiduas non tulit ilia preces (Prop. 1, 8, 27). 8. Multi committunt eddem diverso crimlna fato:

Ille crucetn scelëris pretium tulit, hic diadêma (Juv. 13, 103).

9. Eâdem aequita!e animi tulit adversä, quä et prospéra exceperat (Mureti Or. 3= v. 2, p. 27).

10. Themistöcles ingrâtae	patriae injuriam non tulit	(Cic. Lael.
12, 42).
	536.
	Сложные с tulL
1. Equïdem dotem ad te attuli majorem multo, quam		tibi erat pe-
cunià (PI. Aul. 3, 5, 24 = 498).
2. Praetiilit arma togae, sed pacem armutus amavit		(Pompejus)
(Lucan. 9, 199).
3. Multd petentibus
Desunt multd. Bene est, cui deus obtulit
Pared, quod satis est,	manu (Ног. Od. 3, 16, 42).

4.Graeciâ capta ferum vietörem cepit, et artes Intiilit agresti Latio (Hor. Ep. 2, 1, 156).

5.Persônam traglcam forte vulpes viderai:

„O quanta speciesu, inquit, „cerebrum non habet!u Hoc Ulis dictum est, quibus honorem et gloriam

Fortuna tribuit, sensum соттппет abstulit (Phaedr. 1, 7).

6.Bénéficia meminisse débet is, in quem collätä sunt, non содь memörare, qui con ulit (Cic. Lael. 20, 71).

7.M. Antoninus philosöphus tantum honoris magistris suis detulit, ut imagines eorum aureas in larario haberet ac sepulchra eorum adltu, hostiis, floribus semper honoraret (Jul. Capitolinus in vita M. Antonini 3, 5).

8. Plus tibi virtus tuä dédit, quam fortunä abstulit (Cic. Fam. 5, 18, 1).

9.Ulixes domi etiam contumelias servorum ancillarumque pertulit (Cic. Off. 1, 31, 113).

10.Littërae tuae mihi somnum attulerunt (Cic. Att. 9, 7, 7).

11. Postquam aurum abstulimus, in navera conscendimus (Plaut. Ba. 277).

12.Eä res Caesäri non minorem, quam ipsä victoria, voluptatem attülit, quod suum familiärem ereptum e manibus hostium vide' bat (Caes. B. G. 1, 53, 6).

13. Nulli unquam fuit pejus. Quos cruriätüs, quanta malä pertüji! ' Nemo me surrecturum putavit. Quotiens deploratus sum a mais,

quotiens a medlcis relictusi (Seu Ep. 78, 14).

537.

Feram (и сложные) — praesens conjunctivî.

1.	In silvam non ligna feras		insanius (Ног. Sat. I, 10, 34).
2.	О mihi praeteritos	referai	si Jupplier annosl (V. Aen. 8,560).
3.	Di tibi, si qua pios	respectant numlna, si quid
	Usquam justitiä est	et mens sibi conscia recti,

Praemia dignä ferant! (V. Aen. 1, 603).

4.Si hoc fieri potuisse dicis, doceas oportet, quomödo, nee fabellas anlles proféras (Cic. N. D. 3, 5, 12).

5.India tam pinguis est alicubi et tam ferâcis soli, ut in eo mella

frondibus defluant, lanas silvae ferant (Mela 3,_7, 62). 6. Esse quid hoc dicam, vivis quod famd negatur,

Et sua quod rarus tempora lector amat? Hi sunt invidiae nimlrum, Régule, mores,

Praefërat antiquos semper ut ilia novis (Mart. 5, 10, 1).

7.Nihil enim est profecto homini prudentiâ dulcius, quam, ut cetera auférat, affert certe senectus (Cic. Tusc. 1, 39, 94).

8.Quam ob rem omnes, quum secundae res sunt maxime, meditari secum oportet, quo pacto adversam aerumnam ferant (Ter. Ph. 2, 1, 11=241).

9.Graeci proverbio dicunt, multos esse, qui thyrsum ferant, sed paucos Bacchos (Mureti Or. 16= vol. 2, p. 142).

10.Sed pretium si grande feras, custodia victa est;

Nec prohibent claves,		et canis ipse tacet (Tib. 2, 4, 33).
11. Bis	gratum est, ultro	si, quod opus est, off eras (Syr.	44 in
edit.	Spengelii).

538.

Ferrem (и сложные).

1.Vel iniquissimam pacem justissimo bello anteferrem (Cic. Fam. 6, 6, 5).

2.Quum Cn. Marcius Coriolânus, qui in exsilium erat pulsus, dux Volscorum factus, exercltum hostium Urbi admovisset, et missi adeum —primum legäti, postea sacerdötes frustra deprecati essent, ne bellum patriae inferret, Veturiä mater et Volumniä uxor impetraverunt ab eo, ut recederet (Periocha 1/2 Livii).

3.Pyrrhus, Epirotarum rex, ut auxilium Tarentlnis ferret, in Italiam venit (Periocha 1. 12 Livii).

4.Haec quidem ego non ferrem, nisi me in philosophiae portum contulissem (Cic. Fam. 7, 30).

539.

Tulero. Tuleram. Tulerim. Tulissem. Tulisse (и сложные).

1, Caesar omnibus, qui arma tuierant, manus praeçidit concessit (Hirt, В, G* 8, 44, 2),

262

2.	Noil	modo	poenam	non		extimescet, qui mihi vim aîtulërit, sed
	etiam	gloriam sperabit			a	lalrônum	gregibus et praemia (Cic. Phil.
	12, 10, 25).
3.	Quam	quis	ignominiam		non pertulërit, ut effugiat dolorem, si id
	summum malum esse decreverit? (Cic. Tusc. 2, 6, 16).
4.	Quis	tulërit	Gracchos	de		seditiöne	querentes? (Juv. 2, 24).

5.Nunquam decebit sic adversus alios agëre, quomödo contra nos agi ab hominibus condiciönis ejusdem iniquo animo tulissemus (Quint. 11, 1, 66).

6.	Cultrum,	secürim	fures	venisse atque	abstulisse, dicïto (Plaut.
	Aul. 95).
7.	Aristoteles	Sardanapalli		epigramma derldet, in quo ille rex Syriae
	gloriatur,	omnes	se secum libidlnum		voluptâtes abstulisse (Cic.
	Fin. 2, 32, 106).

540.

Feror. FerrI (и сложные)*

1.Philosophiä, ut fertur, virtütis contlnet et officii et bene vivendi disciplïnam (Cic. Pison. 29, 71).

2. Sacrilegia minuta puniuntur, magnä in triumphis feruntur (Sen,

Ер. 87, 23).
3. Nubes quum serêno in caelum	feruntuî,	ex quacunque parte id
fiet, venu exspectentur (Plin. N.	H. 18, с	82, 355).

4.Aquä, quae flumïne Nilo fertur, est limösä atque turbldä (Bell* Alex. 5).

5.Divus Hadriânus fertur, quum in venatione filium suum quidam necaverat, qui novercam adulterabat, in insulam eum déportasse,

quod latrönis magis, quam patris jure eum interfecit: nam patriä potestas in pietâte débet, non atrocitâte consistëre (Digesta 48, 9, 5).

6.Ad Labienum incredibïli celeritäte de Caesäris victoria famä perfertur (Caes. B. G. 5, 53, 1).

7.Tilon, Indiae insulam, perhïbent eo praeferri cetëris terris, quod omnis arbor, quae in ea gignltur, nunquam nudatur tegmine foliorum (Augustini Civ., 21, 5).

541,


					Ferar —futurum.
1.	Quum volet,		ilia	dies,	quae nil,		nisi	corporis	hujus,
	Jus habet, incerti			spatium		mihi	finiat	aevi;
	Parte tarnen meliore mei super						altà	perennis
	Astra ferar,		nomenque		erit indélébile			nostrum	(Ov. Met. 15, 873).
2.	Facilius	ad	eä, quae visa,			quam	ad illä, quae auditä sunt, men-
	tis oculi	ferentur		(Cic. De		or. 3,	41, 163).

263

542.

Ferebafr (и сложные).

1* Qui multa bella gesserant, multas urbes expugnaverant, multa hominum milia occiderant, aniiquïtus in deorum numerum refe-

rebantur (Mureti Or. 3 = v. 2, p. 25).

543.

Ferrer (и сложнее).

ί* С* Duillius consul adversus classem Poenorum prospère pugna* vit, primusque omnium Romanorum ducum navâlis victoriae duxit tnumphum. Ob quam causam ei perpetuus quoque honos habitus est, ut revertenti a cena, tibiclne canente, funâle praeferretur (Periocha 1. 17 Livii).

544.

Latus (и сложные).

1.	Si tempus est ullum	jure hominis necandi, quae multa sunt, certe
	illud est non modo justum, verum		etiam necessarium, quum vi
	vis illätä defenditur	(Cic. Mil. 4, 9).
2.	Nonne, si locuturus	es cum aliquo	quamlibet docto, uno tamen,
	minus commovëris, quam si cum multis vel indoctis? Opinor,
	quia in numéro ipso est quoddam magnum collatumque consilium,
	quibusque singulis	judicii parum, omnibus plurimum (Plin. Ep.
	7, 17, 8. 10).

3.Elâti spe céleris victoriae et hostium fuga, superiorumque temporum secundis proeliis, nihil adeo arduum sibi existimabant,

	quod non virLute consêqui possent (Caes. B. G. 7, 47).
4.	Est boni viri non solum ab	aliquo	prolätas criminatiönes
	repellëre, sed ne ipsum quidem	esse	suspiciösum (Cic. Lael.
	18, 65).
5·	Ejus rei Pompejo quum nuntius allätus esset, eo die proficiscltur
	(Bell. Hisp. 6).

4. Volo. Nolo. Malo (§ 304).

545.

Volo. Vis.

1.Audivere, Lyce, di mea vota, di Audivere, Lyce: fis anus, et tamen Vis formosa videri (Hör. Od. 4, 13, 1).

2.Mihi istic nee seritur nee metitur: nisi ea, quae tu vis, volo (PL

Epid. 2, 2, 80 = 265).

3.Die mihi: quis ea est, quam vis ducere uxorem? (PI. Aul. 2, 1, 49=170).

4.Si vis pacem, para bellum (K. 217).

264

5.Si vis incolumem, si vis te reddere sanum,

Curas toile graves, sotnnum fuge meridianum (Flos seu lilium medicinae).

6.Si consiliutn vis,

Permittes ipsis expendere numinibus, quid Conveniat nobis rebusque sit utile nostris.

Nam pro jucundis aptissima quaeque dabunt di, Carior est Ulis homo, quam sibi (Juv. 10, 346).

7.Faciam ita, ut vis (PI. Irin. 1172).

8.Si vis aman, ama (K. 3102).

9.NU in te scripsi, Bithynlce. Credere non vis

Et jurare jubés? Malo satisfacere (Mart. 12, 78).

10.Omnia, quae tu vis, ego cupio (Plaut. Persa 766).

11.Vis, me ducere uxorem? (Sen. Contr. 2,6(14), 3 = p. 217,8).

546.

Vult.

1.Stultum facit fortuna, quem vult perdere (Syr, 160).

2.Eodem collyrio omnium oculos vult curare (Hb. 56).

3.Mundus vult decipi (Hb. 143).

4.Corporis exigua desideria sunt: frigus submoveri vult, alimentis famem ac sitim exstinguere (Sen. Ad Helv. 10, 2).

5.Vult, placere sese amicae, vult mihi, vult pedisëquae, vult famülis, vult etiam ançillis; et quoque catulo meo subblanditur novus

	amâtor,	se ut quum videat gaudeat (PI. Asin. 1, 3, 31 = 183).
6.	Malefacere qui vult, nusquam non causam invenit (Syr. 370).
7.	Haurit	aquarh cribro, qui discere vult sine libro (Bind. 1288).
8.	Qui e nuce nucleum esse (=edere) vult, frangit nucem (PI, Curç,
	1, 1, 55 = 55).

9.Audit, quod non vult, qui pergit dicere, quod vult (Dion. Cato, Monost. 10).

10.Qui virtutem suam publicari vult, non virtuti laborat, sed gloriae (Sen. Ер. ИЗ,32).

11. Pauper videri Cinna vult, et est pauper (Mart. 8, 19).

12.A. Omnem rem scio.— B. Quid id est, quod scis? —

A.Tuus pater vult vendere... B. Omnem rem tenes.—

A.Tuam amicam.— B. Plurimum tu scis; sed qui (=quomodo)

scis,	esse amicam illam meam? — A. Tute heri ipsus mihi nar-
rasti	(PL Merc. 2, 4, 9= 477).

13.Pictores et ii, qui signa fabricantur, et vero etiam poëtae —suum quisque opus a vulgo considerari vult (Cic. Off. 1, 41, 147).

14.Facile meus pater (=Juppiter), quod vult, facit (PI. Amph, 139).

15.Adulescens vult diu vivere, senex diu vixit (Cic. Sen. 19, 68).

16.Pater adulescenti dare vult uxorem (Plaut. Cist, 195).

17.Nubere vis Prisco: non miror, Paula, sapisti.

Ducere te non vult Priscus, etille sapit (Medulla facetiarum, 184).

18.Gaudet enim, quisquis provocatur ad doctrinam suam in medium proferendam, quia nemo vult latere, quod didicit (Macrob. 7,2, 4),

19.Regnqt, non loquitur, qui nil, nisi quod vult, façit (Syr. 622).

263

547.

Volumus. Vultis. Voltnit.

1. Si volumus aequi rerum omnium judices esse, hoc primum no-

. bis persuadeamus, neminem nostrum esse sine culpa (Sen. Ira, 2, 28, 1).

2.Quae volumus, et credimüs libenter, et, quae sentimus ipsi, reliquos sentire speramus (Caes. В. С 2, 17).

3.Vivimus, not ut volumus, sed ut possumus (Menandri Mo-

	nost. 190).
4.	Ego huic bene, et hic mihi volumus, et amicitia est antiqua
	(PI. Pseud. 233).
5.	Dum divitias consequi volumus, in multa mala incidimus: ergo
	divitiae bonum non sunt (Sen. Ep. 87, 28).
6.	Veremur quidem vos, Romani, et, si ita vultis, etiam timemus;
	sed plus et veremur et timemus deos immortales (Liv. 39,37, 17).
7.	Si vultis nihil timere, cogitate, omnia esse timenda (Sen. N. Q. 6,
	2, 3).
8.	Fere libenter homines id, quod volunt, credunt (Caes. B. G., 3, 18).
9.	Quod nimis miseri volunt, hoc facile credunt (Sen. H. F. 313).

10.Nihil iiiagis aegris prodest, quam ab eo curari, a quo volunt (Sen. Controv. 4, 5 = p. 266, 23).

11. Qui stultis videri eruditi volunt, stulti eruditis videntur (Quint. 10, 7, 21).

12. Nam, ut servi volunt esse erum, ita solet: boni sunt— bonus est; improbi sunt—malus fit (PI. Most. 4, 1, 16= 872).

13.Omnia bene facta in luce se collocari volunt (Cty Tusc. 2, 26,64).

14.Aut prodesse volunt, aut delectare poëtae,

Aut si/nul et Jucunda et idonea dicere vitae (Hor. A. P. 333).

15.Quin etiam obest plerumque iis, qui discere volunt, auctoritas eorum, qui se docere profitentur: desinunt enim suum judicium

adhibere;	id	habent ratum,	quod	ab eo, quem probant, judica-
tum vident (Cic. N. D. 1, 5, 10).
16. Avaritiam	si	tollere vultis,	mater	ejus est tolîenda, luxuries
(Cic. De	or.	2, 40, 171).

	548.
	Velle. Volens. .
1. Pars	magna bonitatis est velle fieri bonum (Sen. Ep. 34, 3).
2. Pars	sanitatis — velle sanari fuit (Sen. Phaedra 249).

3.Bona continentiae pars est —ex animo continentem esse velle (Erasm. 1, 212).

4.Mille hominutn species, et rerum discolor usus;

Velle suum cuique est, пес voto vivitur	uno (Pers. 5,52).
5. Ne pudeat, quae nescieris, te velle doceri:
Scire aliquid laus est; culpa est—nil	discere velle (Dion.
Cato 4, 29).

6.An vos A. Hirtium, С Caesarem pacem velle çensetis? (Ciç. Phil. 12, 4, 9),

260

7.Ducunt votentem fata, noleniem trahuni (Sen. Ëp. 107, 11).

8.Nihil &t difficile volenti (Erasm. 1, 245).

9.	Nemo		alteri	imperium	volens concedit		(Sail. Epist. ad Caes. 1,
	l =	p.	129 Gerlach).
10.	Non	magis		crudeles	sunt, qui	volentes vivere		occidunt, quam
	qui	volentes		mori non sinunt		(ten.	Contr. 8,	4 = p. 385, 1).

11.Humani generis mores tibi nosse volenti

Sufficit una domiis (Juv. 13, 159).

549.

	Nolo. Malo — praesens.
1.	Si mihi pergit, quae vult, dicere, —ea, quae non vult, audiet
2.	(Ter. Andr. 5, 4, 17= 920).	tingere plantas (R. 47).
	Catus amat pisces, sed non vult
3.	Regnare non vult, esse qui invisus timet (Sen. Phoen. 654).
4.	In steriles campos nolunt iuga ferre		juvenci:
	Pingue solum lassât, sed juvat	ipse	labor (Mart. 1, 107).
5.	Ideo mutari nolumus, quia nos optimos esse credimus (Sen. Ep.
	59, 11).

6.Hispani bellum, quam otium, malunt: si extraneus deest, domi hostem quaerunt (Justin. 44, 2, 2).

7. Multa eveniunt homini, quae vult, quae non vult (PI. Trin. 2, 2, 80 = 361).

8.Nolo virum, facili redimit qui sanguine fantam;

Hune volo, laudari qui sine morte potest (Mart. 1, 8, 5).

9.Errare, mehercule, malo cum Platone, quam cum istis (=Pythagoreis) vera sentire (Cic. Tusc. 1, 17, 39).

10.Bono me esse ingenio ornatam, quam auro, multo mavolo: aurum fortunâ invenitur, naturâ ingenium bonum; bonam ego, quam beatam, me esse nimio dici mavolo (PI. Poen. 1, 2, 88=301).

11.Dimidium donare Lino, quam credere totum,

Qui mavult,	mavult perdere dimidium (Mart. 1, 75 (76), 1).
12. Aliéna vitia	reprehendi quisque mavult, quam sua (Quint. 2,
5, 16).

13.Malo gloriam, quam vitam (Sen. Contr. 1, 8, 2= p. 131, 17).

14.Emere malo, quam rogare (R. 100).

15.Nolo ego metui, amari mavolo (PI. Asin. 835).

16. Si quid per jocum dixi, nolito in serium convertere (PI. Poen. 5, 5, 41= 1320).

17.Quum voco te dominum, noli tibi, Cinna, placere: Saepe etiam servum sic resaluto meum (Mart. 5, 57).

18.	Credere, pastor es,		levibus nolite pueHis (Calpurn.		Eel. 3, 90).
19.	Idem	velle atque	idem nolle —ea demum	firma	amicitia	est
	(Sail. Cat. 20, 4).
20.	Verum illud verbum est, vulgo quod dici			solet,	omnes	sibi
	malle	melius esse,	quam alteri (Ter. Andr. 2, 5, 16= 426).

21.Quidquid vult, habere nemo potest; illud potest—nolle, quod non habet (Sen. Ep. 123, 3).

267

550.

	Volam.
1. Si Fortuna volet, fies de	rhetore consul.
Si volet haec eadem, fies	de	consule rhetor	(Juv. 7, 197)«
2. Multa renascentur, quae jam		cecidere, cadentque,
Quae nunc sunt in honore vocabula, si volet			usus,

Quern penes arbitrium est et jus et norma loquendi (Ног.A.

P. 70).

3.Medico diligenti, priusquam coneïur aegro adhibere medicinam, non solum morbus ejus, cui mederi volet, sed etiam consuetudo

valentis et natura corporis cognoscenda est (Cic. De orat. 2, 44, 186).

4.Quum volet, ilia dies, quae nil, nisi corporis hujus Jus habet, incerti spatium mihi finiat aevi;

Parte tarnen meliore mei super alta perennis


	Astra ferar,	nomenque erit indélébile nostrum (Ον.Met. 15,873).
5.	Si qua voles	apte nubere, nube pari (Ov. Her. 9, 32).
6.	Alium silere quod voles, primus			sile (Sen. Phaedra 876).
7.	Non satis est, pulchra		esse poëmata: dulcia sunto,
	Et, quocunque volent,		animum auditoris agunto (Ног. A. P. 99).
8.	Quod voles gratum esse, rarum			effice (Sen. Ben. 1, 14, 1).
9. Jam faciam,		quodcunque voles		(Tib. 3, 19, 21=4, 13, 21).

10.Quum quis mutare aliquid volet, paulatim debebit assuescere (Cels. 1, 3 = p. 16, 10).

55K

Nolam.

1. Qui nolet fieri	desidiosus,	amet (Ov. Am. 1, 9, 46).
2. Nil unquam invita donabis		conjuge;	vendes,
Нас obstante,	nihil; nihil,	haec si	nolet, emetur (Juv. 6, 212).
		552.
	Malebam.

1. Cato esse, quam videri, bonus malebat (Sail. Cat. 54, 6).

2. Optimus quisque facere, quam dicere, malebat (Sail. Cat. 8, 5).

553.

Volul. Volueram. Voluero. Voluisse.

1.Vixi, quemadmodum volui; quare mortuus sim, nescio (Inscriptio sepulchralis).

2.An quisquam est alius liber, nisi ducere vitam Cui licet, ut voluit? (Pers. 5, S3).

3.Non vides, qualem nobis vitam rerum natura promiserit, quae primum nascentium hominum fletum esse voluit? Hoc principio

268

edîmur,	huic	omnîs sequentium	annöiuiii ordo consentit (Seil.
Ad Polyb. 4,		3).
4. Jamque dies, nisi fallor, adest,			quem semper acerbum,
Semper	honoratum,—sic di		voluistis, — habebo (V. Aen.
5, 49).

5.Pedites sine intermissione n- imbribus vel nivibus sub tecto, reliquis diebus exerceri in campo, voluerunt rei militaris periti (Veget. 3, 2).

6. Sulla primus e patriciis Corneliis igni voluit cremari (Cic. Leg. 2, 22, 57).

7.Volui sedulo meam nobilitatem occultare et genus et divitias meas (Plaut. Capt. 299).

8.Nunquam volui populo placere: nam, quae ego scio, non

probat populus; quae probat populus, ego nescio (Sen. Ep. 29, 10).

9.lis, qui haec omnia flamma ac ferro delere voluerunt, non inimicitias solum, sed etiam bellum indixi atque intuli (Cic. Prov. cons. 10, 24).

10.Erras, Clodi: non te judices urbi, sed carceri reservarunt, neque

te	reiinere in civitate, sed exsilio privare voluerunt (Cic. Att.
1,	16, 9).

11.Annum novum voluerunt esse primum mensem Martium (Diehl p. 9b).

12.Facilius Porsenna Mucio ignovit, quod voluerat occidere, quam sibi Mucius, quod non occiderat (Sen. Ep. 24, 5).

13.Quantum praestiterint nostri majores prudentia ceteris gentibus,

turn facillime intellegetis, si cum illorum Lycurgo et Dracone

et Solone nostras	leges	conferre volueritis	(Cic.	De or. 1,
44, 197).
14. Quod si deficiant	vires, audacia certe
Laus erit: in magnis et		ν οLuisse sat est	(Prop.	3, 1, 5 (2,
10, 5)).

15.Gigantes quid aliud fuisse credendum est, quam hominum quandam impiam gentem, deos negantem et ideo existimatam, deos pellere de caelesti sede voluisse? (Macrob. Sat. 1, 20, 8).

554.

Velim. Nolim. Malim.

1.Igitur perquam velim scire: esse phantasmata et habere propriam figuram numenque aliquod putes, an inania et vana ex metu nostro imaginem accipere (Plin. Ep. 7, 27, 1).

2.Quoniam non potest id fieri, quod vis, id velis, quod possit (Ter. Andr. 2, 1, 5 = 305).

3.Laedere nunquam velimus, longeque absit illud propositum

potius amicum, quam dictum, perdendi (Quint. 6, 3, 28).

4.Sic natura comprobatum est, ut eum, quem laudes, etiam âmes;

рогго, quem âmes, etiam laudari ab illo velis (Apul. Flqr. 1,9).

i269

<<< < Предыдущая 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 2627 / 2927 28 29 > Следующая >>>

Соседние файлы в папке Латинский язык

#
11.03.202422.34 Mб2Боровский Я.М., Болдырев А.В. Учебник латинского языка для гуманитарных факультетов университетов.djvu
#
26.02.20243.26 Mб1Розенталь И.С., Соколов В.С. - Учебник латинского языка..djvu
#
26.02.202411.12 Mб3Русско-латинский словарь для ботаников .djvu
#
11.03.202427.55 Mб2Соболевский С. И. Грамматика латинского языка. Часть практическая. Синтаксис..djvu
#
11.03.202438.23 Mб0Соболевский С.И. Грамматика латинского языка. Теоретическая. Морфология. Синтаксис.pdf
#
11.03.202410.92 Mб4Соболевский С.И. Хрестоматия для переводов с латинского языка на русский.pdf
#
31.10.202051.45 Mб11Цыбульник Ю. Крылатые латинские выражения.djvu
#
11.03.202472.91 Mб1Ярхо В.Н., Лобода В.И. Латинский язык.djvu