- •Inne dyscypliny:
- •Jednostka jako istota społeczna
- •Podejście funkcjonalno - strukturalne:
- •Podejście interakcyjne:
- •Integracja aktywnych układów:
- •Inne typy biograficzne:
- •Grupy społeczne I ich typologia
- •Wspólnota krwi – pokrewieństwo:
- •Wspólnota terytorium – sąsiedztwo:
- •Wspólnota ducha – przyjaźń:
- •Kultura jako wytwór życia społecznego – różne ujęcia
- •Struktura I stratyfikacja społeczna
- •8. Naród I procesy narodotwórcze.
- •Błuszkowski, „Stereotypy narodowe w świadomości Polaków”
SOCJOLOGIA OGÓLNA – ćwiczenia
Wprowadzenie:
SOCJOLOGIA → nauka o zbiorowości; wg J. Szczepańskiego: o tworzeniu się zbiorowości, ich strukturze, procesach zachodzących w tych zbiorowościach
przedmiot badań: istota społeczna w swoim społecznym otoczeniu
socjologia – diagnoza życia społecznego
1837 r. – „Kurs filozofii pozytywnej” A. Comte – podzielił socjologię na kilka poddziedzin:
Socjologia ogólna:
socjologia społeczna
dynamika społeczna
Socjologia szczegółowa:
socjologia miasta
socjologia pracy
socjologia wsi i rolnictwa
socjologia wiedzy
socjologia religii
socjologia antropologii społecznej itd.
Inne dyscypliny:
socjologia stresu
socjologia wolnego czasu
Funkcje socjologii:
diagnostyczna, krytyczna
prognostyczna (krótkoterminowa)
teoretyczna
socjotechniczna (co zrobić, aby coś się stało; zachowanie się masy)
demaskatorska
ideologiczna
Jednostka jako istota społeczna
Jednostka w społecznym otoczeniu. Człowiek w perspektywie socjobiologii. Socjalizacja. Wpływ kręgów społecznych na socjalizację jednostki. Pojęcie osoby w antropologii i socjologii. Osobowość społeczna. Kulturowe uwarunkowania a typy osobowości.
B. Szacka, Wprowadzenie do socjologii
SOCJALIZACJA → złożony wielostronny proces uczenia się, który sprawia, że człowiek z istoty biologicznej staje się istotą społeczną (przynależną do określonego społeczeństwa i kultury)
rola socjalizacji w procesie kształtowania osobowości człowieka – upodabnianie ich do innych w otoczeniu
Wpływ na jednostkę wywierają:
instytucje – rodzina, szkoła, kościół, inne
grupy rówieśnicze, przyjaciele
organizacje, miejsca, otoczenie
Na drodze socjalizacji uczymy się:
podstaw interakcji społecznych – systemy znaczeń, znaki (język, symbole) i posługiwanie się nimi
normy i wzory zachowań np. zaspokajanie potrzeb biologicznych, reakcje emocjonalne, zachowanie i rozpoznawanie różnych sytuacji, wartości
wartości
umiejętność posługiwania się przedmiotami
kształtowanie własnej osobowości i określanie własnej tożsamości
Trzy mechanizmy socjalizacji:
wzmacnianie – wynagradzanie i karanie
naśladowanie – podejmowanie wzorców
przekaz symboliczny – pouczenia słowne otoczenia oraz teksty pisane
Rodzaje socjalizacji:
SOCJALIZACJA PIERWOTNA (socjalizacja początkowa):
w okresie dzieciństwa, jednostka staje się członkiem społeczeństwa
wzory zachowań i podstawowe role społeczne
kształtowanie osobowości podstawowej
uczucia, więź emocjonalna z rodzicami
przejmowanie sposobu widzenia, wartości, postaw i wzorów zachowania od rodziców
pod koniec pojawia się „uogólniony inny”; odkrycie ogólnospołecznych reguł – internalizacja
SOCJALIZACJA WTÓRNA:
wprowadzenie człowieka w elementy życia społecznego
szkoła, nauka
człowiek dokonuje wyborów
nie wymaga więzi emocjonalnej
czasem naśladowanie mechanizmów socjalizacji pierwotnej
kształtuje się osobowość modalna
INTERNALIZACJA → najważniejszy aspekt socjalizacji, proces uwewnętrznienia przez jednostkę elementów rzeczywistości społecznej (wartości, normy, role, sposoby zachowania się oraz interpretacji świata) właściwych rodzinie, grupom społecznym, społeczeństwu, którego jest członkiem; zinternalizowane treści uznaje ona za swoje własne, obiektywne i obowiązujące
RESOCJALIZACJA → naśladowanie mechanizmów socjalizacji pierwotnej; cel: przemiana człowieka, wymazanie ze świadomości dotychczasowych treści i wprowadzanie nowych; przekształcenie obrazu świata i siebie samego
ROLE SPOŁECZNE → wzory zachowań odnoszące się do różnych pozycji ludzi w zbiorowościach
OSOBOWOŚĆ → nie jest zbiorem przypadkowych cech, ale całością nadającą zachowaniom człowieka jednolitość i wewnętrzną spójność
Na osobowość człowieka składa się:
sposób reagowania ruchowego i emocjonalnego
wyobraźnia i pamięć
postawy, motywacje, dążenia, zainteresowania
postrzeganie siebie i otoczenia
pragnienia
dręczące konflikty, życie osobiste i wewnętrzne
zachowania społeczne
OSOBOWOSC PODSTAWOWA → elementy osobowości występujące u przedstawiciela danej kultury (zharmonizowanych z jej instytucjami); podłoże postaw uczuciowych i systemu wartości zbiorowości
różnice w osobowościach podstawowych – różnice w wychowywaniu dzieci
OSOBOWOŚĆ MODALNA → typ osobowości występujący najczęściej w danej zbiorowości (populacji)
Osobowość człowieka nowoczesnego:
otwartość na nowe doświadczenia
łatwość akceptacji zmian – innowacyjności, gotowość podejmowania ryzyka
rozbudzona potrzeba osiągnięć
negowanie fatalizmu, przekonanie o możliwości zapanowania nad siłami przyrody
orientacja na teraźniejszość i przyszłość
aspiracje oświatowe i zawodowe
dążenie do zdobywania szerokich informacji
umiejętność kalkulowania i przewidywania
nastawienie liberalne i demokratyczne
POZYCJA SPOŁECZNA → sposób usytuowania człowieka w zbiorowości
Rodzaje pozycji społecznych:
przypisane - na ich zajmowanie człowiek nie ma wpływu; wyznaczone bez udziału woli wraz z urodzeniem
osiągane – człowiek sam je zdobywa lub zostają mu narzucone, lecz ma na to jakiś wpływ
ROLA SPOŁECZNA → zespół praw i obowiązków związanych z daną pozycją; schemat zachowania związanego z pozycją; (scenariusz pozycji – wyznacznik sposobu zachowania się)
Trzy elementy konstrukcyjne roli:
zachowania nakazane
zachowania zakazane
margines swobody *(poszczególne role różnią się szerokością marginesu swobody)
KONFLIKT RÓL → różne role wymagają w tym samym czasie sprzecznych ze sobą zachowań
DOBÓR RÓL → sposób minimalizacji konfliktów ról – pozycje osiągane dobierane tak, aby pasowały do pozostałych
Dwa kierunki zainteresowań rolą społeczną:
