5. Жергілікті ағзаға жалпы реакцияның әсері

154. Стрестiк реакциялар бұл:

1. спецификалық реакцияның жалпы көрiнiсi

2. организмнің жауап реакциясының тууы, әртүрлi табиғатты тiтiргендiргiш әсерiне жауап

3. қорғаныш механизмдерінің тежелуі

4. қорғаныш механизмдерінің әлсiреуi

5. жарақатқа бірлескен спецификалық реакциялық жауап

155. Стрестiк реакциялар мыналардың белсендiлiгiмен көрiнедi:

1. симпатикалық нерв жүйесiнiң, ми қыртысының белсендетілуі, гипоталамо-гипофизарлы бүйрек үстi жүйесiнiң

2. парасимпатикалық нерв жүйесiнiң белсендетілуі

3. соматотропты гормон өнiмiмен

4. симпатикалық жүйке жүйесінің тежелуі

5. қан түзу

156. Шоктын комадан айырмашылығы:

1. торпидтiлiк синдромынын дамуы, өмiрлiк қызметтерiнiң фазалық өзгеруi

2. естен айырылу

3. сандырақтын пайда болуы

4. елестеушiлiктiн пайда болуы

5. сіңір рефлекстерінің болмауы

157. Команың шоктан айырмашылығы:

1. стрестiк гормондар өндiрiлуiнiң активациясымен

2. жоғары нерв қызметiнiң тежелу жағдайымен, барлық анализаторлар функциясының бұзылуымен

3. торпидтiлiк синдромының көрiнуiмен

4. iшкi ағзалар қызметiнiң бұзылуымен

5. өмірлік функциялардың өзгерістерінің фазалығымен

158. Шоктың I-ші кезеңінде көрініс береді:

1. нервтiк компоненттер

2. жүрек-тамырлық компоненттері

3. тыныстық жетіспеушілік

4. метаболизмнің бұзылуы

5. эндокриндiк бұзылыстар

159. Травматикалық шоктың эректильдi кезеңiне тән:

1. брадикардияның дамуы

2. ОНЖ-н қозуы,тамырлардың ОПС жоғарылауы

3. көп ағзаларда қанның шунтты лақтырысы, қан келуiнiң бұзылуы,гипоксияны дамуы, қанайналудың декомпенсациясы

4. сирек беткей тыныс алу

5. периодтық түрдегі тыныс алу

160. Стрестiң реакция кезiнде болды:

1. қан айналым мен тыныс алудың, тежелуі

2. энергетикалық рессурстардың мобилизациясы, ммунологиялық процестерiн стимуляциясы, бүйрек үстi гормондарының лақтырысы

3. iшек перистальтикасының өтуi

4. парасимпатикалық нерв жүйесінің белсенуі, метаболизмнің төмендеуі

5. қалқанша безі гиперфункциясы және бүйрек үсті безі қыртысының гипофункциясы

161. Жалпы бейiмделу синдромының бiрiншi кезеңiне тән сипаттама:

1. бүйрек үстi бездерi қыртысының белсендiрiлуi, лимфа түйiндерiнiң және тимустың мөлшерiнiң кiшiреюi

2. лимфа түйiндерiнiң және тимустың мөлшерiнiң үлкеюi

3. бүйрек үстi безi қыртысының қызметiнiң әлсiреуi

4. глюкокортикоидтар секрециясының төмендеуі

5. симпатикалық нерв жүйенің функциясының тежелуі

162. Жалпы бейiмделу синдромының резистенттiлiк кезеңiне тән сипаттама:

1. глюкокортикоидтер секрециясының жоғарылауы

2. глюкокортикоидтер секрециясының төмендеуi

3. глюконеогенездiң күшеюi

4. қанда гистамин мөлшерiнiң азаюы

5. лимфопения

163. Негiзгi стресс-лимитерлеушi жүйелер болып табылады:

1. комплемент жүйесi, фибринолитикалық жүйе

2. опиоидтi пептидтер жүйесi

3. серотонинэргиялық жүйесi

4. ГАМК-эргиялық жүйе

5. антиоксидантты жүйелер

164. Адаптациялық синдромының дамуы келесi кезеңде өтедi:

1. "үрейлену реакциясы"-бүйрек үстi қыртысынан кортикостероидтардың қанға түсуi, бүйрек үстi қыртысының гипертрофиясымен резистенттiк кезеңi, адаптация аурулардың дамуы және тозу сатысы

2. тимус пен сүйек миының клеткасының азаюы

3. тимус, көк бауыр мен лимфа түйiн көлемiнiң ұлғаюы

4. торлы құрылым қызметінің бұзылысы және вегетативті жүйке жүйесінің орталығының тежелуі

5. қан айналысының орталықтануы, протеолитикалық жүйенің белсенуі

165. Стресттiк-реакцияның ұзақ әсерi кезiнде "адаптация ауруына" жатады:

1. пневмония, гастриттер, энцефалит

2. психикалық аурулар

3. диффузды гломерулонефрит, симптоматикалық гипертония

4. гипертониялық ауру, біріншілік гипотониялар, жара ауруы

5. анемия, созылмалы лейкоз

166. "Шок" түсiнiгiн анықтауда келесi элементтер тэн:

1. ерекше тiтiргендiргiш әсерiне реакция немесе жағдай

2. бұл арнайы емес тiтiркендiргiш әсерiне қарсы реакция

3. бұл типтiк патологиялық процесс, бұл нозологиялық бiрлiк, есiнен тану өмiрлiк қызметiнiң өзгеруiмен заңдығымен және фазасымен сипатталады

4. бұл ағзаның ерекше және жай тітіркендіргіш әсеріне реакция

5. бұл патогенезінде орталық жүйке жүйесінің зақымдалуымен сипатталатын аурулар қатарының соңғы кезеңі

167. Команың келесi түрлерiн ажыратады:

1. тамырлық кома, эндотоксикалық кома, экзотоксикалық кома

2. психикалық кома

3. летаргиялық, кортиковицеральды кома

4. нейроэндокринді, токсикоинфекциялық

5. постгеморрагиялық кома

168. Адамда шоктың эректильдi кезеңiне тән:

1. терi бетiнiң гиперемиясы, жиi терең тыныс алу

2. дене температурасының төмендеуi

3. есінен айырылу, айналыстағы қан көлемінің азаюымен

4. жалпы қозу (сөздiң және қимылдың), жиі терең тыныс алу, тахикардия

5. қан ұю, бүйрек, өкпе қызметінің бұзылыстары

169. Травматикалық шоктын торпидтi кезеңiнiн дамуында ерекше орын алады:

1. айналыстағы қан көлемiнiн прогресивтi жоғарылауы

2. прогрессивтi гиповолемияның қанайналым мен декомпенсациясы, қанның ұюымен капиллярлық стаздың дамуының орталық қанайналым мен қосылғанда, артериялдық қысымның түсуi

3. брадикардияның дамуы

4. симпатоадренальды жүйенің белсенуі, артериялық қан қысымының көтерілуі

5. тамырлардың перифериялық резистенттілігінің жоғарылауы, гиперволемия, тахикардия

170. Шоктың торпидтi кезеңiнде қанайналымының прогрессивтi жетiспеушiлiгiн тудырады:

1. қанның соққысы мен минуттық көлемiнiң жоғарылауы

2. брадикардияның дамуы

3. венозды қайтымының көбеюі, натрий уретикалық гормонның гиперсекрециясы

4. қан ағымының жылдамдығының жоғарылауы, артериялық қан қысымының көтерілуі

5. венозды қайтымның азаюы, артериалдық қысымның түсуi, венуллалардан капиллярларға қанның ретроградты өтуi

171. Жарақатты шоктың ауыр кезеңiне тән:

1. систолалық қысым 100-120 мм с.2., пульс 60-80минутына

2. систолалық қысым 70-80 мм с.2., пульс 120-140минутына

3.систолалық қысым 80-100 мм с.2., пульс 80-100минутына

4. артериялық қысым 70 мм с.2. төмен, пульс 120-160минутына

5. iшкi органдардың екiншiлiк қызметiнiң бұзылуы

172. Шоктың терминальды кезеңiне тән:

1. артериолла спазмы

2. артериоллалардың катехоламиндерге сезiмталдығының жоғарылауы

3. гипофизярлы – бүйрек үсті безі және симпатоадренальды жүйенің белсенуі

4. катехоламиндердің лақтырылуы, қан айналысының орталықтануы

5. ми мен шеткi ағзалардың гипоксиясы, артериолланың кенуi, артерия қысымының катастрофиялық түсуi және тыныс алудың тоқтауы

173. Орташа ауырлық кезеңіне тән:

1. систолалық қысым 100-120мм. с.б., пульс 60-80 минутына

2. систолалық қысым 70-80 мм. с.б, пульс 120-140 минутына

3. систолалық қысым 80-100мм. с.б, пульс 80-100 минутына

4. артериялық қысым 70мм. с.б, төмен, пульс 120-160 минутына

5. ішкі органдардың екіншілік қызметінің бұзылуы

6. Су-электролиттi алмасудың патофизиологиясы

174. Ересек адам организмiндегi жалпы су көлемi:

1. 35-40.%

2. 40-50.%

3. 75-80.%

4. 50-55.%

5. 60-65.%

175. Ересек адамда дене салмағының неше %-iн жасушалардан тыс су құрайды:

1. 10-14.%

2. 15-16.%

3. 17-18.%

4. 24-25.%

5. 30-34.%

176. Ересек адамда дене салмағының неше %-тiң интерстициалды клеткадан тыс су құрайды:

1. 8-10%

2. 12-14%

3. 15-17%

4. 24-25%

5. 25-30%

177. Дене салмағының неше %-тiң тамырiшiлiк (қан және лимфа айналысының көлемi) су құрайды:

1. 1-2%

2. 2-3%

3. 7,5-9%

4. 10-15%

5. 4-5%

178. Су-электролиттi алмасудың реттеуiне қатысатын гормондар:

1. соматотропты

2. адренокортикотропты

3. альдостерон

4. кортизол

5. инсулин

179. Гипоталамустың супраоптикалық және паравентрикулярлық ядроларының стимуляциясы және вазопрессияның шығуының жоғарылауы қандай жағдайларда пайда болады:

1. қан осмос қысымының жоғарылауында

2. қан көлемiнiң жоғарылауында

3. қан көлемiнiң төмендеуiнде

4. ренин түзiлуiнiң жоғарылауында

5. қанның осмос қысымының төмендеуінде

180. Гипоталамустың супраоптикалық және паравентрикулярлы ядроларымен вазопрессин (антидиуретикалық гормон) түзiлуiнiң жоғарылауы болады:

1. қан осмостығының жоғарылауында

2. АКК-ның жоғарылауында

3. бүйректегi қанның төмендеуi

4. ренин түзiлуiнiң жоғарылауы

5. гипонатриемия

181. Антидиуретикалық гормонның секрециясы жоғарылайды:

1. плазманың осмостығының жоғарылауында

2. ренин түзiлуiнiң төмендеуiнде

3. жасушалардан тыс сұйықтық көлемiнiң жоғарылауында

4. жасушалардан тыс сұйықтық осмостық қоюландыруының төмендеуiнде

5. айналыстағы қан көлемінің жоғарылауында

182. Альдостерон түзiлуiнiң жоғарылауы байқалады:

1. синокортикоидты зонаның қысымының жоғарылауында

2. АКК төмендеуi және оң жақ жүрекшенiң волюморецепторлары тiтiркендiргенде, сол жақ жүрекшенiң қысымының төмендеуi

3. бүйректiң әкелгiш артериясының қысымының жоғарылауында

4. бүйректiң әкелгiш артериясының қысымының төмендеуiнде

5. ренин өндірілуінің төмендеуі