- •«Өлкетану» пәні бойынша лекциялар жинағы
- •1 Лекция. Кіріспе. Өлкетану пәні мақсаты мен міндеті.
- •2 Лекция. Тарихи өлкетанудың қалыптасу кезеңдері. Өлкетану негіздері.
- •3 Лекция. Көне түрік жазбаларының ескерткіштері және олардың өлке тарихындағы рөлі.
- •4 Лекция. Қазақстанның археологиялық деректері және оларды өлкетану жұмысында пайдалану.
- •5 Лекция. Қазақстан тарихы бойынша этнографиялық деректер.
- •6 Лекция. Сәулеткерлік және өнер ескерткіштері туған өлкенің дерек көздері.
- •8 Лекция. Қазақстанда өлкетанудың қалыптасуы және дамуы. Хіх ғ. Орыс зерттеушілерінің Қазақстан тарихын және өлкетанудағы үлесі.
- •9 Лекция. Қазақстанның зерттеудің Қоғамы – Қазақстан Республикасындағы - өлкетану зертеудің орталығы. Қазақстан Республикалық мемлекеттік мұрағат құжаттары. Тарихи-өлкетану мұражайларының қалыптасуы.
- •10 Апта
- •10 Лекция. Туған өлкені зерттеудегі қазақ ғалымдары, ағартушыларының рөлі және қызметі. XIX ғасырдағы Қазақстан музейлері коллекцияларының қалыптасуы және насихатталуы
- •11 Апта
- •11 Лекция. Өлкетану библиграфиясы өлкетану дерек ретінде. ХіХғ екінші жартысымен хх ғ. Басындағы қазақтардың баспасөз кітабы және олардың басылымдары.
- •12 Апта
- •12 Лекция. Тарихи-өлкетану мұражайларының қалыптасуы. Қазақстан территориясындағы тарихи-мәдени ескерткіштердің қалыптасуы.
- •13 Апта
- •13 Лекция. Қазақстан Республикалық мемлекеттік мұрағат құжаттары Қазақстандағы тарихи-мәдени ескерткіштерді қорғау қоғамы және тарихи ескерткіштердің туризмдегі рөлі.
- •14 Апта
- •14 Лекция. "Мәдени Мұра" бағдарламасының аясындағы Қазақстанның тарихи және мәдени ескерткіштері.
- •15 Апта
- •15 Лекция. Мектептегі өлкетану. Мектептегі өлкетанудың міндеті
- •Мұра жинау, сақтау және Алаш зиялыларының атқарған қызметі
8 Лекция. Қазақстанда өлкетанудың қалыптасуы және дамуы. Хіх ғ. Орыс зерттеушілерінің Қазақстан тарихын және өлкетанудағы үлесі.
1. Қазақстанда өлкетанудың қалыптасу кезеңдері. ХІХ ғ. зерттеушілердің өлкетануға қосқан үлесі.
2. Өлкетанудың дерек көздерінің бастауы.
3. Жергілікті тарихты зерттеуге орыс зерттеушілері мен саяхатшыларының үлесі.
Орталық Қазақстанның өте құнды археологиялық ескерткіштеріне ертеден-ақ саяхатшыларының назарын аударған болатын. Олар туралы өз еңбектерінде шығыс тарихшылары (араб, иран) Х-ХҮІ ғасырларды жазып кетті. Олар Ибн Фадлан, Әл-Бируни, Мұхаммед Хайдар және т.б. болды.
Орталық Қазақстанның бай археологиялық ескерткіштері туралы Тобольскіден Түркістанға дейін Солтүстік және Орталық Қазақстан далалары арқылы барған Петр біріншінің Тәукеге жіберген елшілері Ф.Скибин мен М.Гринин айтады. Осы даланың оба қазыналары туралы алғаш рет қоғам қайраткері Крижинович хабарлайды.
Осы өңірдің ескерткіштеріне Г.Миллер де баса назар аударды. Оны әсіресе сол кезде толық сақталып тұрған ертедегі балқыту пештері, тас құрылыстар қызықтырды.
ХҮІІІ ғасырдың екінші жартысынан бастап бұл жерлерге көптеген зернттеушілер келеді. Осы аймақта екінші академиялық экспедицияның мүшелері, оның ішінде И.П.Фальк, Х.Барденес, И.Г.Георги, П.С.Паллас, П.И.Рычков және басқалар болды. Қазақстанды археологиялық зерттеулер жұмысын 1768-1774 жылдар екінші академиялық экспедициясын жалғасытырды.
Қазақстанның географиясын зерттеуде Н.П.Рычклвтың үлесі зор. Орталық Қазақстанның археологиялсы туралы деректерге байланысты оның «Топография Оренбургская» атты еңбегінде аталып өтеді. 1771 жылы Торғай және Есіл өзендері бойында жасаған саяхат күнделігінде, Ұлытау және Атбасар аудандарының ескерткіштеріне сипаттама береді. Қараторғай өзені бойындағы үлкен қорғандар оны таң қалдырады. Ол былай деп жазады: «Ежелгі қарапайым халықтың молалары жай жермен көміліп, 15 құлашқа дейінгі биіктікке көтерілген, ал ол үлкен моланы 135 кіші қорған қоршап жатыр».
Орталық Қазақстанға алғашқылардың бірі болып, 1815 жылы тау-кен инженері Б.Герман келді. Оның экспедициясы Үй қорғанынан Арғанатты тауына дейінгі, Қараторғай өзенінің жоғарғы ағасымен жүріп өтті. Қараторғай өзені, Арғанаты тауының, солтүстік Ұлытау етектеріндегі тарихи ескерткіштерге арнайы мақала жазған А.Генс басқарған экспедиция болды. Ол «остатки зданий и целых поселениях, о развалинах замков, крепостей служивших убежищем для владельцев», - деп жазып, ортағасырлық қалалардың бір бейнесін көз алдымызға әкеледі.
Ал осы ғасырдың екінші жартысында археологиялық нақты мәліметтерді Н.М.Ядринцев, Г.Н.Потанин, В.В.Радлов, Н.М.Коншин сияқты зертеушілер жүргізді. В.В.Радлов Орталық Қазақстандағы археологиялық зерттеуде арнайы ғылыми тәсіл қолданды және сараптау бойынша кезеңдерге бөлуде нақты жұмыс жасады. Орта ғасырлық ескерткіштер тас үйінділер және орта ғасырлық құрылымдар жайлы мәліметтерді В.Никитиннің еңбектерінен кездестіреміз.
9 апта
9 Лекция. Қазақстанның зерттеудің Қоғамы – Қазақстан Республикасындағы - өлкетану зертеудің орталығы. Қазақстан Республикалық мемлекеттік мұрағат құжаттары. Тарихи-өлкетану мұражайларының қалыптасуы.
1. Қазақстанды зерттеудің қоғамының құрылуы.
2. Қазақстанды зерттеуді қоғамның міндеті мен тапсырмасы.
3. Алғашқы өлкетану-ғылыми съезінің қорытындысы мен маңызы
4.Революцияға дейінгі мұрағаттар.
5.Мемлекеттік мұрағаттар.
6.Мұрағаттар мазмұны олардың жеке өзіндік мекемелер ретінде құрылуы
7.Қазақстандағы мұражайлар тарихы.
8. Облыстық мұрағаттар.
ХХ ғасырдың 30-шы жылдары алғашқы археологиялық 1933 жылы құрылған ГАИМК-нің (Государственная Академия истории материальной культуры)Нұра экспедициясы жүргізді. Оның құрамында белгілі археологтар П.С.Рычков, М.И.Артомонов, И.В.Синицын болды. Экспедицияның басты міндеті Шерубай-Нұра өзені бойындағы, Қарағанды қаласынан оңтүстікке 60 км жердегі Дәндібай мәдениетін ашу болды. Бұл ескерткішті қазу кезінде қола кезеңдеріне тән емес, құрылыс типтері мен керамикалық материалдарды берді.
Орталық Қазақстанның археологиялық зерттеуіне геология және жаратылыстану ғалымдарының өкілдері, оның ішінде П.Л.Драверт, Қ.И.Сәтбаев, В.А.Селевин, А.В.Мухля, А.Н.Фомозов, Г.Н.Щерба т.б. басқалары баға жетпес үлес қосты.
Академик Қ.И.Сәтбаев, археология және ежелгі кен орындарының кей сұрақтарына жауап іздеді.
Бірақ ХХ ғасырдың 40 жылдарының басына дейін бұл аймақта кең және жүйелі түрде зерттеу бола қойған жоқ.
Орталық Қазақстанның тарихын нақты және кеңінен зерттеудің жаңа кезеңі Ұлы Отан соғысынан кейін басталды және Қазақ КСр-ы Ғылым Академиясының құрылуымен байланысты болджы. Ғылым Академиясының жанынан Орталық Қазақстан археологиялық экспедициясы құрылды, оған ғылыми жетекшілікті 30 жылдан астам академик Ә.Х.Марғұлан жүргізді. Ғылыми зерттеу бағыттарын анық белгілеу, қысқа уақыт ішінде бірнеше кезеңдегі ескерткіштерді ашуға мүмкіндік берді.
Орталық Қазақстан экспедициясы үш бөліктен тұрды. Біріншісін А.М.Оразбаев, екіншісін, Ә.Х.Марғұлан, үшіншісін М.К.Қадырбаев басқарды. Алғашқы зерттеу-барлау жұмыстарынан кейін экспедиция өз назарын Жаңаарқа, Шет, Ақтоғай, Қарқаралы аудандарына аударды. Экспедиция жүргізген қазба жұмыстары мен барлау жұмыстары мен барлау жұмыстары тек қамтылған территориялық ауқымымен ғана емес, сонымен қатар, зерттелген ескерткіштердің хронологиялық диапозонымен де ерекшеленді.
Мұрағаттар бұл жеке өзіндік мекеме болып табылады. Мұрағаттар құжаттық материалдар, баспасөз материалдары сақталады. Дерек құжаттары мемелекеттік мекемелерінің іс-қағаздары сақталады. Мұрағаттың міндеті жалпы қоғамның ақпараттық талабына жауап беру. Басты міндет ұлттық бағалық құндылықтарды сақтау, тарихи сана ретінде қалыптастыру болып табылады.
Құжаттар ең аса маңызды ақпарат көзі болып есептеледі. Құжаттық материалдар қайталанбайтын ерекше болып келеді. Қазақстан мұрағаттар өзінің қалыптасуы тарихын 1794 жылы Бөкей ордасының мұрағатымен басталады, сол жылдан бастап мемлекет қарамағына алынды.
1921 жылдың 1 қыркүйегінде Орынбор губерндік архиві негізінде Орталық өлке архиві құрылды, кейін мемлекеттік архив болып қайта құрылды.
Қазақстан Республикасы мәдениет және ақпарат министрлігінің мұрағаты:
ҚР ұлттық архиві
ҚР ОМА
ҚР КФФҚ (кино-фотоқұжаттар)
ҚР ҒТМ (ғылыми-техникалық құжаттар)
ҚР Президантінің мұрағаты
Облыстық мемлекеттік мұрағаты
Қалалық және аудандық мұрағаты
Тақырыптың хронологиялық шеңберінде Семей мұражайының жұмысына тоқталып өту қажет, өйткені оның жұмысы Орыс географиялық қоғамымен көп дәрежеде байланысты. Мұражайдың өзі 1883 жылы облыстық, статистика комитетінің ағартушылық жұмысы шеңберінде пайда болды. 1893 жылы ол бастауыш білім туралы Қамқоршылық қоғамына берілді. 1902 жылы мұражайды Семей бөлімшесі қабылдап алды. К. Рычковтың атап өткендей, «Бөлімше мұражайды тәртіпке келтілірді, - бар заттар көрме қоры тізіміне топтастырылып, өз кезегінде, олар бес бөлімге бөлінді». Бұл мұраждайға жұрттың келуіне игі әсер етті, егер 1893-1894 жылдарда мұражайға 163 адам келсе, 1903 жылдан бастап оған келушілер құрт өссіп, 720 адамнан 1913 жылы 2873 адамға дейін жетеді. Мұражайдың жұмысына қоғам мүшелері Н.Я. Коншин, В.Н. және А.Н. Белослюдовтер, И.Е. Мирошнеченко және басқалар белсене қатысты. Сонымен бірге қазақтардың этнографиялық өмірін зерттеуге, бұлардың аумағына да зор көңіл бөлді. Мәселен, Ресейдегі белгілі Дашков мұражайында А.П. Федченкодан алынаған Түркістан өлкесі заттарының көрме жиынтығы болды, оған А.Н. және Н.М. Харузиндердің қайырымдылық сыйлықтары түсті.
ХХ ғ. басында зиялылар халықтық оқулар ұйымдастыру жөніндегі салауаттылық қоғамдарының ашылуы туралы шешімді зор жігермен қарсы алды, сондықтан орыс географиялық қоғамның қайраткерлері оларға белсене қатысты. Мәселен, Семей облысындағы Халықтық оқулар ұйымдастыру жөніндегі коммисияның төрағасы – орыс географиялық қоғамының қайраткерлері көп еді. Нақ сол Семейдегі В.Н. Белослюдов, В.С. Усов, Н.Я. Коншин және басқалар Халықтық оқулар ұйымдастыру жөніндегі комитетінің лекторлары болды.
Жұмыстың мұндай нысандарымен қоса, қоғам мен оның бөлімдері алуан түрлі көрмелер ұйымдастыру мен өткізуге үнемі және қызу қатысты. ХІХ ғ. аяғы – ХХ ғ. басында жұмыстың бұл нысаны тәжірибе алмасуға да, ғылыми жұмыста жаңа бағыттар іздестіруге де, зерттеу жұмысындағы жетістіктерді көрсетуге де қызмет етті. П.П. Семеновтың пікірі бойынша, Батыс Сібір далалық тобы коллекцияларының тамаша толықтығы ерекше болып, келушілерді көптеп тартқан. Орыс географиялық қоғамның мүшелері одан кейінгі көрмелерге де шама-шарқынша қатысты.
