- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қ оздырғыштың таксономиясы:
- •Ферменттік белсенділігі төмен.
- •Зерттеу әдісі: люминесценттық микроскопия
- •Ферменттік белсенділігі төмен.
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
- •Қоздырғыштың таксономиясы:
№ 1
Қоздырғыштың таксономиясы:
іріңді стрептококк–streptococcus pyogenes
микробиологиялық қасиеті: дөнгелек жасушалар - кокктар,көк түсті (тинкториальді), грам оң тізбектеліп тәрізді орналасқан. ұсақ, шар тәрізді жасушалар,тізбектеліп немесе жұптас орналасады, грам оң, спора түзбейді, қозғалмайды. Стрептококтардың көптеғен штамдары гиалурон қышқылынан тұратын капсула түзеді.
Дақылдық қасиеттері: Факультативті анаэробтар. Тығыз қоректік ортада үсақ, сұр түсті колониялар түзеді. Сұйық қоректік орта стрептококтар түбінде тұнба беріп өседі. Көмірсу, қан, сарысу, асцит сүйықтығымен байытылған қорек орталарда өседі.
Инфекциялық қасиеттері: Стрептококтар адамдар мен жануарлардың қалыпты микрофлорасының өкілі. тобының стрептококтары адамдарда тері және шырышты қабықта; В тобы мүрын - жүтқыншақ, асқазан иек жолдары және қынапта мекендейді.Инфекция көзі - науқас адамдар немесе тасымалдаушылар, өте сирек жағдайда ауру жануарлар. Стрептококтық инфекциялар келесі топтарға болінеді: жедел стрептококтық аурулар (скрал- тілме, баспа, импетиго, жедел гломерулонефрит, жедел және жеделдеу бактериялық эндокардит,і кейінгі сепсис), бұл кезде негізгі қоздырғыш стрептококк; созылмалы стрептококтық аурулар (ревм және созылмалы тонзилит), бұл кезде негізгі қоздырғыш стрептококк; жедел және созылмалы іріңді-қа аурулары, бұл кезде стрептококк көптеген қоздырғыштардың біреуі болуы мүмкін.
20 серологиялық топтарға бөлінеді (А -дан V- дейін) А-тобындағы стрепто- коктардың жасуша беткейінде ақуызды М-антиген орналасады, олар вируленттік қасиеттерімен (фагоцитозға кедергі жасайды) тығыз байланысты. Бүл ақуыз стрептококтың түрлік спецификалығын анықтайды. А тобына жататын стрептококтар 20-дан астам антигендік белсенділікке ие жасушаішілік заттар бөледі.
М ақуызы суперантиген қасиетіне ие, яғни лимфоциттердің поликлондық белсендігін күшейтеді, аффинитеті томен антиденелерді түзуге жұмылдырады және ағзаның өзіндік тіндеріне толеранттылығын бұзады (иммунды патология дамытады).
зерттеу әдісі : микроскопиялық, Грам әдісі
Микробиологиялық диагностика әдістері: Жеделдетілген әдіс, бактерологиялық әдіс, серологиялық әдіс
Бактериологиялық әдіс: Науқастың клиникалық белгілеріне байланысты алынатын зерттеу материалдары: 1) эндокардитке және сепсиске күмәнданған кезде - қан; 2) баспа мен скарлатина кезінде бадамша бездері мен мұрын - жұтқыншақ кілегей қабығынан сүрінді және сілекей; 3) жарақаттар тері зақымданған кезде - жарақат бөліндісі; 4) зақымданған жерлерден ірің; 5) жүкті әйелдердің қынаб бөлінді; 6) төменгі тыныс алу жолдары зақымданғанда - қақырық, бронхылардың шайындысы, абсцессінің іріңін және плевра сұйықтығын пункция жасап алады.
Емдеуі. А тобының стрептококтары бөлінгенде емдеу препараты - пеннцнллин. Пснициллинге зистентгі штамдарын басқа сезімтал антибиотикгермен емдейді (левомицетин, цефтриаксон, ванкомицин, ифампицин және басқалары). Стрептококтарға қарсы емдік иммундыбиологиялық препараттар жоқ.
Алдын алуы. Арнайы сақтандыру шаралары жоқ, себебі иммунитет типтік спецификалық. невмоктық инфекцияның алдын алуы үшін әртүрлі 23 полисахаридті антигендердің серологиялық врианттары кіретін поливалентті вакцина үсынылған.
Егу сезімталдылықтары жоғары топтарға, 5-10 жыл аралығынды жасалып отырады.
№ 2
