5.3 Funkcje społeczne telewizji

Najczęściej wyróżnia się:

• Informacyjną – przekazywanie informacji do widza, który znajduje się w dowolnym miejscu i odtworzenie sceny tak, żeby odbiorca mógł ją zobaczyć tak, jakby był bezpośrednio na miejscu. Natychmiastowy przekaz i wierność przekazywanych treści. (telewizja świat jak i telewizja lokalna)

• Edukacyjną – przybliżenie odbiorcom rzeczywistości w aspekcie społecznym, przyrodniczym czy kulturowym.

• Wychowawczą – telewizja wkroczyła w codzienne sprawy ludzi i zajmuje wśród nich znaczącą rolę. Jeśli człowiek poświęca kilka godzin na oglądanie telewizji, to musi ona na niego oddziałowywać (…)

• Komunikatywną - ma na celu pokonywanie barier kulturowych czy geograficznych, dając możliwość poznania problemów i zwyczajów innych narodów. Dąży do zbliżenia się ludzi do siebie.

• Rozrywkową - polega na zapewnieniu odprężenia i odpoczynku od codziennych obowiązków, problemów itd.

5. 4 Cele I misja telewizji

Na początku ludzi satysfakcjonował fakt, że wgl. mogą coś oglądać, ale wraz ze wzrostem różnorodności programów, gusty telewidzów zaczęły się zmieniać.

Telewizja jest zobowiązana do popierania programów o wysokim stopniu inwencji twórczej, które zajmują się poważnymi problemami społecznymi i moralnymi, ale także problemami świata, w których żyją telewidzowie.

Wśród zasad programowych telewizja ujęła m.in. takie wskazania jak:

• Pomoc i konflikt – przedstawić to jedynie we właściwym kontakście

• Postawy aspołeczne, przestępczość – zwracać uwagę na jednostkowe i społeczne skutki, unikając fragmentów agitacyjnych i instruktażowych

• Zachowania samo destrukcyjne – hazard, alkohol, narkotyki – pokazywac jako zło i nie zachęcać do tego

• Programy sportowe z zawieraniem zakładów – ukazywać tylko, kiedy spełniają warunki przewidziane prawem federalnym, stosowanym lub lokalnym, ale przede wszystkim skupić się na sportowym aspekcie

• Ułomności psychiczne i fizyczne – ukazywać ze szczególną ostrożnością, nie ośmieszać i nie poniżać

• Stosunki międzyludzkie, erotyka i ubiór- ukazywać odpowiedzialnie i wrażliwie

• Pluralizm, mniejszości – ukazywać ostrożnie, zgłasza sprawy rasowe, płci, koloru skóry, wyznania

• Przekleństwa, sprośności – starać się nie emitować, zwracając dodatkową uwagę na lokalny klimat w jakim programy są odbierane

Siła i zakres oddziaływania przekazu telewizyjnego ze społeczeństwa stawia przed twórcami programów bardzo ważne zadania m.in.

• Zobowiązanie do dbałości o dóbr treści do emicji tak, aby były one przyjazne telewidzowi i sprzyjały jego rozwojowi

• Podejmowanie czynności przeciwdziałania bezkrytycznemu wynikające z decyzji o doborze treści programowych

Precyzyjne wytyczenie celów jest możliwe poprzez ustalenie zasad funkcjonowania telewizji, przede wszystkim zakupu, produkcji i emisji określonych programów, co wiąże się z określeniem szerokiego kontekstu społecznego i psychologicznego

Po obserwacjach można stwierdzić, że rozwój telewizji jeszcze się nie skończył i w dalszym ciągu może zaskoczyć nas wszystkich.

Rozdział 6. Studia feministyczne a media

Współcześnie pojęcie „feminizm” jest stosowane do różnorodnych ideologii, ruchów i działań społecznych, koncepcji teoretycznych, których przedmiotem jest sytuacja i pozycja kobiet w społeczeństwie. Niemożliwe jest zdefiniowanie, które obejmie wszystkie znaczenia i konotacje. Minimum definicyjne zawiera trzy komponenty:

1. Przekonanie, że pozycja kobiet i mężczyzn w społeczeństwie jest efektem działań społecznych, a nie czynników biologicznych.

2. Przekonanie, że sytuacja i status kobiet w społeczeństwie są dla nich niesprawiedliwe.

3. Uznanie konieczności podejmowania działań zmierzających do zmiany sytuacji i statusu kobiet.

Twierdzi się, że współcześnie nie można mówić o jednym feminizmie.

Feminizm powstał ze społecznego ruchu kobiet. Powstał dzięki animatorkom i liderkom, które podejmowały różne działania, które miały na celu poprawę statusu i sytuacji kobiet. Od ponad 20 lat rozwija się feminizm akademicki i jego instytucjonalna forma- studia kobiece. Kryteria określające wybór problemów, sposób ich badania, opisu i prezentacji są efektem wykorzystania w równym stopniu: wiedzy naukowej, polityki społecznej oraz ideologii feministycznej. W trakcie tych studiów rozwija się socjologia zorientowana feministycznie.

Współczesna socjologia feministyczna składa się z trzech kategorii:

1. Feminizm reformistyczny – zakłada, że podobieństwa między kobietami i mężczyznami są większe niż dzielące ich różnice, dzieli się na 4 typy:

- liberalny

- marksistowski

- socjalistyczny

- Trzeciego Świata

Zwolenniczki chcą by kobiety miały takie same prawa jak mężczyźni.

2. Feminizm oporu – dowodzi, że równość obu płci nie oznacza likwidacji męskiej dominacji w społeczeństwie, są 4 rodzaje:

- radykalny

- lesbijski

- psychoanalityczny

- „punktu wyjścia”

Koncentracja na odmienności kobiecych i męskich doświadczeń i idei.

3. Feminizm rebeliancki (inaczej „trzecia fala feminizmu”) – skupienie na współzależnościach występujących między różnymi formami nierówności, przy przyjęciu kryterium płci, rasy, pochodzenia klasowego, etnicznego lub orientacji seksualnej, w jego skład wchodzą:

- f. wielorasowy

- f. mężczyzn

- f. społecznego konstruktywizmu

- f. postmodernistyczny

- teoria queer

Dzięki mass mediom poznajemy nowe rzeczy, idee, sposoby myślenia czy postrzegania innych ludzi. Twierdzi się, że media dają odbiorcy tylko to, czego on żąda i pragnie. Hipoteza stwierdza, że zawartość przekazów medialnych stanowi odzwierciedlenie zachowań i relacji międzyludzkich jak również wartości i norm, które są najbardziej typowe dla danego społeczeństwa.