5.Дисперсия заңы. Оны түсіндіріңіздер.

Дисперсия заңы. (лат. dispersion - шашырау)

Дисперсия1. Электромагниттік сәуле шығарудың дербес спектрлік құрамының қандай да бір уақыт ішінде шашырауы. Модалық дисперсия, материал дисперсиясы, сәулежол дисперсиясы деп ажыратылады.

2. Символдар арасындағы интерференция сурет пен оптикалық талшық арқылы өткенде импульстер ұзақтығының артуына байланысты пайда болатын эффект. Дисперсия оптикалық талшықтың еткізу жолагының шектелуіне әкеледі.

Кеңістіктік дисперсияГауһардан да дисперсияны байқауға боладыКеңістіктік дисперсия -ортаның диэлектрлік өтімділігі тензорының толқындық векторға, мысалға поляризация жазықтығын айналдыруға келтіретін векторға тәуелділігі

Дисперция заңы. Изотропты орта үшін :c₁₁- c₁₂= 2c₄₄, (5.10).Серпімді деформацияланған ортаның потенциалық энергиясының тығыздығы (5.11)

Гук заңы орындалатын ортада (5.12)

Динамика шеңберіндегі мына сұрақтарға тоқталамыз: Серпімділіктің классикалық теориясы бойынша континуальды серпімді ортада қозғалыс теңдеуі ньютон теңдеуімен өрнектеледі.

(5.13).Мұнда - тығыздық, f - толық күш. Бұл теңдеуді тензорлық формада былай жазуға болады: (5.14)

Шектелмеген біркелкі ортадағы толқындарды қарастырайық. Мұндай ортада бұл теңдеудің шешімі табу үшін u_i=u_0iexp(it - ikr) комплексті функциясын (5.14) теңдеуіне қоямыз. Онда u_0i тұрақты амплитудалы сызықты алгебралық теңдеулер системасы шығады. Одан дисперсия заңы қорытылады.Әрбір таралу бағытында үш нормаль толқын болады (j=1,2,3); Дисперсия заңдары олар үшін сызықты:_j = _jk; Изотропты ортада, сондай-ақ куб кристалда -бағыттарды бойлай қума толқын тарайды. Толқынның фазалық жылдамдығы_ (5.16)

Ал екі басқа - көлденең толқындар бірдей жылдамдықпен _ =

Зако́н диспе́рсии или дисперсионное уравнение (соотношение) в теории волн — это связь частоты и волнового вектора волны:

Этот закон выражает связь временной и пространственной периодичности волны. Из закона дисперсии можно получитьфазовую и групповую скорости волны:

Дисперсией (впервые понятие появилось в оптике в связи с явлением разложения луча белого света в спектр при пропускании его через призму) называют зависимость фазовой скорости волн (того или иного типа; первоначально применялось к свету) от частоты или длины волны (если такая скорость не зависит от них, говорят об отсутствии дисперсии), или, иначе говоря, в применении к оптике, различие коэффициента преломления определенной среды (например, стекла призмы), от частоты или длины волны света. Таким образом, именно нелинейный^[1] закон дисперсии для света в стекле приводит к классическому явлению дисперсии.

В связи с тем, что, согласно квантовым представлениям, каждой волне соответствует некоторая частица или квазичастица и наоборот, закон дисперсии можно также записыват