Вопрос 51

V2

Бірінші экваторлық координаттар жүйесі

0

негізгі жазықтығы ретінде математикалық көкжиек жазықтығы алынады

1

негізгі жазықтығы ретінде аспан экваторы жазықтығы алынады

0

Бірінші координат ретінде h биіктігі алынады

0

Екінші координат ретінде А азимут алынады

0

δ еңкеюі 0º~ 360º аралығындағы мәндерді қабылдайды

0

Тек айды бақылауға арналған жүйе

1

Бірінші координат ретінде δ еңкеюі алынады

1

Негізгі нүкте ретінде аспан экваторының Q жоғарғы нүктеcі алынады

V2

Төмендегілердің ішінде аспан сферасының элементтеріне жатпайтындары :

0

Z зенит

0

Z’ надир

1

Ай

0

әлем осі

1

Күн

0

аспан меридианы

1

жер

0

тал түстік сызық

V2

Сатурн

0

A. Сатурнның өз өсінен айналу периоды 7 күнге тең.

1

B. Сатурнның химиялық құрамы Күнге ұқсас, яғни Сатурн 99% сутегі мен гелийден тұрады.

1

C. Сатурн атмосферасының эффективті температурасы 95К.

0

D. Сатурнда магнит өрісі жоқ.

0

E. Сатурнның орташа тығыздығы 1400 кгм^-3 құрайды.

0

F. Сатурнның Күнді айналу периоды 20 жылға тең.

0

G. Сатурнның сақиналары әр 20 жылда периодты түрде жоғалып кетеді.

1

H. Сатурн өзінің атақты сақинасымен космоста белгілі

V2

Марс

0

A. Марс өлшемдері бойынша шамамен Жерден екі есе үлкен.

0

B. Марс атмосферасында қызыл шаң-тозаң көп болғандықтан қызыл сияқты.

0

C. Марстың полярлық қалпағы таза судан тұрады.

1

D. Күн жүйесіндегі биіктігі 27 км ең үлкен Олимп жанартауы Марста орналасқан.

1

E. Марс бетінің космостық суреттерінде кеуіп кеткен өзен арналары көрінеді. Бұл Марс атмосферасының тығызырақ екендігін, сәйкесінше өткен замандағы климатының жұмсақтығын көрсетеді.

0

F. Марс атмосферасы негізінен көмірқышқыл газынан және оттегіден тұрады.

1

G. Жерден полярлық қалпақтардан басқа Марстағы теңіздер мен материктер атауын алған ашық және қараңғы облыстар көрінеді.

0

H. Марстың ұлы қарсылықтары он жылда бір рет болады.

V2

Жер планета ретінде

1

A. Өткен заманда Жер сұйық фазада болған.

0

B. Жер атмосферасы оның құрылу кезінде пайда болған және содан бері өзгермеген.

1

C. Жерде магнит өрісінің болуы оның қойнауының сұйық күйде екендігін көрсетеді.

0

D. Жердің айналу өсі мен оның орбита жазықтығы арасындағы бұрыш 13.

0

E. Өткен заманда Жер өз өсі арқылы баяуырақ айналған.

1

F. Жердің жасы радиоактивті әдіспен анықталады.

0

G. Жердің магнит өрісінің өсі оның айналу өсімен сәйкес келеді.

0

H. Жерде мұз дәуірі әр екі мың жылда болады.

V2

Ай физикасы - 1

0

A. Ай диаметрі Жер диаметрінен 2 есе кіші.

0

B. Айда ауырлық күші Жердегіден 81 есе аз.

0

C. Ай жыныстарында көптеген қымбат металдар бар.

0

D. Айдағы көптеген кратерлердің жанартаулық тегі бар.

1

E. Айда мұз түрінде су бар.

1

F. Айдағы мұздың кометалық тегі бар.

1

G. Айда атмосфера жоқ.

0

H. Ай бетіндегі жарық облыстар теңіздер деп аталады.

V2

Спектрлік құрылғылар - 2.

1

A. Спектр – толқын ұзындығына тәуелді объектінің электромагниттік сәуле шығару энергиясының таралуы.

0

B. Дифракциялық тордың негізгі теңдеуі: dsin = 2k.

0

C. Призмада қызыл сәулелер көкке қарағанда күштірек сынады.

0

D. Призманың көмегімен жарықтың спектрге жіктелуі интерференция құбылысына негізделген.

1

E. Спектрлік құрылғының негізгі сипаттамасы спектрлік рұқсаттама болып табылады: R = /.  - бөлек көрінетін сызықтар арасындағы минимал интервал.

0

F. Дисперсиялайтын элемент қызметін призма, дифракциялық тор және параллель пластинка атқара алады.

1

G. Шағылдырғыш дифракциялық тор бетіне тығыздығы 1 мм -ге сәйкес оннан бірнеше мыңға дейін жететін көптеген бірдей қашықтықтағы штрихтар жасалған алюминийленген айна болып табылады.

0

H. Тор тұрақтысы – шеткі штрихтар арасындағы қашықтық.

V2

Фотометр және фотометрлік жүйелер.

1

A. Фабри линзасы – фотокөбейткіш фотокатодында телескоптың кіріс қарашығының суретін құрастыратын фотоэлектрлік фотометрдегі линза.

0

B. Фотометр – абсолют жұлдыздық шамаларды өлшейтін құрылғы.

1

C. Фотометр – сәуле шығару интенсивтілігін өлшейтін құрылғы.

0

D. Колориметрия – жұлдыздар жалтырауын өлшеу әдісі.

0

E. Өткізу жолағы – берілген фильтрдің спектрлік сезімталдығының қисығы.

1

F. Фотометрдің міндетті элементтері кіріс диаграммасы, фильтрлер жиынтығы, көрсететін окуляр, сәуле шығару қабылдағыштары болып табылады.

0

G. Астрономиядағы ең танымал фотометрлік жүйе – uvby жүйесі

0

H. Түс көрсеткіші – бір объектінің әр түрлі жолақтардан (түстерден) алынған екі жұлдыздық шамаларының қосындысы

V2

Сәуле шығаруды қабылдағыштар - 3

1

A. Фотоэлектрлік сәуле шығаруды қабылдағыштар сыртқы және ішкі фотоэффект құбылыстарына негізделген.

0

B. Фотоэффект келесі формуламен сипатталады: A = mv²/2 + hν, мұндағы A – шығу жұмысы, m – электрон массасы, v – электрон жылдамдығы, ν – квант жиілігі, h – Планк тұрақтысы.

0

C. Сыртқы фотоэффект эффектісі фотоэлементтер, фотокөбейткіштер, фотокедергілер жұмысына негізделген.

0

D. Фотокөбейткіш – сәуле шығаруды кернеуге түрлендіретін электр-ваакумдық құрылғы.

1

E. Фотокөбейткіш – сәуле шығаруды эмиттер-динодтардың көмегімен күшейетін токқа түрлендіретін электр-ваакумдық құрылғы.

1

F. Тіркеудің фотоэлектрлік әдісінде фотокөбейткіште пайда болатын ток немесе импульс күшейткіші қажет.

0

G. Электрон-оптикалық түрлендіргіш анод, катод және линзадан тұрады.

0

H. Фотокөбейткіштердің шуылдары фотокатодтың спектрлік сезімталдығына тәуелді емес.

V2

Сәуле қабылдағыштары - 1. 

0

A. Адамның көзі ең сезімтал сәуле қабылдағыш болып саналады. 

1

B. Қабылдағыштың сезімталдылығы деп шығыс сигналының өлшенетін ағынға немесе жарықтылыққа қатынасын айтамыз.

0

C. Көз сызықтық сәуле қабылдағышы болып саналады.

0

D. Көздің максималды сезімталдылығы спектрдің қызыл аймағына тиесілі. 

1

E. Қабылдағыштың спектрлік сипаттамасы - ол сезімталдықтың толқын ұзындығына тәуелділігі. 

1

F. Қабылдағыштың сезімталдылығы сигнал шамасының әр түрлі заңдылығына тәуелді.

0

G. Адаптация деп көз хрусталикы формасының өзгеру қасиетін және сәйкесінше фокустық қашықтықтың өзгеру қасиетін айтамыз.

0

H. Аккомодация – жарықтың жарықтылық дәрежесіне байланысты көздің сезімталдығын өзгерте алу қасиетін айтамыз.

V2

Радиотелескоптар.

0

A. Радиотелескоптардың антенналарының пішіні тек параболалық бола алады.

1

B. Радиотелескоптың сезімталдылығының нүктелік сәуле шығару көзінің орнына тәуелділігін бағытталу диграммасы деп атаймыз.

0

C. Параболалық антенналы телескоп тек бірлік толқын ұзындығында ғана жұмыс істейді. 

0

D. Телескоптың сезімталдылығы антеннаның өлшеміне тәуелді емес.

0

E. Радиотелескоптың рұқсат етілген мүмкіндігі толқын ұзындығына тура пропорционал.

0

F. Радиотелескоптың рұқсат етілген мүмкіндігі диаметрдің екінші дәрежесіне тура пропорционал.

1

G. Радиоинтерферометр жолының айырмасы а = b sinα,  b – база ұзындығы, α - база бағыты және беткі жазықтыққа түсетін толқындар арасындағы бұрыш. 

1

H. Диаметрі 306 м болатын дүниежүзіндегі ең үлкен радиотелескоп Пуэрто -Рикода орналасқан.

V2

Телескоптардың монтировкасы

0

А. Альт-азимутальдік монтировкада телескоп осінің біреуі эклиптика әлемінің осіне параллель жатыр.

0

B. Альт-азимутальдік монтировкада сағаттық жүргізулер телескопты өзінің горизонталды осі маңында бұру арқылы іске асады.

1

C. Кіші көлемді телескоптар (диаметрі 1м аз) неміс монтировкасында қойылады,онда остердің біреуі Жердің айналу осіне параллель.

1

D. Ағылшын монтировкасында телескоптың негізгі (полярлық) осі өзінің шетімен екі тіреуіш колоннаға сүйемелденеді.

0

E. Неміс, ағылшын және америкалық (вилочтық) монтировкаларда құбырдың объекті артынан қозғалуы сағаттық механизм көмегімен полярлық ось айналасында айналуымен іске асады.

1

F. Күнді бақылау үшін толық қондырғылар қолданылады, олардың бір айнасы жазық, ал екіншісі - сфералық.

0

G. Қазіргі таңда ең ірі телескоп АҚШ орналасқан.

0

H. Гидирлеу – бұл телескопты фокустау процесі.

V2

Телескоптың сүлбелері мен сипаттамалары.

1

A. Кеплердiң рефракторы фокустерi қатар қолданылған екi таратылған қос-дөңес линзалардан тұрады.

0

B. Менистік телескоп екі менистен тұрады.

0

C. Кассегрен жүйесінде сфералық айна объектив болып келеді.

0

D. Кассегрен жүйесінде теріс линза окуляр болып келеді.

1

E. Аспанның үлкен аумақтарын суретке түсіру үшін жарыққа төзімді телескоптар: Шмидт камералары және Максутов телескоптары қолданылады.

1

F. Объектив диаметрі телескоптың негізгі параметрі болып табылады.

0

G. Салыстырмалы саңылау – бұл объектив диаметрiнiң окулярдың фокус қашықтығына қатынасы болып табылады.

0

H. Бейненің сызықты өлшемдерiн есептеуге арналған формула L = F cos α , мұндағы F - телескоптың фокустық қашықтығы, ал а - аспан объектісі көрiнетiн бұрыш.

V2

Астрономиядғы ең белгiлi спектрлiк сызықтар және ең маңызды физикалық эффектілер.

1

A. Спектрдiң көрiнетiн облысындағы ең белгiлi сызықтар: сутектің бальмерлік сызығы Hα - Hε, кальцийдің екi рет иондалған сызығы H және K, натрийдің D1, D2 сары дублеті, гелий сызығы, екi рет иондалған оттегiнiң тыйым салынған сызықтарының жасыл дублеті.

1

B. Сәуле шығарудың поляризациясы симметриялық емес молекулаларда, ұсақ тозаңдарда, еркiн электрондарда жарықтың ыдырауы кезінде пайда болады.

0

C. Зееман эффектісі – бұл сәулелену көзi магнит өрісінде болған жағдайда спектрлiк сызықтардың екi немесе төрт құрамдас бөлiкке ыдырауы.

0

D. Доплер эффектісі - астрономияда ең эффективті. Сызықтардың жылжуы бойынша объектінің радиальді жылдамдықтарын және оған дейінгі қашықтықты анықтайды.

0

E. Спектрлiк сызықтың енi бойынша температура, тығыздық және сәулелендіретін ортаның химиялық құрамын анықтауға болады.

1

F. Спектрлiк сызықтардың пайда болуы атомдардың iшкi қуатының тұрақты өзгерiсiмен (жұту-сәулелендіру) байланысты.

0

G.Қызыл жұлдыздар - ыстық, көктері - суық, ал сарылары күннің температурасына ие.

0

H.Эффективті температура - ол Вин ауысуы заңымен анықталатын температура.

V2

Электромагнетизм және оптика бойынша негізгі мағлұматтар.

0

A. Лоренц күші электр және магнит өрістерінің кернеуліктеріне, заряд шамасына тәуелді және бөлшектер жылдамдығына тәуелді емес.

1

B. 1граммға есептелген жұтылу коэффициентін заттың әр шаршы сантиметріне 1 грамм масса сәйкес келетін қабатының оптикалық қалыңдығы деп қарастыруға болады.

1

C. Бірлік көлемді кернеулігі Н магнит өрісінің энергиясы Н²/2 тең.

0

D.   0.1 болатын қабат оптикалық қалың қабат деп аталады.

1

E. Еркін жүгіріс ұзындығы – бөлшектің кезекті екі соқтығыс аралығында жүріп өтетін жолы: Λ = 1/nσ, мұндағы n – бөлшектер концентрациясы, ал σ – эффективтік қима.

0

F. Эффективтік қима соқтығысатын бөлшектер табиғатына және температураға тәуелді, толқын ұзындығына тәуелді емес.

0

G. Оптикалық қабат – зат қабаты арқылы өткенге дейінгі жарық ағынының өткеннен кейінгі жарық ағынына қатынасының ондық логарифмі: τ = lg (F₀/F)/

1

H. Жұқа оптикалық қабат – бұл оптикалық қалыңдығы   1 болатын қабат.

V2

Жұлдыздық шамалардың энергетикалық шамалармен байланысы.

1

A. Жұлдыздық шама – бұл объектінің спектрі энергиясының түйіні және прибордың өткізу жолағы.

1

B. Спектрде энергияның таралуы – бұл дененің сәуле шығару энергиясы мөлшерінің толқын ұзындығына тәуелділігі.

0

C. Спектрде энергияның таралуы – бұл дененің сәуле шығару энергиясы мөлшерінің температураға тәуелділігі.

1

D. Болометрлік жұлдыздық шама – барлық спектрлік интервалдағы сәуле шығарумен анықталатын объектінің жұлдыздық шамасы.

0

E. Болометрлік жұлдыздық шама – спектрдің көрінетін диапазонындағы сәуле шығарумен анықталатын объектінің жұлдыздық шамасы.

0

F. Толық Айдың көрінетін жұлдыздық шамасы -10^m тең.

0

G. Күннің абсолют жұлдыздық шамасы -27^m тең.

0

H. Бесінші шама жұлдызы екінші шама жұлдызынан (2.512)³ есе жарығырақ.

V2

1 – Астрофотометрия негіздері

0

A. Абсолют көпшілік сәуле шығаруды қабылдағыштар үшін сезімталдық толқын ұзындығына тәуелді емес.

0

B. Өткізу жолағы – қабылдағыш сезімталдығының спектрлік облысы.

0

C. Ағын – бірлік уақытта бірлік ауданнан шығарылатын сәулелік энергия мөлшері.

0

D. Жарықтылық – бірлік уақытта аудан арқылы өтетін энергия мөлшері.

1

E. Ағын сәуле шығару көзіне дейінгі қашықтыққа кері пропорционал кемиді.

1

F. Берілген аудан арқылы өтетін ағын сәуленің түсу бұрышының косинусына пропорционал.

0

G. Жарықтылық қашықтықтың кубына кері пропорционал кемиді.

1

H. Жарқырау – сәуле шығару көзінің бірлік уақытта шығаратын барлық энергиясы.

V2

Электромагниттік сәуле шығарудың негізгі түсініктері және қасиеттері.

1

A. 1 эВ = 1, 610⁺¹⁹ Дж

0

B.  = с

0

C. Көрінетін сәуле шығару кванттарының энергиясы 2-3 эВ тең.

1

D. 1А = 10^-8м

0

E. Жарық жылдамдығы 300 км/с тең.

1

F. Көрінетін сәуле шығарудың ұзын толқынды шекарасы – шамаман 760нм.

0

G. Гамма-сәуле шығару – бұл 0.01нм -ден қысқа электромагнитниттік сәуле шығару.

0

H. Күлгін сәуле шығарудың қысқа толқынды шекарасы 300нм –ге тең.

V2

Астрометриядағы тым ұзын базалы радиоинтерферометрлер (ТҰБР).

0

A. ТҰБР базасы 10 -нан 100 км аралығын құрайды.

1

B. ТҰБР базасы бірнеше мың километрді құрайды.

0

C. Радиотелескоптардағы сағаттар секундтық дәлдікпен синхрондалулары керек.

1

D. Радиотелескоптардағы атомдық сағаттар секундтың миллиондық бөлігі дәлдігімен синхрондалулары керек.

0

E.  сигналының уақыттық іркілісі база ұзындығына тәуелді және кеңістіктегі ориентацияға тәуелді емес.

0

F. Сигналдың уақыттық іркілісі телескоптар арасындағы қашықтыққа тәуелді емес.

1

G. Радиоинтерферометрлердің көмегімен Халықаралық аспандық тіреу жүйесі құрылған.

0

H. Бұрыштық сындырғышта барлық бұрыштар 60 градусқа тең.

V2

Жұлдыздардың өзіндік қозғалысы

0

А. Инерциалды координат жүйесіне айналу мен үдеу қатысады.

0

В. Жұлдыздардың өздік қозғалысы – ол олардың кеңістіктік жылдамдығы.

0

С. Өздік қозғалыс жылдамдық бірлігінде км/ тәулікпен өлшенеді.

0

D. Жұлдыздардың өздік қозғалысы қашықтыққа тәуелді емес.

1

Е. Жұлдыздардың өздік қозғалысы қашықтыққа тәуелді.

1

F. Өздік қозғалыс ол прецессияны, нутацияны және абберацияны ескермей бір жыл ішінде жұлдыздың ығысу бұрышы.

1

G. Өздік қозғалыс бір бірлікте өлшенуі: бұрыштық секунд/жыл.

0

H. Өздік қозғалыс үшін арналған формула:  = (_δ² - _α²)^0,5.

V2

Фотосфера факелдерінің басқа фотосфералық түзілістерден ерекшелігі:

0

Затының аз сәуле шығару қабілеті.

0

Эмиссиялық спектрінің болуы.

0

Магнит өрісінің болмауы.

1

Локальды магнит өрісітерінің болуы.

1

Температурасының жоғарырақ болуы.

0

Салыстырмалы төмен температурасының болуы.

0

Зат тығыздығының кенеттен төмендеуі.

1

Затының көп сәуле шығару қабілеті.

V2

Күндегі сутегі мен гелийден кейінгі көп таралған элемент:

0

Мырыш.

0

Марганец.

1

Азот.

1

Оттегі.

0

Кальций.

1

Көміртегі.

0

Қалайы.

0

Фтор.

V2

Күн дақтарында байқалған ерекшелік:

0

Вавилов-Черенкова эффектінің байқалуы.

1

Төменгі ендіктерде пайда болу басымдығы.

0

Жоғары ендіктерде пайда болу басымдығы.

0

Жекелеп өмір сүру.

1

Вильсон эффектінің байқалуы.

1

Дақтардың биполяр топтар түрінде өмір сүруі.

0

Полюстар маңынд пайда болуы.

0

Холл эффектінің байқалуы.

V2

Фотосферада пайда болған электрмагниттік кванттардың Жерге жету уақыты:

1

Жуықтап 500 секундтан соң.

0

Жуықтап 300 секундтан соң.

0

Жуықтап 600 секундтан соң.

1

Жуықтап 8,3 минуттан кейін.

0

Жуықтап 5 минуттан кейін.

1

Жуықтап 0,138 сағаттан соң.

0

Жуықтап 10 минуттан кейін.

0

Жуықтап 0,167 сағаттан соң.

V2

Жұлдыздар арасындағы кеңістіктің бос еместігіне мына құбылыстар дәлел:

1

Жұлдызаралық жұтылу сызықтарының болуы.

0

Жаңа жұлдыздардың жарқылдары.

0

Жұлдыздар ассоциацияларының ыдырауы.

1

Жұлдыз түсінің жұлдызаралық қызаруы.

1

Жұлдыз жарығының поляризациясы.

0

Галактика айналуы.

0

Жарық аберрациясы.

0

Галактикалар алшақтауы.

V2

Галактикадағы жұлдызаралық орта мына түрде кездеседі:

1

Атомдық фракция (иондалған және нейтралды сутегі).

0

Гамма сәулелердің ағыны.

0

Радиосәулелену.

0

Нейтрино ағындары.

1

Молекулық фракция (сутегі және басқалардың молекулалары).

1

Әртүрлі құрамдағы шаңды бөлшектер.

0

Құмды бөлшектер.

0

Инфрақызыл сәулелену.

V2

Астрономдар бақылайтын ғарыштағы материяның негізгі бөлігі мына объектілерде жинақталған:

1

Жұлдыздарда.

0

Метеориттерде.

0

Ғарыштық сәулелерде.

0

Ғаламшарларда.

0

Астероидтарда.

0

Кометаларда.

1

Газды-шаңды бұлттарда.

1

Жұлдызаралық ортада.

V2

Ғарыштық сәулелер дегеніміз:

0

Сутегі атомдарының ағыны.

1

Ғаламның қандай да бір аумағында жоғары энергияға дейін үдетілген гелийден ауыр элементтер ядроларының ағыны.

1

Аса жоғары энергиялы гамма кванттардың ағыны.

1

Ғаламның қандай да бір аумағында жоғары энергияға дейін үдетілген гелий атомдары ядролары мен релятивистік протондарының ағыны.

0

Нейтрино ағыны.

0

Көрінетін сәулелер ағыны.

0

Радиосәулелену ағыны.

0

Нейтрондар ағыны.

V2

Эволюция нәтижесінде жұлдызаралық орта мынадай объектілермен толығады:

0

Қызыл ергежейлілер.

1

Миридтер мен қызыл аса алыптар.

0

Бас тізбектің жұлдыздары.

0

Ақ ергежейлілер.

1

Вольфа-Райе жұлдыздары.

1

Жаңа және аса жаңа жұлдыздар.

0

Кометалар.

0

Субергежейлі жұлдыздар.

V2

Галактикалық ғарыштық сәулелер көздері болып табылатын объектілер:

0

Цефеидалар.

1

Магнетарлар.

0

Субергежейлілер.

0

Қызыл ергежейлілер.

0

Қызыл алыптар.

1

Пульсарлар.

0

Лирадағы RR типтес жұлдыздар.

1

Аса жаңа жұлдыздардың жарқылыдары.

V2

Жұлдызаралық ортаның қоюлануы галактикалық тұмандықтар деп аталады. Олардың ішіндегі массасы және өлшемдері бойынша ең үлкен көрсеткішке жете алатындары:

0

Галактикадан тыс.

0

Ғаламшарлық.

1

Диффузиялық.

1

Алып молекулалық бұлттар.

1

Жарық (шағылдыратын) және қараңғы шаңды тұмандықтар.

0

Плериондар.

0

Жаңа жұлдыздар жарқылдарының қалдықтары.

0

Протоғаламшарлық.

V2

Жұлдызаралық ортада магнит өрісінің болуы мына құбылыстар арқылы анықталады:

0

Реликті сәулеленудің изотропты болуынан.

Жер осінің прецессиясы нәтижесінде.

1

Кейбір тұмандықтар құрылуының талшықты (волоконное строение туманностей) болуынан.

0

Цефеидалардың пульсациясы нәтижесінде .

1

Жұлдыздар жарығының поляризациясы нәтижесінде.

0

Жарықтың аберрациясы.

1

Синхротронды сәулеленудің пайда болуы.

0

Күн тұтылуы.

V2

Физикалық күйіне байланысты жұлдызаралық орта келесі фракцияларға бөлінеді:

0

Иондалған гелий аймағы.

0

Молекулалық гелий аймағы.

1

Молекулалық сутегі аймағы.

0

Сұйық сутегі аймағы.

0

Қатты сутегі аймағы.

1

Иондалған сутегі аймағы (Н II аймағы).

0

Нейтралды гелий аймағы.

1

Нейтралды атомарлы сутегі аймағы (Н I аймағы).

V2

Жұлдызаралық ортаны зерттеу нәтижесінде радиоаймақта мынадай жаңалықтарды табуға қол жетті:

0

Жұлдыздардың жаңа типтерін.

0

Жаңа ғаламшарлық тұмандықтарды.

0

Жаңа шағылдырғыш тұмандықтарды.

1

Көптеген жаңа плериондарды.

0

Жұлдыздардың ғаламшарлық жүйелерін.

1

Алып газды бұлттарда күрделі молекулалардың болуы.

1

Миридтердің газды қабыршақтарының мазерлік сәулеленуін.

0

Жаңа шар түріндегі жұлдыздық шоғырларды.

V2

Ғаламшарлық тұмандықтарға тән сипаттама:

0

Өте үлкен масса.

0

Диаметрі ондаған килопарсек.

0

Жұтылу спектрінің болуы.

1

Орталығында өте ыстық жұлдыздың болуы.

1

Эмиссиялық спектрінің болуы.

0

Орталығында қандай да бір жұлдыздың болмауы.

0

Орталығында квазардың болуы.

1

Массасының 0.1 Күн массасындай болуы.

V2

Диффузиялық тұмандықтарға тән сипаттама:

0

Массасының жоғары болмауы.

0

Жарық шығаруды ақ ергежейлілердің қоздыруы.

0

Сызықсыз үздіксіз спектрі.

1

Массасының жүздеген Күн массасына дейін болуы.

0

Спектрінде эмиссиялық сызықтарының болмауы.

1

Спектрінде эмиссиялық сызықтарының болуы.

0

Массасы Күн массасындай.

1

Жарық шығаруды О класы жұлдыздарының қоздыруы.

V2

Плериондарға мынадай қасиеттер тән:

0

Бүкіл аймақтарда жылулық сәуле шығару.

0

Массасы 0,01 Күн массасындай.

0

Сәуле шығарудың флуоресцентті сипаты.

0

Массасы жүздеген Күн массасындай.

1

Массасы Күн массасындай.

0

Орталығы маңында қызыл алыптың болуы.

1

Бүкіл аймақтарда синхротронды сәуле шығару.

1

Орталығы маңында пульсардың болуы.

V2

Жұлдызаралық ортаның тығыздануы мен жұлдыз түзілудің басталуына себепші:

0

Күн типтес жұлдыздардың сәуле шығару қысымы.

0

Жұлдыздырдың соқтығысуы.

0

Қызыл алыптардың сәуле шығару қысымы.

0

Итбалықтағы UV типтес (UV Кита) жұлдыздардың жарқылдары.

1

Аса жаңа жұлдыздардың жарқылдары.

1

О класының аса алыптарының сәуле шығару қысымы.

0

Жаңа жұлдыздардың жарқылдары.

1

Газды-шаңды бұлттардың соқтығысулары.

V2

Жұлдызаралық ортамен байланысқан табиғаты жас жұлдыздарға жататын объектілерге мыналар жатады:

0

Жаңа жұлдыздар.

0

Тұтылмалы айнымалы жұлдыздар.

0

Ақ ергежейлілер.

0

Цефеидалар.

0

Миридтер.

1

Т Тельца типтес айнымалылар.

1

Фуорлар.

1

Қабыршақ жұлдыздар (звезды коконы).

V2

Галактика дискісінің жұлдызаралық затының қасиеттері мен құрылымы оның сәулеленуінің мынадай аймақтарында жақсы әрі сәтті зерттеледі:

0

Сарғылт сәулелерде.

0

Көк сәулелерде.

0

Гамма аймақта.

0

Оптикалық аймақта.

1

Рентген сәулелерінде.

1

Инфрақызыл аймақта.

1

Радиоаймақта.

0

Жасыл сәулелерде.

V2

Синхротронды радиосәулелену мына объектілерге тән:

0

Ғаламшарлар.

1

Плериондар.

1

Пульсарлар.

0

Астероидтар.

0

Ғарыштық сәулелер.

0

Күн жүйесі.

0

Кометалар.

1

Квазарлар.

V2

Крабовидті тұмандықтың синхротронды сәулеленуі мына аймақта жатады:

0

Альфа-сәулелену.

0

Бета-сәулелену.

1

Радио.

1

Оптикалық.

0

Ғарыштық сәулелер.

1

Рентген.

0

Ядролық сәулелену.

0

Гамма.

V2

Джинс дамытқан гравитациялық орнықсыздық туралы пайымдауды мына объектілердің шығу тегін түсіндіруге қолдануға болады:

1

Галактикалардың.

1

Жұлдыздық шоғырлардың.

1

Жұлдыздардың.

0

Ғаламшарлардың.

0

Астероидтардың.

0

Кометалардың.

0

Метеорлардың.

0

Кіші денелердің.

V2

Сығылатын бұлттың кризистік өлшемі мен массасын бағалауға мүмкіндік беретін Джинс формуласы жұлдызаралық ортаның келесі сипаттамаларын ескеруге мүмкіндік береді:

0

Молекулалар өлшемі.

1

Заттың мольдік массасы.

0

Магнит өтімділігі

1

Температурасы.

0

Сыну көрсеткіші.

0

Еркін жүру жолының ұзындығы.

0

Диэлектрлік өтімділігі.

1

Молекулалар концентрациясы.

V2

Джинстің гравитациялық орнықсыздық теориясын мына объектілердің шығу тегін түсіндіруге қолдануға болмайды:

1

Ғаламшарлардың.

1

Астероидтардың.

0

Жекелеген жұлдыздардың.

1

Кометалардың.

0

Қос жұлдыздардың.

0

Жұлдыздық шоғырлардың.

0

Галактикалардың.

0

Галактикалар шоғырларының.

V2

Джинстің жұлдыздар және олардың жүйелерінің пайда болуы туралы теориясы жұлдызаралық ортаның күйін сипаттайтын мынадай жағдайларды (параметрлерді) ескермейді:

1

Магнит өрісі.

1

Жану құбылыстарын.

1

Тасу күштерінің әсері.

0

Температура.

0

Молекулалар концентрациясы.

0

Газ қысымы.

0

Мольдік масса.

0

Иондардың синхротронды сәулеленуін.

V2

Ғарыштық объектілердің синхротронды сәулеленуінің қарқындылығы (интенсивтілігі) артады, егер де....:

0

Зарядталған бөлшектердің массасы артса.

0

Зарядталған бөлшектердің жылдамдығы кемісе.

0

Магнит өрісі индукциясы кемісе.

0

Электр өрісі кернеулігі артса.

0

Тасу күштерінің әсері артса.

1

Зарядталған бөлшектердің жылдамдығы артса.

1

Зарядталған бөлшектердің концентрациясы артса.

1

Магнит өрісі индукциясы артса.

V2

Синхротронды сәулелену мына объектілерге тән емес:

1

Астероидтарға.

1

Айға.

1

Кометаларға.

0

Күн тәжіне.

0

Плериондарға.

0

Сейферттік галактикаларға.

0

Квазарларға.

0

Магнетарларға.

V2

Пульсарлардың синхротронды сәулеленуіне келесі қасиеттер тән:

0

Жан-жақты бағытталу (Всенаправленность).

1

Жоғары поляризация.

0

Интенсивтіліктің тұрақтылығы.

0

Спектрдің дискреттілігі.

0

Поляризацияның болмауы.

1

Кеңістіктік бағытталу.

1

Интенсивтіліктің айнымалылығы.

0

Спектрдің «жазық» түрі.

V2

Галактикадан тыс сәулелену көздерінің ішіндегі ең маңызды синхротронды сәулелену көзі болып табылатын объектілер:

0

Галактика серіктері.

1

Квазарлар.

1

Радиогалактикалар.

0

Құс жолы.

0

Андромеда тұмандығы.

0

Бұрыс пішінді галактикалар.

0

Ергежейлі галактикалар.

1

Сейферттік галактикалар.

V2

Сфералық үшбұрыш: анықтамасы және қасиеттері

1

A. Сфералық үшбұрыш (с.ү.) үлкен дөңгелектердің доғаларымен құрылады.

0

B. С.ү. қабырғаларының қосындысы (a + b + c) 360-қа тең.

1

C. С.ү. бұрыштарының қосындысы (A + B + C) 180-тан үлкен және 540-тан кіші.

0

D. С.ү. бұрыштарының қосындысы 180-тан кіші.

1

E. С.ү. бұрыштары үшбұрыш төбелерінен қабырғаларына жүргізілген жанамалардан түзіледі.

0

F. С.ү. қабырғалары үлкен және кішкентай дөңгелектердің доғалары бола алады.

0

G. С.ү. кішкентай дөңгелектердің доғаларынан құрылған.

0

H. Сфералық артылу деп бұрыштар қосындысы мен 270 айырмасын айтады.

V2

Астрофизикадағы Метагалактика ұғымына сәйкес келетін тұжырым:

0

Жақын маңдағы галактика шоғырларының жиынтығы.

0

Біздің Галактика маңайы.

0

Бикеш галактикалар шоғырымен байланысты жүйе.

0

Жақын маңдағы галактикалар жиынтығы.

1

Астрофизика қарастыратын Ғалам бөлігі.

1

Бақылауға мүмкін болатындай кеңістік аймағы.

0

Күн және оны қоршаған жұлдыздар.

1

Радиусы 4 миллиард парсек және центрі бақылау орталығында болатын кеңістік аймағы.

V2

Космология – келесі мәселелерді қарастыратын астрофизика бөлімі:

0

Біздің Галактика маңайын.

0

Жұлдыздардың құрылуы мен дамуын.

0

Күн жүйесінің дамуын.

1

Ғалам дамуының заңдылықтарын.

1

Ғаламның құрылымдық элементтерінің қасиеттерін.

0

Жұлдыздық шоғырлардың құрылуын.

1

Метагалактиканың құрылуы мен дамуын.

0

Күн жүйесі ғаламшарларының табиғатын.

V2

Астрофизика - келесі мәселелерді қарастыратын астрономия бөлімі:

0

Ғарышта информация беру тәсілдерін.

0

Аспан денелерінің қозғалыс заңдарын.

0

Қашықтыққа энергия жеткізу тәсілдерін.

1

Жұлдызаралық орта табиғатын.

0

Аспан денелеріне дейінгі қашықтықты анықтау әдістерін.

0

Ғарыштық аппараттарды басқару әдістерін.

1

Аспан денелерінің барлық түрлерінің табиғаты мен даму мәселелерін.

1

Аспан денелерінің физикалық табиғатын.

V2

Практикалық астрофизика мақсаты:

1

Аспан денелерін зерттеуге қажетті техникаларды дамыту.

0

Аспан денелерінің қозғалыс траекториясын есептеу.

1

Аспан денелерінің табиғаты туралы мағлұмат алу.

1

Аспан денелерін зерттеу әдістерін дамыту.

0

Ғарыштық аппараттар қозғалысының траекторияларын есептеу.

0

Жер айналуының ерекшеліктерін қарастыру.

0

Уақытты өлшеу.

0

Қашық байланыс әдістерін дамыту.

V2

Космологиялық кеңею – бұл...:

1

Ең үлкен қашықтық масшабтарында байқалатын құбылыс.

0

Кез-келген кеңістіктік масшабтарда байқалатын құбылыс.

0

А. Эйнштейн 1917 ж. тұспалдаған құбылыс.

1

А. А. Фридман 1925 ж. тұспалдаған құбылыс.

1

Э. Хаббл және Д. Слайфер 20 ғ. басында ашқан құбылыс.

0

А. Сэндидж 20 ғ. екінші жартысында ашқан құбылыс.

0

Жердің температуралық қалпына әсер ететін құбылыс.

0

Шоқжұлдыздар көрінісін өзгертуге апаратын құбылыс.

V2

Термоядролық синтездің тиімділігін анықтайтын басты факторларды көрсетіңіз:

0

Реликті сәулелену әсері.

0

Ортадағы магнит өрісі.

0

Нейтрино ағындары.

0

Ғарыштық сәулелердің әсері.

1

Плазма температурасы.

0

Ортадағы электр тогы

1

Орта тығыздығы.

1

Заттың химиялық құрамы.

V2

Ақ ергежейлілерге тән қаситет:

0

Магнит өрісінің болмауы.

0

Баяу осьтік айналу.

1

Зат тығыздығының жоғары болуы.

0

Пәрменді термоядролық реакциялар.

0

Зат тығыздығының төмен болуы.

0

Қарқынды спектрлік сызықтар.

1

Термоядролық реакциялардың болмауы .

1

Спектрлік сызықтардың тарылуы.

V2

Реликті сәулелену – бұл...:

0

Ғалам эволюциясымен байланыссыз құбылыс.

0

20 ғ. басында Хаббл және Слайфер ашқан құбылыс.

0

Жердегі ауа-райына әсер ететін құбылыс.

0

Ультракүлгін аймағында бақыланатын құбылыс.

1

1965 ж. Пензиас және Уилсон ашқан құбылыс.

1

Радиоаймақта бақыланатын құбылыс.

1

Ғалам кеңеюінің салдары болып табылатын құбылыс.

0

Ғарышта ғана бақыланатын құбылыс.

V2

Квазарлар – бұл...:

0

Біздің Галактика ішіндегі объектілер.

0

Жарықтылығы аз болатын объектілер.

0

Аса алып жұлдыздарға ұқсас объектілер.

1

Космологиялық қашықтықтарда орналасқан объектілер.

1

Күн жүйесі аумағында орналасқан объектілер.

0

Жарықтылығы аса жоғары болатын объектілер.

1

Галактикалардың активті ядролары болып табылатын объектілер.

0

Жұлдыз түзілетін аумқтармен байланысты объектілер.

V2

Жұлдызаралық ортаның болуы келесі құбылыстармен түсіндіріледі:

1

Жұлдыздар жарығының поляризациясы.

1

Жұлдыздар түсінің қызаруы.

0

Планеталар қозғалысының тежелуі.

1

Жұлдыздар спектрінде жұтылу сызықтарының.

0

Жұлдыздар маңайында галоның пайда болуы.

0

Цефеидалардың тұрақсыздығы.

0

Галактикалардың қашықтауы.

0

Жұлдыздар эволюциясяның үдетілуі.

V2

Пульсарларға тән құбылыс:

1

Қатаң периодты жылдам айнымалылық.

0

Радиосәулеленудің болмауы.

0

Қызыл алыптарға ұқсауы.

0

Сәулеленудің жылулық механизмі.

0

Жылтырлықтың тұрақтылығы.

1

Сәулеленудің синхротрондық механизмі.

0

Сәулеленудің баяу айнымалылығы.

1

Сәулелену ағыны бағытталуының пәрменділігі.

V2

Қос жұлдыздарды анықтау белгілері:

0

Жұлдыз компоненттері температураларының өзгеруі.

0

Жұлдыз компоненттерінің түстерінің өзгеруі.

1

Компоненттердің өзара байланысқан қозғалысы.

1

Компонеттердің сәулелік жылдамдықтарының периодты түрде өзгеруі.

0

Жұлдыздардың айналу жылдамдықтарының өзгеруі.

1

Компоненттердің өзара тұтылу құбылысы.

0

Жұлдыз компоненттерінің өлшемдерінің өзгеруі.

0

Жұлдыз компоненттерінің бұзылуы.

V2

Цефеидалардың басқа айнымалы жұлдыздардан ерекшеліктері:

0

Қызыл ергежейлілерге жатады.

0

Период – жарықтылық тәуелділігінің болмауы.

1

Сары аса алыптарға жатуы.

0

Жарықтылығының әлсіздігімен.

1

Жылтырлық өзгерісінің қатаң периодтылығы.

0

Жылтырлық өзгерісінің қатаң периодты болмауы.

0

Қос жүйелерге жатуы.

1

Период – жарықтылық тәуелділігі орындалады.

V2

Оптикалық диапазонға жататын сәулеленулерге тән:

0

Толқын ұзындығының 0,46 – 0,86 мкм аумағында жатуы.

0

Бақылау құралдарының өте аз болуы.

0

Атмосфера мөлдірлігнің төмен болуы.

1

Бақылау құралдарының өте көп болуы.

1

Толқын ұзындығының 0,36 – 0,76 мкм аумағында жатуы.

0

Толқын ұзындығының 0,26 – 0,66 мкм аумағында жатуы.

0

Тиімді сәуле қабылдағыштардың болмауы.

1

Атмосфера мөлдірлігнің жоғары болуы.

V2

Жұлдыздар – бұл:

1

Барионды материяның көп бөлігі орналасқан объектілер.

1

Қойнауында термоядролық синтез реакциясы жүретін объектілер.

0

Радиоактиті ыдырау реакциясы жүретін объектілер.

1

Электромагниттік сәулеленудің негізгі бөлігіне жауап беретін объектілер.

0

Барионды материяның аз бөлігі орналасқан объектілер.

0

Күнге ұқсамайтын объектілер.

0

Планеталарға ұқсас объектілер.

0

Гравитациялық сығылу салдарынан жарық шығаратын объектілер.

V2

Планеталар дегеніміз:

0

Өздік қуатты энергия көздері бар аспан денелері.

1

Жұлдыздарды орбиталар бойымен айналатын аспан денелері.

1

Жұлдыздардан массалары жүздеген есе аз объектілер.

0

Тек Күн жүйесінде ғана болатын объектілер.

0

Масссы Күн массасына жақын аспан денелері.

1

Өздік қуатты энергия көздері жоқ аспан денелері.

0

Ғарышта өз бетімен өмір сүре алатын объектілер.

0

Басқа жұлдыздарда табылмаған аспан денелері.

V2

Телескоп құрамының негізгі элементтері:

1

Объектив.

0

Окуляр.

1

Монтировка және жетек.

1

Құбыр.

0

Сәуле қабылдағыш.

0

Фотокөбейткіш.

0

Жарық сүзгісі.

0

ПЗС матрица

V2

Егер оптикалық телескопта сәуле қабылдағыш ретінде: Фотокөбейткіш, ПЗС матрица және спектрометр қолданылса, онда телескоптың құрамында мына құрылғылар болмайды:

0

Жетек.

1

Окулярлы түйін.

0

Бағыттау жүйесі.

0

Объектив.

0

Монтировка.

1

Окуляр.

0

Құбыр.

1

Окулярный микрометр.

V2

Рефрактор немесе рефлектордың обьективі болып табылады:

0

Призма.

1

Айналар жүйесі.

1

Айна немесе линза.

1

Дифракциялық тор.

0

Линзалар жүйесі.

0

Аймақтық пластинка.

0

Жарық сүзгісі.

0

Поляризатор.

V2

Диаметрі D және фокустық қашықтығы F болатын телескоптың салыстырмалы саңылауы болып табылатын шама:

0

Фокустық қашықтықтың обьектив диаметріне қатынасы.

0

0

1

Обьектив диаметрінің фокустық қашықтыққа қатынасы.

1

қатынасының кері шамасы

1

.

0

Обьектив диаметріне кері шама

0

Обьективтің фокустық қашықтығына кері шама.

V2

Экваторлық монтировка осьтерінің бірі былайша аталады:

0

A) Вертикальды ось.

0

B) Горизонтальды ось.

0

C) Әлем осі.

0

D) Азимуттық ось.

1

E) Сағаттық ось.

1

F) Полярлы ось.

0

G) Параллактар осі.

1

H) Еңкеюлер осі.

V2

Телескоп - бұл:

1

Жұлдыздар және олардың жүйелерін бақылайтын құрал.

0

Поляр шұғыласын бақылайтын құрал.

0

Болидтерді бақылайтын құрал.

0

Метеорларды бақылайтын құрал.

1

Ғаламшарлар мен астероидтарды бақылайтын құрал.

0

Жер атмосферасын бақылайтын құрал.

1

Тұмандықтар мен галактикаларды бақылайтын құрал.

0

Жер серіктерін бақылайтын құрал.

V2

Параллакстыққа жататын монтировканы көрсетіңіз:

0

Үнділік.

0

Азимутальдық.

0

Жапондық.

1

Ағылшындық.

0

Альт-азимутальдық.

1

Немістік.

0

Француздық.

1

Американдық.

V2

Хроматикалық аберрацияның себебі:

1

Сыну көрсеткішінің жарықтың толқын ұзындығынан тәуелділігі.

0

Телескоп айнасын жасаудағы кемшілік салдарынан.

1

Линзаның фокустық ара қашықтығының сәуле түсінен тәуелділігі.

0

Сыну көрсеткішінің температурадан тәуелділігі.

0

Телескоп линзасының бетін жасаудағы кемшілік салдарынан.

1

Сыну көрсеткішінің толқын жиілігінен тәуелділігі.

0

Атмосфераның толқын шегін ұйытқытуы салдарынан.

0

Жұлдызаралық ортаның әсерінен.

V2

Телескоптың негізгі функцияларын көрсетіңіз:

0

Метеорларды бақылау.

0

Жасанды жер серіктерін бақылау.

1

Сапалы кескіндерді беру.

1

Жарық көздерінен келген сәулелерді жинақтау.

1

Ажырату қабілетін арттыру.

0

Болидтер траекториясын бақылау.

0

Кескін өлшемдерін кішірейту.

0

Қала жарығының әсерін жою.

V2

Классикалық рефлекторларда ең қиын жойылатын абберация:

0

Хроматикалық аберрация.

0

Жарық аберрациясы.

0

Өрістің қисаюы.

1

Кома.

1

Астигматизм.

0

Дисторсия.

1

Сфералық аберрация.

0

Кеңістіктің қисықтығы.

V2

Орташа өлшемді рефректорлар жүйесіне жататын жүйелер:

0

Гершель – Ломоносов жүйесі.

0

Менделеев жүйесі.

1

Ричи – Кретьен жүйесі.

0

Грегори жүйесі.

1

Ньютон жүйесі.

1

Кассегрен жүйесі.

0

Шмидт жүйесі.

0

Максутов жүйесі.

V2

Күн телескоптарының классикалық телескоптардан ерекшелігі:

0

Салыстырмалы саңылауының үлкен болуы.

0

Үлкен үлкейтулерді қолдануды талап етеді.

1

Салыстырмалы саңылауының кішкентай болуы.

0

Фокустық ара қашықтықтың аз болуы.

1

Қозғалмалы монтировканы қажет етпейді, целостатты жүйесі бар.

0

Обьектив диаметрінің үлкен болуын талап етеді.

1

Обьекивінің фокустық ара қашықтығы үлкен болады.

0

Қала жарығынан қорғалған болуы тиіс.

V2

Телескоптардың айналы –линзалы жүйелеріне қажетті құралдарды ұсынған ғалымдар:

1

Шмидт.

0

Ломоносов.

1

Клевцов.

0

Ньютон.

0

Грегори.

0

Кассегрен.

1

Максутов.

0

Галилей.

V2

Айналы –линзалы телескоптардың басты артықшылықтары:

1

Көптеген аберрация түрлерін жою мүмкіндігі.

0

Өріс қисықтығын жою.

1

Үлкен бұрыштық көру өрісі.

0

Үлкен апертуралы телескоптарлды жасау мүмкіндігі.

1

Үлкен салыстырмалы саңылауларды алу.

0

Өте жоғары үлкейтулерге қол жеткізу.

0

Ультракүлгін аймақта бақылау мүмкіндігі.

0

Қала жарығына сезімталдықты азайту.

V2

Телескоптың құбыры, механикалық монтировкасы және жетегі...:

0

Аспан денелерінің кескінін алуға мүмкіндік береді.

1

Жүйенің оптикалық осін объектіге бағыттауға мүмкіндік береді.

0

Телескопты ауа-райы қолайсыздығынан қорғауға мүмкіндік береді.

1

Оптикалық жүйенің центрлеуі мен юстировкасын жасауға мүмкіндік береді.

0

Оптикалық жүйенің аберрациясын жоюға мүмкіндік береді.

1

Объектінің тәуліктік қозғалысын бақылауға мүмкіндік береді.

0

Қала жарығын әсерін жоюға.

0

Аспан денелерінің спектрін алуға мүмкіндік береді.

V2

Аспан күмбезі мен аспан сферасы түсініктері.

0

A. Аспан күмбезі мен аспан сферасы – бір түсінік.

0

B. Аспан күмбезі құдайлардың тіршілік мекені.

0

C. Аспан күмбезі әрқайсысы өз жылдамдығымен айналатын көптеген сфералардан тұрады.

0

D. Аспан күмбезі ерекше заттан тұрады: эфир немесе квинтэссенция.

0

E. Аспан күмбезі - атланталардың иықтарында ұстап тұрылатын реалды сфера.

1

F. Астрономиядағы аспан сферасы – центрі бақылаушының көзінде болатын, кез келген үлкен радиусты жорамал сфера.

1

G. Күндіздік аспан күмбезі – біздің ішкі санамыз бірдей қашықтықта қабылдайтын, біздің атмосфера тығыздығының флуктуациясынан шашыраған Күн жарығы.

1

H. Аспан күмбезі көптеген адамдардың елестетуі бойынша – аспанның әсем бейнесі.

V2

2 - аспан сферасының негізгі сызықтары.

1

A. Аспан экваторы – аспан сферасының әлем өсіне перпендикуляр жазықтықпен қиылысуынан пайда болған үлкен дөңгелегі.

0

B. Аспан экваторы – бұл аспан сферасының Жер экваторы жазықтығымен қиылысатын сызығы.

1

C. Математикалық горизонт – бұл аспан сферасының тіктеуіш сызығына перпендикуляр жазықтықпен қиылысуынан пайда болатын үлкен дөңгелегі.

0

D. Математикалық горизонт – бұл аспан сферасының полярлық дөңгелек жазықтығымен қиылысуынан пайда болатын үлкен дөңгелегі.

0

E. Аспан экваторы – бұл аспан сферасы мен аспан меридианының қиылысу сызығы.

0

F. Түстік сызық – бұл экватор жазықтығы мен математикалық горизонттың қиылысу сызығы.

1

G. Аспан меридианы – аспан сферасының полюс пен зениттен өтетін үлкен дөңгелегі.

0

H. Аспан меридианы – бұл аспан сферасы мен математикалық горизонт жазықтығының қиылысу сызығы.

V2

Планеталардың толық қозғалысы

1

Сыртқы планеталар үшін синодтық қозғалыс теңдеуі: 1/S = 1/T – 1/P, мұндағы S және P – планеталардың синодтық және сидерлік айналу периоды, ал Т – Жердің айналуының жұлдыздық периоды.

0

В. Кеплердің бірінші заңы: барлық планеталар эллипс бойынша қозғалады және оның центрінде Күн орналасқан.

0

С. Кеплердің екінші заңы: уақыт интервалының ұзақтығына пропорционал, ауданды сипаттайтын планетаның радиус векторы.

0

D. Кеплердің үшінші заңы: жартылай осьті орбиталардың квадраты айналу периодының кубына пропорционал.

1

Е. Синодический период – екі кезектелген бірдей конфигурациялы планеталар арсындағы уақыт аралығы.

0

F. Эллипс теңдеуі: x²/a² + y²/b² = 2, мұндағы a және b – эллипстің үлкен және кіші жартылай осьтері.

1

G. Эллипстің эксцентриситеті мынаған тең: e = (a²-b²)^0,5 / a, мұндағы a және b – эллипстің жартылай осьтері.

0

H. Орбитада планетаның Күнге ең жақын қашықтықта болуын перигей деп атайды.

V2

Орбита элементері

0

А. Орбиталар торабы – мұнда орбита экватор жазықтығымен қиылысатын, екі нүкте.

0

В.  орбитсының еңкею жазықтығы – орбита жазықтығы мен аспан экваторы жазықтығы арасындағы бұрыш.

1

С. Шығыс торабының гелиоцентрлік бойлығы – көктемгі күн теңелу нүктесі мен шығыс торабының арасына бағытталған Күн центрінен алынған бұрыш.

1

D. шығыс торабынан  перигелийдің бұрыштық қашықтығы - перигелий мен шығыс торабының арасына бағытталған Күн центрінен алынған бұрыш.

0

Е. Орбитаның эксцентриситеті мынаған тең: e = (a²-b²)^0,5 / a, мұндағы a және b – эллипстің жартылай осьтері.

0

F. Планетаның шын аномалиясы - афелий мен планета арасына бағытталған Күн центрінен алынған бұрыш.

1

G. Орташа аномалия – егер ол орташа бұрыштық жылдамдықпен 2/Т радиус шеңберін бойлай қозғалатын болса, (t-t₀) уақыт аралығында планета сипаттай алатын, шеңбер доғасы, мұндағы Т – планетаның айналу периоды.

0

H. Классикалық механикада кеңістіктік пен уақыт бір біріне тәуелді.

V2

Аспан денелерінің көлемі, пішіні және оларға дейінгі қашықтық

0

А. Жер радиусы 384000 км тең.

0

В. Жердің экваториалдық радиусы полярлықтан 20 км кем.

1

С. Астрономиялық бірлік ол Жерден Күнге дейінгі орташа ара қашықтық.

0

D. Астрономиялық бірлік 15 мың километрге тең.

1

Е. Горизонталды параллакс ол бұрыш, егер ол көзге перпендикуляр болған жағдайда, шырақтан Жер радиусы көрінеді.

1

F. Алып аспан денелерінің пішінін гравитация күші мен айналулар анықтайды.

0

G. Қашықтық d мен параллакс p екеуі өзара мынадай ара қатынасымен байланысты: d  p = .

0

H. Бір парсек 1000 астрономиялық бірлікке тең.

V2

Прецессия және оның салдары

0

А. Прецессия деп зенитте жер осьтерінің айналуын айтады.

0

В. Прецессия деп эклиптика полюсінің айналасында жер осьтерінің тербелуін айтады.

1

С. Прецессия ол Ай мен Күннің өзіне тартуынан пайда болған момент әсерінен Жердің айналу остерінің бағытының өзгеруі.

1

D. Прецессияның әсерінен көктемгі күн теңелу нүктесі ығысады.

1

Е. Экваторды бойлай көктемгі күн теңелу нүктесінің орын ауыстыру жылдамдығы 46,11/ жылды құрайды.

0

F. Нутация ол Галлея кометасының Жерге периодты түрде жақындауымен түсіндірілетін, Жердің айналу осьтері салыстырмалы аз ғана тербелуі.

0

G. Қазіргі уақытта көктемгі күн теңелу нүктесі Таразы шоқжұлдызында.

0

H. Уақыт өткен сайын Жер үдетіліп келеді.

V2

Астрономияның бұрышты өлшейтін құралдары және сағаттар

0

А. Астрономиялық труба екі дөңес линзадан тұрады: обьектив пен окуляр, олардың фокустары бөлінген.

0

В. Телескоптың бұрыштық үлкейтілуі n мынаған тең: 2F / f, мұндағы F – обьективтің фокустық қашықтығы, f – оклярдың фокустық қашықтығы.

0

С. Жұлдыздық уақыт s = α - t, мұндағы α – тік шарықтауы, ал t – шырақтың сағаттық бұрышы.

1

D. Кварцтік сағаттар – айнымалы токтың генераторы, оның тербелу периоды айнымалы электрлік өрісте орналасқан кварцтік пластинкамен қойылады.

1

Е. Берілген уақыт аралығында сағаттарды түзетіп өзгертіп отыру сағатардың жүрісі деп аталады:  = (u₁ – u₂) / (T*₂ –T*₁), мұндағы u₁ және u₂ – Т₁ және Т₂ моменттерінде сағаттарды түзету.

0

F. Географиялық бойлық берілген жергілікті уақыт және Гринвич меридианның қосындысына тең:  = Т_m + T₀ .

1

G. Астрономиялық трубаны бұру бұрышы екі дөңгелек бойынша саналады, олар трубаның екі өзара перпендикуляр осьтерімен тығыз байланысты.

0

H. Егер шырақ зениттен оңтүстікке кульминацияланса, онда меридианда  = δ - z, мұндағы  - жергілікті жердің ендігі, δ – шырақтың еңкеюі, z – зениттік қашықтық.

V2

Жер атмосферасы.

1

A. Жер атмосферасының екі мөлдір терезесі бар: оптикалық және радио терезе.

0

B. 300нм –ден қысқа сәуле шығаруды оттегі жұтады.

0

C. Спектрдің инфрақызыл облысында сәуле шығаруды озон жұтады.

0

D. 300нм –ден қысқа сәуле шығаруды азот жұтады.

1

E. Спектрдің инфрақызыл облысында сәуле шығаруды су молекулалары және көмірқышқыл газы жұтады.

1

F. Радиодиапазонда атмосфера толқын ұзындығы 1 см -ден 20м –ге дейінгі сәуле шығару үшін мөлдір болады.

0

G. Жер атмосферасындағы озонның қалыңдығы 10м құрайды.

0

H. Көрінетін облыста мөлдірлік коэффициенті толқын ұзындығына тәуелді емес.

V2

Жұлдыздық шамалардың энергетикалық шамалармен байланысы.

1

A. Жұлдыздық шама – бұл объектінің спектрі энергиясының түйіні және прибордың өткізу жолағы.

1

B. Спектрде энергияның таралуы – бұл дененің сәуле шығару энергиясы мөлшерінің толқын ұзындығына тәуелділігі.

0

C. Спектрде энергияның таралуы – бұл дененің сәуле шығару энергиясы мөлшерінің температураға тәуелділігі.

1

D. Болометрлік жұлдыздық шама – барлық спектрлік интервалдағы сәуле шығарумен анықталатын объектінің жұлдыздық шамасы.

0

E. Болометрлік жұлдыздық шама – спектрдің көрінетін диапазонындағы сәуле шығарумен анықталатын объектінің жұлдыздық шамасы.

0

F. Толық Айдың көрінетін жұлдыздық шамасы -10^m тең.

0

G. Күннің абсолют жұлдыздық шамасы -27^m тең.

0

H. Бесінші шама жұлдызы екінші шама жұлдызынан (2.512)³ есе жарығырақ.

V2

Электромагнетизм және оптика бойынша негізгі мағлұматтар.

0

A. Лоренц күші электр және магнит өрістерінің кернеуліктеріне, заряд шамасына тәуелді және бөлшектер жылдамдығына тәуелді емес.

1

B. 1граммға есептелген жұтылу коэффициентін заттың әр шаршы сантиметріне 1 грамм масса сәйкес келетін қабатының оптикалық қалыңдығы деп қарастыруға болады.

1

C. Бірлік көлемді кернеулігі Н магнит өрісінің энергиясы Н²/2 тең.

0

D.   0.1 болатын қабат оптикалық қалың қабат деп аталады.

1

E. Еркін жүгіріс ұзындығы – бөлшектің кезекті екі соқтығыс аралығында жүріп өтетін жолы: Λ = 1/nσ, мұндағы n – бөлшектер концентрациясы, ал σ – эффективтік қима.

0

F. Эффективтік қима соқтығысатын бөлшектер табиғатына және температураға тәуелді, толқын ұзындығына тәуелді емес.

0

G. Оптикалық қабат – зат қабаты арқылы өткенге дейінгі жарық ағынының өткеннен кейінгі жарық ағынына қатынасының ондық логарифмі: τ = lg (F₀/F)/

1

H. Жұқа оптикалық қабат – бұл оптикалық қалыңдығы   1 болатын қабат.

V2

Шырақтың азимуты туралы айтылғандардың дұрысы

1

Шырақтың азимуты деп S оңтүстік нүктесінен бастап математикалық көкжиек бойымен батысқа қарай шырақтың вертикаль шеңберіне дейінгі доғаны айтады

1

талтүстік сызық пен шырақ вертикаль сызығының көкжиекпен қиылысу нүктесі бағыты арасындағы бұрышты айтамыз

0

Шырақтың зениттік қашықтығы мен биіктігі арасында мына қатынас орындалады

z+һ=90º

0

Бірінші координат ретінде шырақтың зениттік қашықтығы z немесе көкжиектен биіктігі һ алынады

1

Азимут 0º ~360º аралығындағы мәндерді қабылдайды

0

Негізгі нүкте ретінде аспан экваторының Q жоғарғы нүктеcі алынады

0

0º -90º арасында болса оңтүстік бөлігінде жатады

0

аспан сферасының айналу бағытында Qm аспан экваторының жоғарғы нүктесінен бастап Q аспан экваторы бойымен шырақтың PMmP сағаттық шеңберіне дейінгі доғаны айтамыз

V2

Жұлдыздық уақыт туралы айтылғандардың дұрысы

0

Күзгі күн теңелу нүктелерінің екі бірдей кульминациялары арасындағы уақыт аралығы

1

Көктемгі күн теңелу нүктелерінің екі бірдей кульминациялары арасындағы уақыт аралығы

1

Көктемгі күн теңелу нүктесінің жоғарғы кульминациясынан оның Жұлдыздық нүкте басы болып жоғарғы кульминация моменті алынады

0

Күзгі күн теңелу нүктесінің жоғарғы кульминациясынан оның Жұлдыздық нүкте басы болып жоғарғы кульминация моменті алынады

0

Қысқы тоқырау нүктесінің жоғарғы кульминациясынан оның Жұлдыздық нүкте басы болып жоғарғы кульминация моменті алынады

1

Көктемгі күн теңелу нүктесінің жоғарғы кульминациясынан кез-келген келесі орынға дейінгі жұлдыздық тәулік бірлігіндегі уақыт - жұлдыздық уақыт деп аталады

0

Жазғы күн теңелу нүктесінің жоғарғы кульминациясынан оның Жұлдыздық нүкте басы болып жоғарғы кульминация моменті алынады

0

Көктемгі күн теңелу нүктесінің жоғарғы кульминациясынан оның Жұлдыздық нүкте басы болып төменгі кульминация моменті алынады

V2

Уақыт теңдеуі

0

η= b_m — T_с = bt_m — t_с = b_с — _m

1

η= T_m — T_с = t_m — t_с = _с — _m

0

η= b_m — a_с = bt_m — a_с = b_с — _m

1

Орташа уақыт пен шын күндік уақыттың бір мезеттегі айырмасы - уақыт теңдеуі деп аталады

0

Орташа уақыт пен шын күндік уақыттың бір мезеттегі қосындысы - уақыт теңдеуі деп аталады

1

T_m = T_с + η= t_с+12^h+ η

0

А_m = T_с + η= t_с+12^h+ η

0

T_m = T_с + η= t_с+12^h+ О

V2

Вин заңын көрсетіңіз:

0

A)

0

B)

1

C)

0

D)

0

E)

0

F)

1

G)

1

H)

V2

Төменгі келтірілген тұжырымдардың қайсылары Кеплер заңдары болып табылады?

1

А) Әрбір планетаның Күнді айнала қозғалысының траекториясы (орбитасы) эллипс болып табылады, әрі оның бір фокусында Күн тұрады.

0

B) Әрбір планетаның Күнді айнала қозғалысының траекториясы (орбитасы) эллипс болып табылады, әрі оның бір фокусында Ай тұрады.

0

C) Әрбір планетаның Күнді айнала қозғалысының траекториясы (орбитасы) эллипс болып табылады, әрі оның бір фокусында Жер тұрады.

1

D) Әрбір планета өзін Күнмен қосып тұрған түзу бірдей уақыт аралықтарында бірдей аудандар сызып өтетіндей түрде қозғалады.

1

E) Күнді айнала қозғалып жүрген кез келген екі планетаның айналыс периодтарының квадраттарының қатынасы олардың Күннен орташа қашықтықтарының кубтарының қатынасына тең болады.

0

F) Әрбір планета өзін Жермен қосып тұрған түзу бірдей уақыт аралықтарында бірдей аудандар сызып өтетіндей түрде қозғалады.

0

G) Жер өз осі бойымен айналады және осы айналу шырақтардың тәуліктік қозғалысын түсіндіреді.

0

H) Бүкіл аспан денелері қозғалмайды

V2

Жұлдыз бетіндегі физикалық шарттар мен оның химмиялық құрамын анықтауға мүмкіндік беретін сипаттамалар:

1

Жұлдыздың сәулелену спектрі.

0

Жұлдыздың сәулелік жылдамдығының өзгеруі.

0

Жұлдыздың кеңістіктегі орны.

0

Жұлдыздың жылтырлығының өзгеруі.

1

Сәулелену энергиясының толқын ұзындықтары бойынша таралуы.

0

Сәулеленудің түске байланысты сипаттамалары.

0

Жұлдыз координаттарының уақыт бойынша өзгеруі.

1

Сәулелену энергиясының жиіліктер бойынша таралуы.

V2

Бақылау нүктесіне келетін жарық ағынынмен байланысты жұлдыз сипаттамасы:

0

Жұлдыз спектрі.

0

Жұлдыз жарықтылығы.

1

Көрінетін жылтырлық.

1

Жұлдыздық шама.

0

Сәулелік жылдамдық.

1

Жұлдыз жылтырлығы.

0

Жұлдыздың жасы.

0

Жұлдыздың массасы.

V2

Погсон формуласы:

1

lg(Е₁/Е₂) = 0,4(m₂-m₁)

0

0,4lg(Е₁/Е₂) =(m₂-m₁)

1

Е₁/Е₂ = 10^0,4(m2-m1)

0

lg(Е₁/Е₂) = 2,5(m₂-m₁)

1

2,5lg(Е₁/Е₂) = (m₂-m₁)

0

lg(Е₁/Е₂) = - 0,4(m₂-m₁)

0

Е₁/Е₂ = 10 ^-0,4(m2-m1)

0

2,5lg(Е₁/Е₂) = - (m₂-m₁)

V2

Абсолют жұлдыздық шаманы анықтайтын өрнек:

0

М = m - 5 - 5 lgr

0

М = m + 5 + 5 lgr

0

М = m + 5 - 5 lgр

0

М = m + 4 + lgr

0

М = 5lgr + 4 + m

1

М = m + 5 - 5 lgr

1

М = m + 5 + 5 lgр

1

М = m+5(1 – lgr)

V2

Жұлдыздың жарықтылығы мен абсолют жұлдыздық шамасын байланыстыратын өрнек:

0

0,4lg(L₁/L₂) = (M₂-M₁)

1

2,5lg(L₁/L₂) = (M₂-M₁)

1

L₁/L₂ = 10^{0,4(M2 - M1)}

0

lg(L₁/L₂) = 2,5(M₂-M₁)

1

lg(L₁/L₂) = 0,4(M₂-M₁)

0

lg(L₁/L₂) = - 0,4(M₂-M₁)

0

L₁/L₂ = 10 ^{-0,4(M2 - M1)}

0

2,5lg(L₁/L₂) = - (M₂ - M₁)

V2

Жұлдыздың абсолют жұлдыздық шамасы тығыз байланысқан параметр:

0

Жұлдыздың сәулелік жылдамдығымен.

0

Жұлдыздың шоқжұлдыздағы орналасуымен.

0

Жұлдыздың ғаламшарының болуымен.

0

Жұлдыздың координаталарымен.

1

Жұлдыздың температурасымен.

1

Жұлдыздың радиусымен.

1

Жұлдызға дейінгі қашықтықпен.

0

Жұлдызаралық ортаның әсерімен.

V2

Ғарыштағы бақылаудың Жердегі бақылаулаудан өзгешелігі: ғарышта мына диапазондарда бақылауға мүмкіндік туады:

0

Радио.

1

Гамма.

1

Вакуумдық ультракүлгін.

1

Рентген.

0

Микротолқындық.

0

Оптикалық.

0

Жақын инфрақызыл.

0

Алыс ультракүлгін.

V2

Температурасы ең жоғары аспан денелері мынадай сәулелерде бақыланады:

0

Инфрақызыл.

0

Көрінетін.

1

Ультракүлгін.

1

Рентген.

1

Гамма.

0

Қызыл.

0

Сары.

0

Жасыл.

V2

Температурасы төмен аспан денелері мынадай сәулелерде бақыланады:

1

Инфрақызыл.

0

Ультракүлгін.

0

Гамма.

1

Оптикалық.

1

Радио.

0

Рентген.

1

Микротолқындық.

0

Вакуумды ультракүлгін.

V2

Спектрлік аспаптың ең негізгі болып саналатын элементін көрсетіңіз:

0

Іздеуші (Искатель).

0

Штатив.

1

Камера.

0

Окуляр.

1

Коллиматор.

1

Дисперсиялаушы жүйе.

0

Жарық сүзгісі.

0

Фабри линзасы.

V2

Жұлдызға дейінгі қашықтықты фотометрлік әдіспен анықтау үшін мына сипаттамаларды міндетті түрде білу керек:

0

Жұлдыздың пульсациялау периодын.

0

Жұлдыздың сәулелік жылдамдығын.

1

Жұлдыздың жарықтылық класын.

0

Жұлдыздың радиусын.

0

Жұлдыздың масссын.

0

Жұлдыздың координаттарын.

1

Жұлдыздың спектрлік класын.

1

Көрінетін жұлдыздық шамасын.

V2

Аспан денелерінен келетін жарық ағынын өлшеумен айналысатын сала:

0

Астробиология.

0

Космогония.

0

Космонавтика.

1

Астрофотометрия.

0

Астрометрия.

0

Аспан механикасы.

1

Астроколориметрия.

1

Астроспектрофотометрия.

V2

аспабының тіркеушісі ретінде қолданылатын элементті көрсетіңіз (орналасу реті бойынша):

0

Фотореле.

0

Болометр.

0

Радиометр.

1

Фотокөбейткіш немесе фотокедергі.

1

Фотоэмульсия немесе ПЗС матрица.

1

Бақылаушы көзі.

0

Сцинтилляциялық санағыш.

0

Дифракциилық тор.

V2

Космологиялық кеңею – бұл...:

1

Ең үлкен қашықтық масшабтарында байқалатын құбылыс.

0

Кез-келген кеңістіктік масшабтарда байқалатын құбылыс.

0

А. Эйнштейн 1917 ж. тұспалдаған құбылыс.

1

А. А. Фридман 1925 ж. тұспалдаған құбылыс.

1

Э. Хаббл және Д. Слайфер 20 ғ. басында ашқан құбылыс.

0

А. Сэндидж 20 ғ. екінші жартысында ашқан құбылыс.

0

Жердің температуралық қалпына әсер ететін құбылыс.

0

Шоқжұлдыздар көрінісін өзгертуге апаратын құбылыс.

V2

Квазарлар – бұл...:

0

Біздің Галактика ішіндегі объектілер.

0

Жарықтылығы аз болатын объектілер.

0

Аса алып жұлдыздарға ұқсас объектілер.

1

Космологиялық қашықтықтарда орналасқан объектілер.

1

Күн жүйесі аумағында орналасқан объектілер.

0

Жарықтылығы аса жоғары болатын объектілер.

1

Галактикалардың активті ядролары болып табылатын объектілер.

0

Жұлдыз түзілетін аумқтармен байланысты объектілер.

V2

Астрофизикадағы Метагалактика ұғымына сәйкес келетін тұжырым:

0

Жақын маңдағы галактика шоғырларының жиынтығы.

0

Біздің Галактика маңайы.

0

Бикеш галактикалар шоғырымен байланысты жүйе.

0

Жақын маңдағы галактикалар жиынтығы.

1

Астрофизика қарастыратын Ғалам бөлігі.

1

Бақылауға мүмкін болатындай кеңістік аймағы.

0

Күн және оны қоршаған жұлдыздар.

1

Радиусы 4 миллиард парсек және центрі бақылау орталығында болатын кеңістік аймағы.

V2

Информацияны қабылдау әдістері бойынша астрономияның негізгі бөлімдерін атаңыз

0

A. Күн физикасы.

1

B. Астрофизика.

0

C. Күн жүйесінің кіші денелерінің физикасы.

1

D. Аспан механикасы.

0

E. Галактикалық астрономия.

1

F. Астрометрия.

0

G. Космология.

0

H. Жұлдыздық жүйелер динамикасы.

V2

Синхротронды радиосәулелену мына объектілерге тән:

0

Ғаламшарлар.

1

Плериондар.

1

Пульсарлар.

0

Астероидтар.

0

Ғарыштық сәулелер.

0

Күн жүйесі.

0

Кометалар.

1

Квазарлар.

V2

Крабовидті тұмандықтың синхротронды сәулеленуі мына аймақта жатады:

0

Альфа-сәулелену.

0

Бета-сәулелену.

1

Радио.

1

Оптикалық.

0

Ғарыштық сәулелер.

1

Рентген.

0

Ядролық сәулелену.

0

Гамма.

V2

Джинс дамытқан гравитациялық орнықсыздық туралы пайымдауды мына объектілердің шығу тегін түсіндіруге қолдануға болады:

1

Галактикалардың.

1

Жұлдыздық шоғырлардың.

1

Жұлдыздардың.

0

Ғаламшарлардың.

0

Астероидтардың.

0

Кометалардың.

0

Метеорлардың.

0

Кіші денелердің.

V2

Сығылатын бұлттың кризистік өлшемі мен массасын бағалауға мүмкіндік беретін Джинс формуласы жұлдызаралық ортаның келесі сипаттамаларын ескеруге мүмкіндік береді:

0

Молекулалар өлшемі.

1

Заттың мольдік массасы.

0

Магнит өтімділігі.

1

Температурасы.

0

Сыну көрсеткіші.

0

Еркін жүру жолының ұзындығы.

0

Диэлектрлік өтімділігі.

1

Молекулалар концентрациясы.

V2

Джинстің гравитациялық орнықсыздық теориясын мына объектілердің шығу тегін түсіндіруге қолдануға болмайды:

0

Ғаламшарлардың.

1

Астероидтардың.

0

Жекелеген жұлдыздардың.

1

Кометалардың.

0

Қос жұлдыздардың.

0

Жұлдыздық шоғырлардың.

0

Галактикалардың.

0

Галактикалар шоғырларының.

V2

Джинстің жұлдыздар және олардың жүйелерінің пайда болуы туралы теориясы жұлдызаралық ортаның күйін сипаттайтын мынадай жағдайларды (параметрлерді) ескермейді:

1

Магнит өрісі.

1

Жану құбылыстарын.

1

Тасу күштерінің әсері.

0

Температура.

0

Молекулалар концентрациясы.

0

Газ қысымы.

0

Мольдік масса.

0

Иондардың синхротронды сәулеленуін.

V2

Ғарыштық объектілердің синхротронды сәулеленуінің қарқындылығы (интенсивтілігі) артады, егер де....:

0

Зарядталған бөлшектердің массасы артса.

0

Зарядталған бөлшектердің жылдамдығы кемісе.

0

Магнит өрісі индукциясы кемісе.

0

Электр өрісі кернеулігі артса.

0

Тасу күштерінің әсері артса.

1

Зарядталған бөлшектердің жылдамдығы артса.

1

Зарядталған бөлшектердің концентрациясы артса.

1

Магнит өрісі индукциясы артса.

V2

Синхротронды сәулелену мына объектілерге тән емес:

1

Астероидтарға.

1

Айға.

1

Кометаларға.

0

Күн тәжіне.

0

Плериондарға.

0

Сейферттік галактикаларға.

0

Квазарларға.

0

Магнетарларға.

V2

Пульсарлардың синхротронды сәулеленуіне келесі қасиеттер тән:

0

Жан-жақты бағытталу (Всенаправленность).

1

Жоғары поляризация.

0

Интенсивтіліктің тұрақтылығы.

0

Спектрдің дискреттілігі.

0

Поляризацияның болмауы.

1

Кеңістіктік бағытталу.

1

Интенсивтіліктің айнымалылығы.

0

Спектрдің «жазық» түрі.

V2

Галактикадан тыс сәулелену көздерінің ішіндегі ең маңызды синхротронды сәулелену көзі болып табылатын объектілер:

0

Галактика серіктері.

1

Квазарлар.

1

Радиогалактикалар.

0

Құс жолы.

0

Андромеда тұмандығы.

0

Бұрыс пішінді галактикалар.

0

Ергежейлі галактикалар.

1

Сейферттік галактикалар.

V2

Галактикадан тыс сәулелену көздерінің ішіндегі елеулі синхротронды сәулелену көзі болып табылмайтын объектілер:

1

Галактика серіктері.

1

Ергежейлі галактикалар.

1

Бұрыс пішінді галактикалар.

0

Квазарлар.

0

N - галактикалар.

0

Сейферттік галактикалар.

0

Өзара әсерлесетін галактикалар.

0

Радиогалактикалар.

V2

Біздің галактикада ең қуатты (маңызды) синхротронды сәулелену көзі болып табылатын объектілер:

0

Пульсарлар.

1

Плериондар.

0

Цефеидалар.

1

Магнетарлар.

0

Миридтер.

0

Шағылдыратын тұмандықтар.

0

Ғаламшарлы тұмандықтар.

1

Бас тізбек жұлдыздары.

V2

Галактикалардағы қуатты синхротронды сәулелену көзі болып табылмайтын объектілер:

1

Бас тізбек жұлдыздары.

1

Цефеидалар.

1

Ғаламшарлы тұмандықтар.

0

Магнетарлар.

0