
- •3. Қозғыштықтың параметрлерiн сипаттау.
- •4.Бұлшық ет жиырылуының түрлері
- •6.Жиырылудың қосындылануы және тетанус. Tiсті және тегіс тетанус. Ticтi тетанус.
- •7. Еттің жиырылу және босаңсу механизмі
- •9. Еттің қажуы.
- •10.Бірыңғай салалы еттің физиологиялық ерекшеліктері.
- •11.Тітіркендіру жиілігінің оптимумы және пессимумы.
- •4. Миелин қабатының функционалдық ерекшеліктері.
- •7. Синапстың структуралық элементтер.
- •7. Нерв орталығы жайлы жалпы түсінік
- •10. Конвергенция және иррадация құбылыстары.
- •11. Жүйке орталығының пластикалығы
- •12. Жүйке орталығының қажуы.
- •13. Қозудың қосындылауы.
- •15. Пресинапстық және просинапстық тежелулер
- •16. Реципрокты тежелу
- •17.Орталық жүйке жүйесіндегі қозу процесі.
- •2. Бүйрекүсті бездерінің қыртысты қабаты.
- •4.Глюкокоргикоидтардын физиологиялық әсерлері.
- •5. Катехоламиндер жайлы жалпы түсінік.
- •6. Адреналиннің организмдегі маңызы, олардың негізгі функционалдық әсерлері.
- •1.Зат алмасу туралы түсінік, маңызы.
- •2. Зат алмасудың кезеңдері.
- •3. Белок алмасуы, организмдегі маңызы.
- •4. Белоктардың биологиялық құндылығы жайлы түсінік.
- •5. Алмастырылмайтын амин қышқылдары, олардың организм үшін маңызы.
- •6. Азотты баланс.
- •7. Көмірсу алмасуы.
- •8. Глюкозаның организмдегі негізгі энергия көзі ретінде.
- •9. Көмірсу алмасуының реттелуі.
- •10. Белок алмасуының реттелуі.
- •11. Майдың организмдегі маңызы, оның энергиялық құндылы-ғы.
- •1.Температуралық гомеостаз.
- •2. Дене температурасы және изометрия.
- •3. Гомойотермия, пойкилотермия, гетеротермия.
- •4. Температуралық карта және оған әсер етуші факторлар.
- •5. Дене температурасының тәуліктік немесе циркадты ауытқулары.
- •6. Термометрия.
- •7. Термореттеу орталығы, термореттеу орталығының кұрылымдық ерекшеліктері.
- •8. Химиялык термореттеу немесе жылу өндіру.
- •9. Жиырылу термогенезі. «Дірілдеудің маңызы».
- •10. Жиырылуға байланысты емес термогенез.
- •11. Физикалық термореттеу немесе жылу бөлу.
- •12.Булану – жылу бөлінудің негізгі жолы. Буланудың маңызы.
- •13. Жылу алмасуды реттеудің орталық, гуморальдық механизмдері.
- •14. Жылу алмасуды реттеудің орталық, гуморальдық механизмдері.
- •15. Гипотермия, гипертермия жайлы түсінік.
- •1. Анализаторлар туралы түсінік.
- •2.Анализаторлардың бөлімдері,олардың сипаттамалары.
- •3.Анализаторлар құрылысының жалпы ерекшеліктері.
- •4.Анализаторлардың негізгі функциялары.
- •5. Рецепторлар жайлы түсінік:
- •6. Рецепторладың жіктелуі:
- •7.Рецепторлардың қозу механизмдері.
- •8. Көру анализаторлары жайлы жалпы түсінік, оның организм үшін маңызы.
- •9.Көз аккомодациясы, оның механизмі:
- •10.Түсті ажырату, түсті көру
- •5. Есте сақтау жайлы түсінік.
- •15. Эмоцияның организм тіршілігіндегі орны.
- •16. Эмоция пайда болуына қатысушы ми құрылымдары.
- •18. Биологиялық және әлеуметтік мотивациялар, олардың көріністері.
- •19. Динамикалық стереотип, қалыптасу механизмі.
11. Жүйке орталығының пластикалығы
Дәрігерге нерв орталығының бұл қасиетін білу өте қажет: мидың белгілі бір орталығы зақымданғанда, оның қызметі мидың басқа құрылымдарына өтуі мүмкін.
12. Жүйке орталығының қажуы.
Жүйке орталығын үздіксіз тітіркендіру арқылы оның ет және жүйке талшықтарына қарағанда тез қажитыны анықталады. Бұл, біріншіден синапстарда медиаторлар санының азаюынан, үшіншіден, нейрондарға оттегі жетіспеуінен (гипоксия) болады. Тәжірибе жүзінде жұлын сегментінің артқы түбірін осы арадағы еттердің жиырылуы тоқтағанша үзбей тітіркендіріп, содан соң тітіркендіргішті сол сегментті алдыңғы түбіріне көшірсе, жиырылуы тоқтаған ет қайтадан жиырыла бастайды. Жұлынның артқы түбірін ұзақ уақыт үзбей тітіркендіру салдарынан ет жиырылуының тоқтауы ОЖЖ-нің қажуын ал тітіркендіргіштің орнын ауыстыру нәтижесінде еттің қайтадан жиырылуы оның қажымағанын көрсетеді.
13. Қозудың қосындылауы.
Рецептивтік өрістің белгілі бір жеріндегі рецепторларды тітіркендірсе, оларда пайда болған серпіністер бірінен соң бірі сезгіш нейрондардың белгілі синапстарына ғана жеткізілетін болса, серпіністер жиналып ондағы қозуды күшейтеді. Осылайша белгілі бір жолмен таралған қозудың жинақталып күшеюі бір ізді жинақы қозу болып саналады.
14. ОЖЖ-гі тежелу, оның түрлері
1862 ж. М.И.Сеченов «Орталықтағы тежелу» атты тақырыпта тәжірибе жасап, ОЖЖ-де қозумен қатар тежелу де болатынын дәлелдеп берді. Тәжірибе қысқаша былай жасалады: көлбақаның миын көру төмпешігін жоғарырақ жерінен кесіп алып тастайды да, тілік үстіне натрий хлоридінің кристалын қояды. Сол сәтте көру төмпешігі тітіркенеді де жұлынның қимылдатқыш рефлекстері біртіндеп ұзарып барып ақыры рефлекс тоқтайды. Жұлын рефлекстерінің тоқтауы мұнда тежелудің дамығанын көрсетеді.
Орталықтағы нейрондар қосса шеткі ағзалардың қызметі күшейтеді де олардағы тежелу қозу процесін бәсеңдетеді не мүлде тоқтатады, яғни қозудың тууына кедергі жасайды. Орталықтағы тежелу шеткі ағзалардың қызметін әлсіретеді не тоқтатады. Нейрондар қозған сәтте онда зат алмасуы, тотығу процесі күшейеді,бірақ қуат қоры азаяды, заттардың ыдырауынан пайда болған өнімдер көбейеді. Тежелу сәтінде нейрондарды зат алмасуы бастапқы қалпына келеді де нейрон қуаттанады, тотығу өнімдері азаяды, сөйтіп нейрондар қызметі әдеттегі қалпына келеді.
ОЖЖ-де тежелу арнайы тежеуші нейрондарды қозған кезде басталады. Жұлыннан Реншоу клеткасы табылды. Бұл клетка жұлын мотонейронының айналасында орналасқан. Оны мотонейрон аксонының бұтағы қоздырады. Тежеуші нейронның аксон ұшынан тежелу медиаторы (ГАМҚ, глицин) бөлініп шығады да оның әсерінен синапстан кейінгі тежеуші потенциал пайда болалы.
ОЖЖ-де туатын тежелу процестері пайда болу механизмдеріне қарай пресинапстық, постсинапстық, пессимальдық және қозудан кейінгі тежелулер болып бөлінеді.
15. Пресинапстық және просинапстық тежелулер
Пресинапстық тежелу. Пресинапстық тежелуге Реншоу клеткасы қатысады. Ол қоздырушы синапстағы медиатордың шығуын тоқтады. Мысалы,тежеуші клетканың аксоны мотонейроны қоздыратын жүйке талшығының ұшымен түйісіп, аксо-аксоналдық тежеу синапсын құрады. Мотонейрон қатты қозған сәтте оның аксоны арқылы Реншоу клеткасы қозады да, осы клетка аксонынан бөлінген ГАМҚ-ы екі талшықтың түйіскен жерінде орналасқан постсинапстық мембрананың хлор анионына өтімділігін күшейтіп деполяризациялайды. Бұл деполяризация жүйке талшығымен одан әрі таралып, мотонейронға бағытталған әрекет потенциалын азайтады.Осыған байланысты тежеу синапсындағы постсинапстық мембрана Са 2+ катиондарын өткізбейтін болады. Мұның салдарынан мотонейронды қоздыратын жүйке талшығының ұшынан медиаторлар бөлінбей қояды да, оның қозуы бәсеңдейді, бара-бара тежеледі.
2. Постсинапстық (синапстан кейінгі) тежелу Реншоу клеткасы тәрізді тежеуші нейрондардың қатысуына байланысты туады. Тежеуші нейронның аксоны мотонейронның денесімен синапс құрады. Тежеуші нейрон қозған кезде оның оның аксонының ұшынан ГАМҚ бөлініп шығады. Ол мотонейрон денесіндегі постсинапстық мембранадан К+ катиондарын сыртқа шығарумен қатар Сl-аниондарының ішке өтуін күшейтеді де, постсинапстық мембрананы гиполяризациялайды, сөйтіп постсинапстық тежеуші потенциал пайда болады. Мұның салдарынан мотонейронның қозғыштық қабілеті төмендейді, оның қозуына кедергі туады.