
- •3. Қозғыштықтың параметрлерiн сипаттау.
- •4.Бұлшық ет жиырылуының түрлері
- •6.Жиырылудың қосындылануы және тетанус. Tiсті және тегіс тетанус. Ticтi тетанус.
- •7. Еттің жиырылу және босаңсу механизмі
- •9. Еттің қажуы.
- •10.Бірыңғай салалы еттің физиологиялық ерекшеліктері.
- •11.Тітіркендіру жиілігінің оптимумы және пессимумы.
- •4. Миелин қабатының функционалдық ерекшеліктері.
- •7. Синапстың структуралық элементтер.
- •7. Нерв орталығы жайлы жалпы түсінік
- •10. Конвергенция және иррадация құбылыстары.
- •11. Жүйке орталығының пластикалығы
- •12. Жүйке орталығының қажуы.
- •13. Қозудың қосындылауы.
- •15. Пресинапстық және просинапстық тежелулер
- •16. Реципрокты тежелу
- •17.Орталық жүйке жүйесіндегі қозу процесі.
- •2. Бүйрекүсті бездерінің қыртысты қабаты.
- •4.Глюкокоргикоидтардын физиологиялық әсерлері.
- •5. Катехоламиндер жайлы жалпы түсінік.
- •6. Адреналиннің организмдегі маңызы, олардың негізгі функционалдық әсерлері.
- •1.Зат алмасу туралы түсінік, маңызы.
- •2. Зат алмасудың кезеңдері.
- •3. Белок алмасуы, организмдегі маңызы.
- •4. Белоктардың биологиялық құндылығы жайлы түсінік.
- •5. Алмастырылмайтын амин қышқылдары, олардың организм үшін маңызы.
- •6. Азотты баланс.
- •7. Көмірсу алмасуы.
- •8. Глюкозаның организмдегі негізгі энергия көзі ретінде.
- •9. Көмірсу алмасуының реттелуі.
- •10. Белок алмасуының реттелуі.
- •11. Майдың организмдегі маңызы, оның энергиялық құндылы-ғы.
- •1.Температуралық гомеостаз.
- •2. Дене температурасы және изометрия.
- •3. Гомойотермия, пойкилотермия, гетеротермия.
- •4. Температуралық карта және оған әсер етуші факторлар.
- •5. Дене температурасының тәуліктік немесе циркадты ауытқулары.
- •6. Термометрия.
- •7. Термореттеу орталығы, термореттеу орталығының кұрылымдық ерекшеліктері.
- •8. Химиялык термореттеу немесе жылу өндіру.
- •9. Жиырылу термогенезі. «Дірілдеудің маңызы».
- •10. Жиырылуға байланысты емес термогенез.
- •11. Физикалық термореттеу немесе жылу бөлу.
- •12.Булану – жылу бөлінудің негізгі жолы. Буланудың маңызы.
- •13. Жылу алмасуды реттеудің орталық, гуморальдық механизмдері.
- •14. Жылу алмасуды реттеудің орталық, гуморальдық механизмдері.
- •15. Гипотермия, гипертермия жайлы түсінік.
- •1. Анализаторлар туралы түсінік.
- •2.Анализаторлардың бөлімдері,олардың сипаттамалары.
- •3.Анализаторлар құрылысының жалпы ерекшеліктері.
- •4.Анализаторлардың негізгі функциялары.
- •5. Рецепторлар жайлы түсінік:
- •6. Рецепторладың жіктелуі:
- •7.Рецепторлардың қозу механизмдері.
- •8. Көру анализаторлары жайлы жалпы түсінік, оның организм үшін маңызы.
- •9.Көз аккомодациясы, оның механизмі:
- •10.Түсті ажырату, түсті көру
- •5. Есте сақтау жайлы түсінік.
- •15. Эмоцияның организм тіршілігіндегі орны.
- •16. Эмоция пайда болуына қатысушы ми құрылымдары.
- •18. Биологиялық және әлеуметтік мотивациялар, олардың көріністері.
- •19. Динамикалық стереотип, қалыптасу механизмі.
8. Глюкозаның организмдегі негізгі энергия көзі ретінде.
Ішектен қанға сіңірілген глюкоза, бауырға келіп жиналады да, одан глюкоген синтезделеді. Бауырдағы гликоген көмірсу қоры болып табылады. Организмге глюкоген мөлшері қажет болса, бауырдағы гликоген ыдырап, глюкоза қанға өтеді. Нәтижесінде қандан глюкоза деңгейі салыстырмалы түрде бір деңгейде болады.
Гликогеннің организмдегі 1-2% бұлшықеттерде жинақталады. Бұлшық еттегі гликоген мөлшері тамақ қабылдаған кезде ұлғайып, ашыққанда азаяды. Бұлшық етке физикалық күш түс-кенде фосфорилаза ферментінің көмегімен гликогеннің жылдам ыдырап, бұлшық ет жиырылуына энергия көзі болып табылады.
Тканьдердің глюкозаны сіңіруі әртүрлі: ми қандағы глюко-заның 12% , ішек 9%, бұлшықет 7%, бүйректер 5% сіңіріп алады. Организмде көмірсулардың ыдырауы оттегісіз (анаэробты гликолиз) жүріп, сүт қышқылына дейін ыдырайды, көмірсу-лардың оттегі талап ететін ыдырауы нәтижесінде СО2 және Н2О пайда болады.
9. Көмірсу алмасуының реттелуі.
Негізінен
барлық зат алмасу процестерін,
сонымен қатар көмірсу алмасуын
гипоталамус
басқарып отырады. Гипоталамус
вегета-тивтік және гуморалдық
реттегіш механизмдерді басқаратын
орталық болып табылады. Гуморалдық
реттегіш механизм инсулин гормонының
үлесінде. Ол ұйқы безінің Лангерганс
аралшығының
клеткаларынан өндіріледі. Организмге
инсулин егілгенде қандағы глюкоза
мөлшері төмендейді. Бұл процесс
бауырдағы және бұлшық еттердегі
гликогеннің синтезінің ұлғаюы мен
тканьдердің глюкозаны жылдам
сіңіруімен сипатталады.
Сонымен
қатар ұйқы безінің
клеткасынан өндірілетін глю-кагон
гормоны; адреналин – бүйрек үсті
безінің милы қабатының гормоны;
глюкокортикоидтар – бүйрек үсті
безінің қыртысты қабатының гормондары;
гипофиздің соматотропты гормоны;
қалқанша безінің – тироксин,
трийодтиронин гормондарының әсерінен
қандағы глюкоза деңгейі артады.
10. Белок алмасуының реттелуі.
Соматотропты гормон - өсу гормоны болып табылады. Организм-нің бүкіл органдары мен тканьдерінің массасын ұлғайтады. Ересек адамдардың клетка мембранасының аминқышқылдарға өт-кізгіштігін арттырып, белок синтезін қамтамасыз етеді, сонымен қатар клетка ядросындағы РНҚ синтезі артып, катепсиндер синтезі тежеледі. Катепсиндер клеткаішілік протеолиттік фермент болып табылады.
Қалқанша бездің тироксин және трийодтиронин гормондары белоктардың синтезін арттыра алады, нәтижесінде бойдың өсуі, тканьдер мен мүшелердің дамуы мен дифференциациясы пайда болады. Бүйрек үсті безінің гормондары – глюкокортикоидтар (гидрокортизон, кортикостерон) тканьдердегі, әсіресе бұлшықет пен лимфоидті тканьдердегі белоктардың ыдырауын жеделдетеді. Бауырда, керісінше, белоктарды синтезін қамтамасыз етеді.