1. Opisowe

2. bonitacje punktowe (określonemu komponentowi środowiska przyrodniczego daje się określoną ilość punktów)

3. modelowe (środowisko przyjmujemy jako model- teoria doskonałego środowiska)

Ad.II.) FUNKCJE TURYSTYCZNE:

1. Funkcje turystyczne

1. lecznicza

2. wypoczynkowa (profilaktyczna, rekreacyjna)

3. krajoznawcza

2. Rodzaje wypoczynku:

1. wypoczynek wakacyjny dłuższy 14-dniowy

2. weekendowy 2-3 dni

3. codzienny dłuższy do 5 godzin

4. codzienny krótki około 2-3 godzin

Ad.III.) POJEMNOŚĆ TURYST., CHŁONNOŚĆ TURYST., PRZEPUSTOWOŚĆ TURYSTYCZNA

Wyznaczenie barier ochronności środowiska wyrażonych chłonnością lub pojemnością czyli bez szkody dla środowiska organizujemy obszary recepcji turystów.

Warunkują rodzaj wypoczynku, obliczenie max liczby turystów przebywających na danym terenie bez szkody dla środowiska.

Ad.IV.)

moduł- zbiór elementów, który możemy wyjąć i wymienić na inny.

*KONCEPCJA MODUŁOWA:

Na podstawie koncepcji danego terenu ile może przebywać na danym terenie turystów.

Np. 5 000 tyś TURYSTÓW

z tego: 2 500 tyś- wakacyjni

1 500 tyś- weekendowi

1 000 tyś- passant (tranzytem)

Moduł A

Obiekt noclegowy 500 miejsc → jeżeli nie starczy miejsc to wdrażamy Moduł B

Daje to, że w przypadku pomyłki można z czegoś zrezygnować lub coś dodatkowo zrobić (wybudować) (średni, niższy standard) na początku, następnie lux.

Przyjmujemy najniższy moduł np. dla 500 osób baza noclegowa, hotelowa, gastronomiczna.

!!! nie ma obszarów, na którym rozwinęłaby się tylko 1 funkcja turystyczna.

*METODA BONITACJI PUNKTOWEJ:

• potrzebna do tego jest mapa w skali: 1:25 000 lub 1:50 000

• przygotowujemy 4 kalki techniczne, które kratkujemy, a bok takiego jednego kwadracika odzwierciedla 1 km²

gmina

1. Lasy

2. Wody powierzchniowe

3. Rzeźba terenu

(ocena walorów od 0-5 punktów- czyli de facto 6 pkt)

Krzywikiem (wojskowy przyrząd)- ustawionym na 1:25 000 lub 1:50 000 przejeżdżamy po linii brzegowej np. lasu. Można także posłużyć się nitką lub cyrklem kroczkiem.

Ad 1). Atrakcyjność rekreacyjna terenu warunkowana stopniem lesistości:

Stopniowania atrakcyjności terenu z uwagi na lesistość dokonano wg następujących zasad:

– teren 1 km² o linii brzegowej lasu dłużej niż 2,5 km 5 pkt

– równej 2,1 – 2,5 km 4 pkt

– równej 1,6 – 2 km 3 pkt

– równej 1,1 – 1,5 km 2 pkt

– równej 0.5 – 1 km 1 pkt

Pozostały teren, którego każdy km² wykazuje mniejszą lesistość od wykazanej powyżej otrzymuje 0 pkt.

Ad 2). Atrakcyjność rekreacyjna terenu warunkowana topografią:

Stopień atrakcyjności terenu z uwagi na zróżnicowanie wysokościowe określono w skali 5-cio pkt., przyjmując zasadę:

– teren 1 km², w którym różnica wysokości wynosi więcej niż 25 m 5 pkt

– 21 – 25 m 4 pkt

– 16 – 20 m 3 pkt

– 10 – 15 m 2 pkt

– 5 – 10 m 1 pkt

Kwadratom, w którym różnica wysokości nie przekracza 5 m przypisano 0 pkt

Ad 3). Atrakcyjność rekreacyjna terenu warunkowana wodami powierzchniowymi:

– długość linii brzegowej jest większa niż 0,5 km 5 pkt

– krótsza niż 0,5 km 4 pkt

–(temu kwadratowi, terenowi) przepływa rzeka o czystości II lub I klasy 3 pkt

– przez który przepływa rzeka niższa klasa czystości niż II 2 pkt

– na którym znajdują się jakiekolwiek strumienie 1 pkt

– bez zbiorników wodnych 0 pkt

Rzeka powinna mieć szerokość przynajmniej 8 m, aby się nadawała w turystyce.

(strumyki zaznaczamy ciemnym niebieskim cienkim paskiem, a rzeki na brzegach ciemnym paskiem niebieskim a wypełnienie jasnym niebieskim).

!!! Później nakładamy te wszystkie kalki na siebie i sumujemy punkty każdego kwadrata.

W ady i zalety metody bonitacji punktowej:

+ można szybko w czasie ocenić walory nie będąc

w tym terenie

+ możemy porównać różne 2 gminy

• m apa może zostać przedawniona

(dawno temu została zrobiona i jest już w

rzeczywistości coś tam innego niż na mapie)

– różni badacze przyjmują różne kryterium oceny

ZINTEGROWANY SYSTEM WSPOMAGANIA DECYZJI:

FORMUŁOWANIE FUNKCJI TURYSTYCZNYCH

Rodzaj walorów Wartość

I

II

III

IV

V

Walory przyrodnicze

Walory ekologiczne

Walory kulturowe

Walory rozrywkowe

Walory handlowe

Baza noclegowa

Baza gastronomiczna

D ostępność komunikacyjna

Rys. Matryca ułatwiająca określenie funkcji turystycznych produktu turystycznego.

*arkusz wspomagania decyzji (AWD) (ocena atrakcyjności dla określonej gminy)

*METODA MODELOWA

y =

0 – y – 1

1. Lesistość

2. Wody powierzchniowe

3. Rzeźba terenu

P- potencjał lesistości, wód powierzchniowych, rzeźby terenu w (danej) jakiejś gminie

O- opór

Np. y_l – potencjał lesistości

0 – y – 1

0 – 0,5 – 1

Wskaźnik służący do tego aby szybko porównać gminy w powiecie.

FUNKCJE TURYSTYCZNE JAKIE MOŻE SPEŁNIAĆ (dla poszczególnych sfer):

TYP TSR	PODTYP TSR
1. Leczniczy	Klimatyczny Zdrojowy Borowiny Balneologiczny Inny
2. Profilaktyczny	Kąpielowo-plażowy Spacerowy Inny
3. Zawodniczy	Sportowy Turystyczny Inny
4. Poznawczy	Przyrodniczy Kulturowy Inny
5. Rozrywkowy	Muzyczny Plastyczny Obrzędowy Inny
6. Utylitarny (turysta ma z tego jakieś korzyści finansowe a nie tylko duchowe)	Faunistyczny (wędkarstwo, myślistwo) Florystyczny (zielarstwo, grzybobranie) Mineralistyczny (szukanie złota, bursztynów) Archeologiczny (prowadzenie wykopalisk) Inny

TSR - terytorialne systemy rekreacyjne = ORT – obszary recepcji turystycznej.

L.p	Walory Atrakcje Urządzenia	RODZAJE WYPOCZYNKU
		Leczniczy	profilaktyczny	Zawodniczy	poznawczy	rozrywkowy	utylitarny
1.	Klimat
2.	Wody zdrojowe
3.	Borowiny
4.	Góry
5.	Jeziora, rzeki
6.	Lasy
7.	Obszary chronione
8.	Zabytki kultury materialnej
9.	Folklor, tradycje, obrzędy
10.	Teatry, kina, muzea
11.	Etc.

CZYNNIKI WYZNACZAJĄCE STREFY:

Do czynników, które wyznaczają zasięg i rozmieszczenie stref i urządzeń wypoczynkowych zalicza się:

• częstotliwość zapotrzebowania na określone rodzaje wypoczynku,

• czas wolny jakim dysponuje mieszkaniec,

• rodzaj środka komunikacyjnego będącego do dyspozycji,

• racjonalny czas jaki można przeznaczyć na dojazd do miejsca wypoczynku,

Przyjmując, że czas przeznaczony na dojazd w obie strony powinien nie przekraczać 20% czasu przeznaczonego na wypoczynek, otrzymuje się następujące wyznaczniki dla określenia poszczególnych sfer wypoczynku.

CZAS DOJAZDU DO STREFY:

RODZAJ WYPOCZYNKU	Czas dojazdu w jedną stronę	Autobus	Kolej	Samochód osobowy
	w minutach	w kilometrach
Codzienny, bliski, 1-3h (powszechny)	5-20 dojścia pieszego
Codzienny, dalszego zasięgu 2-5h (sporadyczny)	13-35 dojazdu	11,6	8.7	27
Świąteczny jednodniowy 8-12h (bez noclegu)	48-72 dojazdu	36,2	32,8	68
Świąteczny 1,5-2,5 dnia (z noclegami) 18-28h (nie licząc snu)	118-164 dojazdu	57-90	55-88	110-172
Wypoczynek pobytowy doroczny bliski (letniska)	Nie dalej niż 45-60 min. do miejsca stałego zamieszkania tj. w zasięgu umożliwiającym ewentualne codzienne dojazdy do pracy tj. w promieniu do 30-50 km.

WIELKOŚĆ MIAST I ZASIĘG STREF:

Wielkość miasta w tys. mieszkańców	Zasięg podmiejskiej strefy wypoczynkowej	W tym strefa przymiejska
	w kilometrach
250-200 100-250 50-100 25-50 mniej niż 25	60 40-50 30 20 do ustalenia indywidualnego	15-20 12-15 8-12 2-6 ok.2

cd. Ad.III.) CHŁONNOŚĆ I POJEMNOŚĆ TURYSTYCZNA:

Naturalne granice korzystania ze środowiska przyrodniczego wyznaczają 2 wskaźniki: