Генотиптігі

Әрбір адам басқа адамдардан өзінің даралық өзгешелігімен ерекшеленеді. Бұл орайда, адамдар мінез ерекшеліктерінде орай ажыратылады. “Мінез” деген психолиглық қасиеттің төркіні гректің “характер” дег( сөзінен шыққан. Мәнісі-із қалдыру. Психологияда бұл- дербестіқ; мағынасы бар адамға байланысты ұғым.

Мікез — әрбір адамның жеке басына тән езіндік псхологяялық қасиеттер мен ерекшеліктердің жиынтығы .Мінездің қасиеттері мен ерекшеліктері әркімде әрқилы жағдайда байқалып, адамның сол жағдайларға қатынасын білдіреді Мінез ерекшеліктері — адамның даралық өзіндік психикалық қасиеттері. Дегенмен, адам бойындағы ерекшеліктердің бәрі бірдей, мысалы, естудің нәзіктігі, көздің көргішті, есте сақтаудың шапшандығы, ақыл-ойдың тереңдігі мінез ерекшеліктеріне жатпады.

Адам мінезінің көріністері әрбір жеке жағдайда, оныі оқиғаларға қатысуынан аңғарылады Адамның іс-әрекеі сапасы сол іске деген қатынасымен қатар ерік-жігеріне көңіл-күйіне, зейініне, ақыл-ойына да байданысты болады.

102

Сонын нәтижесінде адамның әр алуан психикалық процестері оның іс-әрекет түрлеріне ықпал етіп, адамның ақыл-ойын, көңіл-күйін, эмоциясын, ерік-жігер қасиеттерінің ерекшеліктерін айқын аңғартады.

Адам мінезнің даралық ерекшелік екекдігін ғылым тарихында тұңгыш рет сипаттап жазған — ертедегі грек философы Теофраст (б. з. д. IV—III ғғ). Бірақ ол мінезді адамның адамгершілік сапасына тән қасиет дейді.Лабройер де (XVIII ғ.) “Теофраст мінездері” деген еңбегінде мінезді осы мағынада қолданған. Алғашқы кезде мінез адамның әлеуметтік-адамгершілік ерекшеліктерін білдірген. Бұл—әрине, темпераментке кері анықтама. Өйткені, темперамент — адамда туа пайда болатын генотипті организм қасиеті. Осы көзқарасқа орай, мінез —адамның туа пайда болатын фенотипті ерекшелігі.

XIX ғасырда француз ғалымы А. Бен мінезді тек психологиялық ерекшелік, дара адамның ақыл-ойы мен сезімнің және ерік ерекшеліктерінің қасиеті деп санады. Т Рибо мінезді сезім мен ерік ерекшелігі десе, ал орыс медигі әрі педагог П. Ф. Лесгафт ерік қасиеті деді.

И Кант (XVIII ғ.) мінезді темпераментпен салыстыра отырып, оны адамда жүре пайда болатын қасиет деп анықтады. Сондай-ақ, ол адамның даралық қасиеттеріндегі туа пайда болатын ерекшеліктер мен жүре пайда болатьш ерекшеліктерді бөліп көрсетеді. Т. Рибо мінезді адамда туа пайда болатын икемделу десе, ал Малапер, Фулье т б. мінездің туа пайда болумен қатар жүре пайда болатьш ерекшеліктері де бар дейді. Полан мінездің. барлық сипаттары адамның тіршілік жағдайымен байланысты деген пікір айтады- Сонымен, мінез жөніндегі осындай екі түрлі көзқарас қазірге дейін өзара талас-тартыс туғызып келеді.

§ 2. Ұлттық мінез

Ұлттық мінез адамдардың тарихи қалыптасқан бірлестігі мен ірі топтары болып саналатын этностың, ұлтын, хадықтың өмір тіршілігі мен әлеуметтік жағдайының тұтастығы арқылы танылады. Әрбір халық пен ұлттың. этносың өзіндік мінез-құлықтарының ерекшеліктері болатындығы — тарихи шындық жзне объективті фактор. Қазақ халқының түркі тектес өзге халықтардан ерекшеленіп тұратын өзіндік сипат-касиеттері бар. Ыбырай Алтынсарин еңбектерінде өз халқынын мінез-

103

құлкына тән бірсыпыра қасиеттерді атап көрсеткенді. Оның анықтауынша, қазақ халқына қарапайымдлық пен кеңпейілдік, ашық-жарқын көңіл мен мен,пейілділ өзге нәсілді адамдарға деген достық және сыйластық көзқарас, қонақжайлық пен пайымшылдық қасиеттер тән. Сондай-ақ, олардың бойында өзге де нез-құлық сииаттары бар. Бұл орайда, қазақтардың жері мен Отанына, туған еліне деген шексіз сүйіспешілігі, мал шаруашылығымен айналысуға икемділігі, меймандостығы мен балажандығы, өмірдің қиыншылық-тары мен әділетсіз істерге төзімділігі, сөз өнерін ардақтауы шешен-дік қабілеті, еңбексүйгіштігі мен шыдамдылығы олардың жалпы ұлттық қасиеттері болып табылады. бір ұлт пен ұлысқа, этнос пен тайпаға тән қасиеттерді жай-жапсары — әлеуметтік психология саласы — этникалық психологияның зерттейтін төл пәні.

Адамнын мінез-құлқының өзгеріп отыруына әлеумттік жағдайдың үнемі ықпал етіп, оның жаңа сапалары қалыптастырып отыратындығы ғылыми тұрғыдан анықталған тарихи шындық және объективтік фактор.

Мінездің физиологиялық негізі. Динамикалық стертип және мінез. Адам мінезіндегі әрбір ерекшелік бегілі жағдайларға сәйкес көрініс береді. Мұндай ерекшеліктердің өзіндік физиологиялық механизмі бар. Сондай механизмдердің бірі — динамикалық стереотип — жүйке жүйесінің таптаурын болып қалыптасатын қызметі. Бұл — жоғары жүйке қызметіндегі шартты рефлекстердің жасалу жүйесі. Ол үнемі болып отыратын шартты тіркендіргіштер-дің жүйелі түрдегі қызметіне байланысты. Динамикалық стереотип осы тітіркендіргіштерге белгілі бір жағдайға байланысты реакциялар беріп, әсерленіп отырады. Бұл құбылыстың мәні нақты жағдайдың өзгеруіне сәйкес орталық жүйке жүйесінде әрқилы қылып пайда болуында.

Адам мінезінің физиологиялық негізін ашып көрсету де ерекше орын алатын жайт-жоғары жүйке қызметінің типтеріндегі ауыспалы құбылыс. Осы орайда, И. П. Павлов қандай сигнал жүйесінің басым екендігіне қарай адам мінезінің типтерін мынадай үш түрге бөледі. 1. Ойшыл тип — бұл, негізінен, сөзбен байланысты екінші сигнал жүйесі рефлекторлық қызметінің басымдылығы 2. Көркем тип — бірінші сигналдық шартты рефлекст басымдылығы. 3. Орташа тип — мұнда екі сигнал жүйсінің бір де бірі басымдық көрсете алмайды. Адамдадьщ көпшілігі осы орташа типке жатады. Адам мінезін-

104

де булардан басқа да мінез ерекшеліктерінін, пайда болуына әсер етіп отыратын арнайы типтердің болуы ықтиал. Темпераменттеріне сәйкес әр түрлі типтегі адамдардың еңбексүйгіштігі мен әрекетшілдігі де түрліше болып кследі-