Прадмет методыкі выкладання культуралагічных дысцыплін. Мэты і задачы курса

Методыка выкладання культуралагічных дысцыплін – галіна педагагічнай навукі, якая займаецца вывучэннем спосабаў, сродкаў, метадаў і прыёмаў навучання ў вобласці культуралагічных дысцыплін: сусветнай і айчыннай мастацкай культуры, прадметаў па фальклору, культуралогіі і г.д.

Прадметам методыкі выкладання культуралагічных дысцыплін з’яўляюцца ўсе бакі працэсу навучання ў адукацыйнай вобласці «Мастацтва», вызначэнне шляхоў і сродкаў арганізацыі зносін вучняў з мастацтвам. Методыка вывучае:

• Мэты і задачы культуралагічных прадметаў;

• Прынцыпы выкладання культуралагічных дысцыплін;

• Метады і прыёмы навучання;

• Сродкі навучання на ўроках па культуралагічных дысцыплінах;

• Формы арганізацыі навучання;

• Тыпы і структуру ўрокаў па культуралагічных дысцыплінах і г.д.

Мэты і задачы курса:

• знаёмства з тэарэтычнымі ведамі, неабходнымі для выкладання культуралагічных прадметаў у школе;

• практычнае авалодванне метадамі і прыёмамі выкладання культуралагічных дысцыплін, а таксама разнастайнымі формамі арганізацыі вучэбнай дзейнасці;

• фарміраванне ўменняў арганізацыі вучнёўскага калектыву для сумеснай дзейнасці;

• фарміраванне ўменняў і навыкаў выкарыстання тэхнічных сродкаў на ўроках;

• развіццё прафесійных навыкаў у галіне культуралогічных дысцыплін;

• выхаванне культуры зносін, камунікабельнасці, маральных якасцяў будучых педагогаў.

Прадмет быў задуманы расійскай даследчыцай, педагогам Ліяй Міхайлаўнай Прадцечанскай.

Новы мастацка-інтэграцыйны прадмет прыйшоў у школу ў 1987 г., калі Калегія Міністэрства адукацыі Расіі зацвердзіла яго ў якасці абавязковага для ўсіх вучняў. У беларускіх школах прадмет стаў выкладацца з 1996 года, быў зняты з вучэбнага плана ў 2006 г.

Курс "Айчынная і сусветная мастацкая культура" завяршаў базавы комплекс мастацкай адукацыі ў рамках адукацыйнай вобласці "Мастацтва". Ён інтэгрыраваў веды, уменні і навыкі, атрыманыя школьнікамі падчас вывучэнняў прадметаў "Музыка" і "Выяўленчае мастацтва", і выводзіць узаемадзеянне навучэнцаў са светам мастацкай культуры на новы функцыянальны ўзровень.

Мэта выкладання сусветнай мастацкай культуры: фарміраванне ў школьнікаў эстэтычнай актыўнасці, эстэтычнага стаўлення да рэчаіснасці, развіццё духоўнага свету, маральнасці і творчага пачатку ў вучняў.

Кажучы словамі псіхолага З.Л. Рубінштэйна, мы ўзяліся за будаўніцтва "чалавека вялікага плану", за выхаванне духоўнасці - "вышэйшых узроўняў чалавечага жыцця". Таму-то наша мэта і незвычайна складаная, яна здаецца недасягальнай, мае занадта далёкія і нявызначаныя вынікі, якія не паддаюцца звычайнай школьнай адзнацы. І гэта сапраўды так.

Вывучэнне культуралагічных дысцыплін служыць дасягненню сацыяльна значных кампетэнтнасцяў (функцый): культурна-камунікатыўнай, мастацтвазнаўчай, мастацка-творчай і чалавекафарміруючай.

Задачы выкладання культуралагічных прадметаў мяркуюць:

- стварэнне ўмоў для засваення духоўных, маральна-этычных і мастацкіх каштоўнасцяў чалавецтва;

- фарміраванне цэласнага ведання аб культуры вызначаных эпох, беларускай нацыянальнай культуры, яе месцы ў сусветнай мастацкай культуры;

- стварэнне ўмоў для сацыяльна-культурнай адаптацыі навучэнцаў;

- фарміраванне ў школьнікаў эмацыянальна-каштоўнаснага стаўлення да з'яў мастацтва, рэчаіснасці, уласнай мастацка-творчай дзейнасці;

- развіццё творчых здольнасцяў навучэнцаў падчас іх самастойнай мастацка-творчай дзейнасці;

- стварэнне ўмоў для выяўлення мастацка адораных дзяцей і іх крэатыўнага развіцця;

- карэкцыю асобаснага развіцця, псіхафізічнае аздараўленне навучэнцаў падчас мастацка-творчай дзейнасці;

- фарміраванне ў школьнікаў устойлівай цікавасці да свету мастацтва і запатрабавання сталых зносін з ім.