- •1. Прадмет вывучэння гісторыі Беларусі ў кантэксце цывілізацыйнага развіцця агульнарускай і еўрапейскай гісторыі.
- •2. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •3. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •4. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі.
- •5. Крыніцы вывучэння гісторыі Беларусі.
- •6. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў. Старажытнаруская народнасць.
- •7. Фарміраванне беларускага этнасу ў XIV – XVIII стст.: эканамічныя, палітычныя і рэлігійныя фактары.
- •8. Беларускі этнас ва ўмовах складвання і развіцця рынкавых адносін у XIX – пачатку хх ст. Фарміраванне беларускай нацыі.
- •9. Паходжанне назвы "Белая Русь" (Беларусь). Саманазвы беларускага этнасу: рускія, русіны, "тутэйшыя", беларусы.
- •10.Зараджэнне і развіццё беларусазнаўства.
- •11. Беларускае нацыянальнае адраджэнне ў пачатку XX ст.
- •12. Асноўныя тэндэнцыі развіцця Еўропы ў Сярэднявеччы.
- •13. Станаўленне ранніх дзяржаўных утварэнняў на ўсходнеславянскіх землях. Кіеўская Русь.
- •14. Першыя дзяржавы-княствы на тэрыторыі Беларусі. Полацкае і Тураўскае княствы.
- •15. Феадальная раздробленасць на тэрыторыі Беларусі (XII - першая палова XIII ст.)
- •16. Утварэнне вкл.
- •17. Асноўныя тэндэнцыі развіцця сусветнай гісторыі ў Новы час.
- •18. Уключэнне беларускіх зямель у склад вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва вкл.
- •19. Утварэнне Рэчы Паспалітай.
- •20 Вопрос.
- •21. Эпоха Адраджэння, Рэфармацыя, Асветніцтва на беларускіх землях.
- •22. Крызіс Рэчы Паспалітай і яе падзелы. Уключэнне беларускіх зямель усклад Расійскай імперыі.
- •23.Асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі (апошняя чвэрць XVIII – пачатак XIX ст.).
- •24.Беларускія землі ў перыяд Айчыннай вайны 1812 г.
- •25. Польскае паўстанне 1830-1831 гг. І яго наступствы.
- •26. Паўстанне 1863-1864 гг., яго ўплыў на палітыку ўладаў у Беларусі.
- •27. Адмена прыгоннага права. Рэформы 60-70-х гг. XIX ст. І асаблівасці іх здзяйснення на Беларусі.
- •28. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ва ўмовах прамысловага перавароту (1861 г. – пачатак хх ст.).
- •29. Сталыпінская аграрная рэформа.
- •30. Узнікненне агульнарасійскіх і беларускіх партый (канец XIX – пачатак XX ст.).
- •31. Рэвалюцыя 1905-1907 гг. І пачатак расійскага парламентарызму.
- •32. Першая сусветная вайна і яе наступствы для Беларусі
- •33. Беларусь у перыяд Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г.
- •34. Устанаўленне Савецкай улады ў Беларусі. Першыя рэвалюцыйныя пераўтварэнні.
- •35. Праблемы фарміравання беларускай дзяржаўнасці ў 1917 – 1918 гг. Абвяшчэнне бнр.
- •36. Утварэнне бсср.
- •37. Беларусь у перыяд савецка-польскай вайны.
- •38. Утварэнне ссср. Узбуйненне тэрыторыі бсср у 20-я гг. Хх ст.
- •39.Усталяванне савецкай грамадска-палітычнай сістэмы ў бсср.Дэфармацыі ў грамадска-палітычным жыцці бсср.
- •40. Асаблівасці нэпа ў бсср.
- •41.Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср.
- •42.Станаўленне беларускай савецкай культуры. Палітыка беларусізацыі.
- •43.Дасягненні і супярэчнасці развіцця культуры і навукі ў 30-я гг. XX ст.
- •44. Грамадска-палітычнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы (1921 – 1939 гг.).
- •45. Сацыяльна-эканамічнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •46. Нацыянальна-культурнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •47. Рэвалюцыйны і нацыянальна-вызваленчы рух на заходнебеларускіх землях(1921 – 1939 гг.).
- •48.Пачатак Другой сусветнай вайны. Аб’яднанне беларускага народа ў складзе бсср.
- •49.Пачатак Вялікай Айчыннай вайны.Абарончыя баі на тэрыторыі Беларусі
- •50.Устанаўленне нямецка-фашысцкага акупацыйнага рэжыму і яго мэты. Фашысцкі генацыд народа ў перыяд акупацыі Беларусі
- •51. Баявая дзейнасць беларускіх партызан і падпольшчыкаў у гады Вялікай Айчыннай вайны
- •52. Пачатак вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Аперацыя “Баграціён”
- •53.Вынікі Вялікай Айчыннай вайны для беларускага народа і яго ўклад у Перамогу над фашызмам.Захаванне памяці аб гераізме савецкага народа
- •54.Бсср на міжнароднай арэне ва ўмовах супрацьборства дзвюх сацыяльна-палітычных сістэм пасля Другой сусветнай вайны (1945-1991гг.)
- •55 Вопрос
- •56.Асноўныя тэндэнцыі развіцця эканомікі бссРу1946-1985
- •57.Грамадска-палітычнае жыццё ў сссРіБсср(1945-1985гг.)
- •58. Адукацыя, навука і культура бсср у 1946 – 1991 гг: дасягненні і праблемы
- •59. Палітыка перабудовы (1985 – 1991 гг.) і яе вынікі.
- •60. Абвяшчэнне Рэспублікі Беларусь. Распад ссср і ўтварэнне снд.
- •61. Станаўленне і развіццё палітычнай сістэмы Рэспублікі Беларусь.
- •62. Распрацоўка і рэалізацыя беларускай мадэлі сацыяльна-эканамічнага інавацыйнага развіцця краіны (канец хх – пачатак ххі ст).
- •63. Адукацыя, навука і культура Рэспублікі Беларусь. Узаемаадносіны дзяржавы і царквы, адраджэнне рэлігійна-канфесійнага жыцця.
- •64. Геапалітычнае становішча Рэспублікі Беларусь ва ўмовах сусветных глабалізацыйных працэсаў.
44. Грамадска-палітычнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы (1921 – 1939 гг.).
В марте 1921 г. по итогам советско-польской войны было подписано Рижское мирное соглашение. Одна из его условий - присоединение к Польше Западной Белоруссии и Западной Украины. Площадь Западной Беларуси составляла около 113 тыс. Кв. км (половина современной территории Беларуси). На этой территории был введен польский административно-территориальное деление. На белорусском территории были образованы Виленское, Новогрудское, Полесское и Белостокского воеводства («Малапольшча», «Белапольшча», или «восточные окраины»). Это 24% территории и 11% населения польского государства - Второй Речи Посполитой.
Численность населения Западной Беларуси в 1931 г. - 4,6 млн. Человек (белорусов около 70%, поляков - 10%, евреев - 11%, украинцев - 4%, литовцев - 2,5%, русских - 2%), в Сентябрь 1939 г. - около 5 млн. человек. Однако польские власти во время «переписи» населения получили свои результаты - так, доля поляков согласно переписи 1931 составляла 49%, белорусов - 28%. Более 700 тыс. Полешуков было записано «здешними» - диалектной группой польской нацыянальнасци.У октябре 1923 состоялась I конференция коммунистических организаций Западной Беларуси, на которой была создана Коммунистическая партия Западной Беларуси (КПЗБ). Ее руководители С. Дубовик, С. Мертенса, А. Славинский, П. Корчик развернули активные действия по борьбе с польскими владами.На территории Западной Беларуси действовало 19 тюрем и концентрационный лагерь в Березе-Картузской. Режим санации Ю.Пилсудского, который установился после государственного переворота в мае 1926 года, усилил социальный, национальный и религиозный гнет, что вызвало активизацию национально-освободительного и революционного движения в Западной Беларуси.Увогуле, середина 20-х - начало 30-х гг характеризовались стремлением к сочетанию легальных и революционных форм борьбы. На выборах 1928 только за депутатов от КПЗБ было отдано 26% голосов. В первой половине 30-х гг. значительно снижается количество выступлений с национально-освободительными лозунгами. Причина тому - экономический кризис, повлекший за собой значительное ухудшение состояния жизни трудящихся. В рабочем движении отмечается постепенный рост забастовочного борьбы с преобладанием Стачек экономического характера. Удельный вес в промышленности Западной Беларуси составляла около 3%, а количество занятых рабочих - 4,9%. В Западной Беларуси отсутствовала тяжелая промышленность. Металлообработка не получила развития из-за конкуренции с синдикатом польских металлургических заводов, поэтому в промышленности Западной Белоруссии преобладали деревообрабатывающая, пищевая и лёхкая отрасли. В экономике западно земель преобладал аграрный сектор. Более 80% населения занималось сельским хозяйством, но после войн она находилась в упадке. Сократились посевные площади, поголовье крупного рогатого скота, лошадей. В Западной Беларуси было восстановлено помещичье землевладанне.Зместам национально-культурной политики польских властей на западно землях была принудительная полонизация и ассимиляция местного насельництва.Супраць этой ситуации выступила Общества белорусского школы (ТБШ). Оно действовало в течение 1921-1937 гг. В разное время его возглавляли Б. Тарашкевич, И. Дварчанина, Р. Ширма, П. Пестрак и др. Его друзья выступали за белорусский школу, готовили новые учебники, создавали читальни, кружки самообразования. В конце 20-х гг. под давлением общественности было открыто 18 белорусских школ.У конце 20-х - 30-е годы политика польского правительства окончательно повернулась к ликвидации белорусских национальных центров (издательств и изданий, культурно-просветительских организаций). В 1937 году власти запретили деятельность ТБШ.