- •1. Прадмет вывучэння гісторыі Беларусі ў кантэксце цывілізацыйнага развіцця агульнарускай і еўрапейскай гісторыі.
- •2. Фармацыйны і цывілізацыйны падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •3. Перыядызацыя сусветнай гісторыі і гісторыі Беларусі.
- •4. Гістарыяграфія гісторыі Беларусі.
- •5. Крыніцы вывучэння гісторыі Беларусі.
- •6. Пачатак рассялення славян на тэрыторыі Беларусі і славянізацыя балтаў. Старажытнаруская народнасць.
- •7. Фарміраванне беларускага этнасу ў XIV – XVIII стст.: эканамічныя, палітычныя і рэлігійныя фактары.
- •8. Беларускі этнас ва ўмовах складвання і развіцця рынкавых адносін у XIX – пачатку хх ст. Фарміраванне беларускай нацыі.
- •9. Паходжанне назвы "Белая Русь" (Беларусь). Саманазвы беларускага этнасу: рускія, русіны, "тутэйшыя", беларусы.
- •10.Зараджэнне і развіццё беларусазнаўства.
- •11. Беларускае нацыянальнае адраджэнне ў пачатку XX ст.
- •12. Асноўныя тэндэнцыі развіцця Еўропы ў Сярэднявеччы.
- •13. Станаўленне ранніх дзяржаўных утварэнняў на ўсходнеславянскіх землях. Кіеўская Русь.
- •14. Першыя дзяржавы-княствы на тэрыторыі Беларусі. Полацкае і Тураўскае княствы.
- •15. Феадальная раздробленасць на тэрыторыі Беларусі (XII - першая палова XIII ст.)
- •16. Утварэнне вкл.
- •17. Асноўныя тэндэнцыі развіцця сусветнай гісторыі ў Новы час.
- •18. Уключэнне беларускіх зямель у склад вкл. Роля ўсходнеславянскіх зямель у працэсе дзяржаўнага будаўніцтва вкл.
- •19. Утварэнне Рэчы Паспалітай.
- •20 Вопрос.
- •21. Эпоха Адраджэння, Рэфармацыя, Асветніцтва на беларускіх землях.
- •22. Крызіс Рэчы Паспалітай і яе падзелы. Уключэнне беларускіх зямель усклад Расійскай імперыі.
- •23.Асноўныя напрамкі палітыкі самадзяржаўя ў Беларусі (апошняя чвэрць XVIII – пачатак XIX ст.).
- •24.Беларускія землі ў перыяд Айчыннай вайны 1812 г.
- •25. Польскае паўстанне 1830-1831 гг. І яго наступствы.
- •26. Паўстанне 1863-1864 гг., яго ўплыў на палітыку ўладаў у Беларусі.
- •27. Адмена прыгоннага права. Рэформы 60-70-х гг. XIX ст. І асаблівасці іх здзяйснення на Беларусі.
- •28. Сацыяльна-эканамічнае развіццё Беларусі ва ўмовах прамысловага перавароту (1861 г. – пачатак хх ст.).
- •29. Сталыпінская аграрная рэформа.
- •30. Узнікненне агульнарасійскіх і беларускіх партый (канец XIX – пачатак XX ст.).
- •31. Рэвалюцыя 1905-1907 гг. І пачатак расійскага парламентарызму.
- •32. Першая сусветная вайна і яе наступствы для Беларусі
- •33. Беларусь у перыяд Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г.
- •34. Устанаўленне Савецкай улады ў Беларусі. Першыя рэвалюцыйныя пераўтварэнні.
- •35. Праблемы фарміравання беларускай дзяржаўнасці ў 1917 – 1918 гг. Абвяшчэнне бнр.
- •36. Утварэнне бсср.
- •37. Беларусь у перыяд савецка-польскай вайны.
- •38. Утварэнне ссср. Узбуйненне тэрыторыі бсср у 20-я гг. Хх ст.
- •39.Усталяванне савецкай грамадска-палітычнай сістэмы ў бсср.Дэфармацыі ў грамадска-палітычным жыцці бсср.
- •40. Асаблівасці нэпа ў бсср.
- •41.Індустрыялізацыя і калектывізацыя ў бсср.
- •42.Станаўленне беларускай савецкай культуры. Палітыка беларусізацыі.
- •43.Дасягненні і супярэчнасці развіцця культуры і навукі ў 30-я гг. XX ст.
- •44. Грамадска-палітычнае становішча Заходняй Беларусі ў складзе Польскай дзяржавы (1921 – 1939 гг.).
- •45. Сацыяльна-эканамічнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •46. Нацыянальна-культурнае жыццё Заходняй Беларусі (1921 – 1939 гг.).
- •47. Рэвалюцыйны і нацыянальна-вызваленчы рух на заходнебеларускіх землях(1921 – 1939 гг.).
- •48.Пачатак Другой сусветнай вайны. Аб’яднанне беларускага народа ў складзе бсср.
- •49.Пачатак Вялікай Айчыннай вайны.Абарончыя баі на тэрыторыі Беларусі
- •50.Устанаўленне нямецка-фашысцкага акупацыйнага рэжыму і яго мэты. Фашысцкі генацыд народа ў перыяд акупацыі Беларусі
- •51. Баявая дзейнасць беларускіх партызан і падпольшчыкаў у гады Вялікай Айчыннай вайны
- •52. Пачатак вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Аперацыя “Баграціён”
- •53.Вынікі Вялікай Айчыннай вайны для беларускага народа і яго ўклад у Перамогу над фашызмам.Захаванне памяці аб гераізме савецкага народа
- •54.Бсср на міжнароднай арэне ва ўмовах супрацьборства дзвюх сацыяльна-палітычных сістэм пасля Другой сусветнай вайны (1945-1991гг.)
- •55 Вопрос
- •56.Асноўныя тэндэнцыі развіцця эканомікі бссРу1946-1985
- •57.Грамадска-палітычнае жыццё ў сссРіБсср(1945-1985гг.)
- •58. Адукацыя, навука і культура бсср у 1946 – 1991 гг: дасягненні і праблемы
- •59. Палітыка перабудовы (1985 – 1991 гг.) і яе вынікі.
- •60. Абвяшчэнне Рэспублікі Беларусь. Распад ссср і ўтварэнне снд.
- •61. Станаўленне і развіццё палітычнай сістэмы Рэспублікі Беларусь.
- •62. Распрацоўка і рэалізацыя беларускай мадэлі сацыяльна-эканамічнага інавацыйнага развіцця краіны (канец хх – пачатак ххі ст).
- •63. Адукацыя, навука і культура Рэспублікі Беларусь. Узаемаадносіны дзяржавы і царквы, адраджэнне рэлігійна-канфесійнага жыцця.
- •64. Геапалітычнае становішча Рэспублікі Беларусь ва ўмовах сусветных глабалізацыйных працэсаў.
33. Беларусь у перыяд Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г.
Начало событиям Февральской революции 1917 г. положили массовые выступления рабочих в Петрограде. На их сторону стали переходить солдаты. 2 марта 1917 г. царь Николай II отрекся от престола. Самодержавие было свергнуто. Создавались новые органы буржуазной власти. Относительно лекгкая победа революции была обусловлена тем, что армия превратилась из опоры самодержавия в союзника пролетариата. В Беларуси был ликвидирован старый государственный аппарат. Создавались новые органы буржуазной власти. В Петрограде они были представлены Временным правительством. Свои полномочия его министры осуществляли до созыва Учредительного собрания — высшего демократического выборного органа власти России (парламента). Оно должно было, по мнению Временного правительства, решить вопросы о земле, о войне и мире, национальный вопрос.
По примеру Петрограда в городах и местечках Беларуси создавались органы революционно-демократической власти — Советы рабочих и солдатских депутатов, в т.ч. Минский совет рабочих депутатов. Инициатором создания Минской городской милиции стал большевик М. Фрунзе (М. Михайлов). Одновременно оформлялись местные организации запрещенных в связи с военным положением партий – РСДРП (большевиков и меньшевиков), эсеров, Бунда и др. В Советах руководство оказалось в руках меньшевиков и эсеров. Минский совет фактически признал власть городского общественного комитета, который поддерживал политику Временного правительства.
В России возникло особое политическое положение, получившее название двоевластие: с одной стороны — революционно-демократическая власть пролетариата и крестьянства в виде Советов, с другой — власть буржуазии в виде «общественных комитетов порядка». Особенностью данного положения стала поддержка Советами деятельности комитетов. Проводниками такой политики являлись меньшевики (политическое направление в РСДРП, представители которого поддерживали буржуазную власть) и эсеры.
Подобное положение, характеризующееся как двоевластие, возникло и в армиях Западного фронта, размещавшихся на территории Беларуси. Временное правительство и военное командование стремились сохранить боеспособность войска. Они объясняли солдатам, что характер войны после свержения самодержавия изменился и она стала войной по защите “революционного Отечества”. Представители эсеров, меньшевиков, бундовцев, которые составляли большинство в Советах рабочих и солдатских депутатьв, поддерживали эти взгляды.
Основные события Февральской революции 1917 г. в Беларуси:
Свержение самодержавия;
Создание органов буржуазной власти – общественных комитетов;
Создание органов революционно-демократической власти – Советов;
Установление двоевластия в войске и демократизация армии;
Съезд представителей белорусских национальных организаций и создание БНК.
Для Бюеларуси, территория которой во время Первой мировой войны, образно говоря, исполняла роль “военной стоянки”, важное значение имел процесс демократизации армии. Он проявлился в создании солдатских комитетов, которые весной 1917 г. еще поддерживали курс Временного правительства на продолжение войны. Дальнейший ход военно-политических событий ускорил разложение армии. Массовыми стали дезертивство (бегство) и отказы солдат подчиняться офицерам. Вопрос об окончании или прекращении войны путем подписания демократического мира стал неотложным.
После победы Февральской революции в числе других демоктатических партий возобновила свою политическую деятельность Белорусская социалистическая громада. Она прилагала усилия для разрешения национального вопроса и консолидации (объединению) многочисленных национальных организаций, которые возникли к тому времени.. В марте 1917 г. в Минске состоялся съезд представителей белорусских национальных организаций, высказавшийся за государственно-территориальную автономию (самостоятельность) Беларуси в составе Российской демократической республики. Белорусскими признавались Минская, Гродненская, Могилевская, части Смоленской и Черниговской губерний. Высшим органом власти должна была стать Белорусская краевая рада. До выборов Рады съезд провозгласил себя высшей краевой властью, а своим исполнительным органом — Белорусский национальный комитет. БНК провел переговоры с Временным правительством о признании его правительственной структурой на территории Беларуси. Однако Временное правительство, стоявшее на позициях единой и неделимой России, считало, что этот вопрос может решить только Учредительное собрание (парламент России). Выборы в него организовывались по всей России, кроме территорий, в т.ч. белорусских, оккупированных германскими войсками во время Первой мировой войны.
В итоге национальный вопрос для Беларуси остался нерешенным. Он осложнился боевыми действиями, которые еще не закончились, и немецкой оккупацией части белорусских земель. Окончательное решение аграрного вопроса откладывалось до созыва Учредительного собрания. Февральская бкржуазно-демократическая революция 1917 г. так и не решила всех назревших вопросов.