2. Znaki towarowe

Zgodnie z art.131 ust.2 pkt 2 Prawa własności przemysłowej:

Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, jeżeli:

(...)

zawierają nazwę lub skrót nazwy Rzeczypospolitej Polskiej bądź jej symbole (godło, barwy lub hymn), nazwy lub herby polskich województw, miast lub miejscowości, znaki sił zbrojnych, organizacji paramilitarnych lub sił porządkowych, reprodukcje polskich orderów, odznaczeń lub odznak honorowych, odznak lub oznak wojskowych bądź innych oficjalnych lub powszechnie używanych odznaczeń i odznak, w szczególności administracji rządowej czy samorządu terytorialnego albo organizacji społecznych działających w ważnym interesie publicznym, gdy obszar działania tych organizacji obejmuje cały kraj lub znaczną jego część, jeżeli zgłaszający nie wykaże się uprawnieniem, w szczególności zezwoleniem właściwego organu Państwa albo zgodą organizacji, na używanie oznaczenia w obrocie;" [podkr. dodane]

W tym konktekście problematyczne jest, kto miałby takiego zezwolenia udzielać, gdyż przepisy o samorządzie gminnym tego nie regulują. Jest inicjatywa, by uprawnienie te uzyskały rady gmin (miast).

70 J. Sobczak Prawo prasowe. Komentarz Warszawa - Poznań 1992, str. 18

71 J. Barta, R. Markiewicz Prawo autorskie. T.II Umowy międzynarodowe i prawo Unii Europejskiej, Warszawa 2005 str.14, dalej Prawo autorskie. T.II…

72 Karpowicz Autor-Wydawca. Podręcznik … , op. cit. str. 26.

73 Barta – Markiewicz op. cit. str. 37

74 Ibidemstr. 37 - 38

75 Ready-made (franc. Objet trouvé, gotowy przedmiot) - pojęcie z dziedziny sztuki, opisujące przedmiot stanowiący dzieło sztuki lub będący częścią dzieła sztuki, który został utworzony z przedmiotu codziennego użytku lub z odpadków. Termin wprowadzony przez Marcela Duchampa, który w charakterze ready-made zaprezentował na wystawie w 1917 r. pisuar nazwany fontanną. Dzieło to jest najsłynniejszym ready-made, stało się symboliczną ono cezurą między sztuką kontynuacji w długim pochodzie artystów przez stulecia, a sztuką zrywającą ostatnie ograniczenia w sposób radykalny i ironiczny. Jednak czasem obrazoburcy stają się klasykami - dziś ta Fontanna jest przywoływana w każdym podręczniku sztuki XX wieku za: http://pl.wikipedia.org/

76 Barta – Markiewicz op. cit. str. 38

77 Orzeczenie SN z 6 września 1937 r. 1 K 651/37 cyt. za: Prawo autorskie. T.III… op. cit. str. 12

78 Orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 5 lipca 1995 r., I ACr 453/95, cyt. za: Prawo autorskie. T.III… op. cit. str. 16 oraz Barta – Markiewicz op. cit. str. 40.

79 Orzeczenie SN z 4 marca 2002 r. V CKN 750/00 cyt. za: Barta – Markiewicz op. cit. str. 40

80 Orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 5 marca 2004 r., I ACa 35/2004, cyt. za: Prawo autorskie. T.III… op. cit. str. 21 - 22 oraz Barta – Markiewicz op. cit. str. 41.

81 Orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 6 kwietnia 2006 roku VI SA/Wa 152/04, cyt. za Barta – Markiewicz op. cit. str. 43.

82 Orzeczenie z 16 czerwca 2006 roku Lancome v. Kecofa, Barta – Markiewicz op. cit. str. 43.

83 Exxon Corporation v. Exxon Insurance Consultants (1982) cyt. za: Barta – Markiewicz op. cit. str. 41.

84 Tamże, Poniżej zamieszczam przekład wiersza dokonany przez Stanisława Barańczaka Dziaberliada

Brzdęśniało już; ślimonne Protowie

Wyrło i warło się w gulbieży;

Zmimszałe ćwiły borogowie

I rcie grdypały z mrzerzy.

- 17 -