65 Расспрацоука и прыняцце Канст-и р.Б.

заключным актам юрыдычнага замацавання дзяржаунау незалежнасци РБ з”явилася прыняцце Канст.Распрацоука Канст пачалася у 1990 г. , кали Вярхоуный Савет БССР 20 липеня прыняу пастанову « Аб выбранни Канс-й камиссии» з 74 чалавека.

Першый праект Канст быу падрыхтаваны летам 1991, але падзеи жниуня и верасня 91 г прыпынення дзейнасци КПСС-КПБ и наданне Дыкларацыи аб дзяржауным суверэн-це силы Кансту-га закона запатрабавали унясенне яго значных змен.

15 сакавика 1994г Вярх. Савет прыняу Канст РБ, якая 30 сакавика была апубликавана у газетах «Звязда» и «Народная газета» и з гэтага дня уступила у силу. Яна складалася з прэамбулы, 8 раздзелау, 8 глау и 149 артыкулау.

У прэамбуле адзначаецца, што народ Белар-си усведамляе сябе поунапрауным суб”ектам сусветнага супольництва и пацвярджае сваю прыхильнасць да агульначалавечых каштоунасцей.

У першым раздзеле замацоувалися асновы Канст ладу: суверын-т РБ, яе незалежнасць и тэрыт-я цэластнасць, непарушнасць Канст-га ладу и правапарадку. Найвышэйшай каштоунасцю грамадства и дзяржавы абвяшчауся чалавек. Канст адзначала прыярытэт агульна прызнаных прынцыпау мижна-роднага права, у тым лику Усеагульнай дэкларацыи правоу чалавека.

Раздел 2 «Асоба, грамадства, дзяржава» - акрэслиу правы и свабоды грамадзян Бел-си, а таксама их асноуныя абавязки.

Раздел 3 «Выбарчая систэма, рэферэндум»- усталёувау усеагульнасць и роунасць выбарау для грамазян.

Раздзел 4 « заканадаучая, выканаучая и судовыя улады» замацоувал кампитэн-ю и парадак дзейнасци вышэйшых органау дзяржаунай улады.

У главе 5 выкладалися нормы, якия замацроували парадак утварэння и дзейнасци судоу у РБ.

У разделе 6 вызначалися нормы дзяржаунага кантролю и нагляду.

Раздзе 7быу прысвечанны финансава – крэдытнай систэме рэсп-ки.

У разделе 8 выкладалися нормы якия акрэсливали парадак дзеяння Канс-и и яе змяненне

Прыняццем Канс РБ завяршыушыся важнейшы этап у жыцци бел. Народа- пераход ад бальшав-кай таталитар-й дзяржавы да сучаснай « дэмакрат-й сац-най прававой дзяржавы», пабудаванай па тыпе еурапейскай цывилиз-и.

70. Прававое афармленне беларуска-расійскай інтэграцыі.

Найболын інтэнсіўна ў 90-я гг. XX ст. развівалася эканамічнае і палітычнае супрацоўніцтва Рэспублікі Беларусь з Расійскай Федэрацыяй. Ужо ў 1992—1993 гг. паміж дзвюма дзяржавамі былі заключаны 42 пагадненні, большасць з якіх (31 пагадненне) рэгулявалі эканамічныя адносіны.

15 красавіка 1994 г. паміж Рэспублікай Беларусь і Расійскай Федэрацыяй было падпісана Пагадненне аб утварэнні зоны свабоднага гандлю, якое, аднак, недастаткова рэгулявала пытанне ўстанаўлення мытных пошлін. Таму 6 студзеня 1995 г. паміж дзвюма краінамі было заключана Пагадненне аб Мытным саюзе, адной з умоў якога было ўстанаўленне ў адносінах з трэцімі краінамі аднолькавага гандлёвага рэжыму, агульных мытных тарыфаў і мер нетарыфнага рэгулявання.

Сярод палітычных умоў утварэння Мытнага саюза можна назваць дамоўленасць, згодна з якой Расія пастаўляла ў Беларусь танныя энерганосьбіты ў абмен на бясплатны транзіт расійскіх нафты і газа на Захад і бясплатнае ўтрыманне на беларускай тэрыторыі расійскіх ваенных баз.

Падпісаннем Дагавора аб Супольніцтве Беларусі і Расіі ад 2 красавіка 1996 г. было зацверджана імкненне беларускага і расійскага бакоў не толькі да эканамічнай, але і да палітычнай інтэграцыі.

Згодна з артыкулам 2 Дагавора Супольніцтва засноўвалася на прынцыпах суверэннасці і раўнапраўя бакоў. Дагавор замацаваў арганізацыйную структуру Супольніцтва. Былі створаны Вышэйшы Савет, у які ўваходзілі кіраўнікі дзяржаў і ўрадаў, кіраўнікі парламентаў; Парламенцкі сход, які фарміраваўся на парытэтнай аснове; Выканаўчы камітэт, а таксама галіновыя органы кіраванкя. Да функцый агульных органаў было аднесена правядзенне агульнай эканамічнай і сацыяльнай палітыкі, фарміраванне адзінай нарматыўнай прававой базы, стварэнне ўмоў для ўвядзення адзінай валюты, сумесная арганізацыя мытнай справы і інш. Аднак у Дагаворы не была размежавана кампетэнцыя гэтых органаў.

Парламенцкі сход Супольніцтва, згодна з Дагаворам, прымае мадэльныя законы і ўносіць прапановы ў органы Супольніцтва і нацыянальныя органы, гэта значыць, што дзейнасць Парламента насіла рэкамендацыйны характар.

2 красавіка 1997 г. Супольніцтва было ператворана ў Саюз Беларусі і Расіі. Дагавор і Устаў Саюза ў значнай меры паўтаралі Дагавор аб Супольніцтве. Новыя палажэнні на-сілі ўдакладняючы характар. Органы Супольніцтва былі ператвораны ў органы Саюза. Акты Парламента Саюза мелі статус заканадаўчых рэкамендацый. Такім чынам, рэ-алізацыя рашэнняў саюзных органаў станавілася магчымай толькі пасля прыняцця адпаведных законаў нацыянальнымі заканадаўчымі органамі. У 1997—1998 гг. быў сфарміраваны бюджэт Саюза, утвораны Мытны камітэт, Памежны камітэт, Камітэт па пытаннях бяспекі.

Апошнім на сёняшні дзень этапам беларуска-расійскай інтэграцыі з'явілася падпісанне 8 снежня 1999 г. Дагавора аб утварэнні Саюзнай дзяржавы. Ён, як і папярэднія, за-мацоўвае прынцыпы суверэннай роўнасці дзяржаў. Адначасова Дагавор замацоўвае норму аб добраах-вотнай перадачы часткі паўнамоцтваў дзяржаў-удзельніц Саюзнай дзяржаве. У выключную кампетэнцыю Саюзнай дзяржавы, у прыватнасці, уваходзіць стварэнне адзінай эканамічнай прасторы, адзінай грашова-крэдытнай, валютнай, падаткавай і цэнавай палітыкі, аб'яднанне транспартнай і энергетычнай сістэм і некаторыя іншыя.

У параўнанні з органамі Саюза ўнесены некаторыя змены ў арганізацыйную структуру Саюзнай дзяржавы. Створаны Вышэйшы Дзяржаўны Савет, кампетэнцыя якога дэтальна вызначана. Зменена структура Парламента. Ён падзелены на дзве палаты: Палата Саюза і Палата прадстаўнікоў. Утвораны Савет Міністраў, Суд, які прызваны забяспечваць аднастайнае тлумачэнне і прымяненне Дагавора і нарматыўных прававых актаў Саюзнай дзяржавы, Падліковая палата Саюзнай дзяржавы. Сфарміраваны Пастаянны Камітэт, Палажэнне аб якім зацверджана 27 чэрвеня 2000 г. Ён прызваны забяспечыць дзейнасць Вышэйшага Дзяржаўнага Савета і Савета Міністраў Саюзнай дзяржавы.

УДагаворы не ўзгадваецца форма Саюзнай дзяржавы, і на сённяшні дзень гэта пытанне застаецца нявырашаным.