8.1 Сурет Интерфейстің пиктограмма формасындағы көрсетілімі.
Мұнда интерфейсті жүзеге асыратын К2 компаненті интерфейс белгісімен (дөңгелекпен) жай сызықпен жалғанады. Интерфейс қолданатын К1 компаненті онымен тәуелділік қатынасымен байланысқан.
Екінші тәсіл (8.2 сурет) оның операциясын көрсете алатын интерфейс суретінің теріс формасын қолданады.
8.2 Сурет Интерфейс көрсетілімінің тәріс формасы.
Интерфейсті жүзеге асыратын К2 компаненті оған жүзеге асу қатынасымен қосылады. Интерфейс арқылы басқа компанентке қатынау қызметін алатын К1 компаненті, бұрынғыдай интерфейске тәуелділік қатынасымен қосылады.
Бұл факті екі компанент арасында әр қашан интерфейс болады, олардың тікелей тәуелдігін жояды. Интерфейсті қолданатын компанент, бұл интерфейсті қандай компанент жүзеге асыратындығынан тәуелсіз нақты жұмыс жасайды. Бұл өте маңызды және жүйе дамуындағы компаненттердің иілгіш ауысуын қамтиды.
Компаненттерді қайта пайдалану - сенімдірек және арзанырақ кодаға әкелетіндіктен, программалық аспаптардың жетілуінің магистралді жолы. Программалық компанеттердің негізгі мақсаты – екілік ауысатын бөліктерден жүйенің жиынтығын алу. Олар компаненттерден жүйенің алғашқы құрылымын қамтуы керек, содан соң оның жетілуі – ескілерді түгелдей жүйенің қайта құрылымын ауыстырмау және жаңа компаненттерді қосу. Интерфейс – бұл мұндай мүмкіндіктерді орындау кілті. Интерфейс анықталғаннан кейін, орындалып жатқан жүйеге, оны қанағаттандыратын немесе бұл интерфейсті қамтитын кез-келген компанентті қосуға болады. Компаненттің басқалармен ауысу механизмі қазіргі заманғы компаненттер моделімен (COM, COM+,CORBA6 JavaBeans) жаулап алынған.
Компанентті диаграммалар жүйені жүзеге асырудың статикалық моделдеуі үшін жобалау кезінде қолданылады. Бұл көрсетілім компаненттерден құралған жүйе конфигурация басқарылымын қолдайды.
Компанентті диаграмма келесі қатынастарды көрсетеді:
Компиляция периоды (текстік компаненттер арасында);
Жинақтау периоды (объекті екілік компаненттер арасында);
Орындалу периоды (машиналық компаненттер арасында);
Жүйенің жүзеге асуы әртүрлі компаненттер санын қоса алады: орындалатын элементтер, динамикалық кітапханалар, мәліметтер файлы, анықтамалық құжаттар, файлдарды тіркеу ді инициализациялайтын файлдар, сценарилер және орнату файлдары. Атап өтілген компененттерді моделдеу мен олардың арасындағы қатынас – жүйені конфигурациялаудың негізгі бөлігі болып табылады.
Орналастыру диаграммасы
Объекті-бағытталған жүйенің физикалық аспектлерін моделдейтін, UML –ді жүзеге асыру диаграммаларының екінші түрі. Орналастыру диаграммасы жүйенің жұмыс істеу периодындағы өңделетін түйіндердің конфигурациясын және де бұл түйіндерде «өмір сүретін» компаненттерді көрсетеді. Орналастыру диаграммалары өзіне компаненттерді қоса алады, пакеттерді немесе модел элементтерін үлкен фрагменттерге топтастыратын ішкіжүйелерді және де объектлерді құрай алады.
Түйін - бұл жүйенің жұмысы кезінде болатын және өзімен бірге компьютерлік ресурсты ұсынатын физикалық элемент.
Орналастыру диаграммаларын жүйенің қалай орын ауыстыратынын ұсынудың статикалық моделдеуі үшін қолданады.Бұл ұсыну таралуды, қоюды және физикалық жүйені тудыратын инсталяция бөліктерін қолдайды.
Графикалық орналастыру диаграммасы – бұл ассоцияциялармен біріккен түйіндерден құралған граф. Түйіндердің көшірмелері өмір сүруші немесе түйіндерде жіберілген және объектлерді құрай алатын компаненттердің көшірмелерін құрай алады.
Типтік үшдеңгейлі жүйені орналастыру диаграммасы түрінде көрсетейік (8.3 сурет).
