18. Podatki bezpośrednie a pośrednie:

Podatki bezpośrednie - ciężar podatku ponosi podmiot, na który podatek został nałożony i obciąża on dochód lub majątek podatnika. Są nimi podatki przychodowe, dochodowe oraz majątkowe;

Podatki pośrednie - ciężar nie jest ponoszony przez podmioty, na które został nałożony, ale na osoby trzecie. Mają charakter przerzucalny, sięgają do majątku pośrednio poprzez dochód lub konsumpcję. Są nimi podatki od obrotu majątkiem i od wydatków.

19. Koncepcje podat.:

W XVII – XVIII w. pojawiły się pierwsze koncepcje podat. (tzw. liberalna myśl ekonom.). Charakteryzowały się tym, iż były to dyrektywy nakazujące w szczególny sposób bronić dobra prywatnego (podatnika) w kolizji z dobrem publ. Te dyrektywy odznaczają się nieufnością wobec państwa, obawą przed zbyt szerokim i nieuzasadnionym wkraczaniem w sferę dóbr prywatnych. Ustanowienie pewnych gwarancji dla ochrony źródeł podatków – tego domagają się liberaliści. W nadmiernym fiskalizmie upatrują szczególne zło, ponieważ nie tylko niszczy on źródło podatku, ale również destrukcyjnie wpływa na dochody państwa.

1. Koncepcja socjalnej funkcji opodat.

Stein i Wagner - przyjmowanie podatków powinno umożliwić funkcjonowanie państwa dobrobytu, w którym muszą być gwarantowane własność gosp., ochrona własności prywatnej i godziwy poziom zysku.

2. Koncepcja interwencjonizmu w rozumieniu Kayns’a

Podatki mają do spełnienia ważne zadanie zarówno w fazie recesji, jak i w fazie boomu w cyklu koniunkturalnym.

3. Koncepcja nowej szkoły niemieckiej

W każdym państwie powinien być od podstaw budowany nowy porządek podat., bowiem zmieniają się realia gosp., polityczne i społ.

Wspólne cechy koncepcji podat.:

• problem podziału dochodów pomiędzy jednostką a państwem

• ten kto włada podatkami sprawuje władzę większą od miecza i berła

• zawsze poszukiwany jest sposób rozwiązania konfliktu między interesem prywatnym a publicznym. W dziedzinie podatku powinno się te interesy godzić.

20. Zasada zaufania do państwa I jego prawa:

W tej zasadzie połączona jest jawność, jasność i pewność prawa oraz ochrona praw słusznie nabytych. Jasność prawa podatkowego to obowiązek publikacji we właściwym dzienniku promulgacyjnym oraz zasada „vacatio legis”. Podatnik w myśl tej zasady powinien mieć zagwarantowaną nie tyle formalną co rzeczywistą możliwość zapoznania się z treścią obowiązującego prawa podat. Zasada „vacatio legis” powinna być stosowana odpowiednio. Jest to konieczność nadania takiego wymiaru czasowego, ażeby adresat mógł się do tej normy dostosować. Z zasady demokrat. państwa prawnego można uznać, że ta odpowiedniość jest w nim zawarta. Pomijanie lub niewłaściwe stosowanie „vacatio legis” jest sprzeczne z zasadami Konst. Aby przeciwstawić się oszustwom i nadużyciom podat. w ważnym interesie publ. Można zrezygnować z zasady „vacatio legis”.

21. Samorządowe organy podat.:

Samorządowymi organami podat. są wójtowie, burmistrzowie i prezydenci miast, starostowie w powiatach, marszałkowie w województwie oraz Samorządowe Kolegia Odwoławcze. Osoby te w imieniu gminy wydają indywidualne decyzje w celu określenia lub ustalenia zobowiązań podat. dotyczących następujących świadczeń pieniężnych: podatku od nieruchomości, środków transportowych, posiadania psów, rolnego, leśnego oraz opłaty skarbowej, targowej, miejscowej, administracyjnej, elektryfikacyjnej. W ograniczonym zakresie kompetencje organów podat. przysługują również starostom i marszałkom województwa, o ile występują tam podatki, opłaty lub niepodatkowe należności budżetu lokalnego. Organami odwoławczymi od decyzji i postanowień samorządowych organów podat. są Samorządowe Kolegia Odwoławcze. Funkcje organów podat. mogą być powierzone na podstawie odrębnych przepisów innym organom. Status prawny wymienionych organów podat. jest zróżnicowany, gdyż są wśród nich organy monokratyczne i kolegialne, organy finansowej admin. specjalnej i organy samorządowe. Są też klasyczne organy admin. i organy, które jedynie na płaszczyźnie procesowej pełnią taką funkcję.