Кароткая характарыстыка фаўны

Хваёвыя лясы, у асноўным якія растуць на бедных і сухіх глебах, маюць, як правіла, значна прасцейшую ярусную структуру і параўнальна бедную фаўну. Асабліва невялікі склад видаў, вядучых наземны спосаб жыцця.

У цэлым у іглічных лясах значны удзель рэдкіх і ахоўных відаў жывёл, сярод якіх – палятуха, буры мядзведзь, барсук, рысь, з птушак –змеяяд, махнаногі сыч, трохпальцы дзяцел, барадатая неясыць, якія аддаюць перавагу масівы, якія чаргуюцца з верхавымі і пераходнымі балотамі. Сустракаюцца мядзянка і чарацяная жаба. лось, гарнастай, лісіца, звычайная і малая буразубкі, глушэц, крыжадзюб, чубатая сініца, лясны канёк, ляляк, вераценніца, жвавая яшчарка; вялікая хваёвая шашолка, вялікі і малы хваёвыя лубаеды, жужлі, шаўкапрад-манашанка, хваёвы шаўкапрад, руды і звычайны хваёвыя пілільшчыкі, руды і цёмна-буры лясныя мурашкі і іншыя.

Вывад

З дапамогай «Лесатыпалагічных табліц», карыстаючыся інфармацыяй, атрыманай пры азнаямленні з тэмамі практычных заняткаў №№ 1–4, прывёў характарыстыку лясоў аднаго з тыпаў лесу (варыянт 15): прыкладны састаў дрэвастоя і яго пераважны банітэт, жывое наглебавае покрыва, падлесак, характэрных для гэтага тыпу лесу, лясных птушак і лясных звяроў.