Салауат бер үҙе.

Салауат. Их, Зөләйха... Берәй саҡ, икәү генә ҡалһаҡ, мин һиңә хыялдарым тураһында һөйләр инем. Балапаныбыҙҙы ла күрһәтер инем. (Бер буйлауҙан ҡурай ала. Уйнап ебәрә) Ошолайтып уйнап ебәрһәм, күңелемдәген моғайын һүҙһеҙ ҙә аңлар инең. Әсәйем мине уҡырға өйрәтте. “Таһир вә Зөһрә” хикәйәтен һиңә уҡып ишеттерер инем. Саҡырһам, Аҡташ буйы яланына килерһеңме икән?

Аллағыуат инә. Салауат ситлектән һыу һауытын ала.

Салауат. Ҡана үҙем ҡояйым! ( һыу ҡойоп ситлеккә ултырта) Эсә, эсә балапан! Сарсаған.

Ботаҡ һынған тауыш ишетелә.Икеһе лә шым ҡалып тыңлай. Бер аҙҙан ишектән Зөбәйер күренә.Ҡулында бер ҡосаҡ сәскә.

Зөбәйер. Һеҙ ҙә бындамы ни?

Аллағыуат. Ә һин күрше ауылға барам тигәйнең дә. Ҡайттығыҙмы ни?

Зөбәйер. Әй, атайым атын таба алманы ла барманыҡ. Иртәгә, ти.

Салауат. Нимәгә сәскә йыйыҙың?

Зөбәйер. Былай ғына. Яландан килдем дә, ух, хуш еҫтәре... Балдың нимәгә тәмле икәнен белдем. Түҙмәй өҙөп алдым әле.

Аллағыуат. Кемгә бирәһең?

Зөбәйер. Бирмәйем.( Сәскәләрҙе балапандың ситлеге янына һала) Таш ҡаяның еҫен генә һуламаһын әле. Сәскәләр еҫен тойоп, тотҡонлоҡта түгел икәнен белһен.

Аллағыуат. Ысынлап та. Үәт баш үҙеңдә, Зөбәйер.

Зөбәйер. Әле ошо тауға күтәрелгәс, тирә-яғыма ҡарап торғайным, күңелемә бер моң килде.

Салауат. Ысынлап та матур шул беҙҙең ауыл тәбиғәте. Мин дә гел шулай оҙаҡ һоҡланып торам.

Зөбәйер. Бына, тыңлағыҙ! (бер көйҙө көйләй.) Матурмы?

Салауат. Иҫ китмәле!

Аллағыуат. Шәп! Һүҙҙәре булһа, үҙебеҙҙең йыр итеп йырлар инек, эйеме, Салауат?(бер мөйөшкә барып уйлана. Шунан ҡапыл нимәлер иҫенә төшкәндәй егеттәр янына килә лә шиғыр юлдарын әйтә)

Минең тыуған ҡырҙарым,

Балдай татлы һыуҙарым,

Яландарым, урманым...

...Күккә ашҡан Уралым.

Зөбәйер көйләй. Егеттәр был шиғыр юлдарын Зөбәйер көйләгән көйгә ҡушып көйләйҙәр. Өсөһө бергә ҡулдарын яурындарына һалып, өр-яңы йырҙы йырлайҙар.

Минең тыуған ҡырҙарым,

Балдай татлы һыуҙарым,

Яландарым, урманым,

Күккә ашҡан Уралым…

Зөбәйер. Ура, үҙебеҙҙең йырыбыҙ ҙа булды! Киттек беҙгә.Уҡтар әҙер. Алайыҡ та.

Йырлай-йырлай сығып китәләр.

4-се күренеш.

Кескәй аҡлан. Ситтә бейек ҡыуаҡ. Янында ағас түмәр. Салауат инә. Ҡулында уҡ-ян. Бер көйҙө һыҙғырып, уҡ атышырға урын һайлай. Түмәр янына килә. Аҙаҡ артҡараҡ сигеп уға ҡарай. Ҡош тауышы ишетелә. Өҫкә ҡарай. Шунан түмәргә баҫып, тирә-яҡҡа ҡарай, кемделер эҙләй ҙә әсе итеп һыҙғырып ебәрә. Аллағыуат килеп инә.

Аллағыуат. Таптыңмы?

Салауат. Бына ҡара! (түмәргә күрһәтә)

Аллағыуат. Шәп! (ҡысҡырыбыраҡ) Сәлим! Кил! Таптыҡ!

Сәлим килеп инә.

Салауат. Сәлим! Түмәргә ултыртырлыҡ ағас торонбаштар килтер! Бесәнселәр усағында барҙыр. Аллағыуат, кил!

Сәлим сыға. Аллағыуат менән Салауат түмәр янына килә. Түмәрҙән биш аҙымдай ара һанайҙар.

Аллағыуат. Туҡтап тор. Хәҙер! (йүгереп бер таяҡ килтерә) Бына ошоно һалайыҡ!

Таяҡ һалалар. Салауат тағы ла һанай. Аллағыуат тағы ла бер таяҡты һала.

Салауат. Булды!

Сәлим йүгереп инә. Ҡулында торонбаштар. Уларҙы ергә ҡуя.

Салауат. Афарин, Сәлим! Береһен түмәргә ҡуй әле! (Сәлим ҡуя)

Сәлим. Булдымы?

Салауат уғын тоҫҡап уға атып ҡарай.

Салауат. Быныһы ҙур. Бәләкәйерәген ҡуй!

Сәлим ҡуя. Салауат тейҙерә.

Сәлим.(һоҡланып) Шә-әп! Ҡана мин дә! (Ата, теймәй)

Аллағыуат. Хәҙер мин! (тейҙерә)

Сәлим. Тағы ла бер атайым әле?!

Салауат. Ат, ат! Ярыш түгел бит. Өйрәнәбеҙ генә.

Сәлимдең уғы теймәй.

Сәлим. Әй, минән уҡсы сыҡмай. Хәҙер көлөрһөгөҙ инде.

Салауат. Юҡсы, кем көлһөн! Берәү ҙә белеп тыумай. Беҙ бит Аллағыуат , Зөбәйерҙәр менән гел дә сығабыҙ. Ә һин тәүгә генә. (Сәлим янына килеп) Һин бит ауылда иң көслө малай.

Сәлим. Барыбер теге юлы көрәштә һиңә етеүсе булманы.

Салауат. Беләктәге көс кенә етмәй. Таҫыллыҡ та кәрәк. Әле атырға сыҡтыҡ, аҙаҡтан бергәләп көрәшергә лә өйрәнәбеҙ әле.

Сәлим. Һеҙҙә күңелле шул!