§ 37. Экологиялық зерттеулер

Экология ғылымьшың далалық, зертханальщ және әксперименттік-тәжірибелік, т.б. зерттеу өдістері бар. Далалык зерттеу әдісі — далальщ жағдайда жүргізіледі. Зерттеу нысандары — дара, популяция, түр және олардың табиғи бірлестіктері, т.б. болуы мүмкін. Кез келген популядиялар тобына экологиялык сипаттама беру үшін физиология, биохимия, анатомия, систематика, биология, география гылымда-рының зерттеу әдістері колданылады. Сондьщтан эколог жаратылыс-

148

тану ғылымдарының ғылыми-теорияльщ негіздерін, зерттеу әдістерін толык меңгерген білікті маман болуы тиіс.

Далалык зерттеулер белгілі бір түр, популяция, биоценоз, экожуйе, өзен-көлдер, т.б. нысандардьщ жайы, сандык катынасы немесе саласын аныктайды. Абиотикалық, биотикальщ, антропогендік факторлардың организмдерге тигізетін өсерін, олардың жойылып кетуі туралы зерттеулер жүргізеді. Материалдарды жинақтауда жылдың барлык мезгілдері, географияльщ табиғат белдемдері камтылады, сонымен катар үзак мерзімді зерттеулер де жүргізіледі.

Далалык материалдар зертханалық жағдайда өңделеді. Дүние-жүзілік стандарткд сай зертханалар казіргі заманғы к лима-камера лар, видеоаппаратуралар, оптикалык күралдар, аналитикалык таразылар, топографиялык күралдар, термостаттар, хромотография, электронды машиналар, микроскоптар, компьютерлер, т.б. керекті күралдармен жабдыкталуы тиіс.

Далалык жағдайдағы зерттеулер ғылыми жүмыстың мазмүнын толық аша алмайды. Әсіресе организмдердін көбеюге кабілеттілігі, жыныстық, жастық ерекшеліктері тәжірибе негізінде аныкталады. Сол сиякты организмдердің мінез-күлыктарын зерттеу ауа, су, топы-рактың ластану дәрежесіне, т.б. эксперименттік талдау жасауды қажет етеді. Сондыктан зерттеу нысандары зертханалык жағдайда тәжірибелер аркылы бакылауға алынады. Төжірибе нәтижелері — далалык зерттеу жүмыстарымен салыстырыла отырып, оның ғылыми-теориялык және практикалык маңызы қорытындыланады. Әрине зерттеу нысанының сипатына қарай далалык, зертханалык және төжірибелік зерттеулердің бағыттары мен оның зерттеу әдістері езгеріп отырады.

Өсімдіктер экологиясын зерттеудің езіндік ерекшелігі бар. Орыс ғалымы, геоботаник В.Н. Сукачевтың үсынысы бойынпіа өсімдіктерді зерттеуде, оньщ негізіне күрылымы алынады. Ассоциация — белгілі бір жердің климаты, топырағы, жануарлар дүниесі, биоәнімділігі мен көптүрлілігі ондағы бірлестіктердің арасындағы кдрым-қатынастарды толык сипаттай алады. Ассоциация биоценоздағы басым екі өсімдіктің атымен аталады. Мысалы, жусанды-изенді дала, жусанды-теріскенді дала, қарағайлы-кдйынды орман, т.б. Бірегей ассоциациялар іріленіп формацияны, формация топтарын, осімдіктердің бірегей типтерін күрайды (63-сурет).

Ассоциацияға экологиялык сипаттама беру үшін кесімді және өлшемді, есепке алынатын алаңдар белгіленеді. Олардың аумағы өсімдіктер тобы үшін 1, 10, 100 м², ормандар үшін 100—5000 м² ара-лығында алынады. Өлшейтін күрал үшбүрышты немесе шаршы түрінде болуы тиіс. Ал биомассаны есепке алу 0,25 — 1 м^а аралығында ^Үргізіледі. Одан әрі өсімдіктердің сандық жөне сапалык күрамы, көптүрлілігі, тығыздығы, биоонімділігі, фенологиясы, реттелуі, т.б. Касиеттері аныкталады.