
- •Частка 1. Віды праўкі
- •Нашы “зоркі” ў Дварцы Рэспублікі
- •Кар’ера і асабістае жыццё
- •Лясны сябра
- •І даражэй за ўсё прасторы нам лесу роднага прастор
- •12. Адрэдагуйце тэкст.
- •Надакучыла мясіць гразь
- •Частка 2
- •1. Знайдзіце і выпраўце фактычныя памылкі.
- •2. Выпраўце памылкі друку.
- •3. Выпраўце лексіка-семантычныя памылкі.
- •4. Знайдзіце фразеалагічныя гібрыды і вызначце зыходныя фразеалагізмы, з якіх яны ўтварыліся.
- •5. Выпраўце таўталогію.
- •6. Устанавіце, у чым заключаецца памылка. Прапануйце варыянт выпраўлення.
- •7. Адрэдагуйце фрагменты тэксту
- •7. Адрэдагуйце фрагменты тэксту па схеме: 1) знаходзіце памылку, 2) класіфікуеце яе (фактычная, лагічная, маўленчая), 3) тлумачыце яе з’яўленне, 4) выпраўляеце яе.
6. Устанавіце, у чым заключаецца памылка. Прапануйце варыянт выпраўлення.
1. Дети-казахи имели возможность получить только начальное образование. Официальная педагогика считала это вполне естественным, а реакционные чиновники царской России – нормальным положением дел. 2. У повстанцев не было оружия. На тридцать человек имелось пять пистолетов, три карабина и два автомата. 3. Хотя еще порхали вокруг листовки, но люди, гонявшиеся за ними, как дети, уже не обращали внимания. 4. Каждый день москвичи выходят на улицу, где к их услугам трамваи, автобусы, автомобили, такси. Около 10 миллионов пассажиров перевозит городской транспорт и гордость столицы – московский метрополитен. 5. Кроме двух газет, в общежитии нет никаких книг. 6. В репертуаре ансамбля народные песни, многие из которых сочинены известными композиторами. 7. В результате этих междуусобных войн Польша была четвертована на три неравные половины. 8..Заметив, что к машине в течение часа никто не подходит, А.Комисаров и Ф.Нигматулин открыли дверцы и забрались в нее. Но машина не заводилась. Младшему сержанту милиции М.Агибаеву показалось странным поведение незнакомцев, которые вели себя подозрительно. 9. Как известно, для каждого хорошего произведения необходимо сочетание трех с: смысл, страсть, стиль. В тесной зависимости друг от друга находятся между собой эти три с.
7. Адрэдагуйце фрагменты тэксту
1. Як бачым, канкрэтнае, дакладнае вымярэнне часу для прааналізаваных твораў Максіма Багдановіча не ўласціва. 2. У сваёй песеннай лірыцы паэт найбольш дасканала спазнаў музыку прыроды праз музыку сэрца, выразна спасціг і ўзнавіў на новым этапе выключныя вобразна-выяўленчыя мажлівасці песні. 3. У адказ ён пачуў словы Хрыста, які сцвярджаў, што песня – душа народа, яна з чалавекам і ў радасці і ў горы, а калі «зварухнецца душа чалавека – толькі песня здолее спатоліць яе. Шануйце ж песні свае!». Пафасна-патрыятычна гучыць апошні выраз, асабліва, калі ўзгадаем Багушэвічаў выраз «Шануйце мову сваю, каб не ўмёрла». 4. У ёй песні захаваны няўлоўны ход гісторыі і духу народа, непаўторныя рысы адметнага нацыянальнага характару, якія, у сваю чаргу, выхоўваюць апошнія. 5. Сваім тэзісам Шылер спадзяваўся пабудаваць не толькі «увесь будынак эстэтычнага мастацтва», але і больш цяжкага, па яго асабістым прызнанні, «мастацтва жыць». 6. Як жа актуальна гучаць сёння думкі Багдановіча, «Апокрыф» якога ўзгадаў адночы Э. Акулін: «Добра быць коласам, але шчаслівы той, каму дадзена быць васільком… Бо спяваюць нават і жабы ў багне...». 7. «Апокрыф» – яскравы твор мастацкай прозы прытчавага характару, які прымушае думаць, разважаць, суперажываць разам з паэтам нават сёння, калі мы жадаем росквіту нашай літаратуры, нашай беларускай прафесійнай песні, якія вымушаны шукаць новыя стылі, вобразы і формы для прыцягнення большай увагі і пашырэння папулярнасці як на Беларусі, так і за яе межамі. 8. Не кожны чалавек пакідае пасля сваёй фізічнай смерці прыкметны след у памяці сучаснікаў і нашчадкаў. Максіму Багдановічу пашчасціла. Ён з’яўляецца стваральнікам беларускай паэзіі. 9. Багдановічаўскія героі маркотна і сумна перажываюць паражэнне народніцкага руху і першай рускай рэвалюцыі. Але, калі звярнуцца да верша «Возера», то бачым, што хоць лясун гіне, але памяць пра яго засталася. Тым самым Максім Багдановіч хацеў паказаць, што беларускі народ пакінуў у гісторыі свой значны след. 10. Магчыма, гэта і было так, але гэта не значыла, што такой яна была заўсёды. Багдановіч мысліў гістарычна: звярнуўшыся да сярэдневяковай Беларусі, ён бачыў у ёй гарады, якія былі не так ужо дрэнна развіты: “Ліхтараў свет у сіняй вышыне… / Вітрынамі зіяючыя крамы, / Кавярні, мора вывесак, як плямы, / Анонсы і плакаты на сцяне”. 11. Прыблізна ў другой палове 1914 – 1916 гадоў выходзіць яго мініяцюра «Страшнае». 18. Багдановіч не казаў, што трэба стварыць, а тварыў сам хараство мовы, літаратуры і інтэлігенцыю. 12. Безумоўна, дасягненні рамантызму ўвабралі і арганічна перапрацавалі наступныя літаратурныя метады і плыні. 13. Вялікі паэт-рамантык – Адам Міцкевіч пісаў, што «пранікненне ў тое, што адбываецца ў парыве азарэння, – складае аснову мастацтва». 14. В любом случае «Персидские песни» основаны на восточных мотивах, берущих истоки из разных литературно-художественных источников, пропущенных в последующем через творческую призму автора. 15. Моўныя сродкі стварэння выяўленчай выразнасці паэтычнага кантэксту Максіма Багдановіча. 16. Творчы вопыт Максіма Багдановіча у пэўным сэнсе можна ацаніць як узор творчага развіцця нацыянальнага стылю, вытокі якога бачыў у высокай культуры фальклорнага мастацтва і паэтычнай культуры беларускага селяніна, які чуйна ўспрымаў функцыянальную эстэтыку слова, вобразнасць, іншасказальнасць, уласцівыя народнай творчасці. 17. Творчасць М. Багдановіча і М. Гарэцкага – сінтэз міфалагічных сюжэтаўтваральных архетыпаў, асноўная частка якіх экспліцытныя, а некаторыя прадстаўлены ў скрытай форме імпліцытна. 18. Цэхі ўзніклі ў ВКЛ яшчэ раней, у XVII ст., аднак у XVIII ст. атрымалі сваё развіццё, хоць былі і асаблівасці гэтага развіцця. З аднаго боку, у канцы XVIII ст. назіраецца змяншэнне колькасці цэхаў, з іншага — самі цэхі ўзмацняюцца. Узнікаюць буйныя цэхавыя арганізацыі рамеснікаў, якія аб’ядноўваюць прадстаўнікоў рамеснікаў розных прафесій. З трэцяга боку, прадстаўнікі некаторых прафесій выдзяляюцца з цэхаў і працуюць самастойна, ці арганізуюць новыя цэхі. 28. Буйнейшым сялянскім антыфеадальным паўстаннем на Беларусі ў XVIII ст. было паўстанне на Крычаўшчыне. Крычаўскае стараства было адно з буйнейшіх дзяржаўных уладанняў і з другой паловы 17 ст. было ў валоданнi аднаго з буйнейшых магнацкіх родаў Рэчы Паспалітай князёў Радзівілаў.