Правапіс слоў разам, праз злучок I асобна

1. Спісаць сказы. Растлумачьщь правапіс выдзеленых слоў.

1. Гасцінец увайшоў у лес, усё роўна як ён рассунуў гэты лес напалам. (Р.к.) 2. Беражлівы гаспадар зямлю беражэ, кожны лапік выкарыстоўвае з розумам-карысцю. 3. Што ж, запрашай, гаспа­дар, дом табе ўдаўся на славу. (Луж.) 4. Рэчка ляціць са схілаў хрыбта. Далёка-далёка хрыбет, а рэчка ніяк не можа супакоіцца. 5. Бацька на хаду даваў парады, якія Карп слухаў пачціва, але з нейкай сваёй думкай. (Каратк.) 6. Шамаціць цяжкое лісце кукурузы, пераліваецца пад спякотным ветрам, а далёка-далёка на гарызонце горы таямніча павіслі ў паветры. (Я.М.) 7. У такія дні [зімою] у лесе за вярсту было чуваць, як недзе падае, рассыпаючыся на ляту, белы камяк з патрывожанай галіны... (I.M.) 8. Калі ў бульбе раптам узыдзе цюльпан або гваздзік-самасейка – гэта будзе пустазелле, таксама як i кусцік-другі бульбы, што зазелянее сярод гваздзікоў, – пустазелле. (Газ.) 9. Стаяла на дзiвa прыгожая раніца. (Лыньк.) 10. «Бой пустазеллю!» – значыць i ўсебаковы ўлік прыродна-кліматычных фактараў пры вырашэнні лёсу поля. (Газ.) 11. Міколку было не да смеху, бо ныла балюча плячо i вельмі садніла параненая шчака. (Лыньк.) 12. Лес на момант расступіўся, дарога пайшла па лужку, над якім рассцілаўся туман. (Хомч.) 13. У кожнага вялікага паэта ёсць вершы, якія мы добра ведаем на памяць. (К-с.) 14. Кожны канфлікт таксама можна вырашьщь мудра-вынаходліва. 15. Калі справа не пад cілy, дык на плечы не бяры. (Прык.)

2. Спісаць сказы, раскрываючы дужкі. Паставіць, дзе трэба, дэфіс.

1. Маладая дзяўчынка(бібліятэкарка) паглядзела ў нейкі сшытак i запы-тала: «Розум тваё прозвішча?» (Кав.) 2. I схіляе трава над ім пасмы(брыжы), а ён, жэўжык (пястун), гучным смехам дрыжыць. (К-с.) 3. Назаўтра раніцай Лёнька, Ліна i Спірыдон Раманавіч ішлі на кватэру рабочага(чырвонадрэў-шчыка). (Кав.) 4. Вандроўнік(вецер) выганяе на неба статак лёгкіх хмар. 5. Між дрэў асабліва кідалася ў вочы падарожнага старадрэвіна(хвоя), што стаяла зусім адна на высокім грудзе непадалёку ад Нёмана.

3. Спісаць, раскрываючы дужкі. Растлумачьщь правапіс прыслоўяў.

1. (З)верху праз густую сетку галля i лісця падалі мне на твар гарачыя промні сонца. (Сач.) 2. Вяртацца (да)дому заўсёды лягчэй, чым icцi з дому. (Сач.) 3. Парыла так, што ўсё (на)вокал млела ў духаце. (I.M.) 4. (Што)дня прачынаецца буднічны ранак, жыццё пачынаючы зноў. (А.З.) 5. (У)вечары з сельсавета прынеслі пошту. (Aciп.) 6. Велічна-каляровае ззянне салюту (ў)гары дасягае зеніту i, не спыняючыся, таропка шастае (ў)ніз. (В.Б.) 7. Нейкі час (на)перадзе было цёмна i ціха. (В.Б.) 8. Завулкі i вулачкі пакру-часта разбягаліся то (ў)лева, то (ў)права, ішлі то (ў)доўж, то (ў)поперак, так, што цяжка было разабрацца. (Скр.) 9. Мы з Mixacём чыталі (ў)голас i марылі пра сваю будучыню. (Хомч.) 10. Увесь дзень пякло, прыпарвала, а (пад)вечар прагрымела навальніца. (Хадк.) 11. Грабцы – дзяўчаты, мала-дзіцы – (што)раз варушацца жывей, бо чуюць голас навальніцы, а хмары сунуцца бліжэй. (К-с.)