Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
Жосткіна-Цяжкія пытанні правапісу....doc
Скачиваний:
0
Добавлен:
01.05.2025
Размер:
1.85 Mб
Скачать

19. Спісаць сказы, растлумачыць пpaвaпic прыстаўных і, а.

1. У добрага майстра інструмент іржой не пакрыецца. 2. Плывуць ільдзіны па рацэ. 3. Надвор'е стала імглістым. 4. Шпарка коні імчацца ў полі. 5. Мы выбралі аршанскі накірунак. 6. Мне падабаецца аржаны хлеб. 6. Азалаціла восень поле іржышчам, дрэвы лісцем, гумны снапамі. (К.Ч.) 7. У часы свайго панавання каланізатары беспакарана знішчалі ў Афрыцы ўсё – львоў, страусаў, антылоп, леапардаў... (Мал.) 8. Я пасеяла ў раллю жменю зёран ільняных. (К-ла.) 9. Бацька Нёман шчыры да касы паслаў хваль імклівы вырай. (Р.Б.) 10. А гравійка тут шырокая i роўная, i аўтобус імчыць хутка. (Мал.) 11. Аржаны хлеб на стале – вынік сумленнай працы хлебароба. 12. Аб ёй мне будзіць успамін на ліпе бусел клёкатам i той стары амшалы тын, што лёг ля вёсак пока­там. (К-ла.) 13. Ля амшарын мы блукаём i бяром баравікі. (А.С.) 14. Песня рвецца i ліецца на раздольны вольны свет. (Багд.) 15. Каржакаватыя хвойкі саступалі месца багунніку, далей распасціраліся пухнаватыя амшарыны. (Лыньк.) 16. Англічане не ўпусцілі магчымасці адхапіць для сябе львіную долю новай калоніі. (Мал.) 17. Чуецца музыка дзіўная ў повесцях сонных iмшapaў. (К-ла.)

20. Побач са словазлучэннямі запісаць утвораныя ад іх складаныя словы; растлумачыць напісанне галосных у іх.

Аднаго колеру, выданне ў адным томе, адно імя, у палове ночы, палавіна стагоддзя, напалову пусты, артыст кіно, вытворчасць кінафільмаў, кадры кіно, на адзін дзень, работнік кіно, сто гадоў, валакно лёну, доўгі тэрмін, глыбокія думкі, фігура з пяццю гра­нямі, хлопчыку дзевяць гадоў, хор на два галасы, паездка на доўгі час, зброя дробнага калібру, гаспадарка для гадоўлі жывёлы, здольнасць да жыцця.

21. Падкрэсліць у сказах прыстаўныя зычныя.

1. За акном ціхая зімовая ноч. (Г.В.) 2. Сосны i вязы, дубы i асіны вакол возера вартай пасталі. (К-ла.) 3. Патрывожаная лугавая мята разліла навокал востры пах. (К-с.) 4. Азёрная сінь пакрыта лёгкім туманам. (Час.) 5. Паўстаюць перад вачыма берагі Бярозы i Сожа, Дняпра i Друці. (Kip.) 6. Плача восень за акном. (К-ла.) 7. Навука вочы адчыняе. (Н.тв.) 8. За вокнамі павольна падаў снег. (П.П.) 9. Новыя вуліцы, новыя дамы былі непадалёку ад цэнтра саўгаса. (Дал.) 10. Пагодлівы асенні дзень хіліўся к вечару. (П.П.) 11. Вострая сякера сукоў не баіцца. (Прык.)

22. Спісаць тэкст. Уставіць, дзе трэба, літары, раскрыць дужкі. Права-піс растлумачыць.

I

Гр...міць па карэ...ях цяле...ка, мігацяць стр...катыя в...рставыя слу...ы, м...гаюць, пахілі...шыс..., а...росшыя м...хам хва...выя кр...ж... (па)абапал дар...гі, б...гуць л...сы, rai, м...няюцца п...лі, грама...яцца г...ры, ра...цілаючы ш...рокія лу...і, бл...шчаць азёры, ср...брам п...раліваюцца р...кі, золатам ра...ыпаюцца п...скі, гл...бокімі з...л...нымі ямамі ра...кідаюцца балоты...

I куды ты н...сеш м...не, (н...)ведамая дарога?

А неба! Далёкае, (н...)ведамае, сіняе неба! Тыс...чы, міл...ёны (гады) пазіраеш ты бе... тр...вогі, пазіраеш на ...cix роўна: на ч...лавека, на зв...ра, на птушку, на самую мен...шую му...ку, на ж...вых i (не)ж...вых, на нашу бедную з...млю, на з...млю, залітую кр...вёю i горкімі сл...з...мі сірот.

О мой родны край! Хмура пазіраеш ты з сіняга (туман), што лё... па краях палё..., дзе неба, апусціўшыся ні...ка, а...німаецца ... беднаю з...млёю. Парэзалі цябе ву...кія с...л...нскія дарогі, ч...рныя сце...кі, р...кі i азёры, ла...чыны i балоты, л...сы i горы. А бедныя вёскі i сёлы бе... усялякага (парадак) параскідаліся то там, то сям: па г...pax, ла...чынах, па (бераг) р...чак, сяро... далёкага поля, па цёмных лясах. Ра.. .паўзліся яны, а...віслі cтp...xi на гумнах, з...л...ныя купіны (мох) то...стаю карою ляглі на гнілых сал...мяных стр...хах.

(Паводле Я. Коласа.)

II

Зараджэ...е партрэтнага (жанр) ў XIV – XVI ст...го...ях было прад...ктавана ...сім ходам раз...вi...я бел...рускай кул...туры, ф...рмава...ем у не...pax царкоўнай ід...алогіі савецкага маста...тва. Да с...р...дзіны XVI ст...го...я жывапісныя п...ртр...ты ствараліся па заказу гаспадароў карале...скіх i княжацкіх палацаў, а з другой п...ловы ...этага ст...го...я парадныя, адн...фігурныя i парныя, партрэты пicaлi мастакі ў Вільні, Слуцку, Н...с...віжы i іншых г...радах.

Св...еасаблівай з...явай партрэтнага (жанр) ста... сармоцкі партрэт. Ч...лавек паказваўся паводле вызначанай с...хемы – у парадным а...ен..і, у акружэ...і пр...дметаў, – што а...люстро...вала (не)толькі яго ...нутра...ы с...вет, хар.. .ктар, але i перадавала пр...належнас...ць да той ці іншай сасло...най гру...ы насел...ні...тва, дазв...ляла даведа...а пра станові...а асобы ў грама...стве.

Да ліку на...больш выдатных помнікаў належ...ць партрэт Юрыя Радзівіла. Мад...ль у ім паказана ў поўны рост у акружэ...i шматлікіх р...чаў. Не мен...ш за ...этыя д...талі пра Юрыя Радзівіла гавораць упэ...ненасць, нават рашучас...ць паставы, х...лодны, калючы поз...рк вачэй, стрыманы цёмны к...ларыт. В...лікімі пл...мамі с...в...тла (не)в...домы мастак выхоплівае з цемры твар, якога (н...)кранаюць пачу...і. Пера... гл...дачом нібы па...стае ма...ка, за якой хаваецца сапраўдная асоба. Так паказаны ч...лавек i яго месца на сасло...най лес...віцы.

(Паводле Б. Лазукі.)

III

«Вел.. .мі люблю творы Васіля Быкава. ...эта тал...навіты, шчыры піс...ме...ік, (па)сапра...днаму народны», – па...кр...с...ліваў славуты i на...уковымі а...крыц...ямі, i асабліва сваёй права...барончай ...ейнас...цю акад...мік А.Д. Сахараў. Гл...бін...ая народнас...ць i заб...спечвае Быкаву ш...рокую в...домасць. Яго творы п...ракла...ены на бол...ш чым 50 моў планеты. Факт для нашай літ...ратуры выключны, пакул... што а...іны за ...сю яе (шмат)в...кавую ...історыю.

«Па творах Васіля Быкава ...жо м...ркуюць у с...веце пра бел...руса», –слушна зазнач...ў яшчэ ў с...рэ...іне 80-х гадоў наш (так)сама вел...мі тал...навіты паэт Генадзь Бураўкін. Меў рацыю і в...домы выдатнымі творамі i бе...кампраміснай сумленнас...цю ру...кі празаік Віктар Астаф...еў, калі пicaў пра ...ыкаўскую творчасць як ...нікальную з...яву не тол...кі ў б...ларускай, але i ў сус...ветнай літаратуры. ...этая ...нікальнасць абумо...лена той(жа) (не)па...робнай, пазба...ленай фал...шу народнасцю піс...мен...іка, гл...бінёй i агул...назначнасцю а...крытай маста­ком пра...ды пра наша жыц...ё, пра ч...ла-века ў бурлівым XX ст...го...і, на...звычай шч...дрым на трагічныя п...вароты i кат...клізмы гл...бал...ных ма...табаў.

Вел.. .мі чулы да грама...скай а...мас...феры, у якой мы ж...вём, да лю...скіх боляў i бедаў у нашу скр...шлівую ...поху, Васіль Быкаў у сваёй творчасці а...люстраваў трагічную пра...ду часу з в...лікай маста...кай сілай.

(Паводле Д. Бугаева.)

IV

Не...к ціха, н...за...важна пра...шоў на т...р...торыі ...еларусі сумны юбілей – 300-го...е забароны ўжыван...я беларускай мовы ў ...эчы ...аспалітай: у 1696 го...е ўс...агульная канф...д...рацыя сасло...яў юрыд...чна аформіла ...этую забарону.

А да ...этага у ...ялікім ...ня...тве ...ітоўскім на беларус...кай мове в...лася дакум...нтацыя ў гара...скіх управах, магістратах, магд...бурыях, выкарысто...валася ў канц...лярыях i судах, пры правя...ен...і ...oпicaў войск, інв...нтарызацыі маёнткаў. На ёй пісаліся д...кументы ў каралеўскіх канц...лярыях Кракава i Bapшавы, што пр...значаліся для ВКЛ.

...эта потым ужо сёй-той пачаў хітраваць: пачатак i канец д...кyмeнтa пica...ся (пa)б...лapycк..., як ...этaгa i пaтp...бaвaў зaкон, а ...весь т...кст падава...ся на польскай мове.

Пас...ля забароны – зан...па... б...ларускай мовы: таг...часныя друкары перастаюць друкаваць б...ларускія кнігі, пануе пол...ска-ла...інскае (кніга)друкава...е, навуча...е (так)сама в...дзе...а на пол...скай i ла...інскай мовах.

Н... про...дзе i ...вюх соцен гадоў, як ...эткі(ж)самы ...ксп...р...мент з б...ларускай мовай з...ейсніць другая с...седка ...еларyci – Расія.

(Я. Сіпакоў.)

V

Ба...ька пaпpaciў ва...іцеля ...пыніц...а каля крайняй хаты. Калі Аксана з ба...ькам вы...шлі з а...тобуса, да ix ужо сп...шалася ба­буля. (Ані)чу...ь не пастар...лая, лё...кая, б...саногая, у б...лай хуста...ы, у сваім любімым чыс...ц...н...кім фарту...у, які Аксана бач...ла на ёй кожнае л...та i які (чаму)с...ці ніяк не зношваўся.

Бабуля ж...ла адна, яна а...давела пяць гадоў таму. Аксана ле...ь помніла ...еда. Помніла, што ён быў добры i падобны на ба...ьку, толькі мен...шы ростам i стар...йшы. Тады яш...э дзе... з бабуляю ж...лі (з)усім у іншай вёсцы, далёка, на ...омельшчыне. Пасля, Аксана ведала з ра...казаў ба...ькі, што ад бл...кага Чарнобыля па...шла рад...цыя. Лю...ей з тае вёскі выс...лілі, заплаці...шы ім грошы – камп...нсацыю. Ім прапанавалі на выбар н...калькі м...сцаў для новага ж...харства, у тым ліку i Мінск. Але пра гора... старыя (не)хацелі i слухаць. 1м трэба была хо...ь якая латачка з...млі. Ба...ька даклаў усе свае ...беражэн...i да іхняе «камп...нсац...i» i купіл ...этую ...ось хату ў Паплавах. А потым дзе... захвар...ў, пал...жаў крыху ў бал...ніцы ў Бара...лянах i памёр.

А бабуля прывыкла тут. У Мінску, куды яна прыя...джала зімою на кол...кі дзён у roc...і, ну...ілася, месца сабе не знахо...іла, сумавала i па той ранейшай вёсцы, i па ...этай новай, Папла­вах, успамінала курэй i кабан...чыка, за якімі наглядаў сусе..., дзе... Макар.

(Паводле А. Федарэнкі.)

Лабараторная работа № 2