9. Спісаць. Паказаць на прыкладах, як адбываецца чаргаванне скла­доў [ро], [ло], [ле] з [ры], [лы], [лі]. Працягнуць ланцужок.

Грымоты – ..., брыво – ..., крывавы – ..., скрыгатаць – ..., дрывотня – ..., глытаць – ..., крошка – ..., брысці – ... .

10. Спісаць сказы, растлумачыць пpaвaпic і – й, у – ў.

1. Уюцца змейкай срабрыстай дарожкі. (Багд.) 2. Шыбуюць ryci ў край далёкі i жураўлі ў той самы край. (К-с.) 3. Бацькоўскі край – лясы, палі, блакіт над галавой. (Х.Ж.) 4. Трактар ракатаў мерна i роўна. (Я.М.) 5. Песнямі ўслаўлю cвaiмi наша жыццё маладое. (К-ла.) 6. Цёплай коўдрай у садочку укрывае слівы ночка. (С.Ш.) 7. Былых воінаў трывожыць суровая памяць вайны. (Газ.) 8. Шумеў майскі лес. (Дайн.) 9. Да нас у госці май прыходзіць, як не прыходзіў у вяках. (К-ла.)

11. Спісаць тэкст, растлумачыць пpaвaпic у – ў.

Край легенд, адвечных песень i казак. Так сказаў паэт пра свой беларускі край. Паходжанне назвы Белая Русь тлумачаць па-рознаму, часта ўжываючы паэтычную форму.

А колькі вобразных параўнанняў, метафар i эпітэтаў вы знойдзеце ў вершах, прысвечаных Беларусі! Самае распаўсюджанае словазлучэнне – сінявокая Беларусь. У некага гэта асацыіруецца з ciнiмi вачамі дзяўчат, у іншых – з сінявой ільну ў час цвіцення. Лён, які вырошчваюць тут з даўніх часін, стаў своеасаблівым нацыянальным сімвалам беларусаў. Калі ж наведаць паўночную частку рэспублікі з яе незлічоным мноствам азёр, у свядомасці міжвольна нараджаецца вобраз: сінявокі край! Незвычайныя па сваёй прыгажосці ландшафты азёрнага краю вабяць шматлікіх турыстаў.

(Б. Стральцоў.)

12. Уставіць прапушчаныя літары, растлумачыць IX npaвaпic.

У дарозе знаёмяцца вел...мі лёгка. Тут сустракаюцца людзі розных прафесій, прывычак, характараў, схіл...насцей.

Адзін будзе глядзец... за акно, каб не прапусціц... ніводнага кадра з найдзівоснейшага філ...ма прыроды. Другі будзе ехац... сотні кіламетраў моўчкі. Думкі чалавека ніколі не перастаюц... працавац... . Трэці будзе гаварыц..., не цікавячыся нават, слухаюц... яго ці не. Найлепшая ўцеха яму – адчувац..., што ён не адзін, што ад яго аган...ка грэюцца людзі.

(Я. Скрыган.)

13. Уставіць, дзе трэба, прапушчаны мяккі знак або апостраф.

Рэл...еф, л...е, сям...я, павіл...ён, малакроў...е, здароў...е, уз...юшаны, пад...ёмнік, ад...езд, аб...ектыў, аб...ехаць, ад...язджаць, ал...янс, ар...ергард, батал...ён, без...языкі, б...ючыся, бул...ён, вар...іраваць, вераб..іны, він...етка, двукос...се, двукроп...е, заазер...е, жэрдз...е, завязз...ю, загор...е, з...яднанне, з...яўленне, інтэрв...ю, кур...ер, л...ецца, ман...як, медал...ён, міл...ярд, мнагабор...е, мнагаслоў...е, цікавасц...ю, недавер...е, пад...ехаць, пас...ля-слоў...е, паштал...ён, п...едэстал, п...еса, п...яўка, суб...ектыўны, суб...ін-спектар, уз...езд, шчаў...е, экстэр...ер, Соф...я, Лук...ян, Юл...ян, Ул...яна, Лаўрэнц...еў, Map...я, Іл...я.

14. Уставіць, дзе трэба, прапушчаныя літары.

1. У ...ішыні чуваць было, як стукае ў лесе галодны ...я...ел. (Пташ.) 2. Лістапад зала...істым ліс...ем у лясах засыпае паляны. (Маш.) 3. Угары доўгім ланцугом ля...яць ...ікія ryci, спяшаюцца ў ...ёплы край. (Р.к.) 4. Слова для ...іця... – чара...ейны ключ, якім адмыкаюцца ўсе таямніцы. (Biт.) 5. У блакітным ззян...i спіць зямля. Дрыжыць трава нячутна на ўзбярэж...ы. Шапоча ціха лісце вербалоз...у. (ЛіМ.) 6. Прысніла Палес...е мінулыя годы. (К-ла.) 7. У вогнішчы ламач...а трашчала, рассыпала вакол сябе іскры i попел. (I.A.) 8. Трупа кон...ікаў ішла шырокай рыс...ю. 9. Перадавыя груп...ы партызан бясшумна знялі нямецкую варту. (С.)