Менен біреу сұрап па?

- «Бұл дүние - сынақ мекені. Адам баласы сыналуда» дейсіз, Аллаһ менен сұрамай-ақ шығаратын шешімін шығарып, жарататынын жаратып қойды емес пе? Мүмкін менің жаратылғым келмеген болар еді... Бұған не дейсіз?

- Алдымен бір сұрақ қояйын. Сен өзі Аллаһқа сенетін адамсың ба?

- Жоқ, сенбеймін.

- Олай болса, бұндай сұрақты сұрауға еш хақың жоқ!

- Неге?

- Өйткені көңілімен иланып, жүрегімен сенбеген адам өзі сенбей тұрған нәрсенің өзін дүниеге әкеліп, сынап жатқандығына да тіптен сенбейді, сенбеуі де керек. Қисынға салсақ, осылай дейді. Ал керісінше болса, қайшылыққа ұрынасыз. Саған бірден сұрақ мәселесін түсіндірем деу- бос әурешілік. Ол үшін алдымен Аллаһқа илану мен иманға келу жағын қолға алуымыз керек. Ал бұған көну-көнбеу өз еркің.

- Аллаһқа сеніп, оның мені жаратқанына да, мені сынап көріп жатқанына да иланып, сонда да сұрақ қойып жатсам ше?..

- Онда бұл сұрақтан Аллаһтың үкіміне риза болмау, оған қарысып қарсы шығу секілді бір кілтипанның астары байқалады.

- Жарайды, мен иманды, сенушілерден-ақ болайын. Бірақ сонда да «Аллаһ о баста менен «Жаратылғың келе ме?» деп неге сұрамаған?» деп сұрасам ше?

- Саған ондай сұрақ қойыла алмайтын еді. Өйткені сен ол кезде жоқ болатынсың. Жоқ адамнан қайтіп сұрақ сұрайсың? Жоқ адам бар болса ғана сұрақ сұралады. Өзі жоқтың түйсінетін ақыл-есі де, ішкі сезімі де, сөйлейтін тілі де болмайды.

- Сұрау үшін жаратуына болар еді ғой?..

- Иә, жаратуына болар еді, бірақ сені жаратып қойып «Сені жаратайын ба?» деп сұраудың ешбір мәнісі болмайды ғой. Сені жаратқаннан кейін сен бар болдың, онда енді несіне сұрасын сенен? Сұрағанмен қандай мән болмақ?

- Менімен санаспастан мені жаратып, бар етуі әділетсіздік емес пе?

- Әділдік іздейтіндей сен ол кезде бар емес едің ғой, сен тіптен жоқ болатынсың. Сен бар болғаннан кейін ғана әділдік сұрап жатсың. Бар болғаннан кейін ғана сен «Сен» болдың. Көрдің бе, бар болудың өзі үлкен жақсылық. Бұны неге түсінгің келмейді? Барлық жақсылық, әдемілік атаулының бәрі әуелде бар болудан барып туындайды. Барлық жамандық пен жиіркенішті атаулы болса, жоқ болудан барып туындайды. Байлық та баршылықтан, кедейлік те жоқшылықтан болады. Малы барды емес, малы жоқты кедей дейді. Денсаулықтың да барлығы жақсы, жоқтығы жаман. Бұндай мысалдарды көптеп келтіруге болады...

- Маған бұл өмірдегі сынақтан кейін Тозаққа барасың десе, жаратылмай-ақ қояр едім...

- Саған Тозаққа баратындығың айтылса, онда сынақ - сынақ болудан қалып, ешбір мәні қалмас еді. Егер оқушы сыныпта қалатынын анық білсе, емтиханға да қатыспасы белгілі. Әлі ешкім де өзінің не Жұмаққа, не Тозаққа баратындығын білген емес. Өмірге келгеніңе сені өкінткен не жайт? Қолыңдағы дүниең бе? Көрген ауыртпалық, қайғы-қасірет, ауру-сырқау ма, әлде? Бұлардың бәрі де өткінші нәрселер. Бұ дүниедегі өміріңнің өзі санаулы болғандықтан оның бәрі де ұмыт боп, өтіп кетері сөзсіз. Сен неге ылғи қиындықтар мен жамандықтарды көргішсің, бір мезгіл өзіңдегі, айналаңдағы жақсылықтарға да көз жіберсеңші? Бар болу, адам болу, өмірге келу- бұның бәрі де сен дәмін татқан баға жетпес нәрселер. Сенің әлі қолың жете қоймаған небір әсемдіктер бар шығар, дегенмен уысыңдағылардың да бағасына жете білу керек қой? Саған ұнамаған нәрселерді жақтырмай қанша кері итергеніңмен олардың сол күйі жоқ болып кетпейтінін де біл! Бәріне қарсы шығу арқылы сен өзіңдегі бір нәрсеңді жоғалтып алуың әбден мүмкін, ол- иманың. Яғни саған мәңгілік бақыттың есігін айқара ашатын кілтіңді!

Сені бәріне қарсы қойып жатқан себептердің бірі- сенің көп күнә істегендігің. Жаратқанның жөн сілтеуіне көне қоймай, нәпсіңнің шырмауынан аса алмауың. Бірақ, сөйте тұра, Тозақ оты азабынан қорыққандықтан ол жағы да есіңе түскен сайын іштей өзіңді кеміріп, тығырықтан шығар жол іздеп, азапқа салатындығың.

Аллаһпен күрескенше өзіңдегі нәпсіңмен күресіп, соны жеңуге тырыс! Тәуба есігі ылғи да ашық, оған кірем дегенге ешқандай кедергі жоқ. Тәубаның кәусар суына шомыл да, денеңді тазарт! Онсыз да күнәлармен кірлеп бітіпсің, енді Аллаһқа қарсы шығам деп тіпті тазармастай қарайып кетпе!

Иә, бұ дүниеге өз қалауыңмен келмегендіктен өз қалауыңмен де кете салмайсың. Кім әкелсе, соның қайта әкетері анық. Тіпті кетпеймін десең де, бұл жерде қала алмасың белгілі. Олай болса, Жаратушының қалауына көн! Иманға келіп, көңліңді жай таптыр! Басқа шығар жол жоқ, бар шындықтың бір ғана осы екенін түсінесің бе?!