Роля Андрэя Мрыя.

А. Мрый разам з Крапівой, Калюгам заклаў падмурак сатырыч плыні ў бел маст-ве слова 20 ст. Імя А.М стала вядома ў к. 80-х гадоў XX ст. Вуч.у дух.семінарыі, служ.у ЧА. А.М.прыйшоў у літ-ру у час таталітарызму, калі лічылі, што не павінна быць сатыры. Панавала адзіная ідэал.-парт.дысцыпліна. А.М. меў смеласць пачаць высмейваць чыноўнікаў нов.сав.ладу. На вобразе Самсона Самасуя паказвае, якія людзі прых.да ўлады. Пачынаў А.М. як сябра літ. згурт. «Узвышша», што абумовіла ягоную эстэтыку, спецыфіку пабудовы сатыр.вобразаў. А.М.прайшоў праз жорсткія душ. і фіз. выпрабаванні, зведаў рэпрэсіі, высылку. Яго лёс нават у супастаўленні з драмат. жыццяпісамі іншых «ўзвышэнцаў», пазначаны надзвычай адметнай трагічнай рысай: ён памёр у 1943 г., у цягніку, пасля 9 год зняволення і высылкі, падчас вяртання дахаты са сталінскага лагеру. Як мастака А.М. цягнула паказ хар-ры супярэчл, склад. Ён прых.да пераканання, што яму як аўтару больш пасуе амплуа скептыка, насмешніка, а не паныла гарэзанёра. Раман ,,Самсон Самасуй крытыка назвала пасквілем на сав.уладу. Раман А. Мрыя напіс ў форме дзённіка, у якім герой шчыра і без прыхарошвання раск аб тых з'явах, якія былі характ для савец. грам.ў 20-я гады. Раман «З С С» належыць да нямногіх у гісторыі літ-ры сатыр твораў. Г.зн, што аўтар пайшоў на свядомую дэфармацыю рэч-сці, звярнуўся да парадаксальных, часам нават абсурдных сітуацый і канф-таў. Але можна было пазнаць час, эпоху, месца дзеяння. Раман створаны на «гарачым» матэрыяле суч піс-ку жыцця, узнаўляе тыповыя для рэч-ці к20-х-пач30-х гадоў рэаліі. Так, «культ. рэв-цыя», якую праводзіць у Шапялёўцы Самсон Самасуй, адэкватна адбівае змест многіх паслякастрыч навацый, звязаных з т зв культ. будаў-вам. Пачаўся акт перайменавання вял і малых гарадоў, насел пунктаў, мяняліся на новыя, назвы вуліц. Т.ч., Шапялёўка і Самасуй, як ініцыятар і арганізатар культур змен у мястэчку, проста ідуць у нагу з часам. Смех афарбаваны па-рознаму. Малюючы напачатку твора сцэну спрэчкі бацькі з сынам піс-нік толькі ўсміхаецца. Мова іграе вельмі істот ролю ў хар-цы гал героя, выяўляючы яго малаадук, самазадав. Гэта звязана з асабл-цямі формы рамана. С. С. не толькі гаворыць, але і думае газетна-канцылярскімі трафарэтамі і штампамі. Шапялёўка не 1 месца яго працы. Тут ён таксама не затрымаўся. Герой твора не толькі здолеў прыстасавацца да сістэмы, але і выкар яе ў сваіх інтарэсах. Каб «застацца», С. мае ўсе шанцы - умее прыстасавацца і правільна зарыентавацца, настойліва дамагацца пастаўленай мэты, надзелены абсалютнай самаўпэўненасцю і беспрын-сцю, у яго невычэрпны запас неўтаймаванай энергіі і жыццёвай сілы. С. ніколі не прызнае свайго паражэння, ён здольны адраджацца, спрабаваць сябе ў нов ролі і нов справе зноў і зноў. Каханая Самасуя – Крэйна, таксама не адказала яму ўзаемнасцю.

Ларыса Геніюш нар у сял сям'і на Гродне.Вуч у Ваўк жан гімн. У 30 гады пераеж у Прагу. 1935- 1 зб ,,Ад родных ніў,,. ,,Споведзь пісал у апошнія гады жыцця і з асцярожнасцю перадавалася сябрам, каб пасля надрук. Адзінай мэты не зракуся і сэрца мне не задрыжыць. Як жыць, дык жыць для Беларусі. А без яе зусім не жыць.