1Нструктаж па выкананню пройдзенаму матэрыялу
работы Аб'яўленне тэмы, мэты
Сам. выкананне Вывучэнне новага
кантр. работы матэрыялу
Падвядзенне вын1каў урока Першаснае
замацаванне
Здача кантр. работ Падвядзенне вынікаў
урока Заданне на дом Да пазаўрочнай работы адносіцца дамашняя работа і індывідуальныя заняткі як з адста-ючымі, так і са здольнымі вучнямі. Веды вучняў ацэньваюцца таксама з прымяненнем тэстаў, але адзнакі ў першыя два гады не выстаўляюцца. Праводзяцца экскурсіі на дарогу, у парк, на ферму, на завод, каб азнаёміцца з мерамі даўжыні і масы (км,т,ц) і інш.
СРЕДСТВА НАЧАЛЬНОГО ОБУЧЕНІЯ МАТЕМАТІКЕ
Принцип наглядности на уроках математики реализуется через средства обучения, которые подразделяются на : 1) учебники и учебные пособия,
2) Визуальные, 3) аудиальные, 4) аудиавизуальные
средства обучения.
У
чебники
математики Авторы:
Учебные пособия к ним Дрозд В.Л.
Тетради для самост.работы Катасонова А.Т. Дидактические материалы Касабуцкий М.И.
Таблицы и кодопозитивы Чеботаревская Т.М.
Диафильмы Медведская В.Н.
Дискеты,компактдиски Школа Столяра А.А.
1 Эпидиаскопы Радио Кодоскопы 2 3 Проигрыв.
Ф
ильмоскопы
Лингофоны
Видиомагнитофоны
Телевизоры
Музыкальн.
центры
Мультимедиаустановки Видеомагнитолы
Персональные ЭВМ, мультимедийная техника, средства обратной связи, батареи тестов на электрон-ных носителях. Урок математики требует широкого использования моделей, схем, графов, граф-схем, раскрывающих сущность явлений, в перспективе системы Интернет. Каждый ученик ОШ РБ скоро будет иметь ПЭВМ в планшетном исполнении для учебникови выполнения самостоятельных работ.
П раводзіцца па-за ўрокаў з вучнямі не толькі аднаго, але і некалькіх класаў на добраахвотных асновах, якія вызначаюцца ўмовамі:
*нерэгламентаванасцю
праграм пазакласнай работы,
часу правядзення заняткаў,
складу груп вучняў;
займальнасцю,
разнастайнасцю форм работы,
пераважна гульнявых
МЭТЫ:
М ЭТЫ:
пашырэнне і ПАЗАКЛАСНАЯ развіццё
паглыбленне РАБОТА цікавасці,
матэматыч- ПА МАТЭМА- матэматыч- ных ведаў ТЫЦЫ Ў П.КЛ. ных
вучняў здольнасцей
вучняў
ФОРМЫ РАБОТЫ:
групавыя заняткі,
матэматычныя гурткі,
конкурсы, алімпіяды, квн,
выпуск матэматычных газет,
матэматычныя вугалкі і работа ў іх, заняткі ў матэматычных кабінетах,заняткі ў
матэматычных клубах
МАТЭМАТЫЧНЫ ВУГАЛОК ствараецца вучнямі пад кіраўніцтвам настаўніка. У ім могуць быць:
партрэты вядомых матэматыкаў і метадыстаў ;
матэматычная газета і наборы цікавых гульняў;
выстаўкі лепшых работ вучняў па матэматыцы;
зборнікі складзеных вучнямі задач і заданняў;
заданні для конкурсаў і алімпіяд, вынікі алімпіяд.
МАТЭМАТЫЧНЫ ГУРТОК ствараецца для работы вучняў 2-4 класаў, якія цікавяцца матэматыкай. Право-дзіцца па плану, складзенаму па жаданню членаў гуртка. Наведванне заняткаў членамі гуртка пастаяннага саставу праводзіцца 1-2 разы ў месяц і фіксуецца ў журнале.
МАТЭМАТЫЧНАЯ ГАЗЕТА выпускаецца раз у месяц з удзелам членаў гуртка пад кіраўніцтвам настаўніка. Па-
вінна быць маляўніча-цікавай, акрамя артыкулаў змяш-чаць матэматычныя задачы і гульні, рэбусы і загадкі.
МАТЭМАТЫЧНЫЯ КОНКУРСЫ І АЛІМПІЯДЫ пра-водзяцца для выяўлення лепшых матэматыкаў пасля аб’-яўлення настаўнікам матэматычных мэт і задач спаборні-
цтва сярод вучняў класа (конкурсы) і паралельных класаў школы (алімпіяды). Заданні алімпіяд выконваюцца пісьмова і ацэньваюцца баламі. Пазашкольныя алімпіяды звычайна праводзяцца ў 3 туры: 1-ы і 2-і тур - завочна, а 3-і – вочна. Гарадскія (раённыя) і абласныя алімпіяды можна праводзіць праз дзіцячыя газеты, праз тэлебачанне
МАТЭМАТЫЧНЫЯ ВЕЧАРЫ І РАНІШНІКІ праводзяцца ў формах, адрозных ад урочных, у выглядзе:
сустрэч з віднымі матэматыкамі і інфарматыкамі;
матэматычных і камп’ютэрных гульняў з папярднімі гутаркамі аб ЭВМ, аб матэматыцы і матэматыках;
матэматычных конкурсаў знаходлівых і кемлівых;
дэманстрацыі фільмаў аб матэматках і матэматыцы.
Структуру вучэбнай дзейнасці пакажам на схеме:
Пазн. Вучэб. Дзеянні, Метад Сп. праверкі і
матыў задача аперацыі рашэння ацэнкі рашэн.
Дзейнасць–гэта актыўнае ўзаемадзеянне чалавека з асяроддзем па дасягненні мэты як мяркуемага выніку, зыходзячы з патрэбнасці. Калі патрэбнасць пераходзіць у актыўны стан, то вызывае ў чалавека стымул-матыў.
Матывы у школьнікаў могуць рознымі: атрымаць новыя веды, адкрыць новы спосаб рашэння задачы або быць першым у класе, пазбегнуць пакарання за дрэнную адзнаку і інш. У першым выпадку матывы накіраваны на авалоданне новымі ведамі і ўменнямі, якія з’яўляюцца галоўнай мэтай для вучня. Пазнавальныя матывы звязаны з вучэбнай дзейнасцю вучня. У другім выпадку авалоданне ведамі з’яўляецца пабочнай мэтай і звязана з невучэбнай дзейнасцю (атрымаць пахвалу бацькоў і інш.). Вучэбная дзейнасць накіравана на авалоданне ведамі і ўменнямі, якія з’яўляюцца галоўнай мэтай навучання малодшых школьнікаў. Такая дзейнасць змяняе самога вучня, развівае яго разумовыя і пазнавальныя здольнасці, стымулюе цікавасць да навучання не ў выніку завучвання ведаў, а ў працэсе самастойнага рашэння вучэбных задач. Яны адрозніваюцца ад практычных матэматычных задач, дзе патрабуецца толькі знайсці пэўны лікавы адказ, а не спосаб рашэння ўсіх задач дадзенага класа (метад іх рашэння). Напрыклад, прапануецца вучням рашыць задачу на сустрэчны рух:
З двух сёл адначасова насустрач адзін аднаму вышлі два пешаходы і сустрэліся праз 2 гадзіны. Першы пешаход рухаўся са скорасцю 5 км у гадзіну, а другі -- 4 км у гадзіну. Якая адлегласць паміж сёламі? Канкрэтны адказ на пытанне гэтай задачы (18 км) можна падабраць або вылічыць: (5+4)•2=18(км). Пры рашэнні падобнай задачы на сустрэчны рух двух рыб у акварыуме вучань часам становіцца ў тупік, калі ён не асэнсаваў раней агульныя прыметы такіх задач, спосабаў іх рашэння. Таму яго дзейнасць не можна назваць цалкам вучэбнай. У працэсе вучэбнай дзейнасці школьнік, па-першае, павінен засвоіць прыметы такога віду задач (адначасова, насустрач адзін аднаму, скорасці рухаючыхся цел (V1,V2), час іх руху (t), адлегласць (S), па-другое, навучыцца рабіць чарцёж да такіх задач, па-трэцяе, зрабіць вывад аб агульным спосабе рашэння ўсіх задач гэтага класа – метадзе іх рашэння: (V1+V2)•t=S. У гэтым выпадку гавораць,што вучань рашыў вучэбную задачу ў працэсе выканання вучэбнай дзейнасці. Ён не толькі знайшоў адказ на пытанне прапанаванай задачы, але і спосаб рашэння ўсіх задач дадзенага класа, не толькі атрымаў новыя веды, але і павысіў свае інтэлектуальныя здольнасці.
Каб дзейнасць школьніка стала вучэбнай, настаўніку патрэбна сфарміраваць вучэбна-пазнавальныя матывы. У тых выпадках, калі з’яўленне новага матыва не адпавядае рэальным магчымасцям дзіцяці, гэтая дзейнаць не можа ўзнікнуць у якасці вядучай. Яна можа развівацца эпізадычна па пабочнай лініі. Эфектыўнасць такога навучання будзе неаптымальнай.
Азінкай вучэбнай дзейнасці з’яўляецца дзеянне як элемент дзейнасці, у працэсе якой дасягаецца канкрэтная, не раскладаемая на больш простыя, асэнсаваная мэта.
Мэту, якая зададзена ў пэўных умовах, называюць задачай. Патрэбна размяжоўваць практычную і вучэбную задачы. Практычная задача – гэта задача, пры рашэнні якой асноўнай мэтай з’яўляецца атрыманне шукаемага выніку. Вучэбная задача – гэта такая задача, пры рашэнні якой асноўнай мэтай з’яўляецца засваенне зададзенага ўзору дзеянняў або агульнага спосабу рашэння задач дадзенага віду.
Важнымі элементамі вучэбнай дзейнасці з’яўляюцца вучэбна-даследчыя дзеянні. Яны ўключаюць у сябе вучэбныя аперацыі, якія ўваходзяць у склад спосаба дзеяння, карыстаючыся якімі вучань рашае вучэбную задачу.
В.В Давыдаў выдзяляе наступныя вучэбныя дзеянні:
пераўтварэнне ўмовы вучэбнай задачы з мэтай выдзялення ўсеагульных адносін вывучаемага матэрыялу;
мадэліраванне выдзеленай адносіны ў прадметнай, графічнай або літарнай форме;
пераўтварэнне мадэлі адносіны для вывучэння яе ўласцівасцей у “чыстым выглядзе”;
пабудова сістэмы прыватных задач, якія рашаюцца агульным спосабам;
кантроль за выкананнем папярэдніх дзеянняў, ацэнка засваення агульнага спосаба як выніку рашэння дадзенай вучэбнай задачы.
Вучэбная дзейнасць таксама ўключае ў сябе дзеянні па кантролю за працэсам рашэння вучэбнай задачы; па ацэнцы ступені засваення спосаба і правільнасці рашэння вучэбнай задачы.