Блок № 1

1. Дүниетанымның және оның түрлері (мифологиялық, діни, филсофиялық дүниетаным).

2. Философияның пәні: адам және дүние мәселесі.

3. Философияның негізгі атқаратын қызметтері мен қазіргі замандағы рөлі.

4. Ежелгі үнді философиясының негізгі мектептері Веда үнді философиясының көне ескерткіші ретінде.

5. Буддизм философиясы.

6. Ежелгі Қытай ойлау дәстүрі: дао мектебі, заңшылдар мектебі.

7. Конфуцийдің этикалық философиясы

8. Ежелгі грек натурфилософиясы (иониялықтар, пифагоршылдар, элейліктер, атомистер).

9. Адамға қарай бет бұру (софистер, Сократ һәм оның тағылымы).

10. Платон философиясы: “идея” теориясы, мемлекет жайлы ілімі.

11. Аристотель философиясы: “материя” және “форма” түсінігі.

12. Антика философиясындағы материализмді негіздеу идеялары (Фалес, Аноксимандр, Анаксимен және т.б.)

13. Ортағасырлық христиан философиясының негізгі кезеңдері: патристика және схоластика.

14. А. Августин мен Ф. Аквинскийдің діни философиясы.

15. Ислам мәдениетіндегі ғылым мен өнер, философия.

Блок № 2

16. Ислам философиясы: Әл- Кинди, Әл- Фараби, Ибн Рушд және т. б.

17. Ислам философиясының ерекшеліктері.

18. Қайта өрлеу философиясындағы: гуманизм және антропоцентризм.

19. Жаңа заман философиясы: Декарттың «күмәндану принцип».

20. Ф. Бэконның индуктивті әдісі және «идолдар» туралы ілімі.

21. “Неміс классикалық философиясы” дегеніміз не? И. Кант философиясы.

22. Шеллингтің натурфилософиясы.

23. Г.В.Ф. Гегельдің абсолюттік идеясы. Диалектиканың негізгі категориялары.

24. Л. Фейербахтың антропологиялық философиясы.

25. Дәстүрлі түркі дүниетанымының ерекшеліктері. Тәңіршілдік: метафизикасы мен философиясы.

26. Түркі ойшылдарының философиясы: Әл- Фараби, М: Қашқари, Ж. Баласағұн, А. Иүгенеки.

27. Қорқыт Атаның рухани ілімі.

28. Сопылықтың түркілік бұтағы: Қ. А. Иасауидің хал ілімі.

29. Қазақ философиясының қалыптасу ерекшеліктері.

30. Ақын-жыраулар шығармашылығындағы дүниетаным: табиғаты, толғау, дүние, заман, адам, адамшылық мәселесі.

Блок № 3

31. ХIХ ғасырдағы қазақ философиясының жаңашылдық сипаты: Ш. Уәлиханов, Ы. Алтынсарин, А. Құнанбайұлы.

32. Абай философиясындағы Алла мен адам болмысы.

33. ХХ ғ. басындағы қазақтың ұлттық ояну философиясы.

34. ХХ ғасырдағы Батыс философиясы, позитивизм түрлері.

35. ХІХ ғ. Орыс ой кеңістігіндегі славяншылдық һәм батысшылдық (П.Я. Чаадаев, А.И. Герцен, И.В. Кирееевский, А.С. Хомяков).

36. Марксизм философиясы.

37. Парменидтің болмыс бейболмыс теориясы.

38. Гуссерльдің феноменологиясы.

39. Сана және бейсаналылық: З. Фрейдтің психоаналитикалық философиясы.

40. Экзистенциалистік философиясының негізгі мәселелері.

41. Материяның атрибуттары: қозғалыс, кеңістік, уақыт.

42. Онтология болмыс туралы ілім. Кеңістік пен уақыт болмыстың маңызды формалары ретінде.

43. Таным және оның түрлері.

44. Ғылыми зерттеудің эмпирикалық және теориялық деңгейлері.

45. Адамның дүниеге танымдық қатынасының ерекшеліктері (таным, шығармашылық, интуиция, түсіндіру және түсіну, ақиқат және адасу).

46. Ақиқаттың аспектілері: аксиологиялық, экзистенциалды, концептуалды, операционалды ақиқат. Абсолютті және салыстырмалы ақиқат.

47. Диалектиканың тарихи типтері. Диалектиканың негізгі принциптері мен заңдары.

48. Адам санасы мен рухани дүниесі туралы философиялық, діни және ғылыми түсініктер.

49. Сана бейнелеу және іс-әрекет ретінде: шығармашылық және интуиция мәселесі.

50. Адам философиясы: өмірдің мәні.

51. Қоғамдық сананың түрлері. Моральдық, эстетикалық, саяси, құқықтық және діни сана. Ғылым қоғамдық сананың бір формасы ретінде.

52. Қоғамды философиялық талдаудың негіздері.

53. Әлеуметтік философияның ұғымдары мен негізгі принциптері. Социогенез ұғымы.

54. Л. Н. Гумилевтің «поссионарлық дүмпу» идеясы мәселе ретінде.

55. Жаһандану үдерісі һәм жаһандануға деген қарсылық (антиглобализм).

56. Мәдениет және өркениет.

57. Жаһандану үдерісіндегі адамзаттың өзекті мәселелері.

58. Адам, жеке адам және тұлға мәселесі.

59. Философиядағы адам мәселесі.

60. Ақпараттық қоғам және оның даму ерекшеліктері.

1. Дүниетанымның және оның түрлері (морфологиялық, діни, философиялық).

Жалпы алғанда философия бірінші кезекте дүниетаным ретінде белгілі. Дүниетаным дегеніміз–жалпы дүниеге деген және ондағы адамның орнына деген көзқарас. Дүниетанымның негізгі 3 тарихи типі бар: морфологиялық, діни және философияиялық.

1. Мифология – қоғамдық сананың формасы, ежелгі қоғамның дүниеге деген көзқарасы, қоршаған ортан фантастикалық, реалистік тұрғыда қабылдау.

Миф мынадай сауалдарға жауап беруге ұмытылады:

• Ғарыштың, жердің және адамның пайда болуы;

• Табиғи құбылыстарды түсіну;

• Адамның өмірі, тағдыры, іс-әрекеті және табыстары;

• Ар-ұждан, парыз, этика және парасаттылық мәселелері.

Мифтің белгілері:

• Табиғатқа адам бейнесін беру;

• Қиял-ғажайып құдайлардың өмір сүруі, олардың адамдармен қатынасы және өзара әрекетке түсуі;

• Абстрактілі ойлауды жоққа шығару;

• Нақтыл өмірлік мәселелерді жоққа шығару;

• Нақтылы өмірлік мәселелерді шешуге ұмтылу (шаруашылық стихиядан қорғану);

• Морфологиялық сюжеттердің (көріністердің) біркелкілігі мен үстірттілігі.

2. Дін – нанмға негізделген, адамдардың өмірі мен қоршаған ортаға әсер ететін жоғары күш бар екендігін мойындайтын дүниеге көзқарас. Дүниеге көзқарастың барысында адам қоршаған ортаны рационалдық түрде емес сезімдік, бейнелі-эмоциональдық түрде қабылдайды. Дін мифология қарастырған мәселені де қарастырады. Негізгі дүниежүзілік діндер: христиан, ислам, буддизм. Әлемдегі ең ірі және көп тараған діндер: синтоизм, индуизм, иудаизм.

Діннің функциялары (дүниге көзқарастан басқа):

• Біріктіруші (идеялар мүддесі үшін қоғамды бейімдеу);

• Мәдени (белгілі бір мәдениеттің таралуына жағдай жасайды, мәдениетке ықпал етеді);

• Парасатты-тәрбиелік (жақындарына деген сүйіспеншілік, күйзелу, тазалық, төзімділік, парыз, адамгершілік).