1.Definicja ekonomii.

Ekonomia jest nauka badajaca w jaki sposób ludzie wykorzystuja zasoby bedace w ich dyspozycji w celu zaspokojenia roznych potrzeb. W sklad ekonomii wchodzi makro i mikroekonomia.

2.Mikro- a makroekonomia.

Mikroekonomia zajmuje się badaniem pojedynczych rynków np. rynkiem samochodowym

Makroekonomia zajmuje się badaniem funkcjonowania calej gospodarki.

3.Podstawowe problemy makroekonomiczne

a) inflacja

– ogólny wzrost poziomu cen w gospodarce

- powoduje zarówno straty, jak i pewne korzyści

- zbyt wysoka destabilizuje cała gospodarkę

- stopę inflacji mierzy się indeksem cen dóbr konsumpcyjnych

- narzędziem przeciwdziałania inflacji jest stabilizacyjna polityka rządu

- rodzaje inflacji: pełzająca, galopująca, hiperinflacja

b) bezrobocie

- zjawisko związane ściśle z poziomem produkcji

- występuje w okresach dużego spadku produkcji, gdy część pracowników traci pracę

i zmuszona jest do poszukiwania nowego zajęcia

- stopa bezrobocia to procentowo wyrażony stosunek zarejestrowanych bezrobotnych

do zasobów pracy lub siły roboczej ( tj. pracujących i poszukujących pracy)

-bezrobocie nie obejmuje osób niepracujących i nie poszukujących pracy

- wysokie bezrobocie powoduje negatywne skutki ekonomiczne i społeczne

- narzędziem przeciwdziałania bezrobociu jest polityka pełnego zatrudnienia

c) dynamika wzrostu lub rozwoju gospodarczego – obejmuje dwa rodzaje zmian

ogólną tendencję rozwojową lub trend oraz wahania cykliczne lub koniunkturalne

4.Miejsce ekonomii w systemie nauk

nauka społeczna analizująca oraz opisująca produkcję, dystrybucję oraz konsumpcję dóbr.

5.Powiązania ekonomii z innymi naukami

Ekonomia jest jedną z wielu nauk ekonomicznych, czyli nauk zajmujących się działalnością gospodarczą ludzi.

6.Cele I narzędzia makroekonomii

Cele makroekonomii:

·      w obszarze produkcji (wysoki poziom produkcji w ujęciu względnym i bezwzględnym i wysokie tempo wzrostu)

·      w obszarze zatrudnienia (wysoki poziom zatrudnienia oraz niski poziom bezrobocia przymusowego)

·      w obszarze cen (zapewnienie w miarę stabilnych cen, przy zachowaniu gry rynkowej)

·      w obszarze stosunków z zagranicą (równowaga w bilansie handlu zagranicznego – między eksportem a importem; stabilizacja kursu walutowego)

Narzędzia makroekonomii:

·      polityka fiskalna (wydatki publiczne z jednej strony, a podatki z drugiej)

·      polityka monetarna – pieniężna (zajmuje się kontrolowaniem podaży pieniądza oraz stopy procentowej i jej wpływu)

·      polityka dochodowa (relacje płac minimalnych, zasiłków)

·      polityka handlowa (handlu zagranicznego oraz polityka kursowa)

polityki sektorowe (strukturalne) państwa

7. Ekonomia pozytywna a ekonomia normatywna

Ekonomia pozytywna ma za zadanie wyjaśnianie zjawisk ekonomicznych, jest oparta na obiektywnej wiedzy o rzeczywistości. Bada zjawiska gospodarcze takie, jakimi są. Analizuje skutki zmian warunków ekonomicznych lub wariantów uprawianej polityki gospodarczej, bez formułowania sądów wartościujących.

Ekonomia normatywna - to ekonomia dokonująca wartościowań faktów opisywanych przez ekonomię pozytywną. Opierając się m.in. na koncepcjach polityki społecznej, polityki gospodarczej i historii gospodarczej formułuje zalecenia co do świadomego kształtowania rzeczywistości ekonomicznej.