1.Podstawowe różnice między mikro I makroekonomią.
Mikroekonomia - bada zjawiska zachodzące w procesie gospodarowania pojedynczego
podmiotu gospodarczego /jednego rynku, przedsiębiorstwa, konsumenta/.
Makroekonomia – zajmuje się gospodarką jako całością / np. powstawanie i podział
2. Deficyt budżetowy – występuje, gdy wydatki w budżecie danej instytucji (najczęściej państwa) są wyższe niż jej dochody. Przeciwieństwem deficytu jest nadwyżka budżetowa.
3. Dług publiczny (albo zgodnie z definicją ustawową „państwowy dług publiczny”) – obejmuje nominalne zadłużenie podmiotów sektora finansów publicznych, ustalone po wyeliminowaniu przepływów finansowych pomiędzy podmiotami należącymi do tego sektora (skonsolidowane zadłużenie brutto), zaciągnięte z następujących tytułów:
papiery wartościowe opiewające wyłącznie na świadczenia pieniężne (poza papierami udziałowymi),
pożyczki (w tym papiery wartościowe, których zbywalność jest ograniczona),
kredyty,
przyjęte depozyty,
zobowiązania wymagalne (tzn. zobowiązania, których termin płatności minął, a które nie zostały przedawnione lub umorzone).
4. Produkt krajowy brutto, PKB (ang. gross domestic product, GDP) – pojęcie ekonomiczne oznaczające jeden z podstawowych mierników dochodu narodowego stosowanych w rachunkach narodowych.
5. Cykl koniunkturalny – zjawisko występowania w gospodarce wahań różnych mierników ekonomicznych charakteryzujących poziom koniunktury, wokół rosnącego trendu wzrostu gospodarczego, analizowanego w długim okresie.
6.Krzywa Phillipsa to w ekonomii krzywa ilustrująca związek pomiędzy stopą bezrobocia a stopą inflacji, przy założeniu pewnej oczekiwanej stopy inflacji.
7.Kreacja pieniądza, gdy banki przyjmują tylko lokaty terminowe
W przypadku, gdy banki przyjmują wyłącznie lokaty terminowe (dla uproszczenia przyjmijmy, że minimum miesięczne), kreacja pieniądza nie występuje[a]. W takim przypadku banki jedynie pośredniczą pomiędzy podmiotami posiadającymi oszczędności (nadmiar gotówki), a podmiotami zadłużającymi się (mającymi niedobór gotówki). Całkowita suma kredytów jest mniejsza lub równa sumie zdeponowanych oszczędności. Część tych pieniędzy powraca do systemu bankowego pod postacią kolejnych oszczędności, zatem suma oszczędności może wielokrotnie przekraczać ilość wyemitowanej gotówki.
Sytuacja jest analogiczna do przypadku, gdy oszczędzający bezpośrednio pożyczają gotówkę dłużnikom (np. poprzez zakup obligacji). Również w tym przypadku całkowita suma zakupionych zadłużenia jest mniejsza lub równa sumie oszczędności. W takim przypadku ryzyko niewypłacalności dłużnika ponosi oszczędzający (pożyczkodawca). Jednak pośrednictwo banku jest wygodne również z innych powodów – banki są w stanie zamieniać krótkookresowe oszczędności na długookresowe kredyty.
2. Co to jest ekonomia pozytywna I normatywna
Ekonomia pozytywna – dział ekonomii, zajmujący się procesami gospodarczymi
zachodzącymi w rzeczywistości poprzez analizę stanu gospodarki i zachodzących
w niej procesów. Odpowiada na pytanie jaka jest rzeczywistość.
Ekonomia normatywna – obejmuje tworzenie poglądów i opinii dotyczących
oczekiwanego przebiegu procesów gospodarczych, zjawisk ekonomicznych i relacji
między nimi. Odpowiada na pytanie jak powinno być.
3. Co to jest rynek - hipotetyczne miejsce spotkań / instytucja ekonom./ sprzedawców
i nabywców umożliwiające wymianę dóbr, usług i czynników wytwórczych
/ kupno – sprzedaż/. Konsumenci decydują ile czego kupować i dla kogo pracować,
przedsiębiorcy co i jak wytwarzać.