W YŻSZA SZKOŁA

Informatyki I zarządzania

z siedzibą w Rzeszowie

WYDZIAŁ ADMINISTRACJI I NAUK SPOŁECZNYCH

Kierunek: Bezpieczeństwo wewnętrzne

Specjalność: Bezpieczeństwo i porządek publiczny

Roman Kogut

46897

Prezydent UA, jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych.

mgr Agnieszka Bylica

Wojskowe organizacje obrony

Rzeszów 2013

Spis Treści

Wprowadzenie 3

1. Historia Sił Zbrojnych Ukrainy 3

2. Konstytucyjne kompetencje prezydenta Ukrainy jako zwierzchnika sił zbrojnych 7

3. Struktura Sił Zbrojnych 8

Zakończenie 9

Literatura 11

Streszczenie 12

Wprowadzenie

W danym projekcie chcę opisać Siły Zbrojne Ukrainy. Kiedy powstały i jak działają teraz. Jaką oni mają strukturę i kto nad nimi stoi. Jak oni przez wielu lat zmieniali się i czym się zajmują. Dany projekt chciał by zacząć z takich wyznaczeń jak : Siły Zbrojne Ukrainy, Sztab generalny.

Siły zbrojne Ukrainy - to wojskowe kształtowanie, na które odpowiednio do Konstytucji Ukrainy polegają obrona Ukrainy, obrona jej suwerenności, terytorialnej całości i nietykalności.¹

Generalny sztab Sił Zbrojnych Ukrainy – jest głównym wojskowym organem z planowania obrony państwa, kierowania stosowaniem Sił Zbrojnych Ukrainy, koordynacji i kontroli za wykonaniem zadań w zakresie obrony innymi utworzonymi odpowiednio do praw Ukrainy wojskowymi kształtowaniami, organami wykonawczej władzy, organami miejscowego samorządu, organami ścigania, Państwową specjalną służbą transportu i Państwową służbą specjalnego związku i obrony informacji Ukrainy. ²

1. Historia Sił Zbrojnych Ukrainy

24 sierpnia 1991 roku Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła uchwałę "O wojskowych kształtowaniach w Ukrainie", którą wyznaczyła : "podporządkować całe wojskowe kształtowania, dyslokują na terytorium Ukrainy, Radzie Najwyższej Ukrainy; utworzyć Ministerstwo obrony Ukrainy; Rządowi Ukrainy przystąpić do stworzenia Sił Zbrojnych Ukrainy". Faktyczno tą uchwałą była początkiem budownictwa Sił Zbrojnych Ukrainy jak ważnego instytutu państwa i nieodłacznego elementu jej wojennej organizacji.

11 października Rada Najwyższa Ukrainy zatwierdziła Koncepcję obrony i budownictwa Sił Zbrojnych Ukrainy. W przyjętej Koncepcji przypuszczała się, że Ukraina stopniowo, z uwzględnieniem wszystkich czynników narodowego bezpieczeństwa, będzie realizować zamiar stać się w przyszłości neutralnym, bez jądrowym państwem, które nie będzie brało uczestnictwa w wojskowych blokach, natomiast będzie dotrzymywał się wszystkich umów i ugod co do nie stosowanie jądrowej broni.

Koncepcja wyznaczała, że Siły Zbrojne Ukrainy składają się z trzech rodzajów: Lądowe wojska(Wojska naziemnej obrony), Powietrzne Siły i Siły obrony(Wojska powietrznej obrony) Przeciwlotniczej, Morskie Siły. Siły zbrojne Ukrainy budują się na zasadzie rozumnego wystarczania. Wychodząc z finansowo-ekonomicznych możliwości i tego, że Siły Zbrojne Ukrainy w całości finansują się z państwowego budżetu, liczebność wszystkich wojsk wyznaczała się na poziomie 0,8-0,9% ilości ludności kraju, czyli 400-420 tys. osób.³

Co dotyczy organów wojskowego kierowania, to było określono, że prawodawczą regulację w branży obrony, narodowego bezpieczeństwa i wojskowego budownictwa spełnia Rada Najwyższa Ukrainy, a Prezydent Ukrainy(do wybrania Prezydenta Ukrainy ? Głowa Rady Najwyższej Ukrainy) jest Głównodowodzącym Sił Zbrojnych Ukrainy. Koncepcja przewidywała stworzenie Rady obrony Ukrainy jak wyższego organu państwowego kierownictwa obroną i bezpieczeństwem państwa, który opracowuje główne kierunki wojennej polityki i wojskowego budownictwa.

Również było określono miejsce w organach wojskowego zarządu Ministra obrony Ukrainy i Głównego sztabu Sił Zbrojnych. Minister obrony Ukrainy kieruje Siłami Zbrojnymi Ukrainy; przeprowadza w państwie jedyną wojenny-techniczną politykę; odpowiada za opracowanie i podaje Prezydentowi(Radzie najwyższej) Ukrainy projekty planów stosowania Sił Zbrojnych i kompleksowe plany ich rozwoju, ponosi odpowiedzialność za stan i rozwój Sił Zbrojnych, ich bojową i mobilizacyjną gotowość, we właściwym czasie rozwijanie i obronę terytorialnej całości.

Główny sztab Sił Zbrojnych Ukrainy jest głównym organem bezpośredniego kierowania wojskami(siłami) w pokojowy i wojenny czas. Kierownik Głównego sztabu Sił Zbrojnych Ukrainy jest pierwszym zastępcą Ministra obrony Ukrainy.

Właśnie wtedy że(11 października) Rada Najwyższa Ukrainy postanowiła stworzyć Radę obrony Ukrainy, zatwierdziła skład funkcjonariuszy, które wchodzą do Rady obrony Ukrainy, a także Przepisu o Radzie obrony Ukrainy.

Prawo "O obronie Ukrainy" wychodziło z tego, że Ukraina dąży do pokojowej koegzystencji z wszystkimi państwami, bez względu na ich społeczno-polityczną i ekonomiczną orientację. Wychodząc z zasady obronnego wystarczania, w Prawie formułowały się ogólne przepisy o obronie Ukrainy, prawne podstawy działalności władz publicznych i kierowania co do zabezpieczenia obrony Ukrainy, a także przepisy, co dotyczy stanu wojny, wojennego czasu, mobilizacji, terytorialnej obrony. Specjalny rozdział Prawa był poświęcony Siłom Zbrojnym Ukrainy.

3 stycznia 1992 roku rozpoczął się proces przywiedzenia do dobrowolnej przysięgi na wierność narodowi Ukrainy dyslokują na ukraińskim terytorium wojska. Planowało się jego zakończyć przed 20 stycznia, jednak potem termin był przedłużony przed 31 stycznia, i faktyczno proces przyjęcia przysięgi trwał jeszcze dłużej⁴.

W środku czerwca 1992 roku Rada Najwyższa Ukrainy ratyfikowała Umowę o zwyczajnych siłach zbrojnych w Europie, którym wyznaczały się maksymalne równe uzbrojenia i wojskowej techniki dla Ukrainy. Koniecznie było skracać ilość czołgów na 5 300 jednostek, bojowych opancerzonych maszyn - na 2 400 jednostek, bojowych samolotów - na 477 jednostek. Do realizacji tych zadań Ukraina przystąpiła już 18 sierpnia 1992 roku.⁵

Według Ukazu Prezydenta Ukrainy od 28 stycznia 1993 roku na zapleczu Powietrznych Sił Ukrainy i Wojsk obrony Przeciwlotniczej Ukrainy rozpoczęło się kształtowanie jedynego rodzaju Sił Zbrojnych Ukrainy - Wojsk Powietrznej obrony.

Budownictwo Sił Zbrojnych Ukrainy towarzyszyło znacznym zmniejszeniem liczebności składu osobowego i uzbrojeń. Kosztem rozpuszczania niektórych części, udoskonalenia organizacyjnie-etatowej struktury liczebność Sił żbrojnych Ukrainy za stanem na koniec 1995 roku była skrócona do 400 000 osób⁶.

Według Ukazu Prezydenta Ukrainy od 23 maja 1996 roku w składzie Sił Zbrojnych Ukrainy formuje się dowództwo Lądowych wojsk Ukrainy, któremu podporządkowują się organy kierowania i wojska wojskowych okręgów.

21 stycznia 1997 roku Ukazem Prezydenta Ukrainy były zatwierdzone Przepisy "O Ministerstwie obrony Ukrainy" i "O Generalnym sztabie Sił Zbrojnych Ukrainy". Ministerstwo obrony i Generalny sztab Sił Zbrojnych Ukrainy po raz pierwszy otrzymały swoje oddzielne Przepisy, co było nie tylko późniejszym uporządkowywaniem ich uprawnień i odpowiedzialności, ale i ważnym krokiem na drodze kształtowania się demokratycznej cywilnej kontroli nad obronnym zakresem.

W 1997 roku po raz pierwszy był przeprowadzony cykl strategicznego planowania obrony Ukrainy i zatwierdzenia Strategicznej decyzji na stosowanie Sił Zbrojnych Prezydentem Ukrainy.

Według propozycji Prezydenta Ukrainy Uchwałą Rady Najwyższej Ukrainy od 22 grudnia 1998 roku była zatwierdzona liczebność Sił Zbrojnych za stanem na : 31 grudnia 1998 roku - 320 tys. wojskowych i 100 tys. pracowników; 31 grudnia 1999 roku - 310 tys. wojskowych i 90 tys. pracowników.

Na ogół realizacja zadań Państwowego programu budownictwa i rozwoju Sił Zbrojnych Ukrainy w 1997-1999 рр. dała możliwość stworzyć pewną podstawę współczesnych Sił Zbrojnych Ukrainy.

Ciężko przedstawić funkcjonowanie dowolnego państwa i armii bez zwiadu. 22 marca 2001 roku Rada Najwyższa Ukrainy uchwaliła Ustawę "O zwiadowczych organach Ukrainy". To logicznie zakończyło trwały etap omawiania i wprowadziło działalność specjalnych władz publicznych, wśród których zwiad Sił Zbrojnych Ukrainy zajmuje swoje miejsce, w prawny zakres.

W 2004-2005 рр. zrealizowano przejście Sił Zbrojnych z czterech gatunkowej na trzech gatunkową strukturę przez stworzenie na zapleczu Wojsk lotniczych i Wojsk obrony Przeciwlotniczej jedynego rodzaju Sił Zbrojnych - Powietrznych Sił w składzie trzech powietrznych dowództw("Zachód", "Południe", "Centrum") i taktycznej grupy "Krym".

Ogólna liczebność składu osobowego Sił Zbrojnych Ukrainy stanem na koniec 2005 roku składała 245 tys. osób, z jakich 180 tys. wojskowych. Współzależność między rodzajami Sił Zbrojnych składała: Lądowe wojska - do 40% ; Wojska lotnicze - do 24%; Morskie Siły - do 8%; organy wojskowego kierowania, wojskowe edukacyjne zakłady, instytucje - do 28%.

W 2006 roku działalność Sił Zbrojnych była skierowana na wykonanie zadań, określonych Państwowym programem rozwoju Sił Zbrojnych Ukrainy na 2006-2011 lata. Szczególna uwaga nadawała się rozwojowi Powietrznych Sił - ponieważ ten rok był głoszony przez rok Powietrznych Sił, a także podwyższeniu zdatności do walki Zjednoczonych sił szybkiego reagowania jak głównego komponentu ukraińskiej armii wzorca 2012 roku.⁷ W marcu 2006 roku Prezydent Ukrainy - Najwyższy Głównodowodzący Sił Zbrojnych Ukrainy zatwierdził Strategiczny zamysł stosowania Sił Zbrojnych Ukrainy. W tym dokumencie są określone siedem typowych sytuacji Stosowania Sił Zbrojnych i dla każdej sytuacji jest określony optymalny komplet sił i środków Sił Zbrojnych, który zabezpiecza wykonanie zadań i składa się z aktywnych i rezerwowych komponentów.

Jednak niedostateczne finansowanie(6,4 mld hrn., zamiast zaplanowanych 7,6 mld hrn.) nie dały możliwości w 2006 roku przejść od budżetu utrzymania Sił Zbrojnych do budżetu ich rozwoju.

Zaprowadzono nowy system kompletowania wojskowymi według kontraktu za schematem: terytorialne centrum kompletowania - edukacyjna wojskowa część(centrum) - wojskowa część. To pozwoliło nadać sterowności procesu kompletowania, a kosztem uproszczenia mechanizmu przyjęcia na wojaczkę według kontraktu oszczędzało się na przygotowaniu składu osobowego w edukacyjnych wojskowych częściach(centrach) zależnie od terminów nauczania(od 1,5 do 3 miesiące) z rozrachunku na jeden військовослужбовця od 1,6 do 3,5 tys. hrywien.⁸ Na poziomie Ministerstwa obrony Ukrainy organizację, kierownictwo i kontrolę za działalnością organów wojskowego kierowania co do realizacji humanitarnej i socjalnej polityki państwa w Siłach Zbrojnych spełnia Minister obrony Ukrainy przez swojego zastępcę(według podziału uprawnień).

W ciągu, 2009-2010 lat Gabinetem Ministrów Ukrainy na wykonanie Ukazu Prezydenta Ukrainy i odpowiednio do decyzji Rady narodowego bezpieczeństwa i obrony Ukrainy przeprowadzono Obronny przegląd. Podczas jego przeprowadzenia po raz pierwszy była zrealizowana kompleksowa ocena stanu i gotowości Sił Zbrojnych Ukrainy, innych składowych Sektoru bezpieczeństwa i obrony Ukrainy do wspólnego wykonania zadań gwarantowania bezpieczeństwa i obrony państwa, uściślono długoterminowe perspektywy ich rozwoju, określono zapotrzebowania na materialne, finansowe i ludzkie zasoby dla zabezpieczenia obrony narodowych interesów.