- •1.Мова як знакавая камунікацыйная сістэма. Сутнасць паняццяў: мова этнасу, мова нацыі, дзяржаўная мова, родная мова.
- •2. Мова як сацыяльная з’ява. Мова і маўленне. Роля мовы ў працэсе станаўлення асобы і ў развіцці цывілізацыі.
- •3. Мова як сродак камунікацыі і інструмент пазнання рэчаіснасці. Функцыі мовы.
- •4. Нацыянальная беларуская мова: сацыяльна-функцыянальная дыферэнцыяцыя.
- •5. Беларуская літаратурная мова. Унармаванасць і поліфункцыянальнасць як істотныя асаблівасці літаратурнай мовы.
- •6. Стылёвая дыферэнцыяцыя літаратурнай мовы. Мова мастацкай літаратуры.
- •7. Беларуская літаратурная мова на сучасным этапе: моўная сітуацыя на Беларусі, дзяржаўны білінгвізм, беларуская мова ў смі.
- •8. Месца беларускай мовы на лінгвістычнай карце свету.
- •9. Вытокі беларускай мовы, тэндэнцыi I заканамернасцi яе развiцця.
- •10. Культураспецыфічнасць моўнага знаку. Моўная нацыянальная карціна свету беларусаў.
- •11. Гісторыя беларускай літаратурнай мовы: этапы станаўлення.
- •12. Фанетыка як раздзел мовазнаўства. Прадмет і задачы фанетыкі. Сувязь фанетыкі з іншымі раздзеламі мовазнаўства.
- •13. Маўленчая плынь. Фанетычныя адзінкі: фраза, сінтагма, фанетычнае слова, склад, гук.
- •14. Склад і складападзел. Будова склада. Закон узрастання гучнасці.
- •16. Фанетычная транскрыпцыя.
- •17. Гукавы лад мовы. Аспекты вывучэння гукаў.
- •18. Гукі беларускай мовы, прынцыпы іх класіфікацыі.
- •19. Галосныя гукі і іх класіфікацыя. Адметныя артыкуляцыйныя прыметы галосных гукаў.
- •20. Артыкуляцыя (классіфікація)– рух маўленчых органаў пры ўтварэнні гукаў.
- •21. Прынцыпы класіфікацыі зычных гукаў беларускай мовы. Парныя і няпарныя гукі.
- •22.Артыкуляцыйныя, акустычныя і функцыянальныя адрозненні галосных і зычных гукаў.
- •23. Артыкуляцыйная база беларускай мовы. Мілагучнасць.
- •24. Фанетычная гульня ў сучаснай пісьмовай камунікацыі. Гукапіс.
- •25. Узаемадзеянне гукаў у моўнай плыні. Моцныя і слабыя фанетычныя пазіцыі галосных і зычных гукаў.
- •26. Фанетычныя законы беларускай мовы.
- •27. Арфаэпія як раздзел мовазнаўства. Практычнае значэнне арфаэпіі.
- •28. Фарміраванне беларускага літаратурнага вымаўлення: з гісторыі арфаэпіі.
- •29. Арфаэпічныя нормы беларускай мовы. Правілы літаратурнага вымаўлення, абумоўленыя моўнай традыцыяй.
- •30. Правілы вымаўлення зычных гукаў і іх спалучэнняў.
- •33.Графика як раздеу мовазнауства. Беларуски алфавит
- •36.Беларуская графичная систэма. Прынцыпы беларукай графики.Суадносины памиж литарами и гуками у беларускай мове
- •37.Арфаграфия як раздел мовазнауства. Арфаграма и апорнае написанне. Арфаграфия и графика,фанетыка,арфаэпия.
- •38.Фанетычны прынцып беларускай арфаграфии
- •39.Марфалагичны прынцып беларускай арфаграфии
- •40.Традыцыйныя и дыферэнцыйныя написанни
- •42.Написанне слоу разам,асобна,праз злучок
- •43. Ужыванне і функцыі вялікай літары.
- •44. Правілы пераносу і графічнага скарачэння слоў.
- •45. Гісторыя станаўлення беларускай арфаграфіі: этапы арфаграфічнай нармалізацыі. Беларуская арфаграфія на сучасным этапе. (с 295-201)
- •46. Беларускія пісьменнікі і публіцысты другой паловы хіх – пачатку хх стст. Як пачынальнікі арфаграфічнай нармалізацыі. Роля першых беларускіх газет у станаўленні арфаграфічных нормаў.
38.Фанетычны прынцып беларускай арфаграфии
Паводле фанетычнага прынцыпу гуки передаюцца на письме адпаведна литаратурнаму вымауленню (савет-савецки)
ФП дае магчымасць передаць на письме такия асабливасци бел мовы,як аканне и яканне,дзеканне и цеканне,цвердасць шыпячых
Асноуныя Правилы:
-Правапис на месцы гукау (о),(э) пасля цвердых и зацвярдзелых зычных ва усих ненацискных складах литары (а) (мова-мауленне,бор-бары)
-Правапис я на месцы е,ё,у нескл у першым складзе перад нацискам (весела-вясёлы)
-Правапис прыставак (з) без-бяз перад звонкими(перад глухими с); (з) передаецца литарай (с) перад галосными (а),(у),(ы) сагитаваць,сыграць
-Абазначэнне на письме цв. Зычных (д),(т) литарами дз,ц перед е,ё….
-Написанне литары ц на месцы спалучэнняу тс,чс,кс,цс (савецки,карэлицки)
-Написанне литары с на месцы спалучэнныу жс,шс,хс (княства)
-Написанне литары т на месцы спалучэння дт на канцы иншамоуных слоу Шмит
-Правапис падоужаных зычных
-Написанне 1 литары с у словах расада,расадник
39.Марфалагичны прынцып беларускай арфаграфии
Паводле марфалагичнага прынцыпу аданстайна передаюцца на письме усе значымыя частки слова – марфемы- незалежна ад таго,як яны вымауляюцца.Напрыклад, у роднасных словах гарадок, гарады,гарадки,гарадски паводле МП нязменна захоуваецца написанне караневай марфемы –гарад
Асноуныя правилы:
1.Правапис звонких зычных на канцы слова и перад глухими (снег,казка)
2.Правапис зычных на стыку марфем
3.Написанне спалучэнняу дц,тц,чц (у вымауленни доуги ц) у лодцы,на кладцы
4.Написанне зычных б,д на канцы прыставак аб,ад,над,пад (абступиць)
5.Написанне е у прыназоунику без и часцицы не:без клопату
6.Правапис караневай я:дзевяць,дзесяць
7.Правапис суф. –н,-ен у дзеепрым.
8.Написанне суф. Язь,ядзь (дробязь)
9.НЕ перадаецца на письме асимиляцыйная мяккасць зычных (зь), (сь), (дзь), (ць)-свет,свята
40.Традыцыйныя и дыферэнцыйныя написанни
Трад. Написанни-гэта написанни, якия перадаюцца па традыцыи.Напрыклад,правапис вяликай литары у дакуметах мижнароднага значэння ,у назвах мижнародных арганизацый (Сусветны Савет Миру,Генеральная Асамблея Арганизацыи Абъяднаных Нацый)
А таксама написанне з вяликай литары новага радка вершаванаго паэтычнага твора.
Дыф. Написанни служаць для адрознення слоу Напрыклад, у словах,утвораных ад дзеяслова исци,прыстаука з або с пишацца у залежнасци ад значэння слова:сышоу,сыходзиць. Сэнсавая дыферэнцыяцыя слоу перадаецца написаннем малой и вяликай литары у словах-амонимах – агульных и уласных назоуникау:цётка-Цётка,чарот-Чарот (М.Чарот),танк-Танк(Максим Танк), жук-Жук (Алесь Жук)
42.Написанне слоу разам,асобна,праз злучок
РАЗАМ:
-кали два ци больш словы стали кампанентами аднаго складанага слова (народнагаспадарчы)
-словы з прыстауками (выезд,заказ)
-складанаскарочаныя (гарсвет,филфак)
-складаныя словы, першая частка яких-личэбник,написаны словами (стогадовы)
ПРАЗ ЗЛУЧОК:
-спалучэнне 2 аднолькавых слоу (ледзь-ледзь,циха-циха)
-спалучэнне 2 семнтычна близких слоу (жыу-быу,сям-там)
-складаныя словы,першая частка яких-личэбник,написаны личбами (30-годдзе)
-литарныя скарачэнни складаных слоу и слоу,якия пишуцца праз злучок (с.-г. сельскагаспадарчы,с.-д. сацыял-дэмакрат)
