Добавил:
Upload Опубликованный материал нарушает ваши авторские права? Сообщите нам.
Вуз: Предмет: Файл:
история шпоры.doc
Скачиваний:
2
Добавлен:
01.03.2025
Размер:
708.1 Кб
Скачать

4. Балты і славяне.

Плямёны, ягая шмат пазней атрымалі назву балты, уяу-лялі сабой адно з адгалшаванняу шдаеурапейцау, блізкае тым, каго у Заходняй Еуропе ведал! над назвай галы. 3 пау-днёвых стэпау будучыя балты прыйяин на Поунач уздоуж Дняпра, засялялі большую частку сучасных Беларуа, Лггвы i Латвп. Фша-угорцы лакалізаваліся ва Усходняй Латвп -лівы, Эстонп - эсты, у цэнтральных рэпёнах сучаснай Pacii.

Балты знаходзшся на больш высоюм узроуш сацыяль-на-эканамічнага развщця, чым ix папярэдшю, i прынеслі на тэрыторыю Беларуа жывёлагадоулю i земляробства. Яны змяшалкя з мясцовым дашдаеурапейсюм насельшцтвам, асноуная маса якога засталася на ранейшым месцы, i, як носьбіты больш высокай культуры, паступова яго асіміля-валі, навязал! сваю мову i культуру.

Больш за дзве тысячы гадоу балты адносна спакойна жылі у аблюбаваным рэпёне Эйкумены, на узбоччы ад імклівых палітычных падзей i складаных этнічных працэ-сау, ягая тым часам адбываліся у Заходняй Еуропе. Больш маладыя народы - германцы i славяне - перажывалі "дэ-маграфічны выбух" i рыхтаваліся да перадзелу Еуропы. Першую хвалю Mirpaubii славян на Беларусь археолап адно-сяць да сярэдзіны I тыс. да н. э. На ix думку, невялтя трупы славян прасачылюя тады у раёны Палесся. Балты, продкі якіх паходзілі са стэпау, не спяшаліся асвойваць дрыгву, таму не перашкаджалі славянам-мігрантам там рассялщца.

Асноуны Maciy славянства на Беларусі склалі дрыгаві-чы, крывічы i радзімічы. Дрыгавічы аселі у басейне Пры-пяці i цэнтры Беларусі. Назву дрыгавічоу старажытны ле-Taniceu; выводзіць ад слова "дрыгва", якая была характэр-най асабл!васцю мясцовасці, дзе яны аселі. Аднак icnye i іншая верая: плямёны называліся другавіты, другавічы (друп, друпя), а летапюец быу недакладны. Радзімічы пася-лшся у басейне раю Сож. Крывічы занялі басейн Заходняй Дзвшы. На поуначы i на усходзе ix мяжа праходзша па-за межамі тэрыторьн Беларус!. Яна уключала не толькі пау-ночныя раёны Беларус!, але i сучасныя Пскоушчыну i Сма-леншчыну, раёны вярхоуя Волгі, Дняпра.Міжрэчча Буга i Немана было заселена змешаным у этніч-ных адносшах насельнщтвам пры колькаснай перавазе прад-стаушкоу таго щ imnara этнасу у асобных раёнах. У Шнскім Палессі да X ст. пераважалі дрыгавічы, у Берасцейскім Пабужжы - валыняне, у Панямонні - яцвяп, балцкае племя. Рассяленне усходніх славян на тэрыторьп Беларусі су-пала па часе з разлажэннем першабытнага грамадства i развщцём на беларусгах землях пераважна феадальных ад-носін, заснаваннем гарадоу i фарміраваннем першапачатко-вых дзяржауных утварэнняу - "княжанняу". У канцы X ст. на аснове племянных княжанняу крывічоу-палачан i дры-гавічоу склалкя Полацкае i Тураускае княствы - першыя дзяржавы на тэрыторьп сучаснай Беларусі.

7. Борьба с крестоносцами и нашествие монголо-татар в 13 в.

1201 г. — в устье Зап. Двины высаж-ся каталич. миссионеры и основывают крепость Ригу. Здесь возникает орден меченосцев (1202 г.) В 1234 г. на тер-рии Прусии нач. действ. тевтонский орден. В 1236 г. орден меченосцев был разбит в битве под Шауляем. После этого орден прекратил своё сущ-ние. В 1237 г. тевтонский орден и остатки ордена меченосцев обьед. свои силы → Ливонский орден. Целью крестоносцев было крещение и захват земель балтских племён. Рига перекрыла выход в Балт. море для Полоцкого княж-ва. 1203-1206 гг. полоцкий князь Владимир совершил неудачный поход против крест-цев. 1210 г. Владимир заключ., мирный договор с крестон-ми. В 1216 г. Владимир готовит крупномасштабный поход против меченосцев, но в разгар приготовлений он умер. Всего на протяжении 13 века сост. много битв с крестоносцами. 1237 г. — тевтонские рыцари были разбиты под Драгиченым с галицким князем Данилой. 5 апреля 1242 г. — битва на Чудском озере (Новгородские, Псковские, Смоленск. дружины разбили крестоносцев).

Мамголо-татары создали новое гос-во с Чингисханом. 1223 г. — битва на реке Калка. 1237 г. из Ср. Азии приходят войска внука Чингисхана. Они сжигают г. Рязань. 1237-38 гг. разоряют Владимиро-Суздальскую землю, Черниговское, Смоленское, Галицко-Волынское, Киевское княж-ва. При этом были сожжены г. Гомель, Речица, Мозырь, Туров, Берестье. К сер. 13 века на тер. Поволжья обр-ся татаро-монгольское гос-во Золотая Орда, столица — г. Сарай-Берке. В состав Зол. Орды входят все древнерусские княж-ва (кроме белорусских). 1275-77, 1287, 1315, 1338 гг. — татаро-монгольские ханы совершали набеги на бел. земли, но подчинить их себе не смогли.